توسط John Reuwer، رئیس، پروژه حفاظت از Zaporizhzhya، World BEYOND Warسپتامبر 21، 2023
من این را به عنوان بخشی از یک تیم چهار نفره می نویسم که با آن تمرین کرده اند پروژه حفاظت از Zaporizhzhya سفر با قطار از کیف به Zaporizhzhya برای ملاقات با افرادی که در نزدیکی نیروگاه هسته ای زندگی می کنند که در خط مقدم جنگ در اوکراین قرار دارد. چرا به جای اینکه در خانه با خانواده خود استراحت کنیم، این کار را انجام می دهیم؟
زیرا منطقه اطراف نیروگاه هسته ای زاپوریژژیا (ZNPP) مکان ویژه ای است. مردمی که در آنجا زندگی می کنند هم در معرض خطر حملات مستقیم جنگ و هم انتشار تشعشعات احتمالی از نیروگاه هسته ای هستند که می تواند به راحتی در خط مقدم جنگ آسیب ببیند. با این حال، در اینجا هیچ بحثی در مورد اینکه آیا ابزار نظامی یا صلح آمیز می تواند به بهترین وجه گیاه را ایمن نگه دارد، وجود ندارد. اقدام نظامی از هر طرف، کارخانه و تعداد بیشماری از افراد دور و نزدیک را که تحت تأثیر انتشار تشعشعات قرار می گیرند، به خطر می اندازد. چرا برای ما مهم است؟
زیرا ما معتقدیم که صلح تنها از راه های مسالمت آمیز حاصل می شود. ما از پیشینه‌های مختلفی می‌آییم، اما اشتیاق مشترکی برای صلح داریم که ما را وادار می‌کند تا روایت غالب در فرهنگ خود را به چالش بکشیم، و در حال حاضر در فرهنگ اوکراین، که صلح تنها از طریق پیروزی در جنگ حاصل می‌شود. این اشتیاق از کجا می آید؟ از مکالمات شخصی مان یاد می گیرم که هر یک از ما از دیدن رنج رنج می بریم، به خصوص رنجی که عمدا یا ناخواسته توسط دیگران ایجاد می شود. جنگ مظهر ایجاد عمد رنج برای اهداف سیاسی است. استفاده از منابع عظیم قدرت مغز و پول برای برنامه ریزی برای کشتار و تخریب دسته جمعی در حالی که این منابع می توانند به راحتی برای تسکین رنج ناشی از محرومیت، بیماری و بلایا استفاده شوند، فراتر از درک ما است. به خصوص زمانی که بهانه جهانی برای دولت هایی که برای جنگ برنامه ریزی می کنند این باشد که افراد دیگر این کار را انجام می دهند، بنابراین آنها نیز مجبورند این کار را انجام دهند، چاره دیگری وجود ندارد.
خواندن من از تاریخ اوکراین و رویدادهای منتهی به این جنگ به من نشان می دهد که بسیاری از دیپلمات ها، دانشمندان و افراد نظامی آگاه آن را پیش بینی کرده بودند. اگر قابل پیش بینی بود، پس قابل پیشگیری بود. سرمایه‌گذاری در دیپلماسی، مذاکرات، خلع سلاح، معاهدات اعتمادسازی، مرزهای باز، مبادلات فرهنگی، و ابتکاراتی مانند سپاه صلح و نیروی صلح غیرخشونت‌آمیز بسیار بیشتر از تریلیون‌ها دلار آماده‌سازی برای جنگ برای جلوگیری از این جنگ بود. اما دولت ها انتخاب کردند و ما اینجا هستیم. اکنون که جنگ در قلمرو آنها است، اوکراینی ها چه می توانند بکنند؟ روس‌ها خندق‌هایی را حفر کرده‌اند که یادآور سال 1914 است، در حالی که اوکراینی‌ها تلاش می‌کنند نه تنها با تسلیحات متعارف، بلکه اکنون سلاح‌های اورانیوم ضعیف شده رادیواکتیو و مهمات خوشه‌ای که برای دهه‌های آینده به اوکراینی‌ها آسیب می‌رسانند، آنها را از جای خود خارج کنند. ما با نگرانی عمیق برای اوکراین و همچنین برای بقیه ما آمده ایم. هر روز جنگ خطر استفاده از تسلیحات هسته ای را به همراه دارد که اگر کسی در مورد استفاده از آنها تصمیم اشتباه بگیرد، می تواند در طی یک یا دو روز بیشتر شهرهای روسیه و ناتو را شبیه ماریوپل (به جز رادیواکتیو) کند. تعداد زیادی از مردم در سراسر جهان از هزینه های بالای غذا و سوخت ناشی از این جنگ رنج می برند یا حتی گرسنه می مانند.
ما کاملاً به حق اوکراینی‌ها احترام می‌گذاریم تا از خود آنطور که صلاح می‌دانند دفاع کنند، حتی زمانی که اینجا هستیم تا ببینیم آیا ایده‌های ما در مورد وسایل غیرخشونت‌آمیز در این وضعیت وحشتناک معنا دارد یا خیر. اگر بخواهیم جایگزین هایی برای جنگ پیشنهاد کنیم، یکپارچگی ما مستلزم این است که در کنار مردم در خطر باشیم. اوکراینی های منطقه از ما دعوت کردند که در آوریل گذشته با آنها دیدار کنیم. این سفر ادامه بحث ماست. جلسات ما باعث شد تا با میزبانان خود موافقت کنیم که از آنجایی که روس ها کنترل خود کارخانه را در دست دارند، روس ها باید متقاعد شوند تا کارخانه را ایمن نگه دارند. بیانیه های رسمی روسیه می گوید که آنها هر کاری که می توانند برای ایمن نگه داشتن کارخانه انجام می دهند. ما با بسیاری از گروه ها و افرادی که با اوکراینی ها در قلمرو تحت کنترل روسیه در تماس بودند تماس گرفتیم. آنها عموماً فکر می کردند که تماس با افراد کشورهای همسو با ناتو برای آنها خطرناک است. بنابراین، ما داوطلبانی را از کشورهایی که کمتر دشمن روسیه بودند، به خدمت گرفتیم و با مقامات روسی در واشنگتن دی سی ملاقات کردیم تا به ما اجازه دهند تا با افراد نزدیک کارخانه در طرف آنها تماس بگیریم. آنها کاملاً به کاری که ما انجام می دادیم علاقه مند بودند اما در نهایت از کمک به ما خودداری کردند. زمانی که آن افراد می خواستند ما را تا طرف اوکراینی همراهی کنند، تا کنون در آنجا نیز از ویزا رد شده اند.
در حالی که هنوز نمی‌توانیم افراد در معرض خطر را از هر دو طرف درگیر کنیم، نقطه ضعف تلاش ما است، ما نمی‌خواهیم از تلاش دست برداریم. جنگ متوقف نشده است، خطر برای مردم اطراف نیروگاه به پایان نرسیده است و بازرسان غیرنظامی غیرمسلح آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) در محل ZNPP تحت کنترل روسیه باقی می مانند. آنها هر روز برای اطمینان از ایمنی گیاه کار می کنند و از جمعیت عظیم محافظت می کنند. آنها الهام بخش ما هستند برای اینکه بخواهیم به دنبال راه هایی غیر از خشونت برای محافظت از مردم باشیم. چندتا خواسته اند قوانین ساده برای ایمن نگه داشتن گیاه. ما این اهداف را می‌خواهیم و تضمین می‌کنیم که غیرنظامیان نزدیک نیروگاه در امان خواهند بود.
هدف ما از این ماموریت این است که با دانش و تجربه خود در مورد استراتژی‌های حفاظت غیرمسلح که در سایر درگیری‌ها استفاده می‌شود، به شجاعت و انعطاف‌پذیری باورنکردنی مردمی که به مدت 18 ماه در این خطر زندگی می‌کنند، بپیوندیم تا ایده‌های خلاقانه‌ای را ایجاد کنیم که هنوز برای حمایت از آن فکر نکرده‌ایم. اهداف ایمنی آژانس بین المللی انرژی اتمی چگونه جامعه مدنی می تواند کمک بهتری به ایمنی خود کند؟
ما برای همه مردم در همه جا صلح آرزو می کنیم. باشد که این روز الهام بخش مردم باشد تا برای بقای مشترک ما گرد هم آیند.
