Por Ann Wright
Cinco horas despois de que o noso barco feminino a Gaza, o Zaytouna-Oliva, fose detido en augas internacionais polas forzas de ocupación israelís (IOF) na súa viaxe de 1,000 millas desde Messina, Italia, a costa de Gaza quedou á vista. O litoral de Gaza era totalmente visible ... pola súa escuridade. O contraste das luces brillantes da costa israelí desde a cidade fronteiriza de Ashkelon ao norte ata Tel Aviv, onde as brillantes luces continuaron fóra da vista pola costa mediterránea ata a zona ao sur de Ashkelon, a costa de Gaza, envolta na escuridade. A escaseza de electricidade causada polo control israelí de gran parte da rede eléctrica de Gaza condena aos palestinos en Gaza a unha vida de electricidade mínima para a refrixeración, o bombeo de auga desde os tanques do tellado ata as cociñas e o baño e para o seu estudo, e condena á xente de Gaza a unha noite ... cada noite ... á escuridade.
Nas brillantes luces de Israel viven 8 millóns de cidadáns israelís. Na escuridade controlada israelí na pequena franxa de Gaza de 25 millas de longo e 5 millas de ancho viven 1.9 millóns de palestinos. O enclave illado internacionalmente chamado Gaza ten case unha cuarta parte da poboación de Israel, aínda que está mantido nunha escuridade practicamente perpetua polas políticas do Estado de Israel que limitan a cantidade de electricidade, auga, comida, construción e subministracións médicas que chegan a Gaza. Israel tenta manter aos palestinos noutro tipo de escuridade encerrándoos en Gaza, limitando severamente a súa capacidade de viaxar por educación, motivos médicos, visitas familiares e pola pura alegría de visitar outros pobos e terras. https://www.youtube.com/watch?v=tmzW7ocqHz4.
O barco das mulleres a Gaza https://wbg.freedomflotilla.org/, o Zaytouna Oliva, partiu de Barcelona, España o 15 de setembro para chamar a atención internacional sobre esta escuridade imposta por Israel. Navegamos con trece mulleres na nosa viaxe inicial, unha viaxe de tres días a Ajaccio, Corscia, Francia. O noso capitán era a capitana Madeline Habib de Australia, que ten décadas de experiencia na súa navegación e capitán recentemente como Capitán da Dignidade, un barco de Médicos sen Fronteiras que rescata aos migrantes do norte de África. https://www.youtube.com/watch?v=e2KG8NearvA, e as nosas tripulantes foron Emma Ringqvist de Suecia e Synne Sofia Reksten de Noruega. Os participantes internacionais https://wbg.freedomflotilla.org/passengers-barcelona-to-ajaccio seleccionados para estar nesta parte da viaxe foron Rosana Pastor Muñoz, deputada e actor de España; Malin Bjork, membro do Parlamento Europeo de Suecia; Paulina de los Reyes, profesora sueca orixinaria de Chile; Jaldia Abubakra, palestino de Gaza agora cidadán español e activista político; O doutor Fauziah Hasan, médico de Malaisia; Yehudit Ilany, consultor político e xornalista de Israel; LuciaMuñoz, xornalista española con Telesur; Kit Kittredge, activista dos dereitos humanos dos Estados Unidos e de Gaza. Wendy Goldsmith, traballadora social canadense en prol dos dereitos humanos e Ann Wright, coronel do exército dos Estados Unidos retirado e ex diplomático estadounidense foron designados polos organizadores do Barco das Mulleres a Gaza como co-líderes do barco.
Outros participantes que voaran a Barcelona pero non puideron navegar debido á avaría do segundo barco, Amal-Hope, foron Zohar Chamberlain Regev (cidadán alemán e israelí residente en España) e Ellen Huttu Hansson de Suecia, co-líderes do barco. da coalición internacional Freedom Coalition, recoñecida internacionalmente a formadora en non violencia Lisa Fithian dos Estados Unidos, Norsham Binti Abubakr administrador médico de Malaisia, o activista palestino Gail Miller dos Estados Unidos e os membros da tripulación Laura Pastor Solera de España, Marilyn Porter de Canadá e Josefin Westman de Suecia. Ivory Hackett-Evans, un capitán do barco do Reino Unido voou a Barcelona e logo a Messina do traballo con migrantes en Grecia para axudar a atopar outro barco en Sicilia para substituír o Amal-Hope.
Un novo grupo de mulleres acompañounos en Ajaccio, Córcega, Francia para a viaxe de 3.5 días a Messina, Sicilia, Italia. Ademais da capitana da nosa tripulación Madeleine Habib de Australia, as tripulantes Emma Ringqvist de Suecia e Synne Sofia Reksten de Noruega, as participantes https://wbg.freedomflotilla.org/participants foron co-líderes de barcos Wendy Goldsmith de Canadá e Ann Wright de Estados Unidos, o doutor Fauziah Hasan de Malaisia, Latifa Habbechi, membro do parlamento de Túnez; Khadija Benguenna, xornalista e emisora de Al Jazeera de Alxeria; Heyet El-Yamani, xornalista en liña Al Jazeera Mubasher de Exipto; Yehudit Ilany, consultor político e xornalista de Israel; Lisa Gay Hamilton, actor de TV e activista dos Estados Unidos; Norsham Binti Abubakr administrador médico de Malaisia; e Kit Kittredge, activista dos dereitos humanos e Gaza dos Estados Unidos.
Un terceiro grupo de mulleres navegou nove días e 1,000 millas desde Messina, Sicilia a 34.2 millas de Gaza antes de que as Forzas de Ocupación Israelitas (IOF) nos detivesen en augas internacionais, a 14.2 millas da "Zona de seguridade" imposta israelí por 20 millas ilimitada que limita o acceso ao único porto de Palestina situado na cidade de Gaza. As oito mulleres participantes https://wbg.freedomflotilla.org/participants-on-board-messina-to-gaza foron o premio Nobel da Paz de Irlanda do Norte Mairead Maguire; A parlamentaria alxerina Samira Douaifia; A parlamentaria neozelandesa Marama Davidson; Primeira deputada sueca do parlamento sueco Jeanette Escanilla Díaz (orixinaria de Chile); A atleta olímpica sudafricana e activista polos dereitos dos estudantes universitarios Leigh Ann Naidoo; A fotógrafa profesional española Sandra Barrialoro; O médico de Malaisia Fauziah Hasan; Os xornalistas de Al Jazeera a británica Mena Harballou e a rusa Hoda Rakhme; e Ann Wright, un coronel do exército dos Estados Unidos retirado e exdiplomático dos Estados Unidos e líder do equipo de barcos da coalición internacional Freedom Flotilla. Os tres tripulantes que nos desprazaron durante toda a viaxe de 1,715 millas desde Barcelona a 34 millas de Gaza foron a capitana Madeleine Habib de Australia, os membros da tripulación Emma Ringqvist e a norueguesa Synne Sofia Reksten.
Mentres os Zaytouna-Olivia navegaban cara Sicilia, a nosa coalición internacional intentou atopar un segundo barco para continuar a misión a Gaza. A pesar dos grandes esforzos, finalmente un segundo barco non puido estar completamente equipado debido ao atraso da liña de tempo e moitas mulleres que viaxaron de todo o mundo a Messina non puideron ir na última viaxe a Gaza.
Aqueles participantes cuxos corazóns e pensamentos para as mulleres de Gaza foron transportados no Zaytouna-Oliva pero cuxos corpos físicos permaneceron en Messina http://canadaboatgaza.org/tag/amal-hope/ foron Çiğdem Topçuoğlu, un atleta e adestrador profesional de Turquía que navegou en 2010 no Mavi Marmara onde o seu marido foi asasinado; Naomi Wallace, dramaturgo de temas palestinos e autor estadounidense; Gerd von der Lippe, atleta e profesor de Noruega; Eva Manly, documentalista retirada e activista de dereitos humanos de Canadá; Efrat Lachter, xornalista de televisión de Israel; Orly Noy, xornalista en liña de Israel; Jaldia Abubakra, palestina de Gaza, agora cidadá española e activista política; co-líderes da embarcación da coalición internacional Liberdade Zohar Chamberlain Regev, un cidadán alemán e israelí residente en España, Ellen Huttu Hansson de Suecia, Wendy Goldsmith do Canadá; e membros da tripulación Sofia Kanavle de Estados Unidos, Maite Mompó de España e Siri Nylen de Suecia.
Moitos membros do comité de dirección do barco feminino a Gaza e organizadores de campañas nacionais e organizativas viaxaron a Barcelona, Ajaccio e / ou Messina para axudar cos medios de comunicación, preparativos do chan, loxística e apoio aos delegados. Inclúen a Wendy Goldsmith, Ehab Lotayeh, David Heap e Stephanie Kelly da campaña Canadian Boat to Gaza; Zohar Chamberlain Regev, Laura Aura, Pablo Miranzo, Maria del Rio Domenech, Sela González Ataide, Adriana Catalán e moitos outros da campaña Rumbo a Gaza no estado español; Zaher Darwish, Lucia Intruglio, Carmelo Chite, Palmira Mancuso e moitos outros de Freedom Flotilla Italia; Zaher Birawi, Chenaf Bouzid e Vyara Gylsen do Comité Internacional para romper o cerco de Gaza; Ann Wright, Gail Miller e Kit Kittredge da campaña Barco a Gaza dos Estados Unidos; Shabnam Mayet da Alianza Solidaria Palestina en Sudáfrica; Ellen Huttu Hansson e Kerstin Thomberg de Ship a Gaza Suecia; Torstein Dahle e Jan-Petter Hammervold do barco a Gaza, Noruega. Moitos outros voluntarios locais en cada porto abriron as súas casas e os seus corazóns aos nosos viaxeiros, participantes e tripulantes de apoio.
Entre os partidarios dos dereitos humanos palestinos que viñeron a Barcelona, Ajaccio e / ou Messina ou ao mar fronte a Creta para axudar onde fose necesario, incluíron grandes delegacións de simpatizantes e estudantes de Malaisia que estudaban en Europa, organizados por MyCare Malaysia, Diane Wilson, Keith Meyer, Barbara Briggs-Letson e Greta Berlin dos Estados Unidos, Vaia Aresenopoulos e outros de Ship to Gaza Grecia, Claude Léostic da Plataforma francesa de ONGs para Palestina, xunto con Vincent Gaggini, Isabelle Gaggini e moitos outros de Córsega-Palestina e Christiane Hessel de Francia.
Moitos outros que traballaron nos comités de loxística, medios ou delegados quedaron nos seus países de orixe para continuar o seu importante traballo desde alí, incluíndo Susan Kerin dos Estados Unidos nos comités de delegados e medios e Irene Macinnes de Canadá no comité de delegados, James Godfrey (Inglaterra) no comité de medios, Zeenat Adam e Zakkiya Akhals (Sudáfrica) xunto con Staffan Granér e Mikael Löfgren (Suecia, medios), Joel Opperdoes e Åsa Svensson (Suecia, loxística), Michele Borgia (Italia, medios), Jase Tanner e Nino Pagliccia (Canadá, medios de comunicación). O grupo parlamentario Esquerda Unida Europea / Esquerda Verde Nórdica en Estrasburgo e o Comité Europeo de Coordinación para Palestina en Bruxelas tamén estaban alí cando os necesitamos, para o apoio político e institucional.
En cada unha das nosas paradas, os organizadores locais organizaron eventos públicos para os participantes. En Barcelona, os organizadores tiveron tres tardes de actos públicos no porto de Barcelona co alcalde de Barcelona falando na cerimonia de despedida dos barcos.
En Ajaccio unha banda local entretivo ao público.
En Messina, Sicilia, Renato Accorinti, o alcalde de Messina organizou varios eventos no Concello, incluíndo unha conferencia de prensa internacional https://wbg.freedomflotilla.org/news/press-conference-in-messina-sicily para a saída do Barco de Mulleres a Gaza no seu último e longo tramo de milla 1000 da viaxe a Gaza.
O grupo de apoio palestino local en Messina organizou un concerto no concello con artistas palestinos, internacionais e locais. E o embaixador palestino en Italia o doutor Mai Alkaila http://www.ambasciatapalestina.com/en/about-us/the-ambassador/ viaxou a Messina para visitar os barcos e ofrecerlle o seu apoio.
A longa viaxe do Barco das Mulleres a Gaza foi para traer á xente de Gaza a esperanza de que a comunidade internacional non as esqueza. As mulleres e os homes que apoian o barco feminino a Gaza están comprometidos en continuar os seus esforzos enviando delegacións internacionais en barco a Gaza para facer presión internacional sobre o goberno israelí para que cambie as súas políticas cara a Gaza e levante o inhumano e brutal bloqueo naval e terrestre de Gaza.
Como se pode imaxinar, intentar navegar por dous barcos en vinte días de Barcelona a Gaza con paradas en dous portos estaba repleto de retos como a substitución dun barco, Amal ou Hope, cuxo motor fallou ao saír de Barcelona, reaxustando dun barco a outro pasaxeiros que voaran aos portos de todo o mundo, substituíndo cousas que rompeu durante a travesía, incluíndo unha varilla metálica dun aparello profesional grego levada ao Zaytouna-Oliva fronte a Creta para unha reparación no sudario. O barco deste vídeo está cheo de activistas gregos que levaron o aparello ao noso barco e axudaron a repoñer o subministro de combustible. https://www.youtube.com/watch?v=F3fKWcojCXE&spfreload=10
Durante os días no Zaytouna-Oliva e especialmente nos últimos tres días, os nosos teléfonos vía satélite soaron practicamente continuamente con entrevistas a medios de todo o mundo. Os nosos participantes describiron moi ben por que cada un consideraba importante estar na viaxe. A excepción á cobertura mediática do Barco das Mulleres a Gaza foron os medios estadounidenses que non pediron entrevistas e que deron moi pouca información aos cidadáns do país que máis apoian a Israel e as súas políticas que oprimen e encarceran aos palestinos. Aquí están as ligazóns á cobertura mediática do Barco feminino a Gaza: http://tv.social.org.il/eng_produced_by/israel-social-tv
Ao finalizar os nosos quince días, 1715 milla viaxe de Barcelona, España, ao redor 3pm o 5 de outubro comezamos a ver os contornos de tres grandes buques navais no horizonte. En 3: 30pm, as forzas navais da IOF comezaron as emisións de radio ao Barco das Mulleres a Gaza. A radio estalou con "Zaytouna, Zaytouna. Esta é a armada israelí. Diríxese a unha zona de seguridade recoñecida internacionalmente. Debe parar e desviarse a Ashdod, Israel ou o seu barco será detido forzosamente pola Mariña israelí e o seu barco será confiscado ". A nosa capitana Madeline Habib, unha capitá extraordinariamente experimentada e licenciada para comandar todos os barcos de calquera tamaño respondeu: "Mariña israelí, este é o Zaytouna, o barco feminino para Gaza. Estamos en augas internacionais dirixíndonos a Gaza coa misión de traer a esperanza á xente de Gaza de que non sexan esquecidos. Esiximos ao goberno de Israel que poña fin ao seu bloqueo naval de Gaza e que o pobo de Palestina viva dignamente co dereito a viaxar libremente e o dereito a controlar o seu destino. Seguimos navegando cara a Gaza, onde a xente de Gaza agarda a nosa chegada ".
En torno a 4pm vimos tres barcos chegar a gran velocidade cara ao Zaytouna. Como estaba previsto durante as nosas frecuentes discusións sobre adestramento á non violencia, xuntámonos ás trece mulleres na cabina do Zaytouna. Dous xornalistas de Al Jazeera, que estiveron informando a diario sobre o progreso do Zaytouna durante a última viaxe de nove días, continuaron a súa filmación, mentres o noso capitán e dous tripulantes navegaban o barco cara a Gaza.
Mentres os barcos rápidos de IOF achegábanse, os nosos participantes tiveron a man e tiveron un minuto de silencio e reflexión para as mulleres e os nenos de Gaza e a nosa viaxe para traer a atención internacional sobre a súa situación.
By 4: 10pm, o barco IOF viñera ao lado do Zaytouna e ordenounos baixar a 4 nós. O buque zodiacal IOF tiña aproximadamente vinte e cinco a bordo, incluíndo dez mulleres mariñeiras. Quince novos mariñeiros da IOF subiron rapidamente ao Zaytouna e unha muller mariñeira tomou o mando do Zaytouna do noso capitán e modificou o noso rumbo desde Gaza ata o porto israelí de Ashdod.
Os mariñeiros non levaban armas visibles, aínda que se sospeitaba que nas mochilas había armas e esposas que varios traían a bordo. Non estaban vestidos con equipos de combate, senón máis ben con camisas de manga longa brancas con chalecos militares azuis na parte superior e cámaras Go-Pro unidas aos chalecos.
De inmediato colleron os cintos de documentos individuais que contiñan os nosos pasaportes e gardounos debaixo mentres buscaban no barco. Máis tarde, un segundo equipo buscou o barco máis a fondo buscando aparentemente cámaras, ordenadores, teléfonos móbiles e calquera dispositivo electrónico.
Unha muller nova IOF médico preguntou se alguén tiña problemas médicos. Respondemos que tiñamos a bordo o noso propio médico e o médico dixo: "Si, sabémolo, o doutor Fauziah Hasan de Malaisia".
O grupo de embarque trouxo a bordo auga e ofreceunos comida. Respondemos que tiñamos moita auga e comida, incluídos 60 ovos duros que tiñamos preparados para o que sabiamos que sería unha longa viaxe a un porto israelí despois do embarque.
Para as próximas horas 8 ata despois medianoite, navegamos e pilotamos con quince persoas máis a bordo, un total de aproximadamente 28 persoas no Zaytouna-Oliva. Como era típico practicamente a cada posta de sol na nosa viaxe de nove días desde Messina, a nosa tripulación cantou para recordarnos ás mulleres de Palestina. A tripulante Emma Ringquist compuxera unha poderosa canción titulada "Para as mulleres de Gaza". Emma, Synne Sofia e Marmara Davidson cantaban as letras mentres navegabamos co sol poñendo para a noite final no Zaytouna Oliva, o barco feminino a Gaza. https://www.youtube.com/watch?v=gMpGJY_LYqQ con todos cantando o coro que describiu tan axeitadamente a nosa misión: “Navegamos pola túa liberdade as nosas irmás en Palestina. Nunca estaremos calados ata que sexas libre. "
Despois de chegar a Ashdod, acusáronnos de entrar ilegalmente en Israel e presentáronnos unha orde de deportación. Dixémoslles aos funcionarios de inmigración que foramos secuestrados en augas internacionais pola IOF e levados a Israel contra a nosa vontade e rexeitamos asinar calquera documento ou aceptar pagar os billetes de avión para saír de Israel. Fomos enviados ao cárcere de procesamento de inmigración e deportación en Givon e despois dun longo procesamento finalmente chegamos ás nosas celas 5am en outubro 6.
Esiximos ver aos avogados israelís que aceptaran representarnos e ver representantes das nosas respectivas embaixadas. Por 3pm falamos con ambos e acordamos o asesoramento xurídico para escribir na orde de deportación que estabamos en Israel contra a nosa vontade. Por 6pm Fomos levados ao cárcere de deportación do aeroporto internacional Ben Gurion e funcionarios israelís comezaron a colocar o barco das mulleres en participantes e tripulantes en Gaza nos voos aos seus países de orixe. Os xornalistas de Al Jazeera foran deportados ás súas casas no Reino Unido e Rusia a noite na que chegamos a Israel.
Todos os nosos participantes e tripulantes chegaron agora con seguridade ás súas casas. Comprométense a seguir falando con forza sobre as condicións en Gaza e Cisxordania e esixen a Israel e á comunidade internacional que saquen a Gaza da escuridade imposta polas súas políticas.
Sabemos que a nosa viaxe foi importante para a xente de Gaza.
As fotos dos preparativos https://www.arabic-hippo.website/2016/10/01/gazan-women-welcoming-womens-boat-gaza-drawing-freedom-portraits/ para a nosa chegada e vídeos que nos agradecen polos nosos esforzos https://www.youtube.com/watch?v=Z0p2yWq45C4 foron emocionantes. Como dixo a moza palestina: “Non importa que os barcos sexan remolcados (a Israel) e que os pasaxeiros sexan deportados. Basta con saber que os seguidores seguen dispostos a seguir intentando (chegar a Gaza) é suficiente ".
Respostas 2
Primeiro grazas a todos pola súa extraordinaria viaxe e coidado dos dereitos humanos. Moitos israelís e xudeus americanos non queren nada mellor que ver dous prósperos estados cooperativos. Teño algúns comentarios sobre dereitos civís e democracia en Gaza.
En primeiro lugar, o bloqueo naval produciuse despois de que Israel devolvería a Gaza aos palestinos. Hamas tomou entón Gaza nas eleccións manipuladas, asasinando membros de Fatah e as súas familias. Hamas inmediatamente comezou a correr e disparar foguetes contra Israel. En segundo lugar, Hamas matou ou encarcou a políticos palestinos que se opuxeron ás súas políticas e accións. En terceiro lugar, Hamas non só destruíu invernadoiros e outras infraestruturas que lles foi dada polos israelís, senón que usou o diñeiro de organizacións de axuda internacional para armas para hospitais e escolas. En cuarto lugar, Hamas négase a reconciliar ou a traballar co goberno de Fatah dos outros terrorismos palestinos, establecendo efectivamente unha solución de tres estados ou horriblemente a seguinte sanguenta guerra civil, esta vez entre os territorios palestinos. Ademais, tanto Fatah como Hamas esixen o Dereito de Retorno dentro das fronteiras actuais de Israel, o que, en realidade, crearía un único Estado palestino que impedise as guerras civís entre palestinos. Este Dereito de Retorno sería similar aos italianos esixindo o seu Dereito de Retorno para ter toda a terra que foi ocupada por Roma durante o auxe do seu Imperio. Ou que Alemaña esixiría o Dereito de Retorno para todas as áreas ocupadas polo Imperio dos Habsburgo ou o Terceiro Reich. Ou que os turcos esixirían o dereito de retorno para todas as terras ocupadas polo Imperio Otomán. Ou os antepasados dos mouros demandan o dereito de retorno por todas as súas explotacións pasadas de terra incluíndo partes de España, Portugal e Italia. A guerra e os tratados entre nacións tiraron repetidamente novas fronteiras. Palestina é unha etiqueta romana que non é árabe, e as liñas modernas destes territorios foron debuxadas polo Imperio Británico. Posteriormente foi redeseñado tras a Segunda Guerra Mundial polas Nacións Unidas. O pequeno Israel foi entón atacado dentro das súas fronteiras por múltiples nacións árabes. O Tiny Estado sobreviviu e levou algunhas terras estratéxicas de Xordania e Exipto para axudar a protexerse de máis invasión. Israel volveu o Sinaí a Egipto cando Egipto recoñeceu a Israel. Nos tempos modernos, os líderes palestinos rexeitaron en varias ocasións as ofertas israelís por unha solución de dous estados que exixían no seu lugar a invadir Israel hoxe co dereito do retorno. O liderado palestino en termos de dereitos humanos e civís foi horroroso: executar mulleres e nenas en asasinatos de honra, executar gais e lesbianas e asasinar familias enteiras de oposición política. Incluso asasinaron aos seus propios partidarios bloqueando a súa fuga da represalia israelí por lanzamentos de foguetes e actividades terroristas, cando os israelís déronse notificación dos seus ataques inminentes. Por favor, continúe o seu bo traballo. PERO POR FAVOR, SER dispostos a colocalo EN CONTEXTO CON TODOS OS PROBLEMAS GRAVOS QUE ENTREGA A HAMAS QUE RECAPA GAZA. Ser específico e examinar todas estas cuestións de ambos os dous lados é o único xeito de chegar a solucións humanas a longo prazo. Agora todos vivimos nunha mordida sonora prexudicial ou / ou era que introduciron o presidente da minoría Trump e os seus partidarios.
Vaia que hai moita propaganda para meter en 2 parágrafos. A maior parte dese lixo é descaradamente falso. Debería avergoñarse de si mesmo por apoiar a ocupación, asasinato e apartheid de Israel. Supoño que escoitou todo iso dos medios de comunicación principais? Ou o Jerusalem Post? Vaia. Hai tantas probas para desmentir o que dis aquí e ningunha para apoiar o que di. Noticias que din que os palestinos lanzaron foguetes ou que intentan invadir Israel, bueno, todos omiten convenientemente cousas como, ambas as partes acordaron un alto o fogo e os soldados israelís asasinaron a nenos sen armas, médicos, xornalistas, discapacitados. Así xa. Os palestinos lanzaron algúns foguetes. Que farías se cada día se pisase cada dereito humano? Leva a túa propaganda a outro sitio.