اثر لیندا پنتز گانتر، فراتر از بین المللی هسته اینوامبر 1، 2021
بنابراین ما دوباره در یک COP دیگر (کنفرانس احزاب) هستیم. خوب، برخی از ما در گلاسکو، اسکاتلند در COP هستیم، و برخی از ما، از جمله این نویسنده، در فاصله ای دور نشسته ایم و سعی می کنیم احساس امیدواری کنیم.
اما این COP است 26. یعنی قبلا وجود داشته است 25 تلاش در مقابله با بحران آب و هوایی زمانی قریب الوقوع و اکنون بر سر ما. به قول گرتا تونبرگ، فعال جوی جوان، بیست و پنج دور «بله، بلا، بلا» به درستی بیان کرد.
بنابراین اگر برخی از ما سرخی خوش‌بینی را بر گونه‌های خود احساس نکنیم، می‌توانیم بخشیده شویم. یعنی حتی ملکه انگلیس به اندازه کافی از تمام حرف زدن و عدم اقدام رهبران جهان ما که در مجموع کاملاً بی فایده بوده اند، لذت برده است. حتی، این بار، غایب. برخی از آنها بدتر از آن بوده اند.
انجام ندادن کار رادیکال در مورد آب و هوا در این مرحله اساساً جنایت علیه بشریت است. و هر چیز دیگری که روی زمین زندگی می کند. این باید زمینه ای برای حضور در دادگاه کیفری بین المللی باشد. در اسکله.
اما بزرگترین گازهای گلخانه‌ای جهان در حال حاضر با چه چیزی مصرف می‌شوند؟ ارتقاء و گسترش آنها زرادخانه های سلاح های هسته ای. جنایت دیگر علیه بشریت گویی حتی متوجه نشده اند که سیاره ما در حال حاضر با یک سبد دستی به سرعت به جهنم می رود. آنها فقط می‌خواهند با تحمیل یک آرماگدون هسته‌ای به ما نیز کمی اوضاع را تسریع کنند.
نه اینکه این دو چیز به هم مرتبط نباشند. صنعت برق هسته ای غیرنظامی به شدت در تلاش است تا راهی برای ورود به راه حل های آب و هوایی COP پیدا کند. این خود را به عنوان "صفر کربن" تغییر نام داده است، که دروغ است. و این دروغ توسط سیاستمداران مشتاق ما که بی‌خبرانه آن را تکرار می‌کنند، رد نمی‌شود. آیا آنها واقعاً اینقدر تنبل و احمق هستند؟ احتمالا نه. ادامه مطلب
البته انرژی هسته ای یک راه حل اقلیمی نیست. در مقایسه با انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی، نمی‌تواند هیچ مورد مالی قابل قبولی داشته باشد، و همچنین نمی‌تواند تقریباً به اندازه کافی برق را به موقع برای ماندن در هجوم بی‌وقفه فاجعه آب و هوایی ارائه دهد. بسیار کند، بسیار گران، بیش از حد خطرناک است، مشکل ضایعات کشنده خود را حل نکرده است و یک خطر بالقوه فاجعه آمیز امنیتی و گسترش سلاح های هسته ای را ارائه می دهد.
انرژی هسته ای به قدری کند و گران است که حتی مهم نیست که "کم کربن" باشد یا نه (چه رسد به "کربن صفر"). به عنوان دانشمند، آموری لویینزمی گوید: «بدون کربن بودن اثربخشی آب و هوا را ایجاد نمی کند.» اگر یک منبع انرژی خیلی کند و بسیار پرهزینه باشد، صرف نظر از اینکه چقدر کربن کم باشد، "حفاظت قابل دستیابی از آب و هوا را کاهش داده و به تاخیر می اندازد."
این تنها یک دلیل ممکن برای وسواس سیاسی برای زنده نگه داشتن صنعت انرژی هسته ای باقی می گذارد: ضروری بودن آن برای بخش سلاح های هسته ای.
راکتورهای جدید، کوچک و سریع پلوتونیوم را برای صنعت تسلیحات هسته‌ای ضروری می‌سازند، همانطور که هنری سوکولسکی و ویکتور گیلینسکی از مرکز آموزش سیاست منع گسترش سلاح های هسته ای به اشاره ادامه دهید برخی از این به اصطلاح راکتورهای میکرو برای تامین انرژی میدان نبرد نظامی استفاده می شوند. اداره دره تنسی در حال حاضر از دو رآکتور هسته‌ای غیرنظامی خود برای تولید تریتیوم استفاده می‌کند، یکی دیگر از «مواد اصلی» کلیدی برای سلاح‌های هسته‌ای و محو کردن خطرناک خطوط هسته‌ای نظامی و غیرنظامی.
ادامه فعالیت رآکتورهای موجود و ساختن رآکتورهای جدید، خط حیاتی پرسنل و دانش مورد نیاز بخش تسلیحات هسته ای را حفظ می کند. هشدارهای هولناکی در تالارهای قدرت در مورد تهدید امنیت ملی در صورت محو شدن بخش غیرنظامی هسته ای به صدا در می آید.
این بیش از یک فرضیه است. همه اینها در اسناد متعددی از ارگان هایی مانند شورای آتلانتیک به ابتکار آینده انرژی. این به خوبی توسط دو استاد دانشگاهی در دانشگاه ساسکس در بریتانیا تحقیق شده است - اندی استرلینگ و فیل جانستون. تقریباً هرگز در مورد آن صحبت نشده است. از جمله توسط ما در جنبش ضد قدرت هسته ای، که استرلینگ و جانستون را به شدت شگفت زده کرد.
اما به نوعی آن را به وضوح آشکار است. همانطور که ما در جنبش ضد هسته‌ای مغزمان را به هم می‌زنیم تا بفهمیم چرا استدلال‌های کاملاً تجربی و قانع‌کننده‌مان علیه استفاده از انرژی هسته‌ای برای آب و هوا همیشه در گوش‌ها ناشنوا می‌افتد، شاید این واقعیت را از دست می‌دهیم که استدلال‌های هسته‌ای برای آب و هوا ضروری است. ما می شنویم که فقط یک دود بزرگ است.
حداقل، بیایید امیدوار باشیم. زیرا جایگزین به این معنی است که سیاستمداران ما واقعاً آنقدر تنبل و احمق و همچنین ساده لوح هستند یا در جیب آلاینده های بزرگ هستند، خواه سوخت هسته ای یا فسیلی، یا احتمالاً همه موارد فوق. و اگر چنین است، ما باید خودمان را برای «بله، بل، بل» بیشتر در COP 26 و یک چشم‌انداز واقعاً وحشتناک برای نسل‌های حال و آینده آماده کنیم.
بنابراین، ما از همکاران خود در COP 26 سپاسگزاریم، که به جای اینکه به سمت آسیاب‌های بادی متمایل شوند، یک بار دیگر ادعا می‌کنند که انرژی هسته‌ای جایی در راه‌حل‌های اقلیمی ندارد و در واقع مانع آن می‌شود، سپاسگزاریم.
و امیدوارم آنها همچنین اشاره کنند که انرژی هسته ای گران قیمت و منسوخ هرگز نباید - تحت پوشش دروغین راه حل اقلیمی - به عنوان بهانه ای برای تداوم صنعت تسلیحات هسته ای ترویج شود.
لیندا پنتز گانتر متخصص بین‌المللی در Beyond Nuclear است و برای Beyond Nuclear International می‌نویسد و ویرایش می‌کند.
