داستان دو تفنگدار دریایی

توسط دیوید سوانسون

این دو جوان ممکن است تعداد نامحدودی از مسائل مشترک داشته باشند ، اما اقداماتی که این هفته انجام داده اند نتیجه ای ندارد.

یک استفاده یک مراسم طرفدار جنگ در یک بازی بسکتبال بسکتبال برای رد جشن میلیتاریسم و ​​اعتراض به تبلیغات سودآور جنگ در ورزش.

یک شد آخرین "تیرانداز دسته جمعی" - که من فقط به این دلیل که او قبلاً تیرانداز توده ای بوده است ، اما می تواند تیرانداز جمعی قابل قبولی داشته باشد ، اما در آن علامت های نقل قول قرار داده ام.

شامگاه سه‌شنبه ، قرار بود دریایی جوزوئه هرناندز سابق آمریکایی بخاطر خدمات خود به اصطلاح در یک بازی پورتلند تریل‌بلازر مورد تجلیل قرار گیرد. وی برای آشکار ساختن پیراهن با پیام اعتراضی تیم را به دلیل پذیرش پول از یک فروشنده اسلحه ، جیب خود را جدا نکرد. او کیسه جوایزی که به او داده می شود را رد کرد. هرناندز گفت: "ما نباید با داشتن کیسه ای از خرده ریزها و پس از آن در مقابل تماشاگران ، احساس افتخار کنیم." او درست و شجاعانه عمل كرد ، و شايد (من هيچ چيزي از او نمي دانم ، اما بسياري از جانبازان را شناختم) نيز به روش درماني.

عصر چهارشنبه ، ایان دیوید لانگ ، دریانورد سابق ایالات متحده نتوانست کار خود را متوقف کند. وی در دولت آمریكا برای شلیك مسلسل به مردم كار كرده بود. این سالها کار وی بود و بخشی از آن زمان او در جنگ علیه افغانستان شرکت کرده بود. به خاطر کار خوبش که در جنگ انجام داده بود ، جوایز به او داده شده بود. هیچ کس عصبانی نشده بود. هیچ کس به او اسم نداده بود یا عقل او را زیر سؤال برد.

عناوین نادرست سی ان ان ، "هزار مسلح مسلح اوكس از دامپزشكی دریایی به سمت تیرانداز توده ای رفت. محققان می خواهند بدانند که چرا ، "هیچ رازی را در جایی که وجود ندارد ، ایجاد می کند. سؤال این نیست که چگونه او به یک تیرانداز تبدیل شد بلکه تعداد بسیاری دیگر موفق به متوقف کردن تیراندازان دسته جمعی شدند.

ایان دیوید لانگ برای متقاضیان جنگهای اخیر ایالات متحده ، یعنی با خودکشی ، به مرسوم ترین حالت درگذشت. تفاوت این است که او در ابتدا بسیاری از افراد دیگر را که مهم بودند ، به قتل رساند. اما این نیز به آن حد غیر معمول نیست که ممکن است بخواهیم. حداقل 35٪ (احتمالاً خیلی بیشتر ، و به نظر می رسد که در حال افزایش است) تیراندازان دسته جمعی آمریکایی توسط ارتش آمریکا آموزش دیده بودند.

تصور کنید که 35 shoot از تیراندازهای دسته جمعی آمریکا بوده است یا نه. . . همه چیز: سیاه ، آسیایی ، مسلمان ، ملحد ، زن ، ثروتمند ، خارجی ، موی سرخ ، لاتین ، همجنسگرا. . . می توانید تصور کنید؟ این هفته خبرهای پیشرو خواهد بود. صندلی هایی وجود دارند که در دانشگاه ها تحصیل کنند. اما این واقعیت که تعداد زیادی از قاتلان مردانی هستند که توسط قشر پیشرو قتل جهان آموزش دیده اند ، نه تنها نامش فایده ندارد بلکه در هر نمونه جدا شده به عنوان یک راز به تصویر کشیده شده است که باید در برخی اصطلاحات دیگر توضیح داده شود.

تصور کنید که تعداد مرگ و میرهای درشت از همه این تیراندازی ها شامل صدها کشته در داخل ایالات متحده ، بلکه صدها هزار کشته در خارج از آن نیز نبوده است. تصور کنید که با اکثریت قریب به اتفاق قربانیان رفتار می کنید که گویی اهمیتی دارند.

بحث و گفتگو عمومی درباره چگونگی مقابله با یک قاتل جمعی ، به اندازه یک بحث عمومی درباره نحوه ساخت خانه ای قوی تر در ساحل ، دیوانه است. اگر به آموزش قاتلان نپردازید و اسلحه را ممنوع نکنید و از بین بردن آب و هوای زمین متوقف نخواهید شد ، آنچه که باقی مانده جنون است.

اغلب جنون به معنای تکرار شر است که غیرقابل تصور است. جلوی هر ساختمان یک نگهبان مسلح بچسبانید. روز چهارشنبه این سیاست به سادگی نام قربانی اول را تعیین کرد. حتی ممکن است (فقط می توان حدس زد) قاتل را با یک حس دعوت کننده یا منطقی ، یک حس آشنا برای به دست گرفتن "دشمن" ارائه داده است. راه حل حتی نگهبانان مسلح نیز نیستند.

راه حل در جنگ با افغانستان حتی قاتلین مسلح نیستند. جنگ با افغانستان این هفته به خانه "کالیفرنیا" آمد ، اما چند نفر می دانند؟ چند نفر می دانند که جنگ هنوز مواج است؟ چند نفر می دانند که اوباما قول داده است که آن را تشدید کند و این کار را انجام داد ، و ترامپ قول پایان دادن به آن را داد و آن را تشدید کرد (البته در مقیاس کوچکتر)؟ وقتی یان دیوید لانگ کشته افغانهای ساده بود ، چند نفر عصبانی شدند؟ چند نفر عصبانی هستند که هنوز هزاران سرباز آمریکایی و ناتو در آنجا هستند که افغانستان را بدتر کرده و جنگ را با آنها بازگرداند؟

چند نفر می توانند 2 و 2 را در کنار هم قرار دهند و تشخیص دهند که تمام فرماندهان تازه بازنشسته آمریکا در افغانستان که گفته اند جنگ ضد تولید است درست بوده اند ، این درست است که افرادی را که در بازی های بسکتبال تشویق جانبازان می شوند - به خطر می اندازد. یعنی ، تا زمانی که آن جانبازان موضع عقل را نمی گیرند؟

یک دیدگاه

  1. چه کسی احساس می کند جنگ در افغانستان موجه است ، باید احساس کرد که جنگ مدتهاست که در جریان است. این کار با جورج دبلیو بوش آغاز شد ، با اوباما ادامه یافت و همچنان تحت ترامپ ادامه دارد. احتمالاً با POTUS بعدی ادامه خواهد یافت.

    قهرمانان واقعی جنگ کسانی هستند که به جنگ معترض هستند و در جریان اعتراض ناتو در شیکاگو مدال های خود را از بین بردند. بو برگدال را باید یک قهرمان دانست و نه یک خیانتکار. وی در مورد اینکه جنگ برای مردم افغانستان چقدر بد است و این فقط منجر به خشونت بیشتر بین نیروهای خارجی و مردم بومی می شود صحبت کرد.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *

مقالات مرتبط

نظریه تغییر ما

چگونه به جنگ پایان دهیم

برای چالش صلح حرکت کنید
رویدادهای ضد جنگ
به ما کمک کنید رشد کنیم

اهدا کنندگان کوچک ما را ادامه می دهند

اگر انتخاب می‌کنید که حداقل 15 دلار در ماه کمک مکرر داشته باشید، می‌توانید هدیه‌ای برای تشکر انتخاب کنید. ما از اهداکنندگان مکرر خود در وب سایت خود تشکر می کنیم.

این شانس شماست که یک را دوباره تصور کنید world beyond war
فروشگاه WBW
ترجمه به هر زبانی