روزنامه نگارانی را کشت ... آنها و ما

By ویلیام بلوم

بعد از پاریس ، محکومیت تعصب مذهبی در اوج خود است. حدس می زنم که حتی بسیاری از مترقی ها در مورد پیچاندن گردن ها خیال می کنند جهادگرانبرخی از افکار ، عقل ، طنز ، طنز ، آزادی بیان را در ذهن خود فرو می برد. ما در اینجا صحبت می کنیم ، در مورد جوانانی که در فرانسه بزرگ شده اند ، نه عربستان سعودی.

این بنیادگرایی اسلامی در این دوران مدرن از کجا آمده است؟ بیشتر این افراد - از افغانستان ، عراق ، لیبی و سوریه - آموزش دیده ، مسلح ، با تأمین مالی ، تلقین از کشور وارد می شوند. این چهار کشور در دوره های مختلف از 1970 تا به امروز ، سکولارترین ، مدرن ترین ، تحصیل کرده ترین کشورهای رفاهی در منطقه خاورمیانه بوده اند. و چه اتفاقی برای این کشورهای سکولار ، مدرن ، تحصیل کرده ، رفاهی افتاده است؟

در 1980 ها ، ایالات متحده دولت افغانستان را که پیشرو بود ، با حقوق کامل برای زنان ، آن را باور کرد یا نه ، سرنگون کرد یا نه ، منجر به ایجاد طالبان و قدرت گرفتن آنها شد.

در 2000 ها ، ایالات متحده دولت عراق را سرنگون کرد و نه تنها کشور سکولار بلکه دولت متمدن را نیز نابود کرد و یک کشور ناکام ماند.

در 2011 ، ایالات متحده و ماشین نظامی آن ناتو ، سکولار لیبرال معمر قذافی را سرنگون کردند و یک دولت بی قانونی پشت سر گذاشتند و صدها هزار نفر را رها کردند. جهادگران و مقادیر تسلیحاتی در خاورمیانه

و برای چند سال گذشته ، ایالات متحده مشغول سرنگونی دولت سکولار سوریه بشار اسد بود. این ، به همراه اشغال عراق توسط ایالات متحده ، باعث جنگ گسترده سنی و شیعه شد ، و به ایجاد دولت اسلامی با تمام ریش های خود و سایر شیوه های جذاب منجر شد.

با این حال ، با وجود همه اینها ، جهان برای سرمایه داری ، امپریالیسم ، ضد کمونیسم ، نفت ، اسرائیل و جهادگران. خدا بزرگ است!

با شروع جنگ سرد و با مداخلات فوق ، ما سالها سیاست خارجی آمریكا 70 داریم ، بدون آن - چنانكه آندره ولوچهك نویسنده روسی / آمریكایی مشاهده كرده است - "تقریباً تمام كشورهای مسلمان ، از جمله ایران ، مصر و اندونزی ، اکنون احتمالاً سوسیالیستی خواهد بود ، تحت گروهی از رهبران بسیار معتدل و عمدتا سکولار. " حتی عربستان سعودی بسیار ظالمانه - بدون حمایت واشنگتن - احتمالاً مکانی بسیار متفاوت خواهد بود.

در ژانویه 11 ، پاریس به احترام این مجله ، محل برگزاری مارس وحدت ملی بود شارلی ابدوکه روزنامه نگاران آنها توسط تروریست ها ترور شده بودند. این راهپیمایی کاملاً چشمگیر بود ، اما همچنین یک هنجاری برای ریاکاری غربی بود ، با پخش برنامه های تلویزیونی فرانسوی و جمع آوری شده بدون پایان احترام جهان ناتو به روزنامه نگاران و آزادی بیان. اقیانوس از علائم اعلام جی سوئیس چارلی ... نوم سامس طوس چارلی؛ مدادهای غول پیکر ، گویا مدادها - نه بمب ، تهاجم ، سرنگونی ، شکنجه و حمله هواپیماهای بدون سرنشین - سلاح های انتخابی غرب در خاورمیانه در طول قرن گذشته بوده است.

هیچ اشاره ای به این حقیقت نشده است که ارتش آمریکا در جریان جنگ های خود در دهه های اخیر در خاورمیانه و جاهای دیگر ، مسئولیت کشته شدن عمدی ده ها روزنامه نگار را بر عهده داشته است. در عراق ، در میان سایر حوادث ، ببینید Wikileaks ' فیلم 2007 از قتل خونسرد دو نفر رویترز روزنامه نگاران؛ حمله موشکی هوا به سطح 2003 ایالات متحده به دفاتر الجزیره در بغداد که سه روزنامه نگار کشته و چهار زخمی بر جای گذاشت. و شلیک آمریکایی ها در همان سال در هتل بغداد فلسطین که باعث کشته شدن دو فیلمبردار خارجی شد.

علاوه بر این ، در اکتبر 8 ، 2001 ، دومین روز از بمباران ایالات متحده در افغانستان ، فرستنده های دولت طالبان رادیو شری اندکی پس از آن ، ایالات متحده برخی از سایتهای رادیویی منطقه ای 20 را بمباران کرد. دونالد رامسفلد ، وزیر دفاع آمریكا از هدف قرار دادن این تجهیزات دفاع كرد و گفت: "به طور طبیعی ، آنها را نمی توان رسانه های آزاد قلمداد كرد. آنها سخنگوی طالبان و تروریست های پناهنده هستند. "

و در یوگسلاوی ، در 1999 ، در طی بمباران بدنام 78 بدنام یک کشور که هیچ تهدیدی برای ایالات متحده یا هر کشور دیگری ، دولتی محسوب نمی شود. رادیو تلویزیون صربستان (RTS) به دلیل پخش برنامه هدف قرار گرفت چیزهایی که ایالات متحده و ناتو دوست ندارند (مثل اینکه بمب گذاری چه وحشت ایجاد کرده بود). این بمب ها جان بسیاری از کارکنان ایستگاه و هر دو پای یکی از بازماندگان را گرفت که برای آزاد کردن وی از زباله ها مجبور به قطع عضو شدند.

من در اینجا برخی از نظرات را ارائه می دهم شارلی ابدو توسط یکی از دوستانم در پاریس که مدتهاست با انتشارات و کارمندان آن آشنایی نزدیکی دارد برای من ارسال شده است:

"در مورد سیاست های بین المللی شارلی ابدو نومحافظه کار بود این حمایت از هر مداخله ناتو از یوگسلاوی تا به امروز است. آنها ضد مسلمان ، ضد حماس (یا هر سازمان فلسطینی) ، ضد روسی ، ضد کوبا (به استثناء یک کارتونیست) ، ضد هوگو چاوز ، ضد ایران ، ضد سوریه ، طرفدار پوز ریوت ، و طرفدار کیف ... آیا باید ادامه دهم؟

وی گفت: "به طرز عجیبی ، مجله" چپ "به حساب می آمد. اکنون انتقاد از آنها برای من دشوار است زیرا آنها "افراد بد" نبودند ، فقط دسته ای از کاریکاتوریست های خنده دار ، بله ، اما آزادراهان فکری بدون برنامه خاص و کسانی که در مورد هر نوع "صحیح" فحش ندادند. - سیاسی ، مذهبی یا هر چیز دیگری؛ فقط برای تفریح ​​و تلاش برای فروش یک مجله "خرابکار" (به استثنای قابل توجه ویرایشگر سابق ، فیلیپ وال ، که فکر می کنم یک نومون با خون واقعی است). "

خنگ و دمپر

آرسنی یاتسنوک را به خاطر دارید؟ اوکراینی که مقامات وزارت خارجه آمریكا در اوایل 2014 به عنوان یكی از آنها اتخاذ كرده اند و به سمت سمت نخست وزیر هدایت می شوند تا بتواند در جنگ سرد جدید نیروهای خوب اوکراین را علیه روسیه رهبری كند؟

در مصاحبه ای در ژانویه 7 در تلویزیون آلمان ، 2015 Yatsenuk به این سخنان اجازه داد که از لب های او عبور کند: "همه ما حمله شوروی به اوکراین و آلمان را به خوبی به یاد می آوریم. ما این اجازه را نخواهیم داد و هیچ کس حق ندارد نتایج جنگ جهانی دوم را بازنویسی کند. "

نیروهای خوب اوکراین باید در نظر داشته باشند ، همچنین شامل چندین نئو نازی ها در مناصب عالی دولت و بسیاری دیگر از شرکت کنندگان در مبارزه با روس های اوکراینی طرفدار در جنوب شرقی این کشور است. در ژوئن گذشته ، یاتسوک از این طرفداران روس به عنوان "انسانهای زیرین" یاد کرد ، که مستقیماً معادل اصطلاح نازی ها است "غیرمستن".

بنابراین دفعه دیگر که شما با اظهارات احمقانه ای از طرف یکی از اعضای دولت آمریکا سر خود را تکان می دهید ، سعی کنید در این فکر تسلیت پیدا کنید که مقامات بلندپایه آمریکایی لزوماً گنگ نیستند ، مگر اینکه البته در انتخاب آنها چه کسی شایسته است یکی از شرکای امپراتوری

نوع تظاهرات برگزار شده در ماه پاریس برای محکوم کردن یک عمل ترور توسط جهادگران همچنین ممکن است در ماه مه گذشته برای قربانیان اودسا در اوکراین برگزار شود. همان نوع نئو نازی ها که در بالا به آنها اشاره شد ، از پارادایم با نمادهای شبیه به swastika مانند خود خواستار مرگ روس ها ، کمونیست ها و یهودیان شدند و یک ساختمان اتحادیه کارگری در اودسا را ​​آتش زدند و باعث کشته شدن تعداد زیادی از مردم و ارسال شدند. صدها نفر به بیمارستان. بسیاری از قربانیان هنگام تلاش برای فرار از شعله های آتش و دود زدن مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. آمبولانس ها برای رسیدن به مجروحان مسدود شده اند ... یک نهاد رسانه ای جریان اصلی آمریکایی را امتحان کنید و حتی یک تلاش جدی برای گرفتن وحشت انجام دهید. شما باید به ایستگاه روسی در واشنگتن دی سی بروید ، RT.com، "آتش اودسا" را برای بسیاری از داستان ها ، تصاویر و فیلم ها جستجو کنید. همچنین ببینید ورود ویکی پدیا در درگیری های 2 ممکن است 2014 در اودسا.

اگر مردم آمریكا مجبور به تماشای ، گوش دادن و خواندن همه داستانهای رفتار نئو نازی ها در اوکراین در چند سال گذشته شوند ، من فکر می کنم آنها - بله ، حتی مردم آمریکا و نمایندگان کنگره کم نظیر آنها - شروع می کنند. برای تعجب از اینكه چرا دولت آنها با چنین افرادی پیوند نزدیكی داشت. ایالات متحده حتی ممکن است از طرف چنین افرادی به جنگ با روسیه برود.

L'Occident n'est pas Charlie pour Odessa. Il n'y a pas de défilé در پاریس ، اودسا را ​​بریزید.

برخی افکار در مورد این چیز به نام ایدئولوژی

نورمن فینکلشتاین ، منتقد آتشین آمریکایی اسرائیل بود اخیراً توسط پل جی مصاحبه شده است شبکه خبر واقعی. فینکلشتاین در رابطه با چگونگی او در دوران جوانی مائوئیست بوده و در اثر قرار گرفتن در معرض و سقوط باند چهار در 1976 در چین ویران شده است. "معلوم شد که فساد وحشتناکی وجود دارد. افرادی که فکر می کردیم کاملاً از خودگذشتند ، بسیار خود جذب شدند. و واضح بود سرنگونی باند چهار از حمایت مردمی عظیم برخوردار بود. "

بسیاری از مائوئیست های دیگر با این واقعه پاره شدند. همه چیز یک شبه سرنگون شد ، کل سیستم مائوئیستی ، که فکر می کردیم مردان جدید سوسیالیستی هستند ، همه آنها معتقد بودند که خود را در مرحله دوم قرار می دهند ، با خود می جنگند. و سپس یک شبه کل چیز معکوس شد. "

فینکلشتین ادامه داد: "می دانید ، بسیاری از مردم فکر می کنند که مک کارتی حزب کمونیست را نابود کرده است." "این کاملاً درست نیست. می دانید ، وقتی در آن زمان کمونیست بودید ، قدرت درونی داشتید که در برابر مک کارتیسم مقاومت کنید ، زیرا این امر علت اصلی بود. سخنان خروشچف ، حزب کمونیست را نابود کرد ، "اشاره ای به حضور نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی ، نیکیتا خروشچف 1956 در مورد جنایات ژوزف استالین و حکومت دیکتاتوری وی.

اگرچه من به اندازه کافی پیر بودم و به اندازه کافی علاقه مند بودم که تحت تأثیر انقلابهای چین و روسیه باشم ، اما من اینطور نبودم. من یک طرفدار سرمایه داری و یک ضد کمونیست وفادار خوب ماندم. این جنگ در ویتنام بود که باند چهارم و نیکیتا خروشچف من بود. روز به روز در طول 1964 و اوایل 1965 من اخبار را با دقت دنبال کردم و به آمار روز قدرت شلیک آمریکایی ، انواع بمباران و تعداد بدن رسیدم. من از غرور وطن پرستانه پر از قدرت عظیم ما برای شکل دادن به تاریخ پر شده بودم. کلماتی مانند وینستون چرچیل ، پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم ، دوباره به ذهن خطور کرد - "انگلیس زندگی می کرد. انگلیس زندگی می کرد. اتحاد ملل متحد زندگی خواهد کرد. "سپس ، یک روز - روزی مانند هر روز دیگر - ناگهان و غیرقابل توضیح به من رسید. در آن دهکده ها با نام های عجیب وجود داشت مردم تحت آن بمبهای سقوط ، مردم در حال ناامیدی در کل از آن ماشین خنده دار مسلسل خدای ناگوار.

این الگوی دستگیر شد. این خبرها رضایت خودمحوری را به من القا می کند که ما در حال تدریس به آن دسته از کمیته های لعنتی بودیم که آنها نمی توانستند هر آنچه را که می خواستند از بین ببرند از بین بروند. لحظه لحظه ای موجی از داعش در وحشت همه چیز را تحت تأثیر قرار می دهم. سرانجام ، دافعه بر غرور وطن پرستانه پیروز شد ، هرگز به جایی که من بوده ام بازگردم. اما من را مجبور به تجربه ناامیدی در سیاست خارجی آمریکا دوباره و دوباره ، یک دهه پس از دهه.

مغز انسان یک ارگان شگفت انگیز است. این کار ساعت 24 در روز ، روزهای 7 در هفته و هفته ای 52 در سال ، از قبل از ترک رحم ، درست تا روزی که ملی گرایی پیدا می کنید ، کار می کند. و آن روز می تواند خیلی زود فرا رسد. عناوین اخیر این مقاله آمده است واشنگتن پست: "در ایالات متحده شستشوی مغزی در مهد کودک شروع می شود."

اوه ، اشتباه من در واقع می گوید: "در N. کره شستشوی مغزی در مهد کودک آغاز می شود."

بگذار کوبا زنده بماند! لیست شیطان آنچه ایالات متحده برای کوبا انجام داده است

در ماه مه 31 ، 1999 ، دادخواستی به مبلغ 181 میلیارد دلار مرگ اشتباه ، جراحات شخصی و خسارات اقتصادی در دادگاهی در هاوانا علیه دولت ایالات متحده تشکیل شد. متعاقباً به سازمان ملل ارسال شد. از آن زمان سرنوشت آن تا حدودی رمز و راز است.

این دادخواست سالهای 40 از زمان انقلاب 1959 این کشور را شامل می شد ، و با جزئیات قابل توجهی که از شهادت شخصی قربانیان گرفته شده بود ، اقدامات تجاوز آمریکا به کوبا را شرح داد. مشخص کردن ، غالباً با نام ، تاریخ و شرایط خاص ، هر شخصی که کشته یا زخمی شدیدی گزارش شده است. در کل ، افراد 3,478 کشته شدند و یک 2,099 اضافی نیز به طور جدی زخمی شد. (این ارقام شامل قربانیان غیرمستقیم بسیاری از فشارها و محاصره اقتصادی واشنگتن نیست که علاوه بر ایجاد مشکلات دیگر ، در تهیه دارو و غذا نیز مشکل ایجاد کرد.)

پرونده از نظر حقوقی بسیار باریک کشیده شد. این برای مرگ غلط افراد به نمایندگی از بازماندگان آنها و برای جراحات شخصی کسانی که از زخمهای جدی جان سالم به در بردند ، از طرف خودشان بود. هیچ حمله ناموفق آمریكائی در نظر نگرفت ، و به همین دلیل شهادت درمورد صدها نفر از سوء قصدهای ناموفق علیه رئیس جمهور كوبا ، فیدل كاسترو و دیگر مقامات عالی رتبه یا حتی بمب گذاری هایی كه در آن كشته یا مجروح نشده است ، وجود ندارد. خسارت به محصولات زراعی ، دام و یا به طور کلی اقتصاد کوبا نیز از این امر مستثنی نبود ، بنابراین هیچ شهیدی در مورد ورود به جزیره تب خوکی یا قالب تنباکو وجود ندارد.

با این حال ، آن جنبه هایی از جنگ شیمیایی و بیولوژیکی واشنگتن که علیه کوبا درگیر قربانیان انسانی شده است ، به تفصیل شرح داده شده است ، مهمترین آن ایجاد اپیدمی تب دنگ بواسیر در 1981 است که طی آن برخی از افراد 340,000 آلوده شده و 116,000 در بیمارستان بستری بودند. این در کشوری که قبلاً هرگز یک مورد از این بیماری را تجربه نکرده بود. در پایان ، افراد 158 از جمله کودکان 101 درگذشت. این که فقط 158 نفر جان خود را از دست دادند ، از برخی 116,000 که در بیمارستان بستری بودند ، یک شهادت فصیح بخش بهداشت عمومی قابل توجه کوبا بود.

در این شکایت ، شرح حملات هوایی و دریایی علیه کوبا که در اکتبر آغاز شد 1959 ، هنگامی که رئیس جمهور آمریکا دویت آیزنهاور برنامه ای را تصویب کرد که شامل بمباران کارخانه های قند ، سوزاندن میادین قند ، حمله مسلسل به هاوانا ، حتی در قطارهای مسافری بود. .

بخش دیگری از شکایت ، گروه های تروریستی مسلح را شرح داده است ، لس باندیتوس، که به مدت پنج سال جزیره را ویران کرد ، از 1960 تا 1965 ، هنگامی که آخرین گروه در آن قرار داشت و شکست خورد. این گروه ها کشاورزان کوچک را وحشت زده و شکنجه کردند و کسانی را که طرفداران فعال انقلاب (که اغلب به اشتباه) به حساب می آمدند ، کشتند. مردان ، زنان و کودکان. چندین معلم جوان سوادآموزی در زمینه سوادآموزی از جمله قربانیان راهزنان بودند.

البته در ماه آوریل 1961 نیز حمله بدنام خلیج خوک ها انجام شد. اگرچه کل این حادثه کمتر از 72 ساعت به طول انجامید ، کوبایی های 176 کشته و 300 زخمی تر شدند ، اما 50 از این افراد به طور دائم از کار افتاده است.

در این شکایت ، اقدامات بی پایان اقدامات خرابکارانه و تروریسم که شامل بمباران کشتی ها و هواپیماها و همچنین فروشگاه ها و دفاتر بود ، توصیف شده است. وحشتناک ترین نمونه خرابکاری ها البته بمباران 1976 هواپیمای کوبانا در باربارادوس بود که در آن همه افراد 73 در هواپیما کشته شدند. قتل دیپلمات ها و مقامات کوبایی در سراسر جهان نیز رخ داده است ، از جمله این قتل ها در خیابان های شهر نیویورک در 1980. این کارزار به 1990 ادامه داد ، با قتل های پلیس ، سربازان و ملوانان کوبا در 1992 و 1994 و کمپین بمباران هتل 1997 که جان یک بیگانه را گرفت. این عملیات بمباران با هدف دلسرد کردن گردشگری انجام شد و منجر به اعزام افسران اطلاعاتی کوبا به ایالات متحده در تلاش برای پایان دادن به بمب گذاری ها شد. از رده های خود کوبا پنج افزایش یافت.

به موارد فوق می توان بسیاری از اقدامات اخاذی مالی ، خشونت و خرابکاری انجام شده توسط ایالات متحده و نمایندگان آن در سالهای 16 از زمان طرح دعوی دادخواست را اضافه کرد. درمجموع ، صدمات و صدمات عمیقی که بر مردم کوبا وارد شده است می تواند به عنوان 9-11 خود جزیره محسوب شود.

یادداشت

1. وزارت ارتش ایالات متحده ، افغانستان ، یک مطالعه کشور (1986) ، pp.121 ، 128 ، 130 ، 223 ، 232
2. کانترژانویه 10، 2015
3. صفحه اول در سانسور، سازمان برتر انگلستان که آزادی بیان را تقویت می کند ، اکتبر 18 ، 2001
4. مستقل (لندن) ، آوریل 24 ، 1999
5. "نخست وزیر اوکراین آرسنی یاتسنیوک با پینار آتالای صحبت کرد"، Tagesschau (آلمان) ، ژانویه 7 ، 2015 (به زبان اوکراینی با صدای آلمانی)
6. CNN ، ژوئن 15 ، 2014
7. ویلیام بلوم را ببینید ، West-Bloc Dissident: خاطرات جنگ سرد، فصل 3
8. واشنگتن پست، ژانویه 17 ، 2015 ، صفحه A6
9. ویلیام بلوم Killing Hope: مداخلات نظامی و سیا در ایالات متحده از زمان جنگ جهانی دوم، فصل 30 ، برای خلاصه کپسول جنگ شیمیایی و بیولوژیکی واشنگتن علیه هاوانا.
10. برای اطلاعات بیشتر ، به ویلیام شوپ مراجعه کنید ، فصلنامه اقدام پنهانی مجله (واشنگتن ، دی سی) ، 1999 پاییز / زمستان ، صفحه.26-29