توسط دیوید سوانسون تله سور
در ماه اوت 6th و 9th آگوست میلیون ها نفر سالگرد 70th بمباران هسته ای هیروشیما و ناگازاکی در آن شهرها و در حوادث سراسر دنیا. برخی از معامله اخیر که در آن ایران متعهد به پیگیری سلاح های هسته ای نشده است ، و پیروی از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) و الزاماتی که به هیچ ملت دیگری تحمیل نشده است ، جشن می گیرند.
با این حال ، آن کشورهایی که دارای سلاح هسته ای هستند یا با عدم خلع سلاح و یا ساختن بیشتر (ایالات متحده ، روسیه ، انگلیس ، فرانسه ، چین ، هند) NPT را نقض می کنند ، یا آنها از امضای معاهده امتناع ورزند (اسرائیل ، پاکستان ، کره شمالی ) در همین حال ، کشورهای جدید علیرغم داشتن وفور روغن و یا برخی از بهترین شرایط انرژی خورشیدی روی زمین ، انرژی هسته ای را بدست می آورند (عربستان سعودی ، اردن ، امارات متحده عربی).
موشک های هسته ای حاوی بیش از کل قدرت بمباران جنگ جهانی دوم در یک بمب توسط هزاران نفر از ایالات متحده و بالعکس به سمت روسیه هدایت می شوند. یک سی و دوم جنون در یک رئیس جمهور ایالات متحده یا روسیه می تواند تمام زندگی روی زمین را از بین ببرد. و ایالات متحده در مرز روسیه بازی های جنگی انجام می دهد. پذیرش این جنون به صورت عادی و عادی بخشی از ادامه انفجار آن دو بمب است که 70 سال پیش آغاز شده و به ندرت قابل درک است.
انداختن آن بمبها و تهدید صریح از زمان ریختن بیشتر ، جنایتی جدید است که گونه جدیدی از امپریالیسم به دنیا آورده است. ایالات متحده دخالت کرده است بیش از کشورهای 70 - بیش از یک در سال - از جنگ جهانی دوم ، و اکنون کاملاً به نظامیگری مجدد ژاپن رسیده است.
La تاریخ اولین نظامی سازی آمریکا از ژاپن توسط جیمز بردلی آشکار شد. در 1853 نیروی دریایی ایالات متحده ژاپن را مجبور به بازرگانان ، مبلغان و نظامی گری ایالات متحده کرد. در 1872 ، ارتش آمریكا با توجه به تایوان ، آموزش ژاپنی ها در چگونگی فتح كشورهای دیگر را آغاز كرد.
چارلز لگندر ، ژنرال آمریکایی که ژاپنی ها را در زمینه های جنگ آموزش می دهد ، پیشنهاد کرد که آنها یک دکترین مونرو را برای آسیا اتخاذ کنند ، این یک سیاست تسلط بر آسیا به روشی است که ایالات متحده بر نیمکره خود تسلط دارد. در سال 1873 ، ژاپن با مشاوران نظامی و تسلیحاتی ایالات متحده به تایوان حمله كرد. کره بعد از آن بود ، و پس از آن چین در 1894. در 1904 ، رئیس جمهور ایالات متحده تئودور روزولت ژاپن را برای حمله به روسیه تشویق کرد. اما او با امتناع از حضور علنی با حمایت از دکترین مونرو ، قول خود را به ژاپن داد و از امتناع روسیه از پرداخت یک سکه به ژاپن پس از جنگ پشتیبانی کرد. امپراتوری ژاپن به جای یک نماینده به عنوان یک رقیب شناخته شد و ارتش ایالات متحده دهه ها را صرف برنامه ریزی برای جنگ با ژاپن کرد.
هری ترومن ، كه بمباران هسته ای را در سال 1945 سفارش می داد ، در 23 ژوئن 1941 در مجلس سنای آمریكا سخنرانی كرد: "اگر ببینیم كه آلمان پیروز می شود ،" او گفت ، "ما باید به روسیه كمك كنیم ، و اگر روسیه برنده است ما باید برای کمک به آلمان ، و از این طریق اجازه دهید آنها تا آنجا که ممکن است بکشند. " آیا ترومن برای زندگی ژاپنی بالاتر از روسی و آلمانی ارزش قائل بود؟ هیچ کجا چیزی نیست که بتواند پیشنهاد کند. یک نظرسنجی ارتش ایالات متحده در سال 1943 نشان داد که تقریبا نیمی از دستگاه های اطلاعاتی معتقدند که کشتن هر ژاپنی روی زمین ضروری است. ویلیام هالزی ، که فرماندهی نیروهای دریایی آمریکا در اقیانوس آرام جنوبی را بر عهده داشت ، قول داد که وقتی جنگ تمام شد ، زبان ژاپنی فقط در جهنم صحبت خواهد شد.
در 6 آگوست 1945 ، رئیس جمهور ترومن اعلام کرد: "شانزده ساعت پیش یک هواپیمای آمریکایی یک بمب را به هیروشیما ، پایگاه مهم ارتش ژاپن پرتاب کرد." البته این یک شهر بود ، به هیچ وجه پایگاه ارتش نبود. ترومن اظهار داشت: "ما با یافتن بمب از آن استفاده كرده ایم." "ما این را علیه کسانی که بدون هشدار در پرل هاربر به ما حمله کردند ، علیه کسانی که اسیران جنگی آمریکایی را گرسنه و ضرب و شتم کرده و اعدام کرده اند ، و همچنین علیه کسانی که بهانه اطاعت از قوانین بین المللی جنگ را رها کرده اند ، استفاده کرده ایم." ترومن در مورد اکراه یا قیمت لازم برای پایان دادن به جنگ چیزی نگفت.
در واقع ، ژاپن ماه ها در تلاش بود که خود را تسلیم کند ، از جمله در کابل 13 ژوئیه خود که برای استالین ارسال شده بود ، که آن را برای ترومن خواند. ژاپن تنها می خواست امپراطور خود را حفظ کند ، شرطهایی که ایالات متحده تا پس از بمباران هسته ای از آنها امتناع ورزید. جیمز بیرنز ، مشاور ترومن می خواست که بمب ها برای پایان جنگ قبل از حمله اتحاد جماهیر شوروی به ژاپن ریخته شود. در واقع ، شوروی ها همان روز بمباران ناگازاکی به ژاپنی ها در منچوری حمله کردند و آنها را تحت فشار قرار دادند. ایالات متحده و شوروی پس از ناگازاکی هفته ها جنگ علیه ژاپن را ادامه دادند. سپس ژاپنی ها تسلیم شدند.
نظرسنجی بمب گذاری استراتژیک ایالات متحده نتیجه گرفت که: "... مطمئناً قبل از 31 دسامبر 1945 ، و به احتمال زیاد قبل از 1 نوامبر 1945 ، ژاپن تسلیم می شد حتی اگر بمب های اتمی پرتاب نشود ، حتی اگر روسیه وارد نشده بود جنگ ، و حتی اگر هیچ تهاجمی برنامه ریزی نشده باشد یا در مورد آن فکر نشده باشد. " یکی از مخالفان بمب گذاری های هسته ای که همین دیدگاه را به وزیر جنگ قبل از بمب گذاری ها ابراز داشته بود ، ژنرال دویت آیزنهاور بود. دریادار ویلیام دی. لیاهی رئیس ستاد مشترک ارتش موافقت کرد: "استفاده از این سلاح وحشیانه در هیروشیما و ناگازاکی هیچ کمک مادی در جنگ ما علیه ژاپن نداشت. ژاپنی ها از قبل شکست خورده و آماده تسلیم بودند. "
جنگ تازه تمام نشده بود. امپراتوری جدید آمریکا راه اندازی شد. چارلز ویلسون ، مدیرعامل جنرال الکتریک ، در سال 1944 گفت: "انتقام از جنگ ... مانعی برای غلبه بر ما تقریباً غیرقابل حل خواهد بود." به همین دلیل ، من متقاعد شده ام که اکنون باید برای به حرکت درآوردن ماشین آلات برای یک جنگ دائمی شروع کنیم. اقتصاد و همینطور هم کردند. اگرچه تهاجمات بود چیز جدیدی نیست آنها به ارتش ایالات متحده ، اکنون آمد در مقیاس کاملاً جدید و تهدید همیشگی استفاده از سلاح های هسته ای بخش مهمی از آن بوده است.
ترومن در سال 1950 تهدید به هسته ای كردن چین كرد. در حقیقت این افسانه گسترش یافت كه اشتیاق آیزنهاور به هسته ای كردن چین منجر به خاتمه یافتن سریع جنگ كره شد. اعتقاد به این افسانه ، رئیس جمهور ریچارد نیکسون را ، دهه ها بعد ، تصور کرد که می تواند با تظاهر به دیوانگی کافی برای استفاده از بمب های هسته ای ، به جنگ ویتنام پایان دهد. حتی بیشتر ناراحت کننده ، او در واقع به اندازه کافی دیوانه بود. "بمب هسته ای ، این شما را آزار می دهد؟ just من فقط می خواهم که تو برای Christsakes بزرگ فکر کنی ، ”نیکسون در گفتگو با گزینه های ویتنام به هنری کیسینجر گفت. و چند بار به ایران یادآوری شده است که "همه گزینه ها روی میز هستند"؟
A کمپین جدید از بین بردن تسلیحات هسته ای به سرعت در حال رشد است و شایسته حمایت ما است. اما ژاپن در حال بودن است اصلاح شده. و یک بار دیگر ، دولت ایالات متحده تصور می کند که نتایج را دوست دارد. نخست وزیر شینزو آبه با حمایت آمریکا در حال تفسیر مجدد این زبان در قانون اساسی ژاپن است:
"[ژاپنی ها] مردم ژاپن برای همیشه از جنگ به عنوان یک حق حاکمیت ملت و تهدید یا استفاده از زور به عنوان راه حل اختلافات بین المللی چشم پوشی می کنند. ... [L] و ، نیروهای دریایی و هوایی ، و همچنین سایر پتانسیل های جنگ ، هرگز حفظ نخواهند شد. "
"تفسیر مجدد" جدید ، که بدون اصلاح قانون اساسی انجام شده است ، معتقد است که ژاپن می تواند نیروهای زمینی ، دریایی و هوایی و همچنین سایر پتانسیل های جنگ را حفظ کند و ژاپن برای دفاع از خود از جنگ یا تهدید به جنگ استفاده خواهد کرد. متحدان ، یا برای شرکت در جنگی مجاز به سازمان ملل در هرجای کره زمین. مهارت های "تفسیر مجدد" آبه باعث می شود دفتر مشاور حقوقی ایالات متحده سرخ شود.
مفسران آمریكایی از این تغییر در ژاپن به عنوان "عادی سازی" یاد می كنند و از خشم ژاپن در درگیر شدن در هر جنگی از زمان جنگ جهانی دوم ابراز خشم می كنند. دولت آمریکا اکنون انتظار مشارکت ژاپن در هر گونه تهدید یا استفاده از جنگ علیه چین یا روسیه را دارد. اما همراهی با بازگشت نظامی گری ژاپن ، ظهور ملی گرایی ژاپنی است ، نه ارادت ژاپنی ها به حاکمیت ایالات متحده. و حتی ملی گرایی ژاپنی در اوکیناوا ، جایی که جنبش تخلیه پایگاه های نظامی ایالات متحده دائماً تقویت می شود ، ضعیف است. ایالات متحده در استفاده مجدد از ژاپن به جای اینکه از خود خلع سلاح شود ، با آتش بازی می کند.
