جعبه پیشرفت هسته ای پاندورا

چرا استخراج اورانیوم، انرژی هسته ای و بمب های اتمی همه گام هایی در مسیر نابودی هستند

توسط Cymry Gomery، هماهنگ کننده مونترال برای a World BEYOND War, پرسنزانوامبر 27، 2022

این مقاله از ارائه دکتر گوردون ادواردز الهام گرفته شده است ائتلاف کانادایی برای مسئولیت هسته ای در نوامبر 16، 2022.

درگیری روسیه و اوکراین بسیاری را نگران کرده است که ما در آستانه جنگ هسته ای هستیم. پوتین دارد تسلیحات اتمی روسیه را در حالت آماده باش قرار داد و پرزیدنت بایدن ماه گذشته به شدت نسبت به این خطر هشدار داد آرماگدون هسته ای. شهر نیویورک با خود دنیا را شوکه کرد PSA در مورد چگونگی زنده ماندن از یک حمله هسته ای، در حالی که روز قیامت ساعت فقط 100 ثانیه تا نیمه شب است.

با این حال، بمب‌های هسته‌ای آخرین مورد از مجموعه‌ای از محصولات و فعالیت‌های مرتبط هستند - استخراج اورانیوم، انرژی هسته‌ای و بمب‌های هسته‌ای - که تولید آن‌ها ریشه در این واقعیت دارد که درک اخلاقی انسان از جهان بسیار از مهارت‌های فنی ما عقب‌تر است. همه آنها تله پیشرفت هستند.

تله پیشرفت چیست؟

مفهوم پیشرفت به طور کلی در جامعه غربی با دید مثبتی درک می شود. اگر بتوانیم راهی نوآورانه برای انجام کاری سریعتر و با تلاش کمتر پیدا کنیم، احساس رضایت می کنیم. با این حال، این تصور توسط رونالد رایت در کتاب خود در سال 2004 زیر سوال رفت تاریخچه کوتاه پیشرفت. رایت تله پیشرفت را تعریف می کند به عنوان "زنجیره ای از موفقیت ها که با رسیدن به یک مقیاس معین، منجر به فاجعه می شود. خطرات به ندرت قبل از اینکه دیر شود دیده می شوند. آرواره‌های یک تله به آرامی باز می‌شوند، سپس به سرعت بسته می‌شوند.»

رایت از شکار به عنوان نمونه اولیه یاد می کند، زیرا وقتی انسان ها ابزارهایی را ساختند که در کشتن حیوانات بیشتر کارآمدتر بودند، در نهایت ذخایر غذای خود را تمام کردند و از گرسنگی مردند. با صنعتی شدن، شکار جای خود را داد مزارع کارخانه، که بسیار متفاوت به نظر می رسد، اما در واقع نسخه دیگری از یک تله پیشرفت بود. مزارع کارخانه‌ای نه تنها باعث رنج و عذاب شدید حیوانات می‌شوند، بلکه به انسان‌ها نیز آسیب می‌رسانند: مردم کشورهای توسعه‌یافته کالری زیادی مصرف می‌کنند، غذاهایی که تناسب آن برای انسان‌ها مشکوک است و اغلب بر اثر سرطان و بیماری‌های مرتبط با چاقی می‌میرند.

حال بیایید از این منظر به استخراج اورانیوم، انرژی هسته ای و بمب های هسته ای نگاه کنیم.

تله پیشرفت معدن اورانیوم

اورانیوم، یک فلز سنگین که بود کشف شده در سال 1789، در ابتدا به عنوان رنگ آمیزی برای شیشه و سفال استفاده می شد. با این حال، سرانجام انسان‌ها دریافتند که اورانیوم می‌تواند برای ایجاد شکافت هسته‌ای مورد استفاده قرار گیرد و از سال 1939 این ویژگی معجزه‌آسا برای تولید انرژی هسته‌ای برای مقاصد غیرنظامی و ساخت بمب برای ارتش مورد استفاده قرار گرفت. این جنبه "موفق" تعریف رایت است (اگر با در نظر گرفتن گرم نگه داشتن مردم و کشتن آنها به عنوان پیامدهای مطلوب موافق هستید).

کانادا بزرگترین تامین کننده اورانیوم در جهان است، و بیشتر معادن در شمال قرار دارند که در آن جوامع اینوئیت - معمولاً محروم ترین و کم نفوذترین جمعیت از نظر سیاسی در کانادا - در معرض گرد و غبار اورانیوم، باطله ها و سایر خطرات هستند.

خطرات باطله اورانیوم، از دکتر گوردون ادواردز ارائه

استخراج اورانیوم گرد و غبار رادیواکتیو ایجاد می کند که کارگران می توانند استنشاق کنند یا به طور تصادفی بخورند که منجر به سرطان ریه و سرطان استخوان می شود. با گذشت زمان، کارگران یا افرادی که در نزدیکی یک معدن اورانیوم زندگی می‌کنند ممکن است در معرض غلظت‌های بالا قرار بگیرند که می‌تواند به اندام‌های داخلی آنها، به ویژه کلیه‌ها، آسیب برساند. مطالعات حیوانی نشان می دهد که اورانیوم بر تولید مثل، جنین در حال رشد تأثیر می گذارد و خطر ابتلا به سرطان خون و سرطان بافت نرم را افزایش می دهد.

این به اندازه کافی هشدار دهنده است. با این حال، زمانی که نیمه عمر اورانیوم را در نظر می گیریم، یعنی دوره ای که در طی آن تجزیه می شود و تشعشعات گاما ساطع می کند (تابش الکترومغناطیسی که ما آن را به عنوان اشعه ایکس نیز می شناسیم) تله پیشرفت به وجود می آید. اورانیوم 238، رایج ترین شکل، نیمه عمر 4.46 میلیارد سال دارد.

به عبارت دیگر، هنگامی که اورانیوم از طریق استخراج به سطح زمین آورده می‌شود، جعبه تشعشع پاندورا در جهان رها می‌شود، تشعشعی که می‌تواند باعث سرطان‌های کشنده و سایر بیماری‌ها برای میلیاردها سال شود. این همان تله پیشرفت است. اما این تمام ماجرا نیست. این اورانیوم ماموریت مخرب خود را تمام نکرده است. اکنون می توان از آن برای ساخت انرژی هسته ای و بمب های هسته ای استفاده کرد.

تله پیشرفت انرژی هسته ای

انرژی هسته ای به عنوان یک انرژی پاک معرفی شده است زیرا گازهای گلخانه ای (GHG) تولید نمی کند. با این حال، آن را به دور از تمیز است. در سال 2003، مطالعه ای که توسط طرفداران هسته ای در موسسه فناوری ماساچوست انجام شد، مشخص شد هزینه ها، ایمنی، تکثیر و ضایعات به عنوان چهار "مشکل حل نشده" با انرژی هسته ای.

ضایعات رادیواکتیو در طول عملیات عادی کارخانه‌های اورانیوم، تأسیسات ساخت سوخت، راکتورها و سایر تأسیسات هسته‌ای تولید می‌شوند. از جمله در طول فعالیت های خلع ید. همچنین ممکن است در نتیجه حوادث هسته ای تولید شود.

زباله های رادیواکتیو پرتوهای یونیزه کننده ساطع می کنند و به سلول های انسان و حیوان و مواد ژنتیکی آسیب می رسانند. سطوح بالاتر قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزان باعث آسیب بافتی قابل مشاهده سریع می شود. سطوح پایین می تواند منجر به سرطان، آسیب ژنتیکی، بیماری های قلبی عروقی و اختلالات سیستم ایمنی سال ها پس از قرار گرفتن در معرض آن شود.

دولت کانادا از ما می خواهد باور کنیم که زباله های رادیواکتیو را می توان از طریق سیاست ها و رویه های مختلف "مدیریت" کرد، اما این غرور و تفکر توهم آمیز بود که ما را به نقطه ای رساند که زباله های رادیواکتیو داریم. و سپس جنبه اقتصادی وجود دارد - انرژی هسته ای به طور خارق العاده ای گران است - و اثرات زیست محیطی. گوردون ادواردز می نویسد

"سرمایه گذاری در هسته ای سرمایه را برای چندین دهه بدون هیچ گونه فایده ای محبوس می کند تا زمانی که راکتورها تمام شده و آماده کار شوند. این نشان دهنده چندین دهه تاخیر است که در آن انتشار گازهای گلخانه ای بدون کاهش در حال افزایش است. در این مدت بحران آب و هوا بدتر می شود. حتی زمانی که سرمایه در نهایت بازپرداخت می شود، بسیاری از آن باید برای کار گران قیمت مقابله با زباله های رادیواکتیو و برچیدن رباتیک ساختارهای رادیواکتیو اختصاص داده شود. این یک باتلاق فنی و اقتصادی است. نه تنها سرمایه مالی، بلکه سرمایه سیاسی نیز اساساً در کانال هسته‌ای به کار گرفته می‌شود تا آنچه که باید در اولویت اول باشد – کاهش سریع و دائمی گازهای گلخانه‌ای.

بدتر از همه، بسیاری از پروژه های انرژی هسته ای در طول سال ها رها شده اند، همانطور که نشان داده شده است در این نقشه ایالات متحده

بنابراین انرژی هسته ای نیز یک تله پیشرفت است. به هر حال، ابزارهای دیگری برای تولید انرژی وجود دارد - باد، خورشید، آبی، زمین گرمایی - که هزینه کمتری دارند. با این حال، حتی اگر انرژی هسته‌ای ارزان‌ترین انرژی باشد، باز هم برای هر مدیر پروژه‌ای که ارزشش را داشته باشد، آن را از دست می‌دهد، زیرا بسیار آلوده کننده، مستلزم خطر بلایای هسته ای است که قبلاً در آن اتفاق افتاده است فوکوشیما و چرنوبیل، و به این دلیل که زباله های هسته ای مداوم انسان ها و حیوانات را مسموم می کند و می کشد.

همچنین، زباله‌های هسته‌ای پلوتونیوم تولید می‌کنند که برای ساخت بمب‌های هسته‌ای استفاده می‌شود - گام بعدی در زنجیره «پیشرفت».

تله پیشرفت بمب هسته ای

بله به اینجا رسیده است. انسان ها می توانند با فشار دادن یک دکمه تمام زندگی روی زمین را از بین ببرند. وسواس تمدن غرب برای پیروزی و هژمونی به وضعیتی منجر شده است که ما بر مرگ چیره شده ایم اما در زندگی شکست خورده ایم. این نمونه ماقبل آخری است که هوش تکنولوژیکی انسان از تکامل عاطفی و معنوی انسان پیشی گرفته است.

پرتاب تصادفی موشک می تواند به بزرگترین فاجعه بهداشت عمومی جهانی در تاریخ منجر شود. جنگی که کمتر از نیمی از تسلیحات هسته‌ای هند و پاکستان را به‌تنهایی استفاده می‌کند، دوده و خاک سیاه کافی را به هوا می‌برد تا زمستان هسته‌ای ایجاد کند. در کتابش دستور و کنترلاریک شلوسر، نویسنده، مستند می‌کند که چگونه سلاح‌های هسته‌ای چیزی را که او آن را «توهم ایمنی» می‌نامد، ارائه می‌کند، در حالی که، در واقع، خطر واقعی را به دلیل خطر انفجار تصادفی ایجاد می‌کند. Schlosser مستند می کند که چگونه صدها حادثه مربوط به سلاح های هسته ای جهان ما را از طریق تصادف، سردرگمی یا سوء تفاهم تقریباً ویران کرده است.

یکی از راه‌های خروج از دام نابودی تضمین‌شده دوجانبه (که به‌طور گویا به عنوان MAD ارائه می‌شود)، پیمان منع سلاح‌های هسته‌ای (TPNW) است که در سال 2021 لازم‌الاجرا شد و توسط 91 کشور امضا و توسط 68 کشور به تصویب رسید. با این حال، کشورهای مسلح هسته ای و همچنین کشورهای عضو ناتو مانند کانادا امضا نکرده اند.

کشورهای مسلح هسته ای (www.icanw.org/nuclear_arsenals)

وقتی صحبت از تسلیحات هسته ای می شود، دو مسیر پیش روی بشریت وجود دارد. در یک مسیر، کشورها یک به یک به TPNW ملحق خواهند شد و سلاح های هسته ای از بین خواهند رفت. از سوی دیگر، یک یا چند کلاهک از 13,080 کلاهک در جهان مستقر خواهد شد که باعث رنج و مرگ عظیم می شود و جهان را در زمستان هسته ای فرو می برد.

برخی هستند که می گویند ما این انتخاب را داریم که خوش بین باشیم نه سرنوشت گرا، اما این در واقع یک دوگانگی نادرست است زیرا خوش بینی و تقدیرگرایی دو روی یک سکه هستند. کسانی که معتقدند همه چیز خوب است و ما از همیشه بهتر هستیم، لا استیون پینکر، نتیجه بگیرید که هیچ اقدامی لازم نیست. کسانی که معتقدند همه چیز ناامید است به همین نتیجه می رسند.