توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، می 18، 2022
من اغلب مروری بر یک کتاب اخیر منتشر می کنم و الف فهرست کتاب‌های اخیر که از لغو جنگ حمایت می‌کنند. من یک کتاب از دهه 1990 را در آن فهرست چسبانده ام، که در غیر این صورت تمام آن قرن 21 است. دلیلی که من کتاب های دهه 1920 و 1930 را وارد نکرده ام، اندازه کار است.
یکی از کتاب‌هایی که در این فهرست قرار می‌گیرد، کتاب سال 1935 است چرا جنگ ها باید متوقف شوند توسط کری چاپمن کت، خانم فرانکلین دی.
بدون اینکه خواننده بی گناه بداند، کت قبل از جنگ جهانی اول به همان اندازه برای صلح استدلال کرده بود و سپس از جنگ جهانی اول حمایت کرد، در حالی که النور روزولت برای مخالفت با جنگ جهانی اول کار چندانی انجام نداد. هیچ یک از 10 نویسنده، به استثنای فلورانس آلن، با وجود اصرار در این کتاب برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم، علیرغم پیش‌بینی آن و استدلال بر علیه آن با دقت و فوریت فراوان در سال 1935، با آن مخالفت نکردند. یکی از آنها، امیلی نیول بلر، پس از ارائه یک پرونده قوی در این کتاب علیه این باور نادرست که هر جنگی می تواند دفاعی یا موجه باشد، به کار تبلیغاتی برای وزارت جنگ در طول جنگ جهانی دوم رفت.
پس چگونه چنین نویسندگانی را جدی بگیریم؟ دقیقاً این گونه است که کوه های خرد که از صلح آمیزترین سال های فرهنگ ایالات متحده بیرون آمده اند، مدفون شده اند. این یکی از دلایلی است که ما باید یاد بگیریم جنگ جهانی دوم را پشت سر بگذار. پاسخ اصلی این است که ما این استدلال‌ها را جدی می‌گیریم، نه با قرار دادن افرادی که آنها را بر روی پایه‌ها قرار داده‌اند، بلکه با خواندن کتاب‌ها و در نظر گرفتن آنها بر اساس شایستگی‌هایشان.
طرفداران صلح در دهه 1930 اغلب به عنوان افرادی ساده لوح که از دنیای واقعی بی رحمانه آگاهی ندارند، کاریکاتور می شوند، افرادی که تصور می کردند پیمان کلوگ-برایاند به طور جادویی به همه جنگ ها پایان می دهد. با این حال، این افراد، که ساعت‌های بی‌پایانی برای ایجاد پیمان کلوگ-بریاند وقت گذاشته بودند، هرگز تصور نمی‌کردند که کارشان تمام شده است. آنها در این کتاب بر لزوم توقف مسابقه تسلیحاتی و از بین بردن سیستم جنگ بحث کردند. آنها معتقد بودند که تنها لغو نظامی گری در واقع از جنگ جلوگیری می کند.
اینها همچنین افرادی هستند که در آغاز جنگ جهانی دوم و درست در طول آن، دولت‌های ایالات متحده و بریتانیا را بدون موفقیت تحت فشار قرار دادند تا تعداد زیادی از پناهندگان یهودی را بپذیرند نه اینکه اجازه دهند آنها سلاخی شوند. علتی که برخی از این فعالان در طول جنگ برای آن تلاش کردند، در واقع، چند سال پس از پایان جنگ، به علتی تبدیل شد که تبلیغات پس از جنگ وانمود می کرد که جنگ به دنبال آن بوده است.
اینها نیز افرادی هستند که سالها علیه مسابقه تسلیحاتی و جنگ با ژاپن تظاهرات کردند، چیزی که هر دانشجوی خوب آمریکایی به شما خواهد گفت که هرگز اتفاق نیفتاد، زیرا ایالات متحده بی‌گناه بی‌گناه از حمله‌ای غافلگیر شد. آسمان آبی روشن بنابراین، من نوشته های فعالان صلح دهه 1930 را کاملا جدی می گیرم. آنها سودجویی جنگ را شرم آور و صلح را مردمی کردند. جنگ جهانی دوم به همه اینها پایان داد، اما چه چیزی به پایان نرسید؟
در این کتاب درباره وحشت های جدید جنگ جهانی اول می خوانیم: زیردریایی ها، تانک ها، هواپیماها و سموم. ما درک می کنیم که صحبت در مورد جنگ های گذشته و این جنگ اخیر به عنوان نمونه هایی از همان گونه ها گمراه کننده بود. البته اکنون می‌توانیم به وحشت‌های جدید جنگ جهانی دوم و صدها جنگ پس از آن نگاه کنیم: موشک‌های هسته‌ای، موشک‌ها، پهپادها، و تأثیر شدید اکنون بر غیرنظامیان و محیط طبیعی، و این سؤال را مطرح کنیم که آیا دو جنگ جهانی دو جنگ هستند یا خیر. اصلاً نمونه هایی از همین چیزها، اینکه آیا هر کدام را باید در زمره جنگ امروز در نظر گرفت، و آیا عادت به اندیشیدن به جنگ در شرایط قبل از جنگ جهانی اول از روی جهل یا توهم عمدی پایدار است.
این نویسندگان بر علیه نهاد جنگ به دلیل اعمالی که برای ایجاد نفرت و تبلیغ انجام می دهد، به دلیل تأثیر آن بر اخلاقیات شکایت می کنند. آنها موردی را مطرح کردند که جنگ‌ها باعث ایجاد جنگ‌های بیشتری می‌شوند، از جمله جنگ فرانسه و پروس در سال 1870 که باعث ایجاد معاهده فاجعه‌بار ورسای پس از جنگ جهانی اول شد. آنها همچنین ادعا می کنند که جنگ جهانی اول به رکود بزرگ منجر شد - یک ایده شگفت انگیز برای اکثر دانشجویان آمریکایی، که هر یک از آنها به شما خواهند گفت که جنگ جهانی دوم به رکود بزرگ پایان داد.
به نوبه خود، النور روزولت، در این کتاب، این موضوع را مطرح می کند که باید به جنگ پایان داد، زیرا اعتقاد به جادوگران و استفاده از دوئل پایان یافته بود. آیا می توانید تصور کنید که طلاق کثیف و فوری به دنبال شریک هر سیاستمدار آمریکایی که امروز چنین بیانیه ای را می دهد؟ در نهایت، این اولین دلیل برای خواندن نوشته هایی از یک دوره متفاوت است: یاد گرفتن آنچه که به طرز تکان دهنده ای گفتن مجاز بود.
