آیا ناوگان آزادی به غزه خواهد رفت؟

آموزش بدون خشونت برای پیوستن به کشتی های ائتلاف ناوگان آزادی به غزه شدید بوده است. در حالی که صدها نفر از ما از 32 کشور در استانبول جمع شده بودیم، در مورد آنچه ممکن است در این سفر با ما روبرو شویم، توضیح داده شد. مربیان ما تاکید کردند: "ما باید برای هر احتمالی آماده باشیم."

آنها گفتند که بهترین سناریو این است که سه کشتی ما - یکی حامل 5,500 تن کمک های بشردوستانه و دو کشتی حامل مسافران - به غزه برسند و ماموریت ما را انجام دهند. سناریوی دیگر این است که دولت ترکیه ممکن است زیر فشار اسرائیل، ایالات متحده و آلمان فرو رود و حتی از خروج قایق ها از استانبول جلوگیری کند. این اتفاق در سال 2011 رخ داد، زمانی که دولت یونان تحت فشار خم شد و ده قایق در یونان متوقف شدند. با لنگر انداختن قایق های ما در استانبول امروز، ما می ترسیم که اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، که اخیراً در انتخابات محلی ضربه سختی را متحمل شد، در برابر هرگونه باج گیری اقتصادی که قدرت های غربی ممکن است تهدید کنند، آسیب پذیر باشد.

احتمال دیگر این است که کشتی‌ها بلند شوند اما اسرائیلی‌ها به طور غیرقانونی ما را در آب‌های بین‌المللی ربودند، قایق‌ها و تجهیزات ما را مصادره کنند، ما را دستگیر و زندانی کنند و در نهایت ما را اخراج کنند.

این اتفاق در چندین سفر دیگر به غزه رخ داد که یکی از آنها عواقب مرگباری داشت. در سال 2010، یک ناوگان متشکل از XNUMX قایق توسط ارتش اسرائیل در آب های بین المللی متوقف شد. آنها سوار بزرگترین قایق، ماوی مارمارا شدند. بر اساس گزارش سازمان ملل، اسرائیلی‌ها با گلوله‌های مستقیم از یک هلیکوپتر در بالای کشتی و از قایق‌های کماندویی در کنار کشتی تیراندازی کردند. در یک نمایش هولناک قدرت، XNUMX مسافر کشته شدند و یک نفر بعداً تسلیم جراحات شد.

برای جلوگیری از کابوس دیگری مانند آن، مسافران بالقوه در این ناوگان باید آموزش های سختی را پشت سر بگذارند. ما ویدئویی از آنچه ممکن است با آن روبرو شویم - از گاز اشک آور بسیار قوی گرفته تا نارنجک های ضربه مغزی گوش شکن - را تماشا کردیم و به ما گفتند که کماندوهای اسرائیلی به سلاح هایی با گلوله های زنده مسلح خواهند شد. سپس به گروه‌های کوچک تقسیم شدیم تا درباره بهترین واکنش، بدون خشونت، به چنین حمله‌ای بحث کنیم. آیا می نشینیم، می ایستیم یا دراز می کشیم؟ آیا ما بازوها را به هم پیوند می دهیم؟ آیا دست هایمان را در هوا می گذاریم تا نشان دهیم که سلاح نداریم؟

ترسناک ترین قسمت آموزش، شبیه سازی مملو از رگبارهای کر کننده تیراندازی و انفجار نارنجک های کوبه ای و سربازان نقابدار بود که بر سر ما فریاد می زدند، با تفنگ های شبیه سازی شده به ما ضربه می زدند، ما را روی زمین می کشیدند و ما را دستگیر می کردند. این واقعاً هشیار کننده بود که نگاهی اجمالی به آنچه ممکن است در انتظار ما باشد. گزارش‌های رسانه‌های اسرائیلی نیز به همان اندازه نگران‌کننده هستند که نشان می‌دهند ارتش اسرائیل «آماده‌سازی امنیتی» را آغاز کرده است، از جمله آماده‌سازی برای تصرف ناوگان.

به همین دلیل است که هرکسی که برای این ماموریت ثبت نام کرده است، شایسته اعتبار فوق العاده است. بزرگترین گروه از مسافران از ترکیه هستند و بسیاری از آنها به گروه بشردوستانه، IHH، یک سازمان غیردولتی بزرگ ترکیه با 82 دفتر در سراسر کشور وابسته هستند. این سازمان در سازمان ملل وضعیت مشاوره دارد و در 115 کشور فعالیت های خیریه انجام می دهد. از طریق IHH، میلیون ها حامی برای خرید و ذخیره کشتی ها پول اهدا کردند. با این حال اسرائیل این موسسه خیریه بسیار محترم را به عنوان یک گروه تروریستی معرفی کرده است.

گروه بزرگ بعدی از مالزی آمده است، برخی از آنها وابسته به یک گروه بشردوستانه بسیار بزرگ دیگر به نام MyCARE هستند. MyCARE که برای کمک در شرایط اضطراری مانند سیل و سایر بلایای طبیعی شناخته شده است، در طول سال ها میلیون ها دلار کمک اضطراری به غزه کمک کرده است.

از ایالات متحده، حدود 35 شرکت کننده وجود دارد. سرهنگ 77 ساله بازنشسته ارتش ایالات متحده و دیپلمات وزارت امور خارجه آن رایت، رهبر این گروه و کلید ائتلاف بین المللی است. رایت پس از استعفا از وزارت امور خارجه در اعتراض به حمله آمریکا به عراق، از مهارت های دیپلماتیک خود برای کمک به گردآوری گروهی متشکل از بین المللی ها به خوبی استفاده کرد. سازمان دهنده او از ایالات متحده هویدا اراف، وکیل آمریکایی فلسطینی است که یکی از بنیانگذاران جنبش همبستگی بین المللی است و برای کنگره در سال 2022 نامزد شد. اراف برای سازماندهی اولین ناوگانی که در سال 2008 آغاز شد، کلیدی بود. حدود 15 تلاش برای رسیدن به غزه با قایق صورت گرفته است که تنها پنج مورد از آنها موفقیت آمیز بوده است.

گستردگی باورنکردنی شرکت‌کنندگان در جلسات شبانه ما مشهود است، جایی که می‌توانید گروه‌هایی را بشنوید که به زبان‌های عربی، اسپانیایی، پرتغالی، مالایی، فرانسوی، ایتالیایی و انگلیسی با لهجه‌های متنوع از استرالیایی تا ولزی صحبت می‌کنند. این سنین از دانش آموزان 20 ساله تا یک پزشک 86 ساله آرژانتینی متغیر است.

آنچه ما را گرد هم می‌آورد خشم ما از اینکه جامعه جهانی اجازه می‌دهد این نسل‌کشی در غزه اتفاق بیفتد، و آرزوی سوزان برای انجام بیشتر از آنچه تاکنون برای جلوگیری از قتل، معلولیت و گرسنگی مردم انجام داده‌ایم، است. کمکی که ما می آوریم بسیار زیاد است - معادل بیش از 100 کامیون - اما این تنها هدف این سفر نیست. هویدا عراف گفت: «این یک ماموریت کمک رسانی برای آوردن غذا به مردم گرسنه است، اما فلسطینی ها نمی خواهند با کمک خیریه زندگی کنند. بنابراین ما همچنین سیاست های اسرائیل را که آنها را به کمک وابسته می کند، به چالش می کشیم. ما در تلاش برای شکستن محاصره هستیم.»

حملات وحشیانه اسرائیل به مردم غزه، جلوگیری از ارسال کمک‌ها و هدف قرار دادن سازمان‌های امدادی به یک بحران انسانی عظیم دامن زده است. کشته شدن هفت کارگر آشپزخانه مرکزی جهانی توسط نیروهای اسرائیلی در 1 آوریل، محیط خطرناکی را که آژانس‌های امدادی در آن فعالیت می‌کنند، نشان داد که بسیاری از آنها را مجبور به تعطیلی عملیات خود کرده است.

دولت ایالات متحده در حال ساخت یک بندر موقت برای کمک است که قرار است در اوایل ماه مه به پایان برسد، اما این همان دولتی است که سلاح و پوشش دیپلماتیک برای اسرائیلی ها فراهم می کند. و در حالی که پرزیدنت بایدن نسبت به فلسطینی‌های رنج‌دیده ابراز نگرانی می‌کند، پس از ادعای غیرمستند اسرائیل مبنی بر مشارکت 12 نفر از 13,000 کارمند خود در غزه در حملات 7 اکتبر، کمک به آنروا، آژانس اصلی سازمان ملل متحد که مسئول کمک به آنهاست، را به حالت تعلیق درآورد.

با توجه به فوریت و خطری که در این لحظه وجود دارد، ائتلاف ناوگان آزادی وارد آب‌های ناآرامی و ناشناخته می‌شود. ما از کشورهای سراسر جهان می‌خواهیم که اسرائیل را تحت فشار قرار دهند تا به ما اجازه «گذر آزاد و امن» به غزه را بدهد. در ایالات متحده، ما از کنگره خود درخواست کمک می کنیم، اما با تصویب 26 میلیارد دلار دیگر به اسرائیل، تردید وجود دارد که بتوانیم روی حمایت آنها حساب کنیم.