اسرائیل با حمایت کامل آمریکا به بیمارستان های غزه حمله می کند

کمک های اولیه هلال احمر فلسطین در انتظار دریافت اجساد از بیمارستان النجار در شهر رفح در جنوب نوار غزه در 10 ژانویه 2024
اعتبار عکس: Shutterstock

توسط کتی کلی World BEYOND War، فوریه 20، 2024

بیمارستان ها باید محل درمان باشند، نه سالن های جنگ.

چندین دهه پیش در شیکاگو، مورد علاقه من از چندین شغل نیمه وقت دانشجویی، کارکردن تابلوی تلفن "به سبک قدیمی" در بیمارستان کوچکی به نام Forkosh Memorial بود. کنسول سیم پیچ ها و دوشاخه ها شامل یک آینه بود تا اپراتورها بتوانند در ورودی بیمارستان را زیر نظر داشته باشند که در آخر هفته ها و عصرها نیز توسط یک نگهبان امنیتی مسن و غیرمسلح به نام فرانک نظارت می شد. او پشت یک میز کلاس درس نزدیک در ورودی نشست و یک دفترچه دفتر داشت. در طول چهار سال، آخر هفته‌ها و عصرها، «امنیت» در بیمارستان عموماً فقط از من و فرانک تشکیل می‌شد. خوشبختانه هیچ وقت اتفاق خاصی نیفتاد. احتمال حمله، تهاجم یا حمله هرگز به ذهن ما خطور نمی کرد. مفهوم بمباران هوایی غیرقابل تصور بود، مانند چیزی که از "جنگ دنیاها" یا برخی دیگر از تخیل های علمی تخیلی خارج شده بود.

اکنون، به طرز غم انگیزی، بیمارستان های غزه و کرانه باختری مورد حمله، تهاجم، بمباران و تخریب قرار گرفته اند. هر روز اخباری از حملات بیشتر اسرائیل منتشر می شود. هفته گذشته، دموکراسی در حال حاضر! مصاحبه دکتر یاسر خان، چشم پزشک و جراح چشم کانادایی که اخیراً از یک مأموریت جراحی بشردوستانه در بیمارستان اروپایی در خان یونس غزه بازگشته است. دکتر خان از بمب گذاری هایی که هر چند ساعت یک بار انجام می شود صحبت می کند که منجر به هجوم مداوم تلفات گسترده می شود. اکثر بیمارانی که او تحت درمان قرار داد، کودکان 2 تا 17 ساله بودند. او جراحات چشمی وحشتناک، صورت های متلاشی شده، زخم های ترکش، جراحات شکمی، بریده شدن اندام های بالای استخوان، و ضربه های ناشی از موشک های هدایت شونده لیزری پرتاب شده توسط پهپاد را دید. در میان ازدحام بیش از حد و هرج و مرج، کارکنان مراقبت های بهداشتی در حالی که فاقد تجهیزات اولیه، از جمله بیهوشی بودند، به بیماران رسیدگی می کردند. بیماران در شرایط غیراستریل روی زمین دراز کشیده بودند و در برابر عفونت و بیماری آسیب پذیر بودند. بیشتر آنها نیز از گرسنگی شدید رنج می بردند.

به طور معمول، کودکی که تحت قطع عضو قرار می گیرد، با دوازده عمل جراحی اضافی روبرو می شود. خان تعجب کرد که چه کسی مراقبت های بعدی این کودکان را که برخی از آنها هیچ فامیل بازمانده ای ندارند، انجام می دهد؟

وی همچنین خاطرنشان کرد که شلیک تک تیرانداز مانع از رفتن پزشکان به محل کار شد. آنها کارکنان مراقبت های بهداشتی، پرستاران، امدادگران را کشته اند. آمبولانس ها بمباران شده اند. خان توضیح داد که این همه سیستماتیک بوده است. اکنون 10,000 تا 15,000 جسد در حال تجزیه هستند. در حال حاضر در غزه فصل بارانی است، بنابراین تمام آب باران با اجسام در حال تجزیه مخلوط می شود و باکتری ها با منبع آب آشامیدنی مخلوط می شوند و شما به بیماری بیشتری مبتلا می شوید.

به گفته خان، نیروهای اسرائیلی چهل تا چهل و پنج پزشک را ربوده اند و به طور خاص متخصصان و مدیران بیمارستان ها را هدف قرار داده اند. سه سازمان حرفه ای مراقبت های بهداشتی صادر کرده اند بیانیه ای که از اینکه ارتش اسرائیل دکتر خالد السر، جراح بیمارستان ناصر غزه را ربوده و به طور غیرقانونی بازداشت کرده است، ابراز نگرانی عمیق می کند.

در 19 فوریه، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس شرح داده شده شرایط بیمارستان ناصر پس از دستور اسرائیل برای تخلیه فلسطینیان از مجتمع. او گفت: «هنوز بیش از 180 بیمار و 15 پزشک و پرستار در داخل ناصر هستند. بیمارستان همچنان با کمبود شدید مواد غذایی، تجهیزات اولیه پزشکی و اکسیژن مواجه است. آب لوله کشی و برق وجود ندارد، به جز یک ژنراتور پشتیبان که برخی از ماشین‌های نجات غریق را نگهداری می‌کند.»

هشت سال پیش، در اکتبر 2015، ارتش ایالات متحده نابود شده بیمارستان قندوز افغانستان که توسط پزشکان بدون مرز (پزشکان بدون مرز) اداره می شود. بیش از یک ساعت یک هواپیمای ترابری C-130 بارها و بارها به سمت اورژانس و بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شلیک کرد. کشتن 42 نفر. سی و هفت نفر دیگر زخمی شدند. پزشکان بدون مرز می خوانند: «بیماران ما در تخت خود سوختند گزارش عمیق. «کارکنان پزشکی ما سر بریده شدند یا دست و پاهای خود را از دست دادند. برخی دیگر در حالی که از ساختمان در حال سوختن فرار می کردند، هدف گلوله هوایی قرار گرفتند.

این حمله هولناک خشم مقاومت‌کنندگان جنگ و گروه‌های حقوق بشر را برانگیخت. به یاد دارم که به گروهی از فعالان در شمال ایالت نیویورک پیوستم که بیرون اورژانس بیمارستان با بنری که روی آن نوشته شده بود «بمباران کردن این سایت جنایت جنگی خواهد بود» تجمع کردند.

در سال 2009، در مقیاسی کوچکتر و در عین حال وحشتناک، شاهد یورش اسرائیل به غزه به نام «عملیات سرب گداخته» بودم. در اورژانس بیمارستان الشفا، دکتر سعید ابوحسن، جراح ارتوپد، شرح داده شده تجربیاتی شبیه به خان این جراح در شیکاگو، بسیار نزدیک به محله ای که من زندگی می کردم، بزرگ شد. از او پرسیدم که می‌خواهد به همسایه‌هایمان در خانه چه بگویم. او انبوهی از وحشت را فهرست کرد و سپس متوقف شد. او گفت: «نه. اول، شما باید به آنها بگویید که پول مالیات دهندگان ایالات متحده برای همه این سلاح ها پرداخت شده است.

پول مالیات دهندگان بودجه متورم و متورم پنتاگون را تغذیه می کند. سناتورهای آمریکایی هفته گذشته، ترسیده توسط آیپک، تصمیم گرفت 14.1 میلیارد دلار اضافی به اسرائیل بفرستد برای افزایش هزینه های نظامی فقط سه سناتور رای دادند صورتحساب

از فلسطین، هویدا عرافیک وکیل حقوق بشر فلسطینی-آمریکایی در ایکس نوشت: «بخش ترسناک این نیست که اسرائیل در حال برنامه ریزی برای انتقال اجباری فلسطینیانی است که سلاخی نکرده است، بلکه این است که به اصطلاح «دنیای متمدن» به آن اجازه می دهد. به وقوع پیوستن. پیامدهای این شر هماهنگ شده، همکارانش را برای نسل‌های آینده آزار خواهد داد.»

در بیمارستان فورکوش در دهه 1970، آینه ای داشتم تا ببینم پشت سرم چه اتفاقی می افتد، اما همه روی زمین می توانند مستقیماً وحشت حمایت ایالات متحده از یک رویداد نسل کشی را که در ساعت ما اتفاق می افتد، ببینند. به شدت نسخه های تحریف شده از آنچه در 7 اکتبر رخ داد^thنمی تواند – حتی اگر باور شود – حجم وحشتی که هر روز در غزه و کرانه باختری گزارش می شود را توجیه کند.

دولت ایالات متحده با اشتیاق به حمایت مالی از تخریب سیستماتیک و غیرانسانی اسرائیل در غزه ادامه می دهد. مشاوران آمریکایی تلاش های ضعیف انجام دهید پیشنهاد می کند که اسرائیل باید توقف کند یا حداقل سعی کند در حملات خود دقیق تر عمل کند. ایالات متحده در تلاش برای برتری هژمونیک، هر آنچه را که از تعهد به حقوق بشر، برابری و کرامت انسانی باقی می ماند، پاره می کند.

آنچه که بیمارستان فورکوش را در دهه‌های پیش ایمن نگه می‌داشت، یک قرارداد اجتماعی بود که ایمنی بیمارستان کوچکی را که به مردم محلی خدمات می‌داد فرض می‌کرد.

اگر نتوانیم اخلاقی را پیدا کنیم که از تهیه سلاح برای حملات مداوم اسرائیل علیه غزه و مکان های درمانی آن دست برداریم، ممکن است دریابیم که دنیایی را ایجاد کرده ایم که در آن هیچ کس نمی تواند روی حفظ حقوق اولیه بشر حساب کند. ما ممکن است در حال ایجاد زخم های بین نسلی نفرت و اندوه باشیم که هرگز و هرگز هیچ مکان امنی برای درمان آن وجود نخواهد داشت.

دود بلند شده پس از حمله هوایی اسرائیل به خان یونس در جنوب نوار غزه، در 3 ژانویه 2024
عکس های اعتباری:  شاتر

نسخه ای از این مقاله برای اولین بار در ظاهر شد پیشرو وب سایت.

کتی کلی (kathy.vcnv@gmail.com) رئیس هیئت مدیره است World BEYOND War; او را هماهنگ می کند دادگاه جنایات جنگی بازرگانان مرگ.