رسانه های آمریکا نگه می دارند تکرار شونده این روایت که روسیه هرگز با حسن نیت مذاکره نخواهد کرد و مذاکرات مثمر ثمری را که بلافاصله پس از تهاجم روسیه آغاز شد اما توسط ایالات متحده و بریتانیا خنثی شد را از افکار عمومی پنهان کرده است. تعداد کمی از رسانه ها افشای اخیر نفتالی بنت، نخست وزیر سابق اسرائیل درباره مذاکرات آتش بس میان روسیه و اوکراین در ترکیه را گزارش کردند که در مارس 2022 به میانجیگری کمک کرد. بنت به صراحت گفت که غرب "مسدود" یا "توقف" (بسته به ترجمه) مذاکرات.
بنت آنچه را که منابع دیگر از 21 آوریل 2022، زمانی که مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، یکی از دیگر میانجی ها، گزارش کرده بودند، تایید کرد. گفته شده سیانان ترک پس از نشست وزرای خارجه ناتو، گفت: «کشورهایی در داخل ناتو وجود دارند که میخواهند جنگ ادامه یابد... آنها میخواهند روسیه ضعیفتر شود».
مشاوران نخست وزیر زلنسکی ارائه جزئیات دیدار بوریس جانسون در 9 آوریل از کیف که در 5 مه در Ukrayinska Pravda منتشر شد. آنها گفتند که جانسون دو پیام ارسال کرده است. اولین مورد این بود که پوتین و روسیه "باید تحت فشار قرار گیرند، نه اینکه با آنها مذاکره کرد." دوم این بود که حتی اگر اوکراین توافقی را با روسیه تکمیل کند، «غرب جمعی» که جانسون ادعا میکرد نماینده آن است، در آن شرکت نخواهد کرد.
رسانههای شرکتهای غربی بهرغم تأیید منابع متعدد توسط مقامات اوکراینی، دیپلماتهای ترکیه و نخستوزیر سابق اسرائیل، عموماً تنها به این مذاکرات اولیه توجه کردهاند تا در مورد این داستان تردید ایجاد کنند یا کسانی را که آن را تکرار میکنند بهعنوان عذرخواهی پوتین متهم کنند.
چارچوب تبلیغاتی که سیاستمداران و رسانه های نظام غربی از آن برای توضیح جنگ در اوکراین برای مردم خود استفاده می کنند، روایت کلاسیک «کلاه سفید در مقابل کلاه سیاه» است، که در آن گناه روسیه برای تهاجم به عنوان دلیلی بر بی گناهی و عدالت غرب دوچندان می شود. کوه فزاینده ای از شواهد مبنی بر اینکه ایالات متحده و متحدانش مسئولیت بسیاری از جنبه های این بحران را بر عهده دارند، زیر فرش ضرب المثلی فرو رفته است که بیشتر و بیشتر شبیه فرش شازده کوچولو است. رسم یک مار بوآ که یک فیل را بلعیده است.
رسانهها و مقامات غربی وقتی تلاش میکردند، مضحکتر بودند سرزنش روسیه برای منفجر کردن خطوط لوله خود، خطوط لوله گاز طبیعی زیرآبی نورد استریم که گاز روسیه را به آلمان می رساند. به گفته ناتو، انفجارهایی که نیم میلیون تن متان را در اتمسفر منتشر کرد، «عمدی، بیمورد، و غیرمسئولانه خرابکاری» بود. واشنگتن پست، در چیزی که میتوان آن را یک قصور روزنامهنگاری تلقی کرد، نقل شده یک "مقام ارشد محیط زیست اروپایی" ناشناس گفت: "هیچکس در سمت اروپایی اقیانوس فکر نمی کند این چیزی جز خرابکاری روسیه است."
سیمور هرش، خبرنگار تحقیقی سابق نیویورک تایمز، سکوت را شکست. او در یک پست وبلاگی در Substack خودش یک مطلب دیدنی منتشر کرد افشاگر گزارشی از نحوه همکاری غواصان نیروی دریایی ایالات متحده با نیروی دریایی نروژ برای کار گذاشتن مواد منفجره در زیر پوشش رزمایش دریایی ناتو، و چگونگی انفجار آنها توسط یک سیگنال پیچیده از یک شناور که توسط یک هواپیمای نظارتی نروژی رها شده بود. به گفته هرش، پرزیدنت بایدن نقش فعالی در این طرح ایفا کرد و آن را اصلاح کرد تا شامل استفاده از شناور سیگنال دهی شود تا او شخصا بتواند زمان دقیق عملیات را سه ماه پس از کارگذاری مواد منفجره دیکته کند.
کاخ سفید قابل پیش بینی است رد گزارش هرش به عنوان «تخیلی کاملاً نادرست و کامل» است، اما هرگز توضیح معقولی برای این اقدام تاریخی تروریسم زیست محیطی ارائه نکرده است.
رئيس جمهور آیزنهاور معروف است که فقط یک «شهروند هوشیار و آگاه» می تواند «در برابر کسب نفوذ غیرقابل توجیه، چه خواسته یا ناخواسته، توسط مجتمع نظامی-صنعتی محافظت کند. پتانسیل افزایش فاجعه بار قدرت نابجا وجود دارد و ادامه خواهد داشت.»
بنابراین، یک شهروند آمریکایی هوشیار و آگاه باید در مورد نقشی که دولت ما در دامن زدن به بحران در اوکراین ایفا کرده است، بدانند، نقشی که رسانه های شرکتی زیر فرش کشیده اند؟ این یکی از سوالات اصلی است که سعی کرده ایم به آن پاسخ دهیم کتاب ما جنگ در اوکراین: ایجاد یک درگیری بی معنی پاسخ ها عبارتند از:
- آمریکا آن را شکست وعده نه گسترش ناتو به اروپای شرقی. در سال 1997، قبل از اینکه آمریکایی ها درباره ولادیمیر پوتین چیزی نشنیده باشند، 50 سناتور سابق، افسران نظامی بازنشسته، دیپلمات ها و دانشگاهیان نوشت به پرزیدنت کلینتون با گسترش ناتو مخالفت کرد و آن را یک خطای سیاسی با ابعاد تاریخی خواند. جرج کنان، دولتمرد بزرگ محکوم این به عنوان "آغاز یک جنگ سرد جدید" است.
- ناتو روسیه را با پایان باز خود تحریک کرد وعده به اوکراین در سال 2008 که به عضویت ناتو در آمد. ویلیام برنز که در آن زمان سفیر آمریکا در مسکو بود و اکنون رئیس سیا است، در یکی از وزارت امور خارجه هشدار داد. یادداشت"ورود اوکراین به ناتو روشن ترین خط قرمز برای نخبگان روسیه (نه فقط پوتین) است."
- La آمریکا از کودتا حمایت کرد در اوکراین در سال 2014 که دولتی را نصب کرد که فقط نیمی مردم آن را مشروع دانسته و باعث تجزیه اوکراین و جنگ داخلی شد کشته 14,000 نفر.
- 2015 مینسک II توافق صلح به یک خط آتش بس پایدار و ثابت دست یافت کاهش تلفات داشت، اما اوکراین نتوانست طبق توافق به دونتسک و لوهانسک خودمختاری اعطا کند. آنجلا مرکل و فرانسوا اولاند اکنون اعتراف کنید که رهبران غربی فقط از مینسک دوم حمایت کردند تا ناتو برای تسلیح و آموزش ارتش اوکراین برای بازپس گیری دونباس با زور زمان بخرد.
- در طول هفته قبل از تهاجم، ناظران سازمان امنیت و همکاری اروپا در دونباس تشدید شدید انفجارها در اطراف خط آتش بس را ثبت کردند. بیشتر 4,093 انفجار در چهار روز در قلمرو تحت کنترل شورشیان بودند که نشان دهنده شلیک گلوله های وارده توسط نیروهای دولتی اوکراین است. مقامات ایالات متحده و بریتانیا ادعا کردند که اینها "پرچم دروغینحملاتی که گویی نیروهای دونتسک و لوهانسک خود را گلوله باران می کنند، درست همانطور که بعداً پیشنهاد کردند که روسیه خطوط لوله خود را منفجر کرده است.
- پس از تهاجم، ایالات متحده و بریتانیا به جای حمایت از تلاش های اوکراین برای برقراری صلح، آنها را در مسیر خود مسدود یا متوقف کردند. بوریس جانسون از بریتانیا گفت که آنها فرصتی برای این کار می بینند "مطبوعات" روسیه و می خواستند از آن نهایت استفاده را ببرند و آستین وزیر دفاع ایالات متحده گفت که هدف آنها این بود "ضعف" روسیه است.
یک شهروند آگاه و آگاه از همه اینها چه نتیجه ای می گیرد؟ ما آشکارا روسیه را به دلیل حمله به اوکراین محکوم خواهیم کرد. اما بعدش چی؟ مطمئناً ما نیز از رهبران سیاسی و نظامی آمریکا می خواهیم که حقیقت این جنگ هولناک و نقش کشورمان در آن را به ما بگویند و از رسانه ها بخواهیم حقیقت را به مردم منتقل کنند. یک «شهروند آگاه و آگاه» مطمئناً از دولت ما می خواهد که از دامن زدن به این جنگ دست بردارد و در عوض از مذاکرات صلح فوری حمایت کند.
Medea Benjamin و Nicolas JS Davies نویسندگان این کتاب هستند جنگ در اوکراین: ایجاد یک درگیری بی معنی، منتشر شده توسط OR Books.
Medea Benjamin بنیانگذار سازمان CODEPINK برای صلح، و نویسنده چندین کتاب ، از جمله در داخل ایران: تاریخ و سیاست واقعی جمهوری اسلامی ایران.
نیکلاس جی اس دیویس یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده است خون بر روی دستان ما: حمله آمریکا و نابودی عراق.