روز یادبود جنایت در آینده

توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، می 23، 2022

در این روز یادبود، ما مسئولیت جدی داریم تا از شرکت کنندگان در جنگ هایی که هیچ بازمانده ای باقی نمی گذارد، تجلیل کنیم.

ما نباید به سادگی از رسم دیرینه تجلیل از کسانی که قبلاً در عیاشی های قتل عام شرکت کرده اند غافل شویم.

اما ما همچنین وظیفه داریم که با چه تشخیصی می توانیم به جلو نگاه کنیم. در غیاب اداره جرایم آینده دانای کل، ما فقط می توانیم بر اساس احتمالات عمل کنیم. با این حال، احتمال جنگ هسته‌ای همه‌گیر به سرعت در حال افزایش است، و با جشن گرفتن پیشگیرانه آن، ما فقط به احتمال نزدیک به آینده آن می‌افزاییم. ما الان باید اقدام کنیم ما نمی‌توانیم این خطر را بپذیریم که جنگ جهانی سوم ما را در بین روزهای یادبود غافلگیر کند و هیچ فرصتی برای احترام به آدم‌خواری صنعتی نهایی پیش از خاموش شدن چراغ‌های پایانی پیدا نکنیم.

بنابراین، یک روز یادبود جنایت در آینده یک ضرورت است، اما مزایای بزرگی نیز دارد. به طور معمول، ما به جشن گرفتن جنگ‌های واقعی، با تمام کاستی‌ها و ناکامی‌هایشان، خلاصه می‌شویم. یک جنگ هسته‌ای نسبت به بسیاری از جنگ‌ها بسیار کم‌تر و خونین‌تر است - حداقل در یک کاریکاتور خیالی، و جنگی که هنوز اتفاق نیفتاده است را می‌توان آن‌طور که صلاح می‌دانیم ایده‌آل کرد.

این همچنین به ما این فرصت را می دهد تا مردم را در حالی که در اطراف هستند تمجید و تجلیل کنیم تا از آن قدردانی کنیم. سوگواری برای مردگان همیشه کاملاً منطقی بوده است، اما جشن گرفتن اطاعت بدون فکر و نابودی سادیستی مردگان هرگز کاملاً درست به نظر نمی رسد - احتمالاً به این دلیل که تشویق ما هرگز به گوش قربانیان نرسیده است.

همچنین جشن گرفتن تنها بخش کوچکی از کشته شدگان، فقط شرکت کنندگان نظامی، و فقط کسانی که در یک ارتش هستند، همیشه کمی بد به نظر می رسید. از نظر آماری، مردگان در آخرالزمان آینده نیز اغلب غیرنظامیان خواهند بود، اما ما دیگر به مردگان احترام نمی گذاریم - ما مستقیماً شرکت کنندگان در میان زندگان را تشویق می کنیم.

همچنین همیشه یک مشکل وجود دارد که کشته شدگان نظامی اکثراً افراد پایین‌رده‌ای بوده‌اند که مجبور به کشتن و مرگ یا زندانی شدن بوده‌اند، افرادی که عمدتاً به دلیل فقر و نادانی به خدمت سربازی می‌روند، در حالی که ما نمی‌توانیم به درستی از کسانی که مسئول بودند یادی کنیم، در حالی که خودشان در حال بازی گلف بودند. . در روز یادبود بازسازی شده، این مشکل ناپدید می شود. می‌توانیم اولویت‌بندی کنیم، شاید حتی با برخی مراسم بزرگ به افتخار بیتوتیننسکی (بایدن، پوتین، و زلنسکی) - اعتباری که لازم است!

هیچ دلیلی وجود ندارد که در نهایت، در نهایت، مدیران عامل شرکت های اسلحه سازی را به یادگار نگذاریم – بالاخره، آنها با بقیه خواهند مرد، فقط با لباس های زیباتر.

همچنین دلیلی وجود ندارد که این چیز را به صورت اول شخص خودخواه قرار ندهیم و از همه بخواهیم که خود را به نام لاکهید مارتین به یادگار بگذارند. ما که در شرف مرگ هستیم، درود بر شما!

اما مزیت اصلی روز یادبود جنایت در آینده این است که ما می‌توانیم بیش از افرادی که در شرف مرگ هستند به یادگار بگذاریم. ما می توانیم دلفین ها، رزها، موش ها، پروانه ها، جنگل ها و صخره های مرجانی را به یادگار بگذاریم. ما می توانیم دوران کودکی و ازدواج و ورزش و رقص را به یادگار بگذاریم. ما می توانیم موسیقی و بوسه و صبحانه را در ساحل به یادگار بگذاریم. ما می توانیم هر چیز لعنتی را که به آن فکر کنیم به یادگار بگذاریم. این اندازه این ایده است، مردم. برو بزرگ یا برو خونه این روز یادبود باید بهترین روز باشد!