توسط کتی بکر دانشمندان به عنوان شهروند.
علیرغم درک روزافزون مبنی بر اینکه امر سیاسی بخشی از علم است، دانشمندان می توانند فعال باشند و نژادپرستی و تغییرات آب و هوایی موضوعات مناسبی برای فعالیت هستند، حمایت از پناهندگان در درجه اول اهمیت قرار دارد، و این که تحقیقات به عنوان بیش از نیمی از بودجه اختیاری کاهش می یابد. در حال حاضر به جنگ می رود، سکوت تکان دهنده ای از سوی دانشمندان در برابر نظامی گری و جنگ وجود دارد.
چرا؟
همیشه اینطور نبود. برای مثال، در طول جنگ علیه ویتنام، دانشمندان اعتراض کردند، بانک‌های مواد غذایی را راه‌اندازی کردند و برای متوقف کردن بودجه نظامی در دانشگاه‌ها تلاش کردند. لینوس پاولینگ که نه تنها جایزه نوبل شیمی 1954 بلکه جایزه صلح نوبل 1962 (اعطا شده در 1963) را نیز دریافت کرد، مشهور است که در سال 1962 تابلویی را در مورد معاهده ممنوعیت آزمایش در خارج از کاخ سفید نگه داشت، قبل از رفتن به شام با رئیس جمهور. کندی برای جشن گرفتن جایزه نوبل شیمی خود با دیگر برندگان. علم برای مردم تنها یکی از بسیاری از سازمان های علمی بود که آشکارا با جنگ و نظامی گری مخالفت کرد.
اما در حال حاضر، سکوت کر کننده است. دانشمندان علیه جنگ های فردی صحبت کرده اند: بسیاری از آنها از فعالان علیه جنگ های عراق بودند. اما آنها طوری صحبت می کردند که گویی آن جنگ خاص و آن رئیس جمهور خاص، انحراف هستند. بسیاری علیه تسلیحات هسته‌ای صحبت کرده‌اند، اما حتی به طرز فکر نظامی و جنگی که منجر به استفاده از این سلاح‌ها می‌شود، اشاره نکرده‌اند.
و اینطور نیست که ارتش قبلاً بخش عظیمی از بودجه اختیاری را به خود اختصاص نداده باشد. در سال‌های بوش، در سال‌های اوباما، بودجه نظامی افزایش مستمری داشته است. (قسمت آبی کیک بیش از 50 درصد بودجه اختیاری پیشنهاد شده برای جنگ توسط اوباما است.) دانشمندان منفعل باقی مانده اند.
دانشمندان در مورد نژادپرستی و وضعیت اسفناک پناهندگان صحبت می کنند، اما به این موضوع اشاره نکنید که از بمب ها، هواپیماهای بدون سرنشین، سلاح ها، "مستاورانی" که ایالات متحده به خاورمیانه و شمال آفریقا فرستاده است، آمده است. توقف ویرانی که ما ایجاد می کنیم، کمک زیادی به پناهندگان خواهد کرد. این که دانشمندان در نهایت علیه ممنوعیت مسلمانان صحبت می کنند بسیار شگفت انگیز است، اما آنها باید این مشکل را عمیق تر بررسی کنند تا موثر و علمی باشند.
سازمان های ما علیه جنگ صحبت نمی کنند. در حال حاضر، با کاهش عمیق تحقیقات به نفع تامین مالی ارتش، هنوز اعتراضی به جنگ وجود ندارد. را انجمن بین المللی بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی بیانیه (ASBMB) در مورد بودجه پیشنهادی ترامپ مخالف کاهش 6 میلیارد دلاری NIH و سایر کاهش‌هایی است که به نفع دفاع انجام شده است، و همچنین اشاره می‌کند که تحقیقات علوم پایه به بسیاری از سربازان کمک کرده است: این تقریباً مانند دفاع از جنگ است. اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (AGU) در بیانیه خود درباره بودجه ترامپ همچنین نیازهای ارتش را توجیه می کند («زمانی که ارتش برای حمایت از تحرکات مؤثر نیروها به اطلاعات نیاز دارد به چه کسی مراجعه می کند؟») به عنوان دلیلی برای حمایت از تحقیقات اساسی. را انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم (AAAS)، بزرگترین سازمان علمی جهان، در مورد جنون افزایش بودجه نظامی چیزی نگفته و در تصویر خود، افزایش بودجه تسلیحات هسته ای وزارت انرژی را ظاهراً به عنوان یک نقطه روشن ذکر کرده اند.
La طرح اولویت های ملی (NPP)، یک سازمان غیرحزبی که به بودجه نگاه می کند، بیانیه ای را در مورد پیشنهاد بودجه سال مالی 2018 ترامپ منتشر کرد و اشاره می کند که بودجه نظامی ایالات متحده در حال حاضر بیشتر از مجموع 7 کشور بعدی است. این اتحادیه دانشمندان نگران (UCS) در بیانیه وبلاگ در مورد بودجه به انحراف پول به ارتش اشاره نمی کند، اما در مرکز اقدام در نامه آن به کنگره برای دانشمندان :
این بودجه مستلزم افزایش 54 میلیارد دلاری هزینه‌های دفاعی است، در حالی که به همان میزان برنامه‌های غیردفاعی از تحقیقات علمی تا تلاش‌های دیپلماسی را کاهش می‌دهد. در عین حال، پرزیدنت ترامپ ایده ولگردی و خرج کردن هزینه های هسته ای را تایید کرده است که خطرناک و بیهوده خواهد بود. ایالات متحده باید بیشتر روی دیپلماسی و علم سرمایه گذاری کند، نه سلاح های هسته ای جدید.
من از این دل می گیرم
اما پاسخ‌های سازمانی ممکن است در یک سطح کاملاً صادقانه باشد: تحقیقات علمی دست در دست ارتش و جنگ می‌رود. دانشمندان از جنگ تأمین مالی می شوند، آنها روی جنگ کار می کنند، آنها برای جنگ مورد نیاز هستند. اگر به جای جنگ آن را نسل کشی می نامیم، آیا دانشمندان کمتر احساس می کنند که نیازی به توجیه منطقی همدستی خود با ارتش ندارند؟ نسل کشی انحراف نیست جنگ است، تجاوز جنسی، گرسنگی یا شکنجه هم نیست. یا ایجاد میلیون ها نیروی پناهنده. جنگ کشتار دسته جمعی غیرنظامیان است: 90 درصد تلفات مربوط به غیرنظامیان است.
گرافیک "بودجه ترامپ: برندگان و بازندگان" از لس آنجلس تایمز .
