(នេះគឺជាផ្នែកទី ១៧ នៃឯកសារយោង World Beyond War ក្រដាសស ប្រព័ន្ធសន្ដិសុខពិភពលោក: ជៀសវាងពីសង្គ្រាម។ បន្តទៅ មុន | ខាងក្រោម ផ្នែក។)
ការគ្រប់គ្រងជម្លោះដែលបានអនុវត្តនៅក្នុងទ្រុងដែកនៃសង្គ្រាមគឺជាការបរាជ័យខ្លួនឯង។ រដ្ឋដែលគេស្គាល់ថាជា«ទ្វេគ្រោះសន្តិសុខ»រដ្ឋជឿថាពួកគេអាចធ្វើឱ្យខ្លួនឯងមានសុវត្ថិភាពជាងមុនដោយធ្វើឱ្យគូប្រជែងរបស់ពួកគេមិនសូវមានសុវត្ថិភាពដែលនាំឱ្យមានការប្រណាំងប្រដាប់អាវុធដែលបានឈានដល់ការប្រព្រឹត្ដទៅក្នុងអាវុធធម្មជាតិនុយក្លេអ៊ែរជីវសាស្រ្តនិងគីមីនៃការបំផ្លិចបំផ្លាញដ៏សាហាវ។ ការដាក់សន្ដិសុខនៃមារសត្រូវនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់មិនបាននាំឱ្យមានសន្ដិសុខទេតែជាការសង្ស័យអាវុធប្រដាប់អាវុធហើយជាលទ្ធផលនៅពេលដែលសង្រ្គាមបានចាប់ផ្តើមពួកគេមានអំពើហិង្សាដោយអាសអាភាស។ សន្តិសុខទូទៅទទួលស្គាល់ថាប្រទេសមួយអាចមានសុវត្ថិភាពលុះត្រាតែប្រទេសទាំងអស់មាន។ គំរូសន្តិសុខជាតិនាំឱ្យមានអសន្តិសុខតែប៉ុណ្ណោះជាពិសេសនៅក្នុងសម័យកាលមួយនៅពេលរដ្ឋរបស់ប្រទេសជាតិមានភាពផុយស្រួយ។ គំនិតដើមនៅពីក្រោយអធិបតេយ្យភាពជាតិគឺដើម្បីគូរបន្ទាត់នៅជុំវិញទឹកដីភូមិសាស្ដ្រមួយនិងគ្រប់គ្រងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលប៉ុនប៉ងឆ្លងកាត់បន្ទាត់នោះ។ នៅក្នុងពិភពលោកទំនើបជឿនលឿនដែលគំនិតនេះលែងប្រើ។ ប្រជាជាតិមិនអាចទប់ស្កាត់គំនិតជនអន្តោរប្រវេសន៍កម្លាំងសេដ្ឋកិច្ចភ្នាក់ងារចម្លងជំងឺព័ត៌មានមីស៊ីលផ្លោងឬការវាយប្រហារលើប្រព័ន្ធហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដែលងាយរងគ្រោះដូចជាប្រព័ន្ធធនាគាររោងចក្រអគ្គីសនីផ្សារហ៊ុន។ គ្មានប្រជាជាតិណាម្នាក់អាចធ្វើវាបានឡើយ។ សុវត្ថិភាពត្រូវតែជាសកលប្រសិនបើវាត្រូវមាន។
យើងចង់ឮពីអ្នក! (សូមចែករំលែកយោបល់ខាងក្រោម)
របៀបនេះបានដឹកនាំ អ្នក ដើម្បីគិតខុសគ្នាអំពីជម្មើសជំនួសសង្គ្រាម?
តើអ្នកនឹងបន្ថែមអ្វីឬផ្លាស់ប្តូរឬសួរសំណួរអំពីបញ្ហានេះ?
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយឱ្យមនុស្សកាន់តែយល់ដឹងអំពីជម្មើសជំនួសទាំងនេះចំពោះសង្គ្រាម?
តើអ្នកអាចចាត់វិធានការអ្វីដើម្បីជំនួសឱ្យសង្រ្គាមនេះជាការពិត?
សូមចែករំលែកសម្ភារៈនេះយ៉ាងទូលំទូលាយ!
ប្រកាសទាក់ទង
សូមមើល តារាងមាតិកាពេញលេញសម្រាប់ ប្រព័ន្ធសន្ដិសុខពិភពលោក: ជៀសវាងពីសង្គ្រាម