Observacións en Lincoln Memorial, May 30, 2017
Por David Swanson, Intentemos a democracia.
Washington, DC e gran parte do resto dos Estados Unidos está cheo de monumentos de guerra, con moitos máis en construción e planificados. A maioría deles glorifica as guerras. Moitos deles foron erigidos durante guerras posteriores e procuraron mellorar as imaxes das guerras pasadas para fins presentes. Case ninguén ensina ningunha lección dos erros cometidos. O mellor deles chora a perda dunha pequena fracción - a fracción estadounidense - das vítimas das guerras.
Pero se buscas esta e outras cidades dos EE. UU., Terás máis dificultades para atopar memoracións para o xenocidio ou a escravitude norteamericana ou as persoas asasinadas nas Filipinas ou en Laos ou Camboxa ou Vietnam ou Iraq. Non atoparás moitos monumentos por aquí para o Exército de Bonos ou a Campaña Popular Pobres. ¿Onde está a historia das loitas de axitadores ou traballadores de fábrica ou sufragistas ou ambientalistas? Onde están os nosos escritores e artistas? ¿Por que non hai unha estatua de Mark Twain aquí rir o culo fóra de nós? Onde está o memorial da Illa das Tres Millas que nos alerta de enerxía nuclear? Onde están os monumentos a cada persoa soviética ou estadounidense, como Vasili Arkhipov, quen mantivo o apocalipse nuclear? Onde está o gran recordo de golpe de luto aos gobernos derrubados e o armamento e adestramento de asasinos fanáticos?
Mentres moitas nacións constrúen memorias sobre o que non desexan repetir, así como sobre o que desexan imitar, os Estados Unidos céntranse case por completo en guerras e, sobre todo, glorificándoas. E a propia existencia de Veterans For Peace conxuga esa narrativa e obriga a algunhas persoas a pensar.
Ben máis 99.9% da nosa historia non se memorializa en mármore. E cando pedimos que sexa, en xeral, estamos a rir. Aínda así, se propón a eliminación dun monumento a un xeneral confederado nunha cidade do sur de Estados Unidos, ¿sabes cal é a resposta máis común? Acúsano de estar en contra da historia, de querer borrar o pasado. Isto sae dunha comprensión do pasado como consistente enteramente de guerras.
En Nova Orleans, acabaron de derribar os seus monumentos de guerra confederados, que foron erigidos para avanzar na supremacía branca. Na miña cidade de Charlottesville, Virginia, a cidade votou para derrubar unha estatua de Robert E. Lee. Pero nós corremos contra unha lei de Virginia que prohibe derribar calquera monumento de guerra. Non hai ningunha lei, na medida en que eu saiba, en calquera lugar do mundo que prohíba derribar calquera monumento de paz. Case tan difícil como atopar unha lei sería atopar monumentos de paz por aquí para considerar a eliminación. Non conto a construción dos nosos amigos próximos aquí no Instituto de Paz de EE. UU., Que se este ano defundiu vivise toda a súa existencia sen opoñerse a unha guerra de Estados Unidos.
Pero por que non debemos ter monumentos de paz? Se Rusia e os Estados Unidos estivesen involucrados en memorializar conxuntamente o final da Guerra Fría en Washington e Moscova, ¿iso non axudaría a manter a nova Guerra Fría? Se estivésemos construíndo un monumento á prevención, durante os últimos anos, dun ataque estadounidense contra Irán, un futuro tal ataque sería máis probable ou menos probable? Se houbese un monumento ao Pacto Kellogg-Briand e ao movemento Outlawry no centro comercial, non verían algúns turistas a súa existencia e o que prohibiu? ¿Serían descartados os Convenios de Xenebra como pintorescas se os planificadores de guerra viron o Monumento aos Convenios de Xenebra na súa xanela?
Máis aló da falta de monumentos para os acordos de paz e os éxitos do desarme, onde se atopan os monumentos ao resto da vida humana máis aló da guerra? Nunha sociedade sólida, os memoriales de guerra serían un pequeno exemplo de moitos tipos de memoriales públicos e, onde existían, lamentarían, non glorificarían e lamentarían a todas as vítimas, nin unha pequena fracción que se considerase digna de nosa tristeza.
The Swords to Plowshares Memorial Bell Tower é un exemplo do que debemos facer como unha sociedade. Veterans For Peace é un exemplo do que debemos facer como unha sociedade. Admite os nosos erros. Valorar todas as vidas. Mellorar as nosas prácticas. Valor de honra cando se combina coa moralidade. E recoñecer aos veteranos creando non máis veteranos en diante.
