Declaración dos Estados membros de OPANAL no X XUMENTO Aniversario da celebración do Tratado para a Prohibición das Armas Nucleares en América Latina eo Caribe (Tratado de Tlatelolco)

Conferencia Xeral da Axencia para a Prohibición das Armas Nucleares en
América Latina eo Caribe
Sesión XXV
Cidade de México, 14 febreiro 2017

Os Estados latinoamericanos e do Caribe, todos eles partes no Tratado para a prohibición de armas nucleares en América Latina e no Caribe (Tratado de Tlatelolco), representados polos seus ministros de Asuntos Exteriores, reunidos en 14 febreiro 2017 en Cidade de México , na XXV Sesión da Conferencia Xeral da Axencia para a Prohibición de Armas Nucleares en América Latina e no Caribe (OPANAL), con motivo do 50th Aniversario da celebración do Tratado de Tlatelolco:

Consciente de que América Latina e o Caribe, que logo vivían nunha complexa situación política que amosaban claramente a necesidade dunha denuclearización militar, foi capaz de crear un tratado sen precedentes para a paz e seguridade internacionais, o que garantiría a ausencia de armas nucleares na rexión e uso de enerxía nuclear exclusivamente para fins pacíficos, é o caso dos centros de investigación con, entre outros, compoñentes médicos e alimentarios,

Orgulloso da responsabilidade histórica de pertencer á "Zona da Paz", proclamada por primeira vez en América Latina e no Caribe na Segunda Cumbre da Comunidade dos Estados Latinoamericanos e do Caribe (CELAC) celebrada na Habana, Cuba en 29 xaneiro 2014,

Recordando a súa decisión de contribuír á consolidación da paz baseada na igualdade soberana dos Estados, no respecto mutuo e na boa veciñanza, na solución pacífica de controversias, no uso ou ameaza de uso da forza, no dereito de auto determinación, integridade territorial e non intervención nos asuntos internos,

Reiterando que as zonas militares desnuclearizadas non constitúen un fin en si mesmas, senón un paso intermedio clave para a realización do desarme nuclear e un desarme xeral e completo baixo un control internacional efectivo.

Reiterando a súa convicción de que o establecemento de zonas militares desnuclearizadas está estreitamente relacionado co mantemento da paz e a seguridade nas respectivas rexións e que a desnuclearización militar de vastas zonas xeográficas, adoptada por decisión soberana dos Estados que a integran, exercerá unha influencia beneficiosa sobre outras rexións;

Recordando que a Asemblea Xeral das Nacións Unidas, a través da Resolución A / RES / 68 / 32, decidiu "convocar, non máis tarde de 2018, unha conferencia internacional de alto nivel das Nacións Unidas sobre desarme nuclear para revisar os avances realizados a este respecto",

Recordando tamén a conmemoración do Día Internacional para a Eliminación Total de Armas Nucleares en setembro de 26 como parte dos esforzos globais para alcanzar o obxectivo común dun mundo libre de armas nucleares, e instando aos gobernos, parlamentos e sociedade civil a tomar medidas adicionais cada ano para conmemorar esta data;

Resaltando de novo que as armas nucleares, cuxos terribles efectos son sufridos, indiscriminadamente e inexorablemente, polas forzas militares e da poboación civil por igual, constitúen, a través da persistencia da radioactividade que liberan, un ataque á integridade da especie humana e, finalmente, pode ata facer toda a terra inhabitable,

Recordando tamén as Conferencias sobre o impacto humanitario das armas nucleares celebradas en Oslo en 2013, e en Nayarit e Viena en 2014, que confirmou que as armas nucleares constitúen unha ameaza para a humanidade, debido á súa mera existencia e ao seu posible uso ou ameaza. de uso, así como polo dano potencial que unha detonación accidental ou intencional podería causar á saúde global, á seguridade alimentaria, ao clima, entre outros aspectos, e á falta de capacidade da comunidade internacional para afrontar unha crise humanitaria de tales unha magnitude,

Recoñecendo tamén os esforzos que se perseguen no contexto multilateral para identificar e buscar medidas eficaces cuxa adopción será necesaria para establecer e manter un mundo sen armas nucleares,

Reitera que, aínda que os Estados de armas nucleares teñen a responsabilidade última de eliminar os seus arsenais nucleares, é responsabilidade de todos os Estados evitar o impacto humanitario e todos os efectos relacionados das armas nucleares;

Reafirmando que o uso e ameaza do uso de armas nucleares son unha violación da Carta das Nacións Unidas, unha violación do dereito internacional, incluído o dereito internacional humanitario, e son un crime contra a humanidade.

Considerando tamén que a única garantía efectiva contra o uso ou ameaza do uso de armas nucleares é a súa prohibición e eliminación de forma transparente, verificable e irreversible, dentro dos prazos claramente establecidos,

Recordando que a Asemblea Xeral das Nacións Unidas, na súa primeira sesión ordinaria, adoptou a súa primeira resolución A / RES / 1 (I) en 24 1946 Xaneiro, que aborda principalmente os usos pacíficos da enerxía atómica e a eliminación de armas nucleares, así como outros armas de destrución masiva
Celebrando a adopción pola sesión LXXI da Asemblea Xeral das Nacións Unidas da Resolución A / RES / 71 / 258 que decide, entre outras cousas, "convocar en 2017 unha conferencia das Nacións Unidas para negociar un instrumento legalmente vinculante para prohibir as armas nucleares, dirixindo cara a a súa eliminación total ”,

Destacando a revelación da placa conmemorativa en 18 novembro 2016, que di: "Aquí en Tijuana, o municipio máis noroeste de toda América Latina, comeza a Zona sen armas nucleares de América Latina e do Caribe, que se estende ata os o extremo máis ao sur do continente. Segundo o Tratado de Tlatelolco en 1967, dentro desta rexión de quilómetros cadrados de 80 millóns non hai armas nucleares nin nunca haberá ",
Os Estados Partes no Tratado de Tlatelolco, todos eles membros de OPANAL:

1. Reitera a súa profunda preocupación pola existencia de armas nucleares, xa que continúa sendo unha ameaza inminente para a paz e seguridade do noso planeta; e, polo tanto, creo que é en interese de todo o que en ningún caso se usen novamente as armas nucleares;
2. Lembre o papel de OPANAL como "organismo especializado na rexión para articular posicións comúns e accións conxuntas sobre o desarme nuclear", que se recolle nas declaracións especiais sobre desarme nuclear adoptadas polos xefes de Estado e de goberno nas Cumbres da Comunidade de Estados latinoamericanos e caribeños - CELAC celebrouse en Cuba en 2014, en Costa Rica en 2015 e en Ecuador en 2016;
3. Reiterar, pendente do logro do desarme nuclear, o interese lexítimo dos estados non armados nucleares, entre eles todos os estados membros de OPANAL, para recibir a garantía inequívoca e legalmente vinculante de non usar ou ameaza de usar armas nucleares contra os de parte dos Estados con armas nucleares; e tamén insta a que se faga esforzos para negociar e adoptar, no prazo máis breve posible, un instrumento universal e legalmente vinculante sobre garantías de seguridade negativas;
4. Chama aos estados de armas nucleares que emitiron declaracións interpretativas aos protocolos adicionais I e II do Tratado de Tlatelolco que sexan contrarios ao espírito do Tratado, que os revisen en conxunto con OPANAL co obxectivo de revisalos ou eliminalos para proporcionar plenos e garantías de seguridade inequívocas para os Estados que forman a Zona libre de armas nucleares en América Latina e no Caribe; e respectar o carácter militarmente desnuclearizado da rexión;
5. Enfatice que as zonas libres de armas nucleares promoven a paz e a estabilidade a nivel rexional e internacional prohibindo a posesión, adquisición, desenvolvemento, probas, fabricación, produción, almacenamento, implantación e uso de armas nucleares;
6. Subliña que o Tratado de Tlatelolco, que creou a primeira zona libre de armas nucleares nunha zona densamente poboada, serviu de fonte de inspiración a outras catro rexións do mundo; e considere tamén que o Tratado e a Axencia para a Prohibición de Armas Nucleares en América Latina e no Caribe (OPANAL) son unha importante dotación da comunidade internacional e unha referencia política, xurídica e institucional para a creación doutro sen armas nucleares zonas, sobre a base de acordos libremente alcanzados polos Estados da rexión en cuestión;
7. Lamenta o non cumprir o acordo para celebrar a 2012 Conferencia Internacional sobre o establecemento dunha zona libre de armas nucleares e todas as outras armas de destrución masiva no Oriente Medio e reitera que a convocatoria da Conferencia é unha parte importante e importante da Documento final da 2010 Review Conference of Parties no Tratado sobre a non proliferación das armas nucleares (TNP) 1; e, polo tanto, pide a convocatoria desta Conferencia canto antes, coa participación de todos os Estados do Oriente Medio, a partir de acordos libremente concluídos entre os Estados da rexión en cuestión e co apoio e compromiso plenos da enerxía nuclear. Estados armas;
8. Lamenta o continuo fracaso dos Estados armas nucleares en cumprir o artigo VI do TNP e cos compromisos procedentes das Conferencias de Exame do TNP; e lamenta tamén que a Conferencia de Exame 2015 dos Estados Partes no TNP concluíse sen a adopción dun documento final;
9. Condenar a modernización das armas nucleares existentes e o desenvolvemento de novos tipos de devanditas armas, o que é incompatible coa obrigación de adoptar medidas eficaces para o desarme nuclear; e, a este respecto, esixen o cesamento por parte dos Estados con armas nucleares do desenvolvemento e mellora cualitativa das armas nucleares, os seus sistemas de entrega, así como as infraestruturas relacionadas;
10. Dea benvida á celebración, en xullo 2016, do 25th Anniversary da sinatura dos acordos a través dos cales Arxentina e Brasil confirmaron o seu compromiso inequívoco co uso da enerxía nuclear con fins estrictamente pacíficos, creando así a Axencia Brasil-Arxentina de Contabilidade e Control de Materiais nucleares (ABACC); e resaltan, por tanto, que a exitosa experiencia arxentina-brasileira e ABACC foron recoñecidas internacionalmente e que constitúen un exemplo e fonte de inspiración para outras rexións do mundo, especialmente para aquelas nas que as zonas libres de armas nucleares aínda non existen;
11. Subliñar a importancia da cooperación entre os Estados Parte nos Tratados de Rarotonga, Bangkok, Pelindaba e Asia Central, que estableceu zonas libres de armas nucleares e Mongolia;
12. Subliña unha vez máis que un mundo libre de armas nucleares é fundamental para o cumprimento dos principais obxectivos da humanidade, a paz, a seguridade eo desenvolvemento; e, polo tanto, considera que a acción inmediata debe ser que todos os Estados membros das Nacións Unidas participen activamente na conferencia das Nacións Unidas para negociar un instrumento legalmente vinculante para prohibir as armas nucleares, levando á súa eliminación total, convocada pola Resolución A / A da Asemblea Xeral das Nacións Unidas RES / 71 / 258

1 Doc. NPT / CONF.2010 / 50 (Vol.I), Parte I, páxina 30, parágrafo 7 (a).