توسط دیوید سوانسون، 7 ژوئیه 2017، از بیایید دموکراسی کنیم.
پنج‌شنبه گذشته، کمیته تخصیص بودجه مجلس نمایندگان آمریکا به اتفاق آرا اصلاحیه‌ای را تصویب کرد که - در صورت تصویب کامل کنگره - پس از 8 ماه تاخیر، مجوز استفاده از نیروی نظامی (AUMF) درست پس از 11 سپتامبر 2001 توسط کنگره تصویب شد. و از آن زمان به عنوان توجیهی برای جنگ ها استفاده می شود.
همچنین هفته گذشته، کنفرانس شهرداران ایالات متحده به اتفاق آرا گذشت سه قطعنامه قویاً از کنگره می‌خواهد که بودجه را از نظامی‌گری به نیازهای انسانی منتقل کند، به‌جای اینکه - همانطور که پیشنهاد بودجه رئیس جمهور ترامپ انجام می‌دهد - پول را در جهت مخالف منتقل کند. یکی از این قطعنامه‌ها که توسط شهردار ایتاکا، نیویورک ارائه شد، بسیار شبیه به قطعنامه اولیه بود. پیش نویس که من تولید کرده بودم و مردم برخی از انواع آن را در چندین شهر با موفقیت پشت سر گذاشته بودند.
برخی از نکات ذکر شده در بندهای «در حالی که» قطعنامه به ندرت تصدیق می شود. این یکی بود:
از آنجایی که بخش‌هایی از بودجه نظامی پیشنهادی می‌تواند رایگان و با کیفیت بالا را ارائه دهد تحصیلات از پیش دبستانی تا دانشگاه، پایان گرسنگی و گرسنگی بر روی زمین، تبدیل ایالات متحده به انرژی پاک، نوشیدنی تمیز فراهم کنید آب در هر کجای این سیاره به آن نیاز است، بسازید قطارهای سریع بین همه بزرگ ایالات متحده شهرستانهاو کمک‌های خارجی غیرنظامی ایالات متحده را به جای قطع آن دو برابر کند.»
برخی دیگر را نقل می کنم:
بودجه ترامپ خواهد بود بالا بردن بخش نظامی مخارج اختیاری فدرال از 54 درصد کل به 59 درصد، بدون احتساب 7 درصد برای مراقبت از جانبازان.
مردم آمریکا نعمت کاهش 41 میلیارد دلاری هزینه های نظامی، نه افزایش 54 میلیارد دلاری ترامپ.
اقتصاددانان ثبت شده هزینه‌های نظامی نسبت به سایر هزینه‌ها شغل کمتری ایجاد می‌کند و حتی نسبت به عدم مالیات بر آن دلارها، اشتغال کمتری دارد.
خود پرزیدنت ترامپ اذعان می کند که هزینه‌های نظامی هنگفت در 16 سال گذشته فاجعه‌بار بوده و ما را کمتر امن کرده است، نه امن‌تر. به همین ترتیب، جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بریتانیا استدلال کرد جنگ‌ها به‌جای کاهش تروریسم، تروریسم را تولید می‌کنند که به آن بازگردانده می‌شود.
به نظر می رسد محو این نکته کلیدی نه ترامپ و نه کوربین را برای رای دهندگان لطمه ای وارد نکرده است. در همین حال، سه کاندیدای دموکرات برای کنگره در انتخابات ویژه تا کنون در سال جاری موفق شده اند به سختی تصدیق کرد وجود سیاست خارجی اصلاً و هر سه باختند.
دلایل لغو مجوز AUMF با دلایل تغییر اولویت های مالی ما همپوشانی دارد. اما دلایل دیگری نیز وجود دارد. AUMF قصد نویسندگان را نقض کرد قانون اساسی ایالات متحده، که مستلزم آن بود که کنگره قبل از شروع هر جنگی رای دهد و همچنین کنگره ارتش را برای یک دوره دو ساله بدون رای دادن به بودجه بیشتر جمع آوری و بودجه لازم را تامین کند.
AUMF همچنین با ماده ششم قانون اساسی که معاهدات را "برترین قانون کشور" می داند، در تضاد است. منشور سازمان ملل متحد و پیمان کلوگ-بریاند از معاهدات ایالات متحده هستند حزب است. اولی اکثر جنگ ها، از جمله تمام جنگ های فعلی ایالات متحده را غیرقانونی می کند. دومی همه جنگ ها را غیرقانونی می کند. کنگره هیچ قدرتی برای قانونی کردن جنگ با اعلام یا مجوز مناسب ندارد.
اگر اجماع عمومی را بپذیرید که قوانین علیه جنگ باید کنار گذاشته شوند، و AUMF در ابتدا قابل قبول بود، هنوز هم دشوار است که ادعا کنید که AUMF منسوخ نشده است. این به معنای مجوز هیچ و همه نیروها نبود، بلکه به طور خاص «علیه آن کشورها، سازمان‌ها یا افرادی [که] حملات تروریستی را که در 11 سپتامبر 2001 رخ داد، برنامه‌ریزی، مجاز، مرتکب یا کمک کردند، اعمال می‌کند.»
اگر هنوز چنین نهادهایی پیدا نشده اند، وقت آن رسیده است که کشتار مردم در افغانستان را متوقف کنیم و کار را برای چند بازرس خصوصی آغاز کنیم. بمب های بیشتر کمکی نخواهد کرد.
یکی از دلایل آن خودکشی تبدیل شدن به عامل اصلی مرگ و میر در ارتش ایالات متحده تقریباً به طور قطع این است که ما اعضای جامعه توانایی کمتری نسبت به اعضای کنگره داریم تا تصور کنیم که تغییر دادن یک جنگ بی پایان سال به سال به نحوی، در نهایت، تنها یک سال دیگر زمان می برد. منجر به یک رویداد نامشخص به نام "پیروزی" می شود.
حتی اگر فکر می‌کنید که باید یک AUMF جدید ایجاد شود و همه جنگ‌ها بر اساس آن توجیه جدید ادامه داشته باشند، اولین قدم لغو AUMF قدیمی است که به ایجاد جنگ‌هایی کمک کرده است که به طور گسترده‌ای به عنوان بی‌معنا و بی‌پایان شناخته می‌شوند.
هر عضوی از کنگره که خواهان یک چک سفید جدید برای جنگ است، باید در یک بحث شرکت کند، ادعای خود را مطرح کند و نام خود را بنویسد، درست مانند جان کری، هیلاری کلینتون و دیگران که فکر می‌کردند می‌دانند مردم چه می‌خواهند و بعداً متوجه می‌شوند. که رای دهندگان نظر دیگری داشتند.
دیوید سوانسون مدیر است WorldBeyondWar.org و کتابهای او شامل جنگ دروغ است. او کاندیدای جایزه صلح نوبل در سال های 2015، 2016 و 2017 است.
