ကျွန်စနစ်အဆုံးသတ်ရန် စစ်ပွဲသည် မဖြစ်ခဲ့ပါ။

Douglas Blackmon ၏ စာအုပ်တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်အတိုင်း၊ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မှပြည်တွင်းစစ်ကြီးကနေအမဲရောင်အမေရိကန်များ၏ Re-ကြှနျ: အခြားသောနာမဖြင့်ကျွန်ခံနေရာအမေရိကန်ပြည်တွင်းစစ် ပြီးဆုံးသောအခါ အချို့နေရာများတွင် နှစ် 20 ကြာ ကျွန်စနစ် အများစုသည် အမေရိကန်တောင်ပိုင်းရှိ ကျွန်ပြုခြင်းဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်း အများစု ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ၎င်းသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အထိ၊ လူသိရှင်ကြားသိရှိပြီး လက်ခံထားသော၊ ကျယ်ပြန့်သော၊ ထိန်းချုပ်မှု၊ လူသိရှင်ကြားလက်ခံသည့်ပုံစံဖြင့် အနည်းငယ်ကွဲပြားသောပုံစံဖြင့် တစ်ဖန်ပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့သည်။ တကယ်တော့ တခြားပုံစံတွေ က ဒီနေ့အထိ ရှိနေဆဲပါ။ သို့သော် ရာစုနှစ်တစ်ခုနီးပါးကြာ လူထုအခွင့်အရေးလှုပ်ရှားမှုကို ဟန့်တားခဲ့သော လွှမ်းမိုးနိုင်မှုပုံစံဖြင့် ယနေ့အချိန်အထိ မတည်ရှိပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် လွတ်လပ်စွာ ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်နိုင်သည့် နည်းလမ်းများဖြင့် ယနေ့ တည်ရှိနေပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အရှက်ကွဲခြင်းအတွက်သာ ပြုလုပ်ရန် ပျက်ကွက်ပါသည်။

၁၉၀၃ ခုနှစ်တွင် ကျွန်ပြုခြင်းဆိုင်ရာ ရာဇ၀တ်မှုများအတွက် ကျွန်ပိုင်ရှင်များကို ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် လူသိရှင်ကြား စုံစမ်းမှုများအတွင်း—ပျံ့နှံ့နေသော အလေ့အကျင့်ကို အဆုံးသတ်ရန် ဘာမှမစွမ်းနိုင်သော စမ်းသပ်မှုများ— Montgomery ကြော်ငြာရှင် အယ်ဒီတာ့အာဘော်- “ခွင့်လွှတ်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန်သီလတစ်ခုဖြစ်ပြီး မေ့လျော့ခြင်းသည် မကြာခဏ သက်သာရာရသော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ထဲမှ အချို့သည် တောင်ပိုင်းတစ်ဝှမ်းလုံးတွင် နီဂရိုးများနှင့် ၎င်းတို့၏ လူဖြူမဟာမိတ်များ ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ယုတ်မာရက်စက်သော ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုများကို ဘယ်သောအခါမှ မေ့လျော့မည်မဟုတ်ပေ။ ငါတို့ပြည်သူတွေဟာ လက်တွေ့ကျကျ စွမ်းအားမဲ့တဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို ဆန့်ကျင်တယ်။”

၎င်းသည် ၁၉၀၃ ခုနှစ်တွင် အလာဘားမားတွင် လူသိရှင်ကြား လက်ခံနိုင်သော အနေအထားဖြစ်သည်- စစ်ပွဲအတွင်း နှင့် နောက်ဆက်တွဲ သိမ်းပိုက်မှုအတွင်း မြောက်ကိုရီးယားမှ ကျူးလွန်ခဲ့သော မကောင်းမှုများကြောင့် ကျွန်ပြုခြင်းကို သည်းခံသင့်သည်။ စစ်ပွဲမရှိရင် ကျွန်စနစ်က ပိုမြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြီးဆုံးနိုင်မလားဆိုတာ စဉ်းစားသင့်တယ်။ တကယ်တော့ စစ်မဖြစ်မီက အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုဟာ အရင်ခေတ်ကထက် အဆမတန် ကွဲပြားနေတယ်၊ ​​ကျွန်ပိုင်ရှင်တွေက ရောင်းထုတ်ဖို့ ဆန္ဒရှိနေတာ ဒါမှမဟုတ် တစ်ဖက်ဖက်က အကြမ်းမဖက်တဲ့ ဖြေရှင်းချက်တွေကို ဖွင့်ထားတယ်လို့ အခိုင်အမာပြောဖို့ဆိုတာ သေချာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်စနစ်အဆုံးသတ်တဲ့ နိုင်ငံအများစုကတော့ ပြည်တွင်းစစ်မရှိဘဲ အဲဒီလိုလုပ်ခဲ့ကြတယ်။ အချို့က လျော်ကြေးပေးသော လွတ်မြောက်ရေးမှတစ်ဆင့် ဝါရှင်တန်ဒီစီက လုပ်ခဲ့ပုံရသည်။

အကယ်၍ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသည် စစ်ပွဲမရှိဘဲ ကျွန်ပြုခြင်းကို အဆုံးသတ်ခဲ့ပါက ၎င်းသည် အဓိပ္ပါယ်အားဖြင့် အလွန်ကွဲပြားပြီး အကြမ်းမဖက်သောနေရာတစ်ခု ဖြစ်လာမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုထက်ပို၍ မသေသေးသော ခါးသီးသော စစ်ပွဲကို ရှောင်ရှားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှု အဆုံးသတ်ရေးသည် အလွန်ရှည်လျားသော လုပ်ငန်းစဉ်ဖြစ်မည်၊ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ၊ ဒါပေမယ့် လက်တစ်ဖက်ကို ကျောနောက်မှာ ချည်ထားမယ့်အစား ဦးခေါင်းအစပြုမှုလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ အမေရိကန်ပြည်တွင်းစစ်ကို လွတ်လပ်ရေးလမ်းကြောင်းထက် အတားအဆီးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုရန် ကျွန်ုပ်တို့၏ ခေါင်းမာစွာငြင်းဆိုမှုသည် အီရတ်လိုနေရာမျိုးများကို ဖျက်စီးပစ်ပြီးနောက် ထွက်ပေါ်လာသည့် ရန်စမှုများ၏ကြာချိန်ကို အံ့ဩစေပါသည်။

စစ်ပွဲများသည် အစုလိုက် ဗုံးများ အားလုံးကို ကောက်ယူပြီးသည့်တိုင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ပြီးဆုံးပြီးနောက် သားကောင်အသစ်များ ရရှိလာသည်။ ပါလက်စတိုင်းတို့အပေါ် အစ္စရေး၏တိုက်ခိုက်မှုအတွက် မျှတစေမည့် မျှတမှုကို စိတ်ကူးကြည့်ကြည့်ပါက ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဖြစ်မလာပါ။

မြောက်ပိုင်းက အမေရိကန်က တောင်ကို ခွဲထွက်ခွင့်ပြုလိုက်၊ “ဝရမ်းပြေး ကျွန်များ” ပြန်လာတာကို အဆုံးသတ်ပြီး ကျွန်စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းဖို့ တောင်ကို တိုက်တွန်းဖို့ သံတမန်နဲ့ စီးပွားရေး နည်းလမ်းတွေကို အသုံးပြုခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် ကျွန်ပြုမှုဟာ 1865 ထက်တောင် ကြာမြင့်နိုင်တယ်လို့ ယူဆရပေမယ့်၊ 1945 ခုနှစ်မတိုင်ခင်အထိတော့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဒါက တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာလို့ တွေးကြည့်ဖို့ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အဲဒါကို ဖြစ်ပေါ်လာစေချင်တဲ့ မြောက်ပိုင်းသားတွေ မရှိသလို ကျွန်ခံအာဖရိကန် အမေရိကန်တွေရဲ့ ကံကြမ္မာကို အမှန်တကယ် ဂရုမစိုက်တဲ့သူလည်း မရှိပါဘူး။ ကျွန်စနစ်အဆုံးသတ်ခြင်း၏ ကြီးမားသောအကျိုးကို ပြီးမြောက်အောင်မြင်စေရန်အတွက် နှစ်ဘက်စလုံးမှ လူထောင်ပေါင်းများစွာကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည့် ပြည်တွင်းစစ်၏ ရိုးရာကာကွယ်ရေးကို သင့်လျော်သော အနေအထားတွင် ထည့်သွင်းရန်သာဖြစ်သည်။ ကျွန်စနစ်က မဆုံးဘူး။

တောင်ပိုင်းဒေသအများစုတွင်၊ အဓိပ္ပါယ်မရှိသည့်တိုင် သေးငယ်သောရာဇ၀တ်မှုစနစ်သည် လူမည်းမည်သူ့ကိုမဆို ဖမ်းဆီးရန် ခြိမ်းခြောက်မှုကို ဖန်တီးခဲ့သည်။ အဖမ်းခံရသောအခါတွင် လူမည်းတစ်ဦးသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ အလုပ်ကြမ်းနှင့် ပေးဆပ်ရန် အကြွေးဆပ်ရလိမ့်မည်။ ရာနှင့်ချီသော အဓမ္မလုပ်အားပေး စခန်းများတွင် အကျဉ်းချခံရခြင်းမှ မိမိကိုယ်ကို ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းမှာ လူဖြူပိုင်ရှင်၏ အကာအကွယ်အောက်တွင် မိမိကိုယ်ကို အကြွေးတင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ 13 ကြိမ်မြောက် ပြင်ဆင်ချက်တွင် ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်သူများသည် ကျွန်ပြုခြင်းကို တားမြစ်ထားပြီး 1950 ခုနှစ်များအထိ ကျွန်ပြုခြင်းကို တားမြစ်သည့် ဥပဒေမရှိပါ။ တရားဥပဒေနဲ့အညီ ဟန်ဆောင်မှုအတွက် လိုအပ်တာတွေအားလုံးဟာ ယနေ့တောင်းဆိုချက်နဲ့ ညီမျှပါတယ်။

ကျွန်စနစ်သာ အဆုံးမသတ်ခဲ့ပါ။ ထောင်ပေါင်းများစွာ သိသိသာသာ ပိုဆိုးလာတယ်။ Antebellum slave ပိုင်ရှင်သည် ကျွန်ခံသူအား အသက်ရှင်နေစေပြီး အလုပ်လုပ်ရန်လုံလောက်သောကျန်းမာနေစေရန် ငွေကြေးဆိုင်ရာစိတ်ဝင်စားမှုရှိသည်။ ရာနှင့်ချီသော အကျဉ်းသားများ၏ အလုပ်ကို ဝယ်ယူသည့် မိုင်း သို့မဟုတ် စက်ရုံသည် ၎င်းတို့၏ စီရင်ချက် သက်တမ်းထက် ကျော်လွန်ပြီး ၎င်းတို့၏ အနာဂတ်ကို စိတ်ဝင်စားမှု မရှိပေ။ အမှန်တကယ်တွင်၊ ဒေသဆိုင်ရာအစိုးရများသည် သေဆုံးသွားသောတရားခံတစ်ဦးနှင့် အခြားတစ်ဦးကို အစားထိုးပေးမည်ဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့အား သေအောင်မလုပ်ဆောင်ရန် စီးပွားရေးအကြောင်းပြချက်မရှိပေ။ အလာဘားမားရှိ ငှားရမ်းထားသော အကျဉ်းသားများအတွက် သေဆုံးမှုနှုန်းသည် တစ်နှစ်လျှင် ၄၅ ရာခိုင်နှုန်းအထိ မြင့်မားခဲ့သည်။ မိုင်းတွင်းတွင် သေဆုံးသွားသူအချို့သည် ၎င်းတို့အား မြှုပ်နှံရန် ဒုက္ခသို့သွားမည့်အစား coke မီးဖိုထဲသို့ ပစ်ချခံခဲ့ရသည်။

“ကျွန်စနစ်အဆုံးသတ်ခြင်း” အပြီးတွင် ကျွန်ပြုခံရသော အမေရိကန်များသည် ညအချိန်တွင် ခြေကျင်းဝတ်များနှင့် လည်ပင်းများကို သံကြိုးများဖြင့် ချည်နှောင်ကာ ရောင်းစားခံရကာ ပိုင်ရှင်များ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အရ ကြာပွတ်ဖြင့် သတ်ခြင်း၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းများ၊ “အလကား” လူတွေကို မြေအောက် အသေသတ်ဖို့ လုပ်တယ်။

ထိုကံကြမ္မာ၏ခြိမ်းခြောက်မှုသည် ခံနိုင်ရည်မရှိသော လူမည်းတိုင်းအပေါ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသည့်အပြင် လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုအတွက် သိပ္ပံနည်းကျ အကြောင်းပြချက်အသစ်များဖြင့် 20 ရာစုအစောပိုင်းတွင် တိုးမြင့်လာသော ဓားစာခံခြိမ်းခြောက်မှုများလည်း ပါဝင်သည်။ “ဘုရားသခင်သည် အာရိယန်၏ မြင့်မြတ်မှုဆိုင်ရာ သင်ခန်းစာများကို သင်ကြားရန် တောင်ပိုင်းလူဖြူကို ခန့်အပ်ခဲ့သည်” ဟု စာအုပ်နှင့် ပြဇာတ်ကို ရေးသားသူ Woodrow Wilson ၏ သူငယ်ချင်း Thomas Dixon က ကြေညာခဲ့သည်။ Clansman ၊ ရုပ်ရှင်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ လူမျိုးတစ်မျိုးမွေးဖွားခြင်း။

ပုလဲဆိပ်ကမ်းကို ဂျပန်က တိုက်ခိုက်ပြီး ငါးရက်အကြာတွင် အမေရိကန် အစိုးရသည် ဂျာမနီ သို့မဟုတ် ဂျပန်တို့၏ ပြစ်တင်ဝေဖန်မှုကို တန်ပြန်ရန် ကျွန်ပြုမှုကို ပြင်းထန်စွာ အရေးယူရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး ငါးနှစ်၊ a ဟောင်းတဦးနာဇီအုပ်စုဂျာမနီရှိ လိုဏ်ဂူများတွင် ကျွန်လုပ်သားများကို အသုံးပြုခဲ့ကြသူအချို့သည် သေမင်းနှင့် အာကာသခရီးသွားကိရိယာအသစ်များဖန်တီးရန် အလာဘားမားတွင် ဈေးဆိုင်တစ်ခုဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ အလာဘားမားလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏ အတိတ်က လုပ်ရပ်များကို အလွန်ခွင့်လွှတ်ကြသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ထောင်အလုပ်သမား ဆက်ပြီး အမေရိကန်မှာ အစုလိုက်အပြုံလိုက် အကျဉ်းချခံရခြင်း။ ဆက်ပြီး လူမျိုးရေး ဖိနှိပ်မှု ကိရိယာ အဖြစ် ကျွန်လယ်လုပ်သား ဆက်ပြီး ကောင်းစွာ။ အသုံးပြုခြင်းမှာလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင် ဒဏ်ငွေနှင့် အကြွေးများ ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်ရန်။ စင်စစ်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အစောပိုင်းဗားရှင်းများကို မည်သည့်အခါမျှ လုပ်ဆောင်မည်မဟုတ်ကြောင်း ကတိပြုသော ကုမ္ပဏီများသည် ဝေးကွာသော ကမ်းစပ်ရှိ ကျွန်လုပ်သားထံမှ အမြတ်ထွက်သည်။

ဒါပေမယ့် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ကျွန်ပြုမှု အဆုံးသတ်သွားတာဟာ ရူးသွပ်တဲ့ ပြည်တွင်းစစ်ရဲ့ အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်ခြင်း မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် အကြမ်းမဖက်သော ပညာရေးနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ တွန်းအားပေးမှုဖြစ်ပြီး ရာစုနှစ်တစ်ခုပြည့်အကြာတွင် ပြည်သူ့အခွင့်အရေးလှုပ်ရှားမှု၏ အင်အားဖြစ်သည်။