چک لیست را برای پایان دادن به استبداد بررسی کنید

توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، دسامبر 15، 2021

چه با کتاب و فیلم پیتر آکرمن «نیروی قدرتمندتر» درباره کمپین‌های موفق کنش‌گری غیرخشونت‌آمیز یا دیگر کتاب‌ها و فیلم‌های او با همین موضوع آشنا باشید یا نه، اگر علاقه‌ای به تغییر این موضوع دارید. برای بهتر شدن جهان، احتمالاً می خواهید کتاب کوتاه جدید او را بررسی کنید، چک لیست پایان دادن به استبداد. برگزاری وبینار در مورد این کتاب بسیار بیشتر از اجلاس اخیر دموکراسی جو بایدن بود.

این کتاب به این انتقاد که دولت ایالات متحده از تاکتیک‌های غیرخشونت‌آمیز قدرتمند برای اهداف نامطلوب استفاده می‌کند و جنبش‌های محلی را برای سرنگونی‌های مورد نظر همکاری می‌کند، نمی‌پردازد. همچنین از منشأ مشکوک خود در شورای آتلانتیک عذرخواهی نمی کند. اما بدیهی است که قطع کردن تلفن در مورد این نقص در درجه اول عدم جدیت را در کسانی که تلفن را قطع می کنند آشکار می کند. ابزار قدرتمند ابزار قدرتمندی است، فرقی نمی‌کند که چه کسی از آن برای اهداف خوب یا بد یا نامشخص استفاده می‌کند. و کنشگری بدون خشونت قدرتمندترین مجموعه ابزارهایی است که ما در اختیار داریم. بنابراین، بیایید از این ابزارها برای بهترین اهداف ممکن استفاده کنیم!

کتاب جدید آکرمن نه تنها یک مقدمه و خلاصه خوب، توضیح زبان و مفاهیم و بررسی وضعیت فعالیت‌های غیرخشونت‌آمیز و آموزش است، بلکه راهنمای برنامه‌ریزی و ساخت یک کمپین است. آکرمن این تاکتیک‌ها را، از هزاران تاکتیک موجود، به‌عنوان پتانسیل بسیار خوبی برای بسیاری از مکان‌ها در این مقطع زمانی برجسته می‌کند (اما در مورد هیچ گونه تعدیل بیماری همه‌گیر اظهار نظر نمی‌کند):

• دادخواست گروهی یا دسته جمعی
• مجامع اعتراضی یا حمایتی
• کناره گیری از نهادهای اجتماعی
• بایکوت مصرف کنندگان برخی کالاها و خدمات
• ناکارآمدی عمدی و عدم همکاری انتخابی واحدهای دولتی تشکیل دهنده
• تحریم تولیدکنندگان (خودداری تولیدکنندگان از فروش یا تحویل محصولات خود)
• امتناع از پرداخت هزینه ها، عوارض و ارزیابی ها
• اعتصاب مفصل (کارگر به کارگر، یا بر اساس مناطق؛ توقف های مقطعی)
• تعطیلی اقتصادی (زمانی که کارگران اعتصاب می کنند و کارفرمایان به طور همزمان فعالیت های اقتصادی را متوقف می کنند)
• اعتصاب ماندن (تصرف محل کار)
• بارگذاری بیش از حد سیستم های اداری

او از انقلاب نسبتا ناموفق اول روسیه و جنبش موفقیت آمیز استقلال هند برای نشان دادن سه تصمیم کلیدی استفاده می کند که همگی در مورد اول نادرست و در مورد دوم به درستی اتخاذ شده اند: تصمیمات برای اتحاد، استفاده از انواع تاکتیک ها و حفظ نظم و انضباط بدون خشونت.

آکرمن دو عامل احتمالی را ارائه می‌کند که در کاهش اخیر میزان موفقیت کمپین‌های خشونت‌پرهیز نقش دارند (هنوز بالاتر از میزان موفقیت کمپین‌های خشونت‌آمیز). اول، دیکتاتورها - و احتمالاً دولت‌های غیر دیکتاتوری اما سرکوبگر - در تضعیف وحدت، خرابکاری یا تحریک خشونت، محدود کردن حریم خصوصی، و غیره مهارت بیشتری پیدا کرده‌اند. بعداً، آکرمن به افزایش چشمگیر بورس تحصیلی و افزایش سریع گزارش در کمپین ها اشاره می کند که به عنوان عامل سوم احتمالی در کاهش میزان موفقیت، افزایش نرخ گزارش دهی را پیشنهاد می کند.

کتاب آکرمن شرح بسیار مفید و آموزنده ای از پنج نکته ارائه می دهد که مخالفان باید بدانند: جاده آنها توسط دیگران طی شده است. هیچ چیزی در مورد موقعیت خاص آنها وجود ندارد که موفقیت را غیرممکن کند. خشونت شانس موفقیت کمی دارد، خشونت پرهیز از شانس بالاتر. مقاومت مدنی قابل اعتمادترین محرک «انتقالات دموکراتیک» است. و مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که مهارت های خود را در سازماندهی، بسیج و مقاومت در برابر خود توسعه دهید.

قلب کتاب چک لیست است که شامل بخش هایی در مورد هر یک از این موضوعات است:

• آیا کمپین مقاومت مدنی حول آرمان‌ها، رهبران و راهبردی برای پیروزی متحد می‌شود؟
• آیا کمپین مقاومت مدنی با حفظ نظم و انضباط غیرخشونت آمیز گزینه های تاکتیکی خود را متنوع می کند؟
• آیا کمپین مقاومت مدنی تاکتیک های توالی یابی برای حداکثر اختلال در حداقل خطر است؟
• آیا کمپین مقاومت مدنی در حال کشف راه هایی برای ارزشمندتر کردن حمایت خارجی است؟
• آیا تعداد و تنوع شهروندانی که با ظلم و ستم مقابله می کنند، افزایش می یابد؟
• آیا اعتقاد ظالم به اثربخشی سرکوب خشونت آمیز احتمالاً کاهش می یابد؟
• آیا احتمال افزایش نیروهای بالقوه در میان حامیان اصلی ظالم وجود دارد؟
• آیا نظم سیاسی پس از جنگ احتمالاً با ارزش‌های دموکراتیک سازگار است؟

بدون مطالعه کتاب نمی توانید محتوای این فهرست را یاد بگیرید. شما نمی توانید بهتر از این که یک نسخه از این کتاب را به هر کسی که علاقه مند به بهبود این سیاره است بدهید. موضوعات کمی وجود دارد که مهمتر و از راه دور کمتر شناخته شده باشند. در اینجا یک ایده واقعا خوب است: این کتاب را به معلمان و اعضای هیئت مدیره مدرسه بدهید.

و اینجا چیز دیگری است که ممکن است بخواهیم روی آن کار کنیم. آکرمن تقریباً به طور گذرا خاطرنشان می کند که دولت لیتوانی "یک برنامه خوب توسعه یافته برای مقاومت مدنی توده ای در برابر اشغال خارجی احتمالی دارد." این واقعیت جالب بلافاصله دو راه عمل را نشان می دهد:

1) ما باید برای اجرای چنین طرحی در 199 دولت دیگر تلاش کنیم و

2) هر دولتی که فاقد چنین برنامه ای باشد و وارد جنگ شود در حالی که درباره «آخرین راه حل» زمزمه می کند، باید از وجودش خندید.