دیوان بین المللی کیفری آفریقایی ها و رویای عدالت

توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، آوریل 8، 2020

فیلم "مدعیداستان دادگاه کیفری بین‌المللی، با تمرکز بر اولین دادستان ارشد آن، لوئیس مورنو اوکامپو، با فیلم‌های زیادی از او در سال 2009 را روایت می‌کند. او از سال 2003 تا 2012 این سمت را بر عهده داشت.

فیلم با هلیکوپتر دادستان به دهکده‌ای آفریقایی آغاز می‌شود تا به مردم اطلاع دهد که دادگاه کیفری بین‌المللی در حال اجرای عدالت به مکان‌هایی در سراسر جهان است، نه فقط روستای آنها. اما، البته، همه ما می دانیم که این درست نیست، و اکنون می دانیم که حتی در دهه ای که از ساخت فیلم می گذرد، دیوان کیفری بین المللی هیچ کس را از ایالات متحده یا هیچ کشور ناتو، اسرائیل، روسیه یا چین متهم نکرده است. هر کجای خارج از آفریقا

مورنو اوکامپو با موفقیت مقامات ارشد آرژانتین را در دهه 1980 تحت تعقیب قرار داد. اما زمانی که او در ICC شروع به کار کرد، تمرکز روی آفریقا بود. این تا حدی به این دلیل بود که کشورهای آفریقایی خواستار این پیگرد قانونی شدند. و برخی از کسانی که علیه سوگیری نسبت به آفریقا استدلال می کردند، البته متهمانی جنایتکار بودند که انگیزه های آنها از خودگذشتگی به دور بود.

دیوان کیفری بین‌المللی در ابتدا توانایی تعقیب جنایت جنگی را نداشت، برخلاف جنایات خاص در جنگ. (اکنون این توانایی را دارد اما هنوز از آن استفاده نکرده است.) بنابراین، مورنو اوکامپو و همکارانش را می‌بینیم که استفاده از کودکان سرباز را تحت تعقیب قرار می‌دهند، گویی استفاده از بزرگسالان کاملاً خوب است.

تقویت ایده جنگ‌های مناسب و قابل قبول، لفاظی‌هایی در فیلم است، مانند این ادعا: «آنچه نازی‌ها انجام دادند، اعمال جنگی نبود. آنها جنایت بودند.» این ادعا یک مزخرف کاملا خطرناک است. محاکمات نورنبرگ بر اساس پیمان کلوگ-برایاند بود که صرفاً جنگ را ممنوع کرده بود. محاکمه ها قانون را به طور غیرقابل توجیهی با این تظاهر که «جنگ تهاجمی» را ممنوع می کند، پیچید و قانون را به طور کاملا منطقی گسترش داد تا بخش های تشکیل دهنده جنگ را به عنوان جنایات خاص در بر گیرد. اما آنها فقط جنایت بودند زیرا بخشی از جنایت جنگی بزرگتر بودند، جنایتی که در نورنبرگ به عنوان عالی ترین جنایت بین المللی تعریف شد زیرا بسیاری از جنایات دیگر را در بر می گیرد. و جنگ طبق پیمان کلوگ-بریاند و منشور سازمان ملل یک جنایت باقی مانده است.

این فیلم به ترتیب به جنایات اسرائیل و ایالات متحده در غزه و افغانستان اشاره می کند، اما هیچ کس متهم نشده است، نه آن زمان و نه از آن زمان. در عوض، ما شاهد پیگرد قانونی آفریقایی‌ها، از جمله کیفرخواست رئیس‌جمهور سودان، و همچنین افراد مختلف در کنگو و اوگاندا هستیم، البته نه عزیزان غربی مانند پل کاگامه. ما می بینیم که مورنو-اوکامپو به اوگاندا سفر می کند تا رئیس جمهور موسوینی (که خود می تواند چندین بار متهم شود) اجازه ندهد رئیس جمهور سودان بدون دستگیری به اوگاندا سفر کند. ما همچنین، به اعتبار دیوان کیفری بین‌المللی کیفری، تعقیب «جنایات جنگی» در طرف‌های مخالف همان جنگ را می‌بینیم – چیزی که من آن را گامی بسیار مفید به سوی هدفی می‌دانم که ممکن است مورنو-اوکامپو در آن سهیم نباشد، یعنی هدف پیگرد قانونی جنگ توسط همه کسانی که آن را به راه می اندازند.

این فیلم تعدادی از انتقادات را به دیوان بین‌المللی کیفری وارد می‌کند. یکی از این بحث ها این است که صلح مستلزم سازش است، اینکه تهدید به پیگرد قانونی می تواند انگیزه ای علیه مذاکره برای صلح ایجاد کند. این فیلم، البته، یک فیلم است، نه یک کتاب، بنابراین فقط چند نقل قول از هر طرف به ما می دهد و چیزی را حل نمی کند. با این حال، من گمان می‌کنم که بررسی دقیق شواهد در برابر این استدلال برای خودداری از تعقیب جرایم تأثیر بگذارد. بالاخره افرادی که این استدلال را مطرح می کنند خود متهم نیستند بلکه دیگران هستند. و به نظر نمی‌رسد که آنها هیچ مدرکی ندارند که نشان دهد جنگ‌ها در صورت تهدید پیگرد قانونی طولانی‌تر ادامه خواهند داشت. در همین حال، دیوان کیفری بین‌المللی به شواهدی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد ارائه کیفرخواست می‌تواند با پیشرفت‌هایی به سوی صلح همراه باشد، و همچنین اینکه تهدید استفاده از کودکان سرباز در یک بخش از جهان ظاهراً می‌تواند به کاهش استفاده از آنها در جاهای دیگر منجر شود.

این فیلم همچنین به این ادعا اشاره می کند که ICC بدون ایجاد یک ارتش جهانی نمی تواند موفق شود. واضح است که اینطور نیست. دیوان کیفری بین‌المللی ممکن است بدون حمایت جنگ‌سازان بزرگ جهان که دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل هستند، موفق نشود، اما با حمایت آنها ابزارهای قدرتمند بسیاری برای تعقیب کسانی که متهم می‌کند در اختیار خواهد داشت – ابزارهای سیاسی و اقتصادی برای اعمال فشار برای استرداد. .

دیوان کیفری بین‌المللی چه کاری می‌تواند انجام دهد، تا زمانی که از دست جنگ‌سازان بزرگ خارج نشود؟ خوب، من فکر می کنم کارکنان فعلی آن به وضوح می دانند که چه کاری می تواند انجام دهد، زیرا آنها مدام با آن ما را مسخره می کنند. برای سال‌ها، آن‌ها به ایده محاکمه جنایات ایالات متحده در افغانستان، کشور عضو دیوان کیفری بین‌المللی، اشاره کرده‌اند. مورنو اوکامپو در این فیلم بارها تاکید می‌کند که مشروعیت و یکنواختی برای بقای دادگاه کاملاً حیاتی است. موافقم. متهم کنید یا شب بخیر بگویید. دیوان کیفری بین‌المللی باید جنگ‌سازان غربی را به خاطر جنایات در طول جنگ‌های طولانی مدت متهم کند، و همچنین باید به جهان بفهماند که به موقع کسانی را که مسئول آغاز جنگ‌های جدید هستند، متهم خواهد کرد.

بن فرنس در فیلم به نکته درستی اشاره می کند: اگر ICC ضعیف است، راه حل تقویت آن است. بخشی از این قدرت باید از طریق توقف دادگاه منحصراً برای آفریقایی ها حاصل شود.