دوستان عزیز،
سخت است باور کنیم که زمان مشترک ما در واشنگتن دی سی به زودی به پایان می رسد. روزها پر شده اند و امروز - آغاز 14 روز استth سال بازداشت نامحدود برای مردان در گوانتانامو، هیچ استثنایی نبود.
فردا به روز رسانی اطلاعاتی در مورد ژانویه 12 ما خواهد آوردth فعالیت ها - و پس از اینکه نویسندگان اولین مواد غذایی جامد خود را در روزهای 7 (افرادی که محلی هستند دعوت شده برای پیوستن به ما برای شکستن سریع در 10am - اول کلیسای تثلیث).
خلاصه کامل ما ژانویه 11th فعالیتها در زیر است. می توانید اظهارات جرمی وارون (WAT) را از کاخ سفید پیدا کنید اینجا کلیک نماییدو عکس های حضور ما در DC در فلیکر و فیس بوک.
خوب بود امروز با خیلی از شما در خیابان باشم. و ما اکنون از سیستم خارج می شویم ، و برای آخرین روز خود در خیابان آماده می شویم ... فعلاً.
در صلح،
شاهد علیه شکنجه
www.witnesstorture.org
ژانویه 11th خلاصه
شاهد علیه شکنجه ژانویه 11th، 2015 با تجمعی غم انگیز و الهام بخش ، پر از انرژی و انرژی تازه حتی وقتی سالگرد زندان خلیج گوانتانامو برای سیزدهمین بار فرا می رسد. گرچه هوا نسبت به دیروز بسیار بخشنده تر بود ، اما احتیاط و راهپیمایی هنوز برای روزه داران یک چالش جسمی بود. سخنرانان همچنین ما را به چالش کشیدند: ادامه عشق ورزیدن ، ارتباط دادن مسائل ، کشف بی عدالتی های پنهان و تعمیق ترحم و تعهد نسبت به مردان مسلمان که از طرف آنها عمل می کنیم.
پس از یک مراسم دعای ادیان ، طیف متنوعی از مردم در مقابل کاخ سفید صحبت کردند ، همه با شور و اشتیاق ناشی از تجربه شخصی صحبت کردند و بی عدالتی گوانتانامو را از دیدگاه خاص خود روشن کردند. نمایش های شاعران صلح حضور کاخ سفید را آغاز و پایان داد. در بین بلندگوها ، هنگامی که تصاویر بازداشت شدگان در پوسترها نشان داده می شد ، مردم نامه های بازداشت شدگان را با صدای بلند می خواندند. بعد از همه اینها ، روزه داران با لباس های نارنجی به صف شدند و جمعیت ناظران هنگام تماشای آنها بیشتر خسته شدند. وقت راهپیمایی به سمت وزارت دادگستری بود. ماها هلال و دیگر اعضای گروه رالی مسلمانان برای بستن گوانتانامو از نظر جسمی و روحی رهبری این موکب را داشتند.
در وزارت دادگستری ، جرمی وارون اهمیت مکان را توضیح داد و دوستی از کلیولند آرزوی صلح ، زیبایی و آزادی اسیران را برانگیخت. به دعوت وی ، هر كس از جمعیت ، یكی از 127 گل میخك نارنجی را كه به نام یك زندانی فعلی گوانتانامو برچسب خورده بود ، برداشت و آن را پشت سنگر پلیس ، به پله های وزارت دادگستری انداخت.
فضای عمومی بین دادگاه عالی DC ، دادگاه منطقه ای فدرال و بلوک سلول مرکزی DC سومین و آخرین توقف راهپیمایی ما بود. افرادی با لباس و بدون لباس در یک دایره کامل ایستاده بودند ، این نشان از همبستگی ما دارد. امانوئل كاندلاریو "انرژی ، خشم ، زندگی و عشق" ما را در یك سری شعارهایی كه به "خاموش كردن مركزی خاتمه می یابد!" صدا زد. اشاره به زندان مستقیم زیر پاهای ما. شهید بطار از شورشیان شعر چریکی DC اجرا و به ما یادآوری کرد ، "Sola una lucha hay" ، تنها یک مبارزه وجود دارد. سرانجام اوروج از ما تشکر کرد که به نمایندگی از کسانی صحبت کردیم که در حال حاضر نمی توانند صحبت کنند ، افرادی که به آنها اعتماد داریم روزی در کنار ما در عدالت خواهند ایستاد.
در زیر یک خلاصه ای از هر سخنرانی امروز پیدا خواهید کرد.
خدمات نماز
زینب چادری ، شورای روابط اسلامی آمریکا ، مراسم دعا را گشود و شرکت کنندگان را در اختلافات فراخواند تا عدالت را از الهی بخواهند. او از شعر "سکوت" ، ساخته ادگار لی مسترز خواند: سکوت یک نفرت بزرگ وجود دارد / و سکوت یک عشق بزرگ /… / سکوت مجازات های ناعادلانه وجود دارد ؛ و سکوت مردنی که دستش / ناگهان دست تو را می گیرد.
خرگوش چارلز فاینبرگ اعلام کرد که ما می توانیم با متعهد کردن تصویر خدا به انسان ها، این جنگ را متوقف کنیم.
کاخ سفید
لوقا نافو اشعار خود را اجرا کرد "یک مرد زیر آن کلاه است": به مردم در کشور من، لطفا / تظاهر نکنید که به دنبال آزادی / یا عدالت و یا هر چیز مشترک / تا زمانی که ما آماده برای به رسمیت شناختن حقوق بشر / از هر / تک / مرد تحت آن هود.
جرمی ورون یک آدرس زیبا، برجسته کردن موهبت امیدی که در میان بی عدالتی سال گذشته پدید آمده است. فراتر از کلمات امیدوار کننده ، 28 نسخه واقعی برای جشن گرفتن داریم که هر نسخه نشان دهنده یک اقدام سیاسی آگاهانه است. در این اقدامات می توان قدرت اعتصاب غذای زندانیان گوانتانامو و قدرت مقاومت شهروندان عادی را مشاهده کرد. جرمی مردم را تشویق كرد: "بگذارید ما این قدرت را رشد دهیم ،" تا سال 2015 را به بزرگترین سالگرد گوانتانامو تبدیل كنیم ، هنگامی كه دیوارهای بازداشت نامحدود فرو می ریزد ، زنجیرهای شكنجه ساكت می شوند ، وقتی سنگ در قلب آمریكا نرم می شود ، مردان مغرور ، ناعادلانه مقید ، آزاد راه می روند و همه مردان گوانتانامو به عنوان یک انسان رفتار می شوند. "
سرپرست ران استیف، مدیر اجرایی کمپین ملی مذهبی علیه شکنجه، برای نشان دادن عذاب بازداشت نامحدود ، از مزمور 13 نقل کرد: «خداوندا ، چه مدت؟ آیا تو من را برای ابد فراموش خواهی کرد؟" او گفت كه شكنجه توسط هیچ اعتقادی موافقت نمی شود. ما باید گوانتانامو را به نام ارزشهای آمریکایی و به نام خدا ببندیم.
علیجه حسین از CCR برای ما داستان هایی تعریف کرد: داستان فهد غازی یک سال دیگر را دور از دخترش حفصه سپری کرد. از محمد الحمیری ، دوستان با عدنان لطیف ، که فکر می کند آیا او زنده بیرون می آید یا از سرنوشت همراهش شریک می شود. از غالب البیانی که برای کنترل دیابت و دردهای مزمن مرتبط با آن تلاش می کند. از طارق با اودا ، که روزانه در طی اعتصاب غذا که در سال 2007 آغاز کرد ، تغذیه می شود. آلیا گفت که داستان ها مهم هستند ، نه تعداد. تنها عددی که ما در گوانتانامو می خواهیم صفر است.
نور میر از سازمان عفو بین الملل در ادامه صحبت کرد ، و در مورد زادگاه خود اسلام آباد و اینکه زندگی او با ترس از انتخاب پدرش شکل گرفت ، به اشتراک گذاشت. او علیه فرهنگ ترس در ایالات متحده صحبت كرد ، ترسی كه به ادامه سیاست شوم ما اجازه می دهد. و سیاست داخلی نیز - نور به ما یادآوری کرد که بدنهای سیاه نیز لباسهای نارنجی می پوشند و اخبار ملی ما از همین فرهنگ ترس پشتیبانی می کنند.
Debra شیرین از جهان نمی تواند صبر کند تاکید کرد که زندان گوانتانامو اشتباه نبود، اما نمادی هدفمند و قدرتمند از امپراتوری ایالات متحده است. علاوه بر این ، پایان دادن به گوانتانامو بی عدالتی آمریکا را خاتمه نمی دهد - ملت ما هنوز تشخیص نداده است که زندگی سیاه پوستان مهم است. امروز فقط یک اعتراض نمادین سالگرد نیست ، بلکه یک روز واقعی است که ما متعهد می شویم برای ارزش گذاری زندگی همه با هم کار کنیم.
اندی ورینگتون از ما خواسته بود که تحت فشار دولت اوباما قرار بگیرد، از آنها می پرسد ، "شما با 59 مردی که برای آزادی آزاد شده اند چه کار می کنید؟ 52 یمنی که برای بازگشت به کشور خود به کشوری احتیاج دارند؟ " و برای کسانی که برای آزادی پاک نشده اند ، باید بپذیریم که "شواهد" علیه آنها بی فایده است ، محصول رشوه و شکنجه ، توهین به مفاهیم عدالت و عدالت.
ماها هلال به نمایندگی از گروه تجمع مسلمانان برای بستن گوانتانامو صحبت كرد و خواستار بسته شدن گوانتانامو شد. وی به ویژه از مسلمانان خواست كه در محكوم كردن آنچه كه اساساً زندان آمریكایی برای مسلمانان جهان است ، نقش فعالی داشته باشند.
مریم هاردینگ از TASSC همبستگی بازماندگان شکنجه ، که "احساس رها کردن ، درد ، وحشت" و درد اعضای خانواده را می دانند ، مردان گوانتانامو را می دانند. وی خواستار پاسخگویی شد و گفت که گزارش شکنجه سنا تنها تا آنجا که جنبش به آن قدرت دهد مهم خواهد بود. مسئولیت پذیری نیز باید داخلی باشد ، زیرا آیا شهروندان ایالات متحده رنج نمی برند؟ "جزیره ریکر چطور؟ آن افراد فرزندان ما هستند! "
طلعت حمدانی از سپتامبر یازده سپتامبر برای جسد صلح آمیز داستان پسرش را تعریف کرد ، که در کار خود به عنوان پاسخ دهنده اول درگذشت. به جای افتخار ، از او تحقیق شد. وی تأكید كرد كه پاسخ بدون خشونت به یازده سپتامبر امكان پذیر است و بهترین راه برای جلوگیری از حملات آینده است. "آمریکایی که به آن اعتقاد دارم گوانتانامو را می بندد! گوانتانامو شرمنده آمریکا است. "
وزارت دادگستری
جرمی وارون توضیح داد که چگونه وزارت دادگستری در ایجاد بی نظمی قانونی که همه تلاش برای بستن گوانتانامو را آزار می دهد ، مشارکت داشته است. در اوایل دولت اوباما ، وزارت دفاع تصمیم به لغو تصمیمی گرفت که به ارتش ایالات متحده اجازه می دهد بیش از دوازده اویغور را در منطقه مترو DC اسکان دهد. وزارت دفاع بخشی از امریکا است که نتواند مطابق با آرمان های ما باشد ، در عوض شرایطی فراهم می کند که کشتار مداوم را تقویت می کند. "من صریحاً از آن مریض هستم. بیماری که به ما گفته می شود این ماشین آلات ما را ایمن می کند. این مقامات با ادعای گوهر حاکمیت قانون به همه ما آسیب رسانده اند. "
دیوان عالی دیوان عالی / دیوان مرکزی دیوان دیوان / بلوک مرکزی دی سی
گزیده ای از شهید بطار "به Terrordrome خوش آمدید":
زمانی بود که ملت ما الهام بخش جهان را ارائه داد
امروزه سیاست های ما بر نقض حقوق بشر تأکید دارند
آنها شما را از هواپیما بیرون می کشند ، شما نمی توانید تشخیص دهید که شب است یا روز
شما نمی دانید کجا هستید ، به هر حال هرگز آنجا نبوده اید
اما در اینجا، در کمپ ایکس ری، سالها می ماند
به Terrordrome خوش آمدید
گیتمو، بگرام، رئیس جمهور تغییر می کند، سوء استفاده ادامه می یابد
ما نمیتوانیم
قانون را اعمال کنید
به همان اندازه
تا زمانی که ما قاضی بی بی را محکوم نکنیم و دیک چنی را زندانی کنیم.
مدارک محرمانه رسانه های اجتماعی
'مثل ما در فیس بوک: https://www.facebook.com/witnesstorture
ما را در توییتر دنبال کنید: https://twitter.com/witnesstorture
پست هر عکس از فعالیت های محلی خود را به http://www.flickr.com/groups/witnesstorture/
