منظره ای از امپریالیسم و ​​قدرت نظامی

توسط سیم گومری، World BEYOND Warنوامبر 12، 2021

مونترال برای یک World BEYOND War / فصل Montréal pour un monde sans guerre این هفته راه اندازی شد! این مقاله را از هماهنگ کننده فصل، سیم گومری، در مورد اولین اقدام فصل برای روز یادبود/آتش بس بخوانید.

روز یادبود در مونترال، 11 نوامبر 2021 — در روز یادبود، با مترو به سمت مرکز شهر مونترال رفتم تا در مراسم تشییع که توسط گروه مونترال Échec à la guerre برگزار شد شرکت کنم. هر سال، مردم Échec میزبان "بیداری به یاد همه قربانیان جنگ" هستند تا نقطه مقابل جشن های روز یادبود، که تنها سربازانی را که در کنار ما می جنگیدند، جشن می گیرند.

هر دو رویداد در یک مکان اتفاق می‌افتند، Place du Canada، یک پارک بزرگ چمن‌زار با مجسمه‌ای عظیم در مرکز. من مشتاقانه منتظر این شب زنده داری بودم تا فرصتی برای برقراری ارتباط با برخی از دوستان فعال صلح و انجام اقدامات کوچک برای صلح.

با این حال، وقتی به محل نزدیک شدم، از دیدن وسایل نقلیه و پرسنل پلیس در همه جا، و موانع فلزی در اطراف سایت Place du Canada و در تمام نقاط دسترسی به آن، از جمله برخی از خیابان ها، که به روی ترافیک مسدود شده بود، وحشت زده شدم. علاوه بر این، تعداد زیادی از افسران نظامی با یونیفورم کامل وجود داشتند که برخی از آنها در نقاط مختلف اطراف دیوار مستقر بودند. من هرگز چنین حضور نظامی در خیابان های مونترال ندیده بودم. از یکی از آنها در مورد موانع پرسیدم، و او چیزی در مورد محدودیت های COVID گفت. در داخل این موانع، من می‌توانستم دسته‌ای از مردم، احتمالاً جانبازان و خانواده‌هایشان، و در خیابان‌های اطراف، انواع ارتش‌های مسلح را در مراسم رژه کامل، یک سلاح گرم بزرگ و پلیس بیشتر ببینم. همچنین حداقل چهار تانک غول‌پیکر در خیابان د لا کاتدرال وجود داشت - وسیله‌ای برای حمل و نقل غیرضروری در این شهر دوچرخه‌سواران، چیزی که تنها می‌توانست به منظور تقویت نمایش بیش از حد عضله نظامی باشد.

گروهم را که با خشخاش‌های سفیدشان قابل شناسایی بودند، در نهایت پیدا کردم و به سمت چمنزار مقابل کلیسای کاتولیک که مشرف به میدان دو کانادا بود، راه افتادیم. یک شاهکار ساده نیست! حتی محوطه کلیسا مسدود شده بود، اما با عبور از خود کلیسا توانستیم به چمن جلویی برسیم.

هنگامی که در محل جمع شدیم، بنر خود را باز کردیم و دور از مراسمی که در میدان کانادا برگزار می شد ایستادیم.

من دیدم که نمایش نظامی به شدت نادرست است، اما نزدیک بود بدتر شود…

ناگهان صدای خشن مردی فرمانی نامفهوم را فریاد زد و انفجار مهیبی توپ در اطراف ما پیچید. به نظر می‌رسید که زمین زیر پایم می‌لرزید: به نظر می‌رسید که صدا به گونه‌ای در بدنم می‌پیچد که پاهایم سست می‌شد، گوش‌هایم زنگ می‌خورد، و آبشاری از احساسات را احساس می‌کردم - ترس، غم، عصبانیت، خشم درست. شلیک های اسلحه هر چند دقیقه تکرار می شد (بعدها فهمیدم که در مجموع 21 مورد بوده است) و هر بار هم همینطور بود. پرندگان، احتمالاً کبوترها، در بلندای آسمان چرخ می زدند، و با هر انفجار، به نظر می رسید که تعداد آنها کمتر، دورتر.

افکار زیادی در سرم هجوم آوردند:

• آیا کسی به شهردار پلنت یک خشخاش سفید پیشنهاد کرده بود؟ آیا او از حضور در چنین مراسمی ابهامی داشت؟
• چرا ما همچنان از هژمونی و قدرت نظامی تجلیل می کنیم؟

این تجربه به من کمک کرد تا بفهمم که صلح چقدر شکننده است. بویژه صدای شلیک سلاح در من ترس و نیازی انسانی که به ندرت به آن توجه می کنم، نیاز به ایمنی – دومین مجموعه اساسی ترین نیازها در سلسله مراتب مزلو (پس از نیازهای فیزیولوژیکی مانند غذا و آب) در من بیدار کرد. واقعاً هشیارکننده بود که فکر کنیم این صدا - و خیلی بدتر - چیزی است که برای مثال، مردم یمن و سوریه باید دائماً با آن زندگی کنند. و نظامی گری، به ویژه تسلیحات هسته ای، تهدیدی دائمی برای تمام حیات روی زمین است. جنگ سرد هسته ای که توسط کشورهای ناتو تداوم یافته است، مانند ابر سیاه بزرگی است که بر انسان و طبیعت آویزان شده است. با این حال، حتی اگر یک بمب هسته ای هرگز منفجر نشود، وجود نظامی به معنای فعالیت های بسیار دیگری است: بمب افکن های اف 35 که به اندازه 1900 خودرو از سوخت و گازهای گلخانه ای استفاده می کنند، به طور موثر شانس دستیابی به اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای COP26، هزینه های نظامی که فرصت رسیدگی به مشکلات اساسی انسانی مانند فقر را از ما سلب می کند، زیردریایی هایی که نهنگ ها را از طریق سونار شکنجه می کنند، پایگاه های نظامی که به آنها تجاوز می کنند، منجنیق می کند. اکوسیستم های بکر مانند در سینجاجوینا، یک فرهنگ نظامی که از زن ستیزی، ضد سیاه پوستان، نژادپرستی ضد بومی و ضد مسلمان، یهودی ستیزی، سن هراسی و بسیاری دیگر از ابراز نفرت که ریشه در میل بزدلانه به سلطه و احساس برتری دارد تغذیه می شود.

برداشت من از این تجربه:

صلح طلبان در همه جا: لطفا تسلیم نشوید! دنیا اکنون بیش از هر زمان دیگری در تاریخ وجود بشر به انرژی مثبت و شجاعت شما نیاز دارد.