یادگیری درس های اشتباه از اوکراین

توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، آوریل 11، 2022

اوکراین سلاح های هسته ای خود را رها کرد و مورد حمله قرار گرفت. بنابراین هر کشوری باید سلاح هسته ای داشته باشد.

ناتو اوکراین را اضافه نکرد که مورد حمله قرار گرفت. بنابراین هر کشور یا حداقل تعداد زیادی از آنها باید به ناتو اضافه شوند.

روسیه دولت بدی دارد. بنابراین باید سرنگون شود.

این درس‌ها محبوب، منطقی - حتی حقیقت غیرقابل انکار در ذهن بسیاری - و به‌طور فاجعه‌بار و آشکارا اشتباه هستند.

جهان به طرز باورنکردنی خوش شانسی داشته است و تعداد بسیار مضحکی از نزدیک به تسلیحات هسته ای را از دست داده است. صرف گذر زمان، آخرالزمان هسته ای را بسیار محتمل می کند. دانشمندانی که ساعت روز قیامت را حفظ می کنند، می گویند که این خطر اکنون بیش از هر زمان دیگری است. تشدید آن با تکثیر بیشتر فقط به خطر می افزاید. برای کسانی که بقای حیات روی زمین را بالاتر از هر جنبه ای از ظاهر آن زندگی قرار می دهند (زیرا اگر وجود نداشته باشید نمی توانید از هیچ پرچمی چشم پوشی کنید و از هیچ دشمنی متنفر باشید) از بین بردن سلاح های هسته ای باید یک اولویت باشد، درست مانند از بین بردن. انتشارات مخرب آب و هوا

اما اگر هر کشوری که از سلاح های هسته ای دست می کشد مورد حمله قرار گیرد چه؟ این در واقع قیمت گزافی خواهد بود، اما اینطور نیست. قزاقستان نیز از سلاح های هسته ای خود دست کشید. بلاروس هم همینطور. آفریقای جنوبی از سلاح های هسته ای خود دست کشید. برزیل و آرژانتین ترجیح دادند سلاح هسته ای نداشته باشند. کره جنوبی، تایوان، سوئد و ژاپن ترجیح داده اند که سلاح هسته ای نداشته باشند. اکنون، درست است که لیبی از برنامه تسلیحات هسته ای خود دست کشید و مورد حمله قرار گرفت. و درست است که کشورهای متعددی که فاقد سلاح هسته‌ای هستند مورد حمله قرار گرفته‌اند: عراق، افغانستان، سوریه، یمن، سومالی و غیره. اما سلاح‌های هسته‌ای به طور کامل حمله هند و پاکستان به یکدیگر را متوقف نمی‌کنند، تروریسم را در ایالات متحده یا آمریکا متوقف نکنید. اروپا، از جنگ نیابتی بزرگ با ایالات متحده و اروپا برای تسلیح اوکراین علیه روسیه جلوگیری نکنید، از فشار بزرگ برای جنگ با چین جلوگیری نکنید، از جنگ افغان‌ها، عراقی‌ها و سوری‌ها علیه ارتش آمریکا جلوگیری نکنید. تا حد زیادی با شروع جنگ در اوکراین انجام می شود، زیرا عدم وجود آنها باعث عدم جلوگیری از آن می شود.

بحران موشکی کوبا شامل مخالفت ایالات متحده با موشک های شوروی در کوبا و مخالفت اتحاد جماهیر شوروی با موشک های ایالات متحده در ترکیه و ایتالیا بود. در سال‌های اخیر، ایالات متحده چندین توافقنامه خلع سلاح را کنار گذاشته، موشک‌های هسته‌ای خود را در ترکیه (و ایتالیا، آلمان، هلند و بلژیک) حفظ کرده و پایگاه‌های موشکی جدیدی در لهستان و رومانی ایجاد کرده است. از جمله بهانه های روسیه برای حمله به اوکراین، قرار دادن تسلیحات در نزدیکی مرزهای خود بیش از هر زمان دیگری بود. بهانه ها، ناگفته نماند، توجیه نیستند، و درسی که در روسیه آموخته شد مبنی بر اینکه ایالات متحده و ناتو به چیزی جز جنگ گوش نمی دهند، به اندازه درس هایی که در آمریکا و اروپا آموخته می شود، نادرست است. روسیه می توانست از حاکمیت قانون حمایت کند و بیشتر جهان را به طرف خود جلب کند. آن را انتخاب کرد.

در واقع، ایالات متحده و روسیه طرفین دادگاه کیفری بین المللی نیستند. ایالات متحده سایر دولت ها را به دلیل حمایت از دیوان کیفری بین المللی مجازات می کند. ایالات متحده و روسیه از احکام دیوان بین المللی دادگستری سرپیچی می کنند. کودتای مورد حمایت ایالات متحده در اوکراین در سال 2014، تلاش های ایالات متحده و روسیه برای به دست آوردن چندین سال بر اوکراین، تسلیح متقابل درگیری در دونباس، و تهاجم روسیه در سال 2022، مشکلی را در رهبری جهان برجسته می کند.

از 18 حقوق بشر عمده معاهداتروسیه تنها 11 کشور و ایالات متحده تنها 5 عضو هستند، به اندازه هر کشور دیگری در روی زمین. هر دو کشور به میل خود معاهدات را نقض می کنند، از جمله منشور سازمان ملل متحد، پیمان کلوگ برایاند و سایر قوانین علیه جنگ. هر دو کشور از حمایت و سرپیچی آشکار از معاهدات عمده خلع سلاح و ضد سلاح که توسط اکثر کشورهای جهان حمایت می شود، خودداری می کنند. هیچکدام از معاهده منع تسلیحات هسته ای حمایت نمی کنند. هیچکدام از الزامات خلع سلاح پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای تبعیت نمی کنند، و ایالات متحده در واقع سلاح های هسته ای را در پنج کشور دیگر نگه می دارد و در نظر دارد آنها را در کشورهای بیشتری قرار دهد، در حالی که روسیه از قرار دادن سلاح های هسته ای در بلاروس صحبت کرده است.

روسیه و ایالات متحده به عنوان رژیم های سرکش خارج از معاهده مین های زمینی، کنوانسیون مهمات خوشه ای، معاهده تجارت اسلحه و بسیاری دیگر ایستاده اند. ایالات متحده و روسیه دو فروشنده برتر تسلیحات به سایر نقاط جهان هستند که با هم اکثریت زیادی از سلاح های فروخته شده و ارسال شده را به خود اختصاص می دهند. در همین حال، بیشتر مکان‌هایی که جنگ را تجربه می‌کنند، اصلاً هیچ سلاحی تولید نمی‌کنند. اسلحه از نقاط بسیار کمی به اکثر نقاط جهان وارد می شود. ایالات متحده و روسیه دو کاربر اصلی از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل هستند که هر کدام اغلب با یک رای دموکراسی را تعطیل می کنند.

روسیه می توانست با عدم تهاجم به اوکراین از حمله به اوکراین جلوگیری کند. اروپا می توانست با گفتن اینکه آمریکا و روسیه به کار خود اهمیت دهند، از تهاجم به اوکراین جلوگیری کند. ایالات متحده تقریباً به طور قطع می توانست با هر یک از اقدامات زیر از تهاجم به اوکراین جلوگیری کند، که کارشناسان آمریکایی هشدار دادند که برای جلوگیری از جنگ با روسیه لازم است:

• لغو ناتو زمانی که پیمان ورشو لغو شد.
• خودداری از گسترش ناتو
• خودداری از حمایت از انقلاب های رنگی و کودتا.
• حمایت از اقدام غیر خشونت آمیز، آموزش مقاومت غیرمسلحانه و بی طرفی.
• انتقال از سوخت های فسیلی
• خودداری از تسلیح اوکراین، تسلیح کردن اروپای شرقی و انجام تمرینات جنگی در اروپای شرقی.
• پذیرش خواسته های کاملا منطقی روسیه در دسامبر 2021.

در سال 2014، روسیه پیشنهاد کرد که اوکراین نه با غرب و نه شرق همسو شود، بلکه با هر دو همکاری کند. ایالات متحده این ایده را رد کرد و از یک کودتای نظامی که یک دولت طرفدار غرب را روی کار آورد، حمایت کرد.

مطابق با تد اسنایدر:

«در سال 2019، ولودیمیر زلنسکی بر اساس پلتفرمی انتخاب شد که شامل صلح با روسیه و امضای توافقنامه مینسک بود. توافقنامه مینسک به مناطق دونتسک و لوگانسک در دونباس که پس از کودتا به استقلال از اوکراین رأی داده بودند، خودمختاری ارائه داد. امیدوار کننده ترین راه حل دیپلماتیک را ارائه کرد. با این حال، در مواجهه با فشار داخلی، زلنسکی به حمایت ایالات متحده نیاز دارد. او آن را دریافت نکرد و به قول ریچارد ساکوا، استاد سیاست روسیه و اروپا در دانشگاه کنت، "توسط ناسیونالیست ها خنثی شد". زلنسکی از مسیر دیپلماسی خارج شد و از گفتگو با رهبران دونباس و اجرای توافقات مینسک خودداری کرد.

واشنگتن پس از اینکه از زلنسکی در مورد راه حل دیپلماتیک با روسیه حمایت نکرد، نتوانست او را برای بازگشت به اجرای توافق مینسک تحت فشار بگذارد. ساکوا به این نویسنده گفت که "در مورد مینسک، نه ایالات متحده و نه اتحادیه اروپا فشار جدی بر کیف برای اجرای بخشی از توافقنامه اعمال نکردند." اگرچه ایالات متحده رسماً مینسک را تأیید کرد، آناتول لیون، محقق ارشد روسیه و اروپا در مؤسسه کوئینسی برای دولت‌سازی مسئول، به این نویسنده گفت، "آنها کاری نکردند که اوکراین را وادار به اجرای واقعی آن کنند." اوکراینی‌ها به زلنسکی دستور راه‌حل دیپلماتیک دادند. واشنگتن از آن حمایت یا تشویق نکرد.»

در حالی که حتی باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده با تسلیح اوکراین مخالف بود، ترامپ و بایدن از آن حمایت کردند و اکنون واشنگتن آن را به طرز چشمگیری افزایش داده است. پس از هشت سال کمک به طرف اوکراینی در درگیری در دونباس، و با ارائه گزارش‌هایی در مورد چگونگی وارد کردن روسیه به یک جنگ مخرب علیه اوکراین، شاخه‌هایی از ارتش ایالات متحده مانند شرکت RAND، ایالات متحده از هرگونه اقدامی که ممکن است منجر به یک جنگ شود، خودداری کرده است. آتش بس و مذاکرات صلح. به گفته پرزیدنت بایدن، دولت آمریکا مانند اعتقاد همیشگی خود به سرنگونی رئیس جمهور سوریه هر لحظه و رد مکرر حل و فصل صلح برای آن کشور، طرفدار سرنگونی دولت روسیه است. بسیاری از اوکراینی ها می میرند. و به نظر می رسد دولت اوکراین تا حد زیادی موافق است. زلنسکی رئیس جمهور اوکراین گزارش داد مطرود پیشنهاد صلح چند روز قبل از تهاجم با شرایطی که تقریباً به طور قطع در نهایت توسط کسانی - در صورت وجود - که زنده مانده اند پذیرفته خواهد شد.

این یک راز بسیار خوب است، اما صلح شکننده یا دشوار نیست. شروع جنگ بسیار دشوار است. این نیاز به تلاشی هماهنگ برای جلوگیری از صلح دارد. در مثال ها که این ادعا را ثابت می کند شامل تمام جنگ های گذشته در زمین است. نمونه ای که بیشتر در مقایسه با اوکراین مطرح می شود، جنگ خلیج فارس 1990-1991 است. اما این مثال به پاک کردن این واقعیت از حافظه جمعی/شرکتی ما بستگی دارد که دولت عراق مایل بود بدون جنگ درباره خروج از کویت مذاکره کند و در نهایت پیشنهاد داد که به سادگی ظرف سه هفته بدون قید و شرط از کویت خارج شود. پادشاه اردن، پاپ، رئیس‌جمهور فرانسه، رئیس‌جمهور اتحاد جماهیر شوروی و بسیاری دیگر خواستار چنین راه‌حلی مسالمت‌آمیز بودند، اما کاخ سفید بر «آخرین راه‌حل» خود برای جنگ پافشاری کرد. روسیه از قبل از شروع جنگ، آنچه را که برای پایان دادن به جنگ با اوکراین لازم است فهرست کرده است - خواسته هایی که باید با خواسته های دیگر مقابله کرد، نه با تسلیحات.

برای کسانی که وقت دارند تاریخ را بیاموزند و بفهمند که صلح کاملاً امکان پذیر است، ممکن است تشخیص نقص در این ایده خودشکوفایی که ناتو باید گسترش یابد حتی اگر روسیه را تهدید کند و حتی اگر روسیه برای جلوگیری از آن حمله کند، آسان تر شود. . این باور که دولت روسیه به هر جایی که بتواند از بین برود حمله خواهد کرد، حتی اگر در ناتو و اتحادیه اروپا پذیرفته شود، یا حتی اگر ناتو لغو شود، غیرقابل اثبات است. اما لازم نیست آن را اشتباه بدانیم. خیلی خوب میتونه درست باشه مطمئناً به نظر می رسد همین امر در مورد ایالات متحده و برخی از دولت های دیگر نیز صادق باشد. اما خودداری از گسترش ناتو مانع از حمله روسیه به اوکراین نمی شد زیرا دولت روسیه یک عملیات خیرخواهانه نجیب است. این امر از حمله روسیه به اوکراین جلوگیری می کرد زیرا دولت روسیه هیچ بهانه خوبی برای فروش به نخبگان روسیه، مردم روسیه یا جهان نداشت.

در طول جنگ سرد قرن بیستم، نمونه‌هایی وجود داشت - که برخی از آنها در آخرین کتاب اندرو کاکبرن مورد بحث قرار گرفته‌اند - از ارتش‌های ایالات متحده و شوروی که باعث ایجاد حوادث پرمخاطب می‌شدند، درست زمانی که طرف مقابل به دنبال کمک مالی اضافی برای تسلیحات از سوی دولت خود بود. تهاجم روسیه به اوکراین بیش از آنچه ناتو به تنهایی می توانست انجام دهد برای ناتو انجام داده است. حمایت ناتو از میلیتاریسم در اوکراین و اروپای شرقی در سال‌های اخیر بیش از آنچه که هر کسی در روسیه می‌توانست انجام دهد، برای نظامی‌گری روسیه انجام داده است. این ایده که آنچه در حال حاضر مورد نیاز است بیشتر چیزی است که مناقشه کنونی را ایجاد کرده است، به منزله تایید پیش فرض هایی است که نیاز مبرمی به زیر سوال بردن دارند.

این تصور که روسیه دولت بدی دارد و بنابراین باید سرنگون شود، اظهار نظر مقامات آمریکایی بسیار وحشتناک است. همه جای کره زمین دولت بدی دارند. همه آنها باید سرنگون شوند. دولت ایالات متحده تقریباً همه بدترین دولت‌های جهان را تسلیح و تأمین مالی می‌کند، و اولین قدم آسان برای توقف این کار بسیار تشویق‌شده است. اما سرنگونی دولت‌ها بدون یک جنبش محلی گسترده مردمی و مستقل بدون محدودیت توسط نیروهای خارجی و نخبگان، یک دستور بی‌پایان اثبات شده برای فاجعه است. من هنوز نمی دانم چه چیزی جرج دبلیو بوش را احیا کرد، اما به اندازه کافی بزرگ هستم که به یاد بیاورم که حتی برخی از بینندگان اخبار دریافته بودند که سرنگونی دولت ها حتی در شرایط خاص خود یک فاجعه است و ایده اصلی برای گسترش دموکراسی خواهد بود. این باشد که از طریق امتحان کردن آن در کشور خود الگو باشد.