مقاله: بازتاب در جنگ آمریكا

​

در سال 1974 ، برادر بزرگتر من Nhi توسط یک بمب ناپالم کشته شد: مشتاق شکست دادن چریک های زن جبهه آزادیبخش ملی (NLF) ، ARVN ناپالم را به دو طرف انداخت و همه ، از جمله برادر من را سوزاند. هنگامی که مادرم برای جمع آوری بقایای سوختگی نیه آمد ، تنها با دندان های وی قابل شناسایی بود.

پس از جنگ، من در ایالات متحده برای مدرسه فارغ التحصیل شدم. چهار نفر از خواهران و برادران من و خانواده های آنها با قایق بین 1975 و 1981 به ایالات متحده آمدند.

من به عنوان دانشجوی برتر در استان جیا آنه ، بورس تحصیلی آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده را برای تحصیل در دانشگاه ایالتی سن خوزه در سال 1968 دریافت کردم. وقتی وارد کالیفرنیا شدم ، در ابتدا از جنگ حمایت کردم اما پس از مطالعه تاریخ ویتنام و خواندن "فراتر از ویتنام »پس از ترور مارتین لوتر کینگ ، جونیور. پس از آن ، در سال 1972 ، من و 30 نفر دیگر اتحادیه ویتنامی ها را در ایالات متحده (UVUS) تشکیل دادیم ، زیرا دوست نزدیک و دانشجوی ضد جنگ من ، نگوین تایی بانه ، توسط یک مأمور امنیتی لباس شخصی ایالات متحده بر روی کفپوش Tân Sơn Nhat مورد اصابت گلوله قرار گرفت. فرودگاه در حالی که به ویتنام اخراج می شود. مرگ بنه هیاهوی بزرگی در سایگان ایجاد کرد. اعضای UVUS همه درمقابل جنگ ، در کنار هم با جانبازان ویتنام علیه جنگ از 1972 تا 1975 صحبت کردند.

من همچنان به کار و مشکالت عامل نارنجی در بین مردم ویتنام - و در ویتنام و در ایالات متحده - و جانبازان ویتنام را افزایش می دهم. از اهمیت ویژه ای برخوردار است که عامل نارنجی که حاوی دیوکسین است (یکی از مواد شیمیایی سمی که علم شناخته شده است) به کودکان و نوه های کسانی که در معرض اسپری ایالات متحده در طول جنگ هستند. صدها هزار تن از فرزندان خود را از نقص های زودگذر و سرطان رنج می برند. دولت ایالات متحده، در حالیکه شروع به کمک به تمیز کردن عامل نارنجی کرده است که در خاک ویتنام باقی مانده است، هنوز برای قربانیان جوان انسان نماینده نارنجی یا در ویتنام یا در ایالات متحده کمک می کند و آمریکایی های ویتنامی (هر دو ARVN و غیر نظامی) که توسط Agent Orange تحت تاثیر قرار گرفته اند هیچ تشخیص و یا کمک دریافت نکرده اند. دولت ایالات متحده و تولید کنندگان مواد شیمیایی، عمدتا دا و مونسانتو، هنوز کار درستی را انجام نمی دهند و مسئولیت خود را به قربانیان خود بر عهده دارند!

مجموعه PBS "جنگ ویتنام" پیشرفت بزرگی نسبت به مستندهای قبلی مربوط به جنگ داشت ، که صدای مردم ایالات متحده و ویتنام را پخش کرد و نژادپرستی جنگ را منعکس کرد. با این حال ، نامیدن جنگ به عنوان "جنگ ویتنام" به این معنی است که ویتنام مسئولیت دارد ، وقتی این فرانسه و سپس ایالات متحده هستند که آن را شروع و تشدید کردند. در واقع این یک "جنگ ایالات متحده در ویتنام" است.

با وجود نقاط قوتش، این فیلم دارای نقاط ضعف است، که من در مورد سه بحث خواهم کرد:

اول ، نقش جنبش ضد جنگ ویتنام در ایالات متحده از اوایل دهه 70 به بعد در فیلم کاملاً گم شده است. پوشش جنبش ضد جنگ در قسمت جنوبی ویتنام حداقل است.

دوم اینکه، در حالی که مستند، چندین بار چندین مرتبه عامل نارنجی را ذکر کرده است، پیامدهای ناگوار بهداشتی را برای هر دو نفر از مردم ویتنام و آمریکا و فرزندان و نوه های آنها از 1975 تا کنون نادیده گرفته است. این مسئلهیی است که میلیونها خانواده در مورد آن مورد توجه قرار گرفته و بخش مهمی از روند آشتی است که فیلم در آن غلبه میکند. 

باربارا لی ، نماینده مجلس ، برای آغاز مسئولیت دولت ایالات متحده در رفع این نیاز ، از HR 334 ، قانون قربانیان عامل امداد نارنجی 2017 حمایت مالی کرده است.

سوم، صدای آمریکایی های ویتنامی جوانتر، همراه با همتایان کامبوجی و لاتویی که خانواده های آنها در اثر انحراف و تهاجم رنج می برند، بی پروا هستند.

جنگ ها زمانی پایان نمی یابند که بمب ها سقوط کنند و مبارزه متوقف شود. این ویرانی ها به زودی در سرزمین و در ذهن و بدن افراد تحت تاثیر قرار می گیرد. این در ویتنام و در میان جانبازان ویتنام، کامبوج و لائوس آمریکایی و به ویژه جوانترین قربانیان جنگ است که هنوز از ناتوانی های عامل نارنجی رنج می برد.

-

دکتر. Ngô Thanh Nhân همکار و همیار کمکی مرکز فلسفه ، فرهنگ و جامعه ویتنامی دانشگاه تمپل است. وی عضو هیئت مدیره موسسه فرهنگ و آموزش ویتنام و مکونگ نیویورک (سازماندهی جوامع هندوچینی در نیویورک) است. وی یکی از اعضای بنیانگذار Peeling the Banana در گذشته و Mekong Arts & Music ، مجموعه های هنرهای نمایشی آمریکای آسیایی نیویورک بود.

دکتر ننه تاسیس بنیاد اتحاد ویتنامی در ایالات متحده با مخالفت با جنگ ایالات متحده در ویتنام (1972-1977)، بنیانگذار و رهبر انجمن ویتنام ویتنام در ایالات متحده آمریکا، حمایت از صلح پایدار در ویتنام (1977-1981) ) و یک بنیانگذار انجمن ویتنامی در ایالات متحده، برای عادی سازی روابط ایالات متحده و ویتنام (1981-1995). او در حال حاضر هماهنگ کننده و بنیانگذار آن است کارزار امداد و مسئولیت نارنجی نماینده ویتنام.