Por David Swanson, World BEYOND War, Marzo 3, 2024
Hai unha guía en wordsaboutwar.org a algunhas das linguaxes bélicas estándar utilizadas por propagandistas profesionais e de balde por case todos os que a normalizaron e non pensaron nela. As ferramentas de fabricación para asasinatos en masa chámase "industria de defensa", os asasinados chámanse "danos colaterais", o propósito é etiquetado como "interese nacional", etc.
O problema de falar como o Pentágono ou a CNN non é só que axude a -en palabras de George W. Bush- catapultar a propaganda, senón tamén que fai que a guerra en xeral pareza máis aceptable e menos horrible do que é.
Quero engadir unha emenda amigable aos esforzos para reducir o uso da linguaxe do Pentágono. Creo que a linguaxe da CIA tamén é un problema. Creo que está polo menos tan presente como a linguaxe bélica nas producións de Hollywood e nos esforzos culturais masivos centrados nos nenos, como o Museo Internacional de Espías de Washington, DC.
"Intelixencia" utilízase para significar información adquirida mediante o espionaxe, roubo ou tortura de inimigos, ningunha das cales é en absoluto intelixente, e todas elas normalmente están empaquetadas na frase "reunión". Un "recolle intelixencia" como capullos de rosa. A “intelixencia” é á vez información aleatoria de relación non especificada coa realidade e información coa que non se pode confiar ao público en xeral e que esixe que o público en xeral deposite a súa confianza en poderes inexplicables que saben mellor ca el.
Pero "intelixencia" tamén se usa para significar todas as actividades de axencias secretas que espian, menten, rouban, torturan, asasinan, fomentan golpes de estado, sabotean eleccións, subornan, chantaxean e "analizan" a "intelixencia". Non hai espías, nin moito menos asasinos, senón "oficiais de intelixencia" que traballan nunha "rede de intelixencia" sobre a súa "intelixencia estranxeira" e "intelixencia doméstica" e mesmo a súa "contraespionaxe" (o que normalmente non significa, como parece, información errónea destinada a facerte máis estúpido, senón a calquera cousa feita por un "oficial de intelixencia" e atribuída á ameaza dos "oficiais de intelixencia") do inimigo.
Falar como a CIA non só catapulta a propaganda, senón que tamén normaliza a mentira, a trampa e o roubo. Normaliza a hostilidade e a desconfianza cara a outras nacións. Ofrece unha escusa para que o teu goberno te espie. Reforza a idea de que a democracia é un concepto malo e inxenuo, de que o autogoberno non é posible, de que unha gobernanza adecuada require segredos nos que o rifraff simplemente ten que confiar. Sobre todo, espalla medo, paranoia e o que se podería chamar. unha pandemia de Síndrome da Habana leve, que debilita o sistema inmunitario intelectual fronte a "operacións" como o Russiagate ou as denuncias de violacións masivas por parte de Hamás como xustificación do xenocidio.
Por suposto, os gobernos deberían ter información. Deberían contratar persoas intelixentes e cualificadas, incluso como diplomáticos, en lugar de papas de azucre de campaña. Deberían contratar persoas que len varios idiomas. Deberían contratar persoas que estudaron os impactos das políticas, en lugar dos impactos dos bytes de son. A cuestión, supoño que entendes, non é que deban estar desinformados, senón que deberían deixar de ver a xente con cámaras e de facerlles explotar con mísiles como substituto de comportarse de forma intelixente e respectuosa, e por amor de Deus non deberían chamarlle as cousas ás que eles. facer o traballo de "operativos de intelixencia". E non debemos ver películas que o glorifiquen.
Polo tanto, aquí tes algunhas recomendacións para usar mellor linguaxe:
Intelixencia (incluíndo intelixencia humana, intelixencia de sinais, etc.):
Base reclamada para as afirmacións do goberno que un goberno se nega a facer públicas.
Avaliado con alta confianza:
Afirmado por un goberno que se nega a facer públicas as súas probas.
Avaliado con confianza moderada:
Afirmado por un goberno que se nega a facer públicas as súas probas e está preocupado por que a xente saiba a verdade.
Avaliado con pouca confianza:
Afirmado por un goberno que se nega a facer públicas as súas probas, realmente non espera que ninguén o crea, pero quere que actúes coma se o creases por deber.
Charla:
Afirmado por un goberno que se nega a facer públicas as súas probas e admite que non son máis que rumores, a non ser que mente aínda sobre iso.
Axencia de Intelixencia:
Mafia gobernamental.
Oficial de intelixencia / axente / analista / operativo / axente dobre / axente triplo:
Mafioso gobernamental.
Activo de intelixencia:
Mafioso gobernamental ao servizo doutro goberno que non sexa o seu.
Encuberto/clandestino:
Segredo e criminal.
Letal:
Asasinado.
Portada:
Falsa fronte para o goberno mafioso.
Vixilancia:
Espionaxe, normalmente en violación da Constitución dos EUA.
Contravixilancia:
Espiando que alguén ten un pouco de vergoña.
Centro de mando / centro nervioso / posto de escoita:
Escondite da mafia gobernamental.
Golpe de drones:
Asasinando persoas cun mísil desde un avión robot.
Obxectivo / eliminar / neutralizar / eliminar:
Asasinato.
Interrogatorio mellorado:
Tortura.
Interceptar:
Roubar.
Deter:
Secuestrar.
Aposto a que podes pensar noutros. Escoitámolos e dicímolos sen pensar. Isto non é moi intelixente de nós.
One Response
David, témome que omitiches o máis importante dos eufemismos que nos programaron desde o nacemento para aceptar. É “servizo” e os seus derivados: “Xoán estaba no servizo”; "Fred serviu en Vietnam"; e, por suposto, esas palabras soñadas por algún hack de axencias de publicidade, "grazas polo teu servizo". Non vimos todos a xente camiñar ata descoñecidos con uniforme e papagaio esa expresión odiosa? (Oe, imos tentar cambiar esa palabra por "grazas por arrincarlle as pernas a ese neno de tres anos en Iraq".) Sempre debemos referirnos a certas persoas como "no exército": non están facendo a ninguén. agás os políticos e as corporacións un servizo.