چگونه قارچ های نظامی ایالات متحده به چنگ زدن به سیاره

توسط وییا پرشاد اکتبر 3، 2018، آسیای میانه آنلاین.

در ماه ژوئن امسال در ایتان، یک شهر در استان اوکیناوا، ژاپن، یک دختر 14 ساله به نام Rinko Sagara خواندن از یک شعر بر اساس تجربیات بزرگ مادربزرگش در جنگ جهانی دوم. بزرگ مادربزرگ Rinko او را به ستیزه جویی در جنگ یاد داد. او دوستانش را در مقابل او دیده بود. زشت بود

اوکیناوا، یک جزیره کوچک در لبه جنوب ژاپن، سهم خود از جنگ را از آوریل تا ژوئن 1945 دید. Rinko Sagara نوشت: "آسمان های آبی توسط باران آهن مبهوت شده بود، خاطرات مادربزرگش را هدایت کرد. سر و صدا از بمب ها ملودی فراموش نشدنی از سانشین، گیتار سه رشته ای که تحت تاثیر اسکناس Okinawa است. شعر می گوید "هر روز گرامی می داریم"، زیرا آینده ما فقط گسترش این لحظه است. حالا آینده ماست. "

این هفته مردم اوکیناوا دنی تامکی را انتخاب کرد حزب لیبرال به عنوان فرماندار ریاست جمهوری. مادر Tamaki یک اوکیناوا است، در حالی که پدرش - که او نمی داند - یک سرباز آمریکایی بود. تامکی، مانند تاکسیه اونگا، فرماندار سابق، با پایگاه های نظامی ایالات متحده در اوکیناوا مخالفت می کند. اوگانا می خواست حضور نظامی ایالات متحده را از این جزیره بیرون کند، موقعیتی که Tamaki به نظر می رسید آن را تأیید کند.

ایالات متحده بیش از نیروهای 50,000 در ژاپن و همچنین یک قطعه بسیار بزرگ کشتی و هواپیما دارد. هفتاد درصد از پایگاه های ایالات متحده در ژاپن در جزیره اوکیناوا هستند. تقریبا هر کس در اوکیناوا می خواهد ارتش ایالات متحده را ترک کند. تجاوز توسط سربازان آمریکایی - از جمله کودکان جوان - مدت طولانی خشم Okinawans. آلودگی محیط زیست وحشتناک - از جمله سر و صدای خشن از هواپیماهای نظامی ایالات متحده - مردم را برانگیخته است. Tamaki برای اجرای پلت فرم مبتنی بر ضد آمریکایی دشوار نبود. این اساسیترین نیاز متقاضیانش است.

اما دولت ژاپن دیدگاه های دموکراتیک مردم اوکیناوا را قبول نمی کند. تبعیض علیه اوکیناوآن ها در اینجا نقش دارد، اما اساسا در مورد آرزوهای مردم عادی در مورد یک پایگاه نظامی ایالات متحده، کمبود توجه وجود دارد.

در 2009، یوکیو هاتویاما حزب دموکرات را به پیروزی در انتخابات ملی در یک پلت فرم وسیع که منجر به تغییر سیاست خارجی ژاپن از جهت گیری ایالات متحده به رویکرد متعادل تر با سایر نقاط آسیا شد، رهبری کرد. هاتویاما، نخست وزیر، از ایالات متحده و ژاپن خواست تا رابطه "نزدیک و مساوی" برقرار کند که به این معنی است که دیگر واشنگتن به ژاپن دستور نمی دهد.

مورد آزمون برای Hatoyama نقل مکان پایگاه هوایی نیروی دریایی Futenma به بخش کمتر جمعیت Okinawa بود. حزب او می خواست تمام پایگاه های ایالات متحده را از این جزیره حذف کند.

فشار بر دولت ژاپن از واشنگتن شدید بود. هاتویاما نمیتوانست وعده خود را تحمل کند. او پست خود را ترک کرد برای مبارزه علیه سیاست نظامی آمریکا و متعادل سازی رابطه ژاپن با سایر نقاط آسیا غیرممکن بود. ژاپن، اما بهتر Okinawa، در واقع یک حامل هواپیما ایالات متحده است.

دختر بازنشسته ژاپن

هاتویاما نمیتوانست دستور کار را در سطح ملی جابجا کند؛ به همین ترتیب، سیاستمداران و فعالان محلی تلاش کرده اند تا دستور کار در اوکیناوا را تغییر دهند. Takeshi Onaga پیشینی تامکی - که در ماه اوت فوت کرد - نمی تواند از پایگاه های ایالات متحده در اوکیناوا خلاص شود.

یاماشیرو Hiroji، رئیس مرکز اقدام صلح اوکیناوا، و همکارانش به طور منظم علیه پایگاه ها و به ویژه انتقال پایگاه پایه فاطمه اعتراض می کنند. در اکتبر 2016، Hiroji دستگیر شد زمانی که او را قطع حصار سیم خاردار در پایه. او پنج ماه در زندان نگه داشته شد و مجاز به دیدن خانواده اش نبود. در ماه ژوئن 2017، هیوریی قبل از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت: "دولت ژاپن یک نیروی پلیس بزرگ را در اوکیناوا برای سرکوب و خشونت غیرنظامیان ارسال کرد." اعتراض غیرقانونی است. نیروهای ژاپنی از طرف دولت ایالات متحده در حال اجرا هستند.

سووزویو تاکازاتو، رئیس سازمان قانون زنان اوکیناوا در برابر خشونت نظامی، اوکیناوا را "دختر پرولتاریای ژاپن" نامیده است. این ویژگی مشخصی است. گروه Takazato در 1995 به عنوان بخشی از اعتراض به تجاوز جنسی یک دختر 12 ساله توسط سه نظامی آمریکایی مستقر در اوکیناوا تشکیل شده است.

در حال حاضر، اوکیناواران از ایجاد انزلی از جزیره خود که به عنوان مکان های تفریحی سربازان آمریکایی فعالیت می کند شکایت کرده اند. عکاس مائو ایشیکاوا این مکان ها را نشان می دهد، میله های جداگانه ای که فقط سربازان آمریکایی مجاز به رفتن و ملاقات با زنان اوکیناوا هستند (کتاب او گل قرمز: زنان اوکیناوا بسیاری از این تصاویر را از 1970 جمع آوری می کند.

Takazato می گوید: حداقل 120 گزارش شده است از 1972، "نوک کوه یخ". هر سال حداقل یک حادثه وجود دارد که تصورات مردم را به تصویر می کشد - یک اقدام وحشتناک خشونت، تجاوز یا قتل.

آنچه که مردم می خواهند این است که پایه ها را ببندند، زیرا پایگاه ها را به عنوان دلیل این اعمال خشونت دیده اند. پس از این حوادث، برای عدالت به اندازه کافی کافی نیست؛ آنها می گویند ضروری است که علت حوادث را حذف کنند.

پایگاه Futenma باید به Henoko در نیگو، اوکیناوا منتقل شود. یک رفراندوم در 1997 به ساکنان نگو ​​اجازه داد تا علیه یک پایگاه رای دهند. تظاهرات عظیم در 2004، دیدگاه آنها را تکرار کرد، و این تظاهرات بود که ساختن پایگاه جدید 2005 را متوقف کرد.

Susumu Inamin، شهردار سابق نگو، مخالف ساخت هر پایگاه در شهر خود است. او در سال جاری پیشنهاد مجدد انتخابات را برای Taketoyo Toguchi، که موضوع پایه را افزایش داده بود، از دست داد. همه می دانند که اگر در نگو یک رفراندوم جدید روی یک پایگاه وجود داشته باشد، آن را به طور کامل شکست می دهد. اما دموکراسی هنگامی که به پایگاه نظامی آمریکا می آید، بی معنی است.

فورت ترامپ

ارتش ایالات متحده دارای پایگاه نظامی 883 در کشورهای 183 است. در مقابل، روسیه پایگاه های 10 را دارد - هشت نفر از آنها در اتحاد جماهیر شوروی سابق. چین دارای یک پایگاه نظامی در خارج از کشور است. هیچ کشوری وجود ندارد که دارای رکود نظامی باشد که از ایالات متحده تکرار شود. پایگاه های ژاپن تنها بخش کوچکی از زیرساخت های عظیم است که به ارتش آمریکا اجازه می دهد ساعاتی دور از اقدام مسلحانه علیه هر بخش از این سیاره باشد.

هیچ پیشنهادی برای کاهش رکود نظامی ایالات متحده وجود ندارد. در واقع، تنها برنامه هایی برای افزایش آن وجود دارد. ایالات متحده مدت ها تلاش کرده است تا یک پایگاه را در لهستان، که دولت آن است، بنا کند در حال حاضر دادگاه کاخ سفید با پیشنهاد آن به نام "فورت ترامپ".

در حال حاضر پایگاه های نظامی ایالات متحده و ناتو در آلمان، مجارستان و بلغارستان وجود دارد، نیروهای ایالات متحده و ناتو در استونی، لتونی و لیتوانی مستقر شده اند. ایالات متحده حضور نظامی خود را در دریای سیاه و دریای بالتیک افزایش داده است.

تلاش ها برای انکار دسترسی روسیه به دو پورت آب گرم خود در سواستوپل، کریمه و لاتکیا، سوریه، باعث شد تا مسکو برای دفاع از آنها با مداخلات نظامی اقدام کند. یک پایگاه ایالات متحده در لهستان، در آستانۀ بلاروس، روس ها را تکان می دهد، همانطور که تعهد اوکراین برای پیوستن به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی و جنگ با سوریه درهم شکسته شد.

این پایگاه های ایالات متحده و ناتو به جای صلح، بی ثباتی و ناامنی را فراهم می کنند. تنش ها در اطراف آنها فراوان است. تهدید از حضور آنها ناشی می شود.

جهان بدون پایگاه

در اواسط نوامبر در دوبلین، ائتلافی از سازمان های سراسر جهان اولین کنفرانس بین المللی علیه پایگاه های نظامی آمریکا / ناتو برگزار می شود. این کنفرانس بخشی از تازه شکل گرفته است کمپین جهانی علیه پایگاه های نظامی آمریکا / ناتو.

دیدگاه سازمان دهندگان این است که "هیچ یک از ما نمی توانیم این جنون را به تنهایی متوقف کنیم." با "جنون"، آنها به خصومت پایگاه ها و جنگ هایی که در نتیجه آنها رخ می دهد اشاره می کنند.

یک دهه پیش، یکی از اعضای آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده، شاه بلوط را به من پیشنهاد کرد: "اگر شما یک چکش داشته باشید، همه چیز به نظر می رسد ناخن" است. این به این معنی است که گسترش ارتش ایالات متحده و زیرساخت پنهانی آن، انگیزه برای رهبری سیاسی ایالات متحده برای درمان هر گونه جنگ به عنوان یک جنگ احتمالی. دیپلماسی از پنجره خارج می شود ساختارهای منطقه ای برای مدیریت منازعات - مانند اتحاد آفریقا و سازمان همکاری شانگهای - نادیده گرفته می شوند. چکش آمریکا به سختی روی ناخن ها از یک طرف آسیا تا انتهای دیگر آمریکا قرار می گیرد.

شعر Rinko Sagara به پایان می رسد با یک خط تحریک کننده: "در حال حاضر آینده ما است." اما این است، متاسفانه، نه خیلی. آینده باید تولید شود - آینده ای است که زیرساخت های وسیع جهانی جنگ را که توسط ایالات متحده و ناتو ایجاد می شود را از بین می برد.

امید است که آینده در دوبلین و نه در ورشو ساخته شود؛ در اوکیناوا و نه در واشنگتن.

این مقاله توسط گلوبتراتر, یک پروژه موسسه مستقل رسانه ای که آن را به آسیا تایمز ارائه کرد.