رهبران و فعالان مشهور جهان می گویند "تسلیم نشو!"

"تسلیم نشو!" در مقابل بی عدالتی ، سرود سه نفر از رهبران جهان ، اعضای گروه موسوم به "بزرگان" بود (www.TheElders.org) در گفتگوها در هونولولو ، 29 تا 31 آگوست ، بزرگان فعالان را تشویق کردند که هرگز از کار در مورد بی عدالتی های اجتماعی دست برندارند. "شخص باید شهامت داشته باشد که در مورد مسائل صحبت کند" و "اگر اقدامی انجام دهید ، می توانید با خود و وجدان خود صلح بیشتری داشته باشید" ، برخی دیگر از نظرات مثبت دیگری بود که توسط اسقف اعظم دزموند ، رهبر ضد آپارتاید ارائه شد. توتو ، نخست وزیر و محیط بان سابق نروژ دکتر گرو هارلم بروندلند و وکیل بین المللی حقوق بشر هینا جیلانی.

بزرگان گروهی از رهبران هستند که در سال 2007 توسط نلسون ماندلا گرد هم آمدند تا از "تجارب و نفوذ مستقل و جمعی خود برای کار در جهت صلح ، ریشه کنی فقر ، یک سیاره پایدار ، عدالت و حقوق بشر ، با همکاری عمومی و دیپلماسی خصوصی" استفاده کنند با رهبران جهانی و جامعه مدنی برای حل تعارض و رفع علل اصلی آن ، به چالش کشیدن بی عدالتی و ارتقا، رهبری اخلاقی و حکمرانی خوب درگیر شوند. "

ریش سفیدان شامل جیمی کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا ، کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل متحد کوتی عنان ، رئیس جمهور پیشین فنلاند مارت آهتیساری ، رئیس جمهور سابق ایرلند مری رابینسون ، ارنستو زدیلو رئیس جمهور سابق مکزیک ، فرناندو هنریکه کاردوسو رئیس جمهور سابق برزیل ، سازمان دهنده و رئیس سازمان انجمن زنان خود اشتغالی از هند الا بات ، وزیر امور خارجه الجزایر سابق و نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان و سوریه لاخدار براهیمی و گریس ماچل ، وزیر آموزش سابق موزامبیک ، تحقیقات سازمان ملل در مورد کودکان در جنگ و بنیانگذار مشترک از بزرگان با همسرش نلسون ماندلا.

ستون های صلح هاوایی (www.booksofpeacehawaii.org/از بزرگان در هاوایی) و بنیاد انجمن هاوایی (WWW.hawaiicommunityfoundation.org)

سفر بزرگان به هاوایی را حمایت مالی کرد. نظرات زیر از چهار رویداد عمومی جمع شد که بزرگان در آن سخنرانی کردند.

اسقف اعظم کلیسای آنگلیکان ، دزموند توتو ، رهبر جنبش ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی بود که از تحریم ، واگذاری و تحریم ها علیه دولت آفریقای جنوبی حمایت می کرد. وی به دلیل خدمات در مبارزه با آپارتاید در سال 1984 جایزه نوبل هلو دریافت کرد. در سال 1994 وی به عنوان رئیس کمیسیون حقیقت و آشتی آفریقای جنوبی برای تحقیق در مورد جنایات دوران آپارتاید منصوب شد. وی منتقد جدی اقدامات آپارتاید اسرائیلی در کرانه باختری و غزه بوده است.

اسقف اعظم توتو گفت که او برای رهبری در جنبش علیه آپارتاید تلاش نمی کند، اما پس از آنکه بسیاری از رهبران اصلی زندانی شدند یا تبعید شدند، نقش رهبری بر او متمرکز بود.

توتو گفت ، علی رغم تمام شناخت های بین المللی ، او به طور طبیعی فردی خجالتی است و نه ساینده ، نه "مقابله طلب". وی گفت در حالی که هر روز صبح از خواب بیدار نمی شد و فکر می کرد چه کاری می تواند برای آزار و اذیت دولت آپارتاید آفریقای جنوبی انجام دهد ، معلوم شد که تقریباً هر کاری که انجام می داد به این نتیجه رسید زیرا او از حقوق هر انسانی صحبت می کرد. یک روز او نزد نخست وزیر سفیدپوست آفریقای جنوبی در حدود 6 سیاه پوستی که قصد داشتند به دار آویخته شوند رفت. نخست وزیر در ابتدا مودب بود اما پس از آن عصبانی شد و سپس توتو که برای حقوق 6 نفر صحبت می کرد خشم را برطرف کرد - توتو گفت: "من فکر نمی کنم عیسی کاملاً با من برخورد می کرد ، اما خوشحالم که روبرو شدم نخست وزیر آفریقای جنوبی زیرا آنها با ما مانند خاک و زباله رفتار می کردند. "

توتو فاش کرد که او در آفریقای جنوبی به عنوان "جوجه تیغی شهرستانی" بزرگ شده است و به دلیل بیماری سل دو سال را در بیمارستان سپری کرد. او می خواست پزشک شود اما قادر به پرداخت هزینه دانشکده پزشکی نبود. او معلم دبیرستان شد ، اما وقتی دولت آپارتاید از آموزش علوم سیاه پوستان امتناع ورزید و دستور داد فقط انگلیسی آموزش دهند تا سیاهپوستان "بتوانند از استادان سفیدپوست خود درك كنند و از آنها اطاعت كنند ، تدریس را ترك كرد. سپس توتو به عضویت روحانیت آنگلیکان درآمد و به مقام رئیس ژوهانسبورگ ، اولین سیاه پوستی که این سمت را به عهده داشت ، رسید. در این موقعیت ، رسانه ها به همه او گفتند و صدای او به همراه صداهایی مانند وینی ماندلا به یکی از برجسته ترین صدای سیاه ها تبدیل شد. او در سال 1984 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. توتو گفت هنوز نمی تواند زندگی را که از جمله سرپرستی گروه بزرگان متشکل از روسای جمهور کشورها و دبیرکل سابق سازمان ملل متحد انجام داده است باور کند.

در طول مبارزه با آپارتاید در آفریقای جنوبی ، توتو گفت که "دانستن اینکه ما در سراسر جهان چنین پشتیبانی داریم ، تفاوت زیادی برای ما ایجاد کرد و به ما کمک کرد تا ادامه کار دهیم. وقتی ما در برابر آپارتاید ایستادیم ، نمایندگانی از مذاهب برای حمایت از ما گرد هم آمدند. وقتی دولت آفریقای جنوبی گذرنامه من را از من گرفت ، الف یکشنبه کلاس مدرسه در نیویورک ، "گذرنامه های عشق" را ساخت و آنها را برای من فرستاد. حتی کارهای کوچک نیز تأثیر بسزایی در مبارزه برای افراد دارند. "

اسقف اعظم توتو گفت ، "جوانان می خواهند در جهان تغییر ایجاد کنند و می توانند این تغییر را ایجاد کنند. دانشجویان عناصر اصلی تحریم ، واگذاری و تحریم ها علیه دولت آفریقای جنوبی در مورد آپارتاید بودند. وقتی رئیس جمهور ریگان قانون ضد آپارتاید را که توسط کنگره ایالات متحده تصویب شد ، وتو کرد ، دانشجویان سازماندهی کردند تا کنگره را مجبور به کنارگذاشتن حق وتو ریاست جمهوری کنند ، کاری که کنگره انجام داد.

اسقف اعظم دزموند توتو در مورد درگیری های اسرائیل و فلسطین گفت: "هنگامی که برای ورود به کرانه باختری به اسرائیل و از طریق ایستگاه های بازرسی می روم ، قلب من در موازات اسرائیل و آپارتاید آفریقای جنوبی درد می کند." وی خاطرنشان كرد ، "آیا من گرفتار تنگ زمانی شده ام؟ این چیزی است که ما در آفریقای جنوبی تجربه کردیم. " او با احساس گفت: "درد و رنج من کاری است که اسرائیلی ها با خودشان می کنند. از طریق روند حقیقت و آشتی در آفریقای جنوبی ، متوجه شدیم که وقتی قوانین ناعادلانه ای را اجرا می کنید ، قوانین ضد بشری را اجرا می کنید ، مرتکب یا مجری آن قوانین از انسانیت خارج می شود. من برای اسرائیلی ها گریه می کنم زیرا آنها به این نتیجه رسیده اند که قربانیان اقدامات خود را مانند خود انسان نمی بینند. "

صلح امن و عادلانه بین اسرائیل و فلسطین از زمان تشکیل گروه در سال 2007 در اولویت بزرگان بوده است. بزرگان در سالهای 2009 ، 2010 و 2012 سه بار به صورت گروهی از منطقه بازدید کرده اند. در سال 2013 ، بزرگان صحبت می کنند به شدت در مورد سیاست ها و اقداماتی که راه حل دو کشور و چشم انداز صلح در منطقه را تضعیف می کند ، به ویژه ساخت و گسترش شهرک های غیرقانونی اسرائیل در کرانه باختری ، صحبت کنند. در سال 2014 ، جیمی کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا و مری رابینسون رئیس جمهور اسبق ایرلند مقاله مهمی در مورد اسرائیل و غزه در مجله Foreign Policy با عنوان "غزه: چرخه خشونت قابل شکستن" نوشتند (http://www.theelders.org/مقاله / گازا-چرخه-خشونت-می تواند شکسته شود),

اسقف اعظم توتو در مورد مسئله جنگ گفت ، "در بسیاری از کشورها ، شهروندان قبول می کنند که صرف پول برای سلاح برای کشتن مردم و نه کمک به آب تمیز ، درست است. ما توانایی تغذیه همه افراد روی زمین را داریم اما در عوض دولت های ما اسلحه می خرند. ما باید به دولت ها و تولیدکنندگان اسلحه خود بگوییم که ما این سلاح ها را نمی خواهیم. شركتهايي كه به جاي نجات جان انسانها ، چيزهايي را تهيه مي كنند كه باعث كوبيدن جامعه مدني در كشورهاي غربي مي شود. چرا این توانایی را داریم که می توانیم با پول خرج شده برای اسلحه مردم را پس انداز کنیم؟ جوانان باید بگویند "نه ، به نام من". مایه شرم آور است که وقتی کشورهای صنعتی میلیاردها میلیارد سلاح صرف می کنند ، کودکان در اثر آب بد و کمبود مایه زنی می میرند. "

نظرات دیگر از اسقف اعظم توتو:

 باید حقیقت را بپذیریم، هر چه عواقب آن را داشته باشد.

به عنوان یک جوان آرمان گرا باشید؛ باور کنید می توانید دنیا را تغییر دهید ، زیرا می توانید!

ما "oldies" گاهی اوقات باعث می شود که جوانان آرمانشیت و شور و شوق خود را از دست بدهند.

برای جوانان: به رویا بروید - خواب ببینید جنگ دیگر نیست ، فقر تاریخ است و می توانیم افرادی را که از کمبود آب می میرند حل کنیم. خدا به شما وابسته است برای جهانی بدون جنگ ، جهانی با برابری. دنیای خدا در دست شماست.

دانستن اینکه مردم برای من دعا می کنند به من کمک می کند. من می دانم که یک خانم پیر در یک کلیسای شهرستانی وجود دارد که هر روز برای من دعا می کند و مرا حمایت می کند. با کمک همه آن افراد ، من تعجب می کنم که چقدر "باهوش" هستم. این دستاورد من نیست ؛ باید یادم باشد که بخاطر کمک آنها همان چیزی هستم که هستم.

باید لحظات آرام داشته باشد تا بتواند الهام بخش باشد.

ما می خواهیم با هم بخوابیم یا با هم غرق شویم - باید دیگران را بیدار کنیم!

خدا گفت: این خانه شماست - به یاد داشته باشید که همه ما بخشی از یک خانواده هستیم.

روی مسائلی کار کنید که "سعی می کنند اشک از چشم خدا پاک کنند. شما می خواهید خدا در مورد سرپرستی شما نسبت به زمین و مردم روی آن لبخند بزند. خدا به غزه و اوکراین نگاه می کند و خدا می گوید ، "کی آنها می خواهند آن را بگیرند؟"

هر شخص ارزش بی نهایت دارد و افراد شرورانه علیه خدا کافر هستند.

اختلاف فوق العاده ای بین افراد و در جهان ما وجود دارد - و در حال حاضر ما تفاوت های مشابه در جامعه سیاه در آفریقای جنوبی.

آرامش را در زندگی روزمره تمرین کنید. وقتی کار خوبی انجام می دهیم مثل موج ها پخش می شود ، یک موج منفرد نیست ، اما خوب اموجی ایجاد می کند که افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می دهد.

برده داری لغو شد ، حقوق و برابری زنان در حال افزایش است و نلسون ماندلا از زندان آزاد شد - آرمانشهر؟ چرا که نه؟

در صلح با خودت باش.

هر روز با یک لحظه از انعکاس شروع کنید، نفس بکشید و از اشتباهات نفس بکشید.

در صلح با خودت باش.

من یک زندانی امید هستم

هینا جیلانی به عنوان یک وکیل حقوق بشر در پاکستان اولین موسسه حقوقی زن را ایجاد کرد و اولین کمیسیون حقوق بشر را در کشورش تأسیس کرد. وی از سال 2000 تا 2008 نماینده ویژه سازمان ملل در امور مدافعان حقوق بشر بود و به کمیته های سازمان ملل متحد برای تحقیق در مورد نقض قوانین بین المللی در درگیری ها در دارفور و غزه منصوب شد. وی در سال 2001 جایزه صلح هزاره زنان را دریافت کرد.

خانم جیلانی گفت که به عنوان یک مدافع حقوق بشر در پاکستان برای کار برای حقوق یک گروه اقلیت ، "من محبوب اکثریت - یا دولت نبودم." وی گفت که زندگی اش تهدید شده است ، خانواده اش مورد حمله قرار گرفته اند و مجبور شده اند کشور را ترک کنند و به دلیل تلاش هایش در زمینه های عدالت اجتماعی که محبوبیت چندانی نداریم به زندان افتاد. جیلانی خاطرنشان کرد که برای او سخت است که باور کند دیگران از وی پیروی می کنند زیرا او شخصیتی بحث برانگیز در پاکستان است ، اما این کار را انجام می دهند زیرا به عللی که وی در مورد آنها کار می کند اعتقاد دارند.

وی گفت که از یک خانواده فعال بوده است. پدرش به دلیل مخالفت با دولت نظامی در پاکستان زندانی شد و او را به دلیل به چالش کشیدن همین دولت از دانشگاه بیرون انداختند. وی گفت به عنوان یک دانش آموز "آگاه" نمی تواند از سیاست گریزان باشد و به عنوان دانشجوی حقوق مدت زیادی را در زندان به سر می برد و به زندانیان سیاسی و خانواده های آنها کمک می کرد. جیلانی گفت ، "در تلاش برای به چالش کشیدن بی عدالتی ها ، خانواده کسانی را که به زندان می روند فراموش نکنید. کسانی که فداکاری می کنند و به زندان می روند باید بدانند که در طول زندان به خانواده های آنها کمک می شود. "

جیلانی درباره حقوق زنان گفت: "هر کجا که زنان در سراسر جهان دچار مشکل شوند ، جایی که هیچ حقی ندارند یا حقوق آنها به مشکل بر بخورد ، ما باید به یکدیگر کمک کنیم و برای پایان دادن به بی عدالتی فشار وارد کنیم." وی افزود ، "افکار عمومی جان من را نجات داده است. زندان من به دلیل فشارهای سازمان های زنان و همچنین دولت ها به پایان رسید.

خانم جیلانی در مشاهده تنوع غنی فرهنگی و قومی هاوایی گفت که باید مراقب بود که اجازه ندهید برخی از افراد از این تنوع برای تقسیم جامعه استفاده کنند. وی در مورد درگیری های اخلاقی که در دهه های گذشته دامن زده است و منجر به مرگ صدها هزار نفر در یوگسلاوی سابق شد ، صحبت کرد. در عراق و سوریه بین سنی و شیعه و بین فرقه های مختلف سنی. و در رواندا بین هوتوس و توتوس قرار دارد. جیلانی گفت که ما نباید فقط تنوع را تحمل كنیم ، بلكه برای سازگاری با تنوع سخت تلاش كنیم.

جیلانی گفت که زمانی که او در کمیسیون بررسی در غزه و دارفور بود، مخالفان مسائل حقوق بشر در هر دو منطقه تلاش کردند او و دیگران را در کمیسیون بیاعتبار کند، اما او مخالفت خود را با اجازه داد تا کار خود را برای عدالت متوقف کند.

در سال 2009 ، هینا جیلانی عضو تیم سازمان ملل متحد بود که در مورد حمله 22 روزه اسرائیل به غزه که در گزارش گلدستون ثبت شده بود ، تحقیق کرد. جیلانی ، که همچنین اقدامات نظامی علیه غیرنظامیان در دارفور را تحقیق کرده بود ، گفت ، "مشکل اصلی اشغال غزه است. طی XNUMX سال گذشته سه اقدام تهاجمی توسط اسرائیل علیه غزه صورت گرفته است که هر یک نیاز به زیرساخت های مدنی خونین و نابود کننده برای بقای مردم غزه داشته است. هیچ یک از طرفین نمی تواند از حق دفاع شخصی برای جلوگیری از قوانین بین المللی استفاده کند. هیچ صلحی بدون عدالت برای فلسطینیان وجود ندارد. عدالت هدف دستیابی به صلح است. "

جیلانی گفت که جامعه جهانی باید اسرائیلی ها و فلسطینی ها را درگیر گفتگو کند تا از درگیری و مرگ بیشتر جلوگیری کند. وی افزود كه جامعه جهانی باید اظهارات محكمی را مبنی بر عدم اجازه نقض قوانین بین المللی بدون مجازات ارائه دهد - مسئولیت بین المللی خواسته می شود. جیلانی گفت که برای خاتمه درگیری بین اسرائیل و فلسطین سه قسمت وجود دارد. اول ، اشغال غزه باید پایان یابد. وی خاطرنشان کرد که اشغال می تواند از خارج مانند غزه و همچنین از داخل مانند کرانه باختری باشد. دوم ، باید تعهد اسرائیل برای داشتن یک کشور زنده فلسطین وجود داشته باشد. سوم ، هر دو طرف باید احساس کنند که امنیت آنها محافظت شده است. جیلانی افزود که "هر دو طرف باید از هنجارهای رفتار بین المللی تبعیت كنند."

جیلانی افزود ، "من برای افرادی که در درگیری گرفتار شده اند بسیار متاسفم - همه آسیب دیده اند. اما ظرفیت آسیب رساندن از یک طرف بسیار بیشتر است. اشغال اسرائیل باید پایان یابد. اشغال به اسرائیل نیز آسیب می رساند ... برای صلح جهانی ، باید یک کشور زنده فلسطین با سرزمین های مجاور وجود داشته باشد. شهرک سازی های غیرقانونی باید پایان یابد. "

جیلانی گفت: "جامعه جهانی باید به هر دو طرف کمک کند تا شکلی از همزیستی را شکل دهند و این ممکن است که وجود مشترک این باشد که اگرچه در کنار یکدیگر هستند ، اما هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. من می دانم که این یک احتمال است ، همان کاری است که هند و پاکستان برای 60 سال انجام دادند. "

جیلانی خاطرنشان کرد: "ما نیاز به استانداردهای عدالت و مکانیزم برای سنجش نحوه برخورد با بی عدالتی دارد و ما نباید در مورد استفاده از این مکانیزم ها شرمنده باشیم".

نظرات دیگر از هینا جیلانی:

باید شجاعت صحبت کردن در مسائل را داشته باشد.

 در حالی که در معرض نابودی قرار می گیرند، باید صبر داشته باشند؛ زیرا نمی توان انتظار داشت که در یک لحظه نتیجه گیری شود.

تغییر برخی مسائل دهها سال طول می کشد - 25 سال ایستادن در گوشه خیابان با پلاکاردی که یک مسئله خاص را به جامعه یادآوری می کند امری غیرمعمول نیست. و سپس ، سرانجام تغییری حاصل می شود.

نمی توان از مبارزه دست کشید ، مهم نیست که چه مدت طول می کشد تا سرانجام تغییراتی را که برای آن کار می کند ، بدست آورد. در مقابل موج رفتن ، ممکن است خیلی زود استراحت کنید و جریان شما را جابجا کند.

من سعی می کنم خشم و عصبانیت خود را کنترل کنم تا کارم را به پایان برسانم ، اما از روندهایی که دستیابی به آرامش را غیر ممکن می کنند خشمگین هستم. ما باید از بی عدالتی بیزار باشیم. درجه ای که از یک موضوع بدتان می آید ، شما را مجبور به اقدام می کند.

من مهم نیستم که محبوب باشم ، اما می خواهم علل / مسائل محبوب باشند تا بتوانیم رفتار خود را تغییر دهیم. اگر برای حقوق اقلیت ها تلاش می کنید ، اکثریت کاری را که انجام می دهید دوست ندارند. برای ادامه کار باید شهامت داشته باشید.

در کار عدالت اجتماعی ، شما به یک سیستم حمایت از دوستان و خانواده نیاز دارید. خانواده من یک بار به گروگان گرفته شدند و سپس مجبور شدم آنها را به خاطر امنیتشان به خارج از کشور منتقل کنم ، اما آنها مرا تشویق کردند که بمانم و به مبارزه ادامه دهم.

اگر اقدام کنید، می توانید صلح بیشتری با خود و وجدان خود داشته باشید.

با افرادی که دوست داری و با حمایت از آنها موافق باش.

جیلانی خاطرنشان کرد که علی رغم دستاوردهایی که در برابری جنسیتی حاصل شده ، زنان هنوز در معرض حاشیه قرار دارند. در اکثر جوامع هنوز زن بودن و شنیده شدن سخت است. هر کجا که زنان در سرتاسر جهان دچار مشکل شده اند ، جایی که هیچ حقی ندارند و یا حقوق آنها به مشکل خورده است ، ما باید به یکدیگر کمک کنیم و برای پایان دادن به بی عدالتی فشار وارد کنیم.

رفتار بد با مردم بومی شرم آور است. مردم بومی حق تعیین سرنوشت دارند. من به رهبران مردم بومی ادای احترام می کنم ، زیرا آنها وظیفه بسیار دشواری در نمایان نگه داشتن مسائل دارند.

در حوزه حقوق بشر، برخی مسائل غیر قابل مذاکره وجود دارد که نمی توان آنها را به خطر انداخت

افکار عمومی جان مرا نجات داده است. زندان من به دلیل فشارهای سازمان های زنان و همچنین دولت ها به پایان رسید.

جیلانی در پاسخ به سوالی درباره اینکه چگونه ادامه می دهید ، گفت بی عدالتی ها متوقف نمی شوند ، بنابراین ما نمی توانیم جلوی آنها را بگیریم. به ندرت یک موقعیت کامل برنده وجود دارد. موفقیت های کوچک بسیار مهم هستند و زمینه را برای کارهای بیشتر فراهم می کنند. مدینه فاضله وجود ندارد. ما برای یک جهان بهتر کار می کنیم ، نه بهترین جهان.

ما برای پذیرش ارزش های مشترک در سراسر فرهنگ ها کار می کنیم.

به عنوان یک رهبر ، خود را منزوی نمی کنید. برای کار در جهت خیر جمعی و کمک و متقاعد کردن دیگران ، باید برای حمایت با دیگران هم عقیده باشید. شما در آخر زندگی شخصی خود را فدای جنبش عدالت اجتماعی می کنید.

حاکمیت ملت ها بزرگترین مانع صلح است. مردم حاکم هستند ، نه ملت. دولت ها به نام حاکمیت دولت نمی توانند حقوق مردم را نقض کنند

نخست وزیر سابق دکتر گرو هارلم بروندلند,

دکتر گرو هارلم بروندلند در سه دوره نخست وزیری نروژ در 1981 ، 1986-89 و 1990-96 خدمت کرد. وی اولین زن جوان نخست وزیر نروژ و در 41 سالگی جوانترین نخست وزیر بود. وی به عنوان مدیرکل سازمان بهداشت جهانی سازمان ملل متحد ، 1998-2003 ، نماینده ویژه سازمان ملل در زمینه تغییرات آب و هوایی ، 2007-2010 و عضو هیئت سطح بالا دبیر کل سازمان ملل در مورد پایداری جهانی خدمت کرد. نخست وزیر بروندلند دولت خود را به انجام گفتگوهای مخفیانه با دولت اسرائیل و رهبری فلسطین هدایت كرد كه منجر به امضای توافقنامه اسلو در سال 1993 شد.

بروندلند با تجربه خود به عنوان فرستاده ویژه سازمان ملل در زمینه تغییرات آب و هوایی 2007-2010 و عضو هیئت دبیرکل سازمان ملل در مورد پایداری جهانی گفت: "ما باید در طول زندگی خود تغییر اقلیم را حل می کردیم ، نه اینکه آن را به جوانان جهان." وی افزود ، "کسانی که اعتقاد به علم تغییر اقلیم ندارند ، منکر آب و هوا ، تأثیر خطرناکی در ایالات متحده دارند. قبل از اینکه خیلی دیر شود باید تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنیم. "

بروندلند گفت ، "دادن جایزه صلح نوبل به وانگاری ماتای ​​از کنیا به دلیل درختکاری و برنامه آموزش عمومی محیط زیست ، تصدیق این است که نجات محیط زیست ما بخشی از صلح در جهان است. تعریف سنتی صلح گفتن / کار علیه جنگ بود ، اما اگر با سیاره ما در جنگ باشید و به دلیل آنچه که با آن کرده ایم نتوانیم در آن زندگی کنیم ، باید از نابودی آن جلوگیری کنیم و با آن صلح کنیم. آی تی."

بروندلند گفت ، "در حالی که همه ما فردی هستیم ، اما مسئولیت های مشترکی نسبت به یکدیگر داریم. جاه طلبی ، اهداف ثروتمند شدن و مراقبت از خود بالاتر از دیگران ، گاهی اوقات مردم را نسبت به تعهدات خود برای کمک به دیگران کور می کند. من طی 25 سال گذشته دیده ام که جوانان بدبین شده اند.

در دکتر 1992، دکتر بروندلند به عنوان نخست وزیر نروژ، دستور داد دولت او برای انجام مذاکرات مخفی با اسرائیلی ها و فلسطینی ها که منجر به توافقات اسلو شد، که با دستیابی به توافق بین ربانی، نخست وزیر اسرائیل و عرفات در باغ گل رز کاخ سفید.

بروندلند گفت ، "اکنون 22 سال بعد ، فاجعه توافقنامه اسلو چیزی است که اتفاق نیفتاده است. دولت فلسطین اجازه تأسیس داده نشده است ، اما در عوض غزه توسط اسرائیل و کرانه باختری اشغال شده توسط اسرائیل مسدود شده است. " بروندلند افزود. "هیچ راه حلی وجود ندارد ، مگر راه حل دو کشور که اسرائیلی ها تصدیق کنند فلسطینی ها بر کشور خودشان حق دارند."

وی به عنوان یک دانشجوی 20 ساله پزشکی ، کار در زمینه مسائل و ارزشهای سوسیال دمکراتیک را آغاز کرد. وی گفت: "احساس کردم که باید در مورد موضوعات موضع بگیرم. در طول کار پزشکی از من خواسته شد که وزیر محیط زیست نروژ شوم. به عنوان طرفدار حقوق زنان ، چگونه می توانم آن را رد کنم؟ "

در سال 1981 بروندلند به عنوان نخست وزیر نروژ انتخاب شد. او گفت ، "حملات وحشتناک و بی احترامی به من صورت گرفت. من منصب های زیادی داشتم و من اظهار نظرهای منفی کردند. مادرم از من پرسید که چرا باید با این کار کنار بیایم؟ اگر من این فرصت را قبول نمی کردم ، پس چه وقت زن دیگری این فرصت را پیدا می کرد؟ من این کار را کردم تا راه را برای زنان در آینده هموار کنم. من به او گفتم من باید بتوانم این را تحمل کنم تا زنان بعدی مجبور نباشند آنچه را که من انجام داده ام انجام دهند. و اکنون ، ما نخست وزیر زن دوم نروژ را داریم - محافظه کار ، که 30 سال پیش از کار من بهره برده است. "

بروندلند گفت ، "نروژ 7 برابر سرانه بیشتر از ایالات متحده برای کمک های بین المللی هزینه می کند. ما معتقدیم که باید منابع خود را به اشتراک بگذاریم. " (همکار بزرگتر هینا جیلانی افزود که در روابط بین الملل نروژ ، احترام افراد و سازمان ها در کشوری که نروژ با آن کار می کند وجود دارد. کمک های بین المللی نروژ بدون هیچ رشته ای همراه است که باعث سهولت در مشارکت مالی در کشورهای در حال توسعه می شود. در بسیاری از کشورها ، سازمان های غیردولتی به دلیل رشته های متصل شده و اعتقادشان به عدم احترام به حقوق بشر توسط ایالات متحده از کمک های ایالات متحده استفاده نمی کنند.)

بروندلند خاطرنشان کرد ، "ایالات متحده می تواند چیزهای زیادی از کشورهای شمال اروپا بیاموزد. ما شورای ملی جوانان داریم که باید برای گفتگو بین نسل ها ، مالیات بالاتر اما مراقبت های بهداشتی و آموزشی برای همه گفتگو کنیم و برای اینکه خانواده ها شروع خوبی داشته باشند ، برای پدران مرخصی پدرانه اجباری داریم. "

وی در نقش نخست وزیری و در حال حاضر به عنوان عضوی از بزرگان مجبور شده است سران کشورهایی را که نمی خواهند بشنوند مطرح کند. او گفت ، "من مودب و محترم هستم. من با بحث در مورد موضوعات مشترک مورد توجه شروع می کنم و سپس به مسائل دشواری که می خواهیم مطرح کنیم می پردازم. آنها ممکن است این موضوع را دوست نداشته باشند ، اما احتمالاً گوش خواهند داد زیرا شما نسبت به آنها احترام گذاشته اید. در لحظه ورود از در ، ناگهان س difficultالات دشوار را مطرح نکنید. "

دیگر نظرات:

این ادیان جهان نیستند ، بلکه "مومنان" هستند و تعابیر آنها از این دین است. لزوماً این دین ضد دین نیست ، ما مسیحیان را در مسیحیان در ایرلند شمالی می بینیم. سنی ها علیه سنی ها در سوریه و عراق. اهل سنت علیه شیعه. با این حال ، هیچ مذهبی نمی گوید که کشتن درست است.

شهروندان می توانند نقش عمده ای در سیاست های دولت خود داشته باشند. شهروندان ملت های خود را مجبور به کاهش تعداد سلاح های هسته ای در جهان کردند. در دهه 1980 و 1990 ، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سقوط کردند ، اما کافی نبود. شهروندان پیمان مین گذاری را مجبور به لغو مین گذاری کردند.

بزرگترین پیشرفت صلح در 15 سال گذشته اهداف توسعه هزاره برای غلبه بر نیازهای سراسر جهان است. اهداف توسعه هزاره به بهبود کاهش مرگ و میر کودکان و دسترسی به واکسن ، آموزش و توانمندسازی زنان کمک کرده است.

کنشگری سیاسی باعث تغییرات اجتماعی می شود. در نروژ ما برای پدران و همچنین مادران مرخصی والدین داریم - و طبق قانون ، پدران باید مرخصی بگیرند. با تغییر قوانین می توانید جامعه را تغییر دهید.

بزرگترین مانع صلح، خودخواهی توسط دولت ها و افراد است.

اگر به مبارزه ادامه دهید ، غلبه خواهید کرد. اگر تصمیم بگیریم که اتفاق بیفتد تغییر اتفاق می افتد. ما باید از صدای خود استفاده کنیم. همه ما می توانیم سهیم باشیم.

بسیاری از موارد غیرممکن در سن 75 من اتفاق افتاده است.

همه باید شور و اشتیاق و الهام خود را پیدا کنند. همه آنچه را که می توانید در مورد یک موضوع بیاموزید.

شما از دیگران الهام می گیرید و دیگران را متقاعد می کنید و الهام می گیرید.

شما با دیدن آنچه که شما انجام می دهید، در حال تغییر است

صداقت، شجاعت و حکمت سالمندان می تواند در جریان مستقیم جریان رویدادهای عمومی آنها دیده شود  http://www.hawaiicommunityfoundation.org/تأثیر جامعه / ستون هاصلح با هاوایی زنده جریان