هیچ چیز در مورد یک کودک شسته پوشیده از ساحل وجود ندارد

توسط پاتریک تیل هیلر

تصاویر دلخراش کودک سه ساله آیلان کردی نماد هر چیزی که در جنگ اشتباه است. ذیل #KiyiyaVuranInsanlik (بشریت به ساحل نشست) رویارویی دردناکی است با آنچه که برخی ممکن است آن را آسیب جانبی جنگ بدانند. وقتی به تصاویر این کودک نوپا در میان اشک هایمان نگاه می کنیم، وقت آن رسیده است که برخی از افسانه های جنگ را تخریب کنیم. آیا ما عادت نکرده ایم که بشنویم و باور کنیم که جنگ بخشی از طبیعت انسان است، جنگ برای آزادی و دفاع انجام می شود، جنگ اجتناب ناپذیر است و جنگ بین ارتش در می گیرد؟ این باورها در مورد جنگ زمانی که یک کودک نوپا روی ساحل دراز کشیده، مرده، دور از خانه‌اش، جایی که باید بازی می‌کرد و می‌خندید، واقعاً احمقانه به نظر می‌رسد.

جنگ ها بر اساس یک سری افسانه ها ساخته شده و توسط آنها توجیه می شود. ما در نقطه ای هستیم که علم صلح و دفاع می تواند به راحتی تمام توجیهات ارائه شده برای جنگ را رد کند.

آیا آیلان باید بمیرد زیرا جنگ ها بخشی از طبیعت بشر هستند؟ نه، جنگ یک ساختار اجتماعی است، نه یک الزام بیولوژیکی. در بیانیه خشونت در سویلگروهی از دانشمندان علوم رفتاری برجسته "این تصور که خشونت سازمان یافته انسانی از نظر بیولوژیکی تعیین می شود" را رد کردند. همانطور که ما پتانسیل جنگ را داریم، باید پتانسیل زندگی در صلح را داشته باشیم. ما همیشه یک انتخاب داریم. در واقع، اکثر اوقاتی که بشریت روی زمین بوده است، ما در اکثر جاها بدون جنگ بوده ایم. برخی از جوامع هرگز جنگ را نشناخته اند و اکنون کشورهایی داریم که جنگ را شناخته اند و آن را به نفع دیپلماسی پشت سر گذاشته اند.

آیا آیلان باید بمیرد زیرا جنگ در سوریه برای دفاع انجام می شود؟ قطعا نه. جنگ در سوریه یک سلسله خشونت‌های نظامی پیچیده و مداوم است که منجر به تلفات زیادی شده است. به طور کلی، ریشه آن در خشکسالی بود (اشاره: تغییر آب و هوافقدان شغل، سیاست هویتی، افزایش تنش‌های فرقه‌ای، سرکوب داخلی رژیم، اعتراضات اولیه خشونت‌آمیز، تبلیغات توسط سودجویان جنگ و در نهایت به دست گرفتن سلاح توسط برخی گروه‌ها. البته قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی مانند عربستان، ترکیه، ایران یا آمریکا در مقاطع مختلف بسته به منافع خود نقش‌های متفاوتی را ایفا کرده‌اند. ادامه جنگ، جریان مداوم سلاح ها و پیش بینی های نظامی هیچ ربطی به دفاع ندارد.

آیا آیلان باید بمیرد زیرا جنگ آخرین راه حل است؟ یک مطالعه اخیر نشان می دهد که مردم تصور می کنند و انتظار دارند که تصمیمات برای استفاده از زور زمانی اتخاذ می شود که هیچ گزینه دیگری وجود نداشته باشد. با این حال، هیچ جنگی نمی تواند شرط آخرین چاره را برآورده کند. همیشه گزینه‌های غیرخشونت‌انگیز بهتر و مؤثرتری وجود دارد. آیا آنها کامل هستند؟ نه. آیا آنها ارجح هستند؟ آره. برخی از جایگزین های فوری در سوریه عبارتند از: تحریم تسلیحاتی، حمایت از جامعه مدنی سوریه، پیگیری دیپلماسی معنادار، تحریم های اقتصادی علیه داعش و حامیان آن، و مداخله غیرخشونت آمیز بشردوستانه. گام‌های بلندمدت‌تر شامل خروج نیروهای آمریکایی، پایان واردات نفت از منطقه، و انحلال تروریسم در ریشه‌های آن است. جنگ و خشونت منجر به تلفات بیشتر غیرنظامیان و تشدید بیشتر بحران پناهجویان خواهد شد.

آیا آیلان خسارت جانبی در جنگی که بین ارتش ها درگرفته بود؟ برای روشن بودن، پاکسازی ایده چیزی مانند مرگ غیرعمد بیگناهان در جنگ با اصطلاح فنی خسارت جانبی به درستی توسط مجله خبری آلمانی اشپیگل به عنوان "ضد اصطلاح" شناخته شد. کتی کلی، مدافع صلح، مناطق جنگی بسیاری را تجربه کرده است و منعکس کرده است که "ویرانی که بر غیرنظامیان وارد شده است، بی‌نظیر، مورد نظر و بی‌نظیر است." شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد جنگ های مدرن به مراتب بیشتر از سربازان غیرنظامیان را می کشند. این امر به ویژه اگر از مفاهیمی مانند جنگ «جراحی» و «پاک» خلاص شویم و مرگ‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از تخریب زیرساخت‌ها، بیماری‌ها، سوءتغذیه، بی‌قانونی، قربانیان تجاوز جنسی، یا آوارگان داخلی و پناهندگان را بررسی کنیم. متأسفانه، اکنون باید دسته کودکانی که در خشکی شسته شده اند را اضافه کنیم.

البته، کسانی هستند که می گویند در کل دنیا در حال تبدیل شدن به جای بهتری است. علما دوست دارند استیون پینکر و جاشوا گلدشتاین به دلیل کارهای مربوطه خود در شناسایی افول جنگ شناخته شده اند. در واقع، من از جمله کسانی هستم که از ایده تکامل الهام گرفته شده اند سیستم جهانی صلح جایی که بشریت در مسیر مثبت تغییر اجتماعی، تحول سازنده درگیری و همکاری جهانی قرار دارد. مانند پینکر و گلدشتاین، من همیشه اصرار داشته‌ام که نباید چنین روندهای جهانی را با دعوت به رضایت از وضعیت جهان اشتباه بگیریم. برعکس، ما باید خستگی ناپذیر برای تقویت روندهای مثبتی که سیستم جنگ را تضعیف می کند، تلاش کنیم. تنها در این صورت است که ما فرصتی خواهیم داشت که از تراژدی هایی مانند آنچه آیلان روی دراز کشیده در یکی از ساحل های ترکیه دراز کشیده است، جلوگیری کنیم. تنها در این صورت است که پسر دو و نیم ساله من فرصت دیدار و بازی با پسری مانند آیلان را خواهد داشت. آنها می توانستند دوستان خوبی پیدا کنند. آنها نمی دانستند چگونه از یکدیگر متنفر باشند. این تنها در صورتی اتفاق می افتد که به آنها یاد دهیم چگونه این کار را انجام دهند.

پاتریک تی هیلر، دکتری. مدیر ابتکار پیشگیری از جنگ بنیاد خانواده جوبیتز و سندیکای آن است PeaceVoice. او یک محقق تحول منازعه، استاد، در شورای حاکم انجمن بین المللی تحقیقات صلح، در کمیته هماهنگی World Beyond Warو یکی از اعضای گروه تامین کنندگان صلح و امنیت.