Gunnar Westbergek, 31ko abuztuaren 2017n, TFF .
TFFko batzordekidea
Abuztua 20, 2017
Egilea bi aldiz izan da Ipar Koreara eta herrialde horretako Gerra Nuklearraren Prebentziorako Nazioarteko Medikuen Ipar Koreako adarreko medikuekin harremanak mantentzen ditu.
"Zure herrialdeak arma nuklearrak garatzen jarraitzen badu, erasotuko zaituzte, agian arma nuklearrekin". Hauxe kontatu diegu Ipar Koreako gure lankideei, Pyongyangera egindako bisitetan edo nazioarteko bileretan. "Oh, ez", esan zuten. «Begira Saddam Hussein eta Mohamad Ghadafi. Arma nuklearren planei uko egin zieten, eta eraso egin zieten”.
«Arma nuklearren garapena ez da AEBek erasotzeko arrazoi bakarra. Petrolioa da bestea”, esan genuen.
Arrazoia geneukala ematen du. Ipar Koreak - RPDC - arma nuklearren bidean jarraitu zuen eta AEBko presidenteak erasoarekin mehatxatu zuen. Krisia, momentuz, lausotzen ari da, baina litekeena da RPDEk hurrengo mugimendua egiten duenean areagotzea. Azpimarratu behar da bi aldeetako gaizki-ulertzeak eman dezakeela gerra suntsitzailea eragiten duen txinparta.
Arma nuklearrek gerrak eragiten dituzte.
AEBetako publikoak ziurrenik ez luke Irakeko erasoa onartuko Condoleezza Rice andrearen atzean telebistan altxatzen den perretxiko hodeiagatik izan ez balitz "Ez dut nahi pistola erretzailea Manhattanen gaineko detonazio nuklearra izatea".
Era berean, AEBetako buruzagiek hiritarrei Iranek arma nuklearrak garatuko zituela sinestaraztea lortu zuten, eta eraso militarra planteatu zen.
Nukeengatik izan ez balitz, ez litzateke benetako mehatxurik egongo Ipar Korearen aurka. Ez Hego Koreatik, ez Txinatik eta ez AEBtik. Estatubatuarrek mehatxuzko jarrerari eutsiko zioten ziurrenik –«gure herrialdea etsairik gabe geratzen ari delako»–, baina Hego Koreako eta Txinako gobernuek AEBen edozein eraso militar blokeatuko zuten.
Piongiangeko buruzagiek ere AEBak behar dituzte etsai gisa herritarren zapalkuntza gogorra justifikatzeko, eta euren jokoa egiten jarraituko lukete.
Dissuasio nuklearrak ez du funtzionatzen. Errusiako arsenal nuklear izugarriak ez du eragotzi NATO Errusiako mugetaraino hedatzea. Israelek bere bizilagunek erasotu dute, Israelgo arma nuklearrek eten gabe.
AEBak ugalketa nuklearra geldiarazten saiatzen dira, arma nuklearrak "esku okerretan erortzea" saihestuz.
Baina Donald Trump presidentearen eskuak "esku egokiak" al dira? Sinetsi al daiteke gizadiaren patua poltsikoan eramango duela?
Eta zer dakigu Errusiako etorkizuneko buruzagiez? Baliteke Putin jauna edo Trump jauna baino arriskutsuagoak izatea.
Ipar Koreako krisi nuklearrak gutxienez lau ikasgai eman dizkigu:
1. Dissuasio nuklearrak ez du funtzionatzen.
2. Arma nuklearrek gerra eragin dezakete.
3. Ez dago "esku segururik" arma nuklearrentzat.
4. Munduan arma nuklearrak dauden bitartean gerra nuklear bat izateko arriskua dugu, agian giza zibilizazio osoa suntsitzea ekarriko duena.
7ko uztailaren 2017an nazioarteko akordio bat lortu zen, arma nuklearren erabileraren edozein giza ondorio ikaragarriengatik legez kanpokotzat hartu behar direla esanez. Munduko estatuen gehiengo handi batek, 122 herrialdek, itunaren alde egin zuten.
Arma nuklearren estatuek ez dute itun honekin bat egingo laster. Baina mezua serio hartu beharko lukete. 1968an Ugaltzerik gabeko Ituna (NPT) sinatu zutenean aurrera eraman behar zituzten negoziazio aldeaniztunak hasi beharko lituzkete.
Errusiaren eta AEBen arteko aldebiko negoziazioari ere berrekin behar zaio.
Lehenik eta behin, berehalako mehatxuei aurre egin behar zaie: Ez dago arma nuklearrik alerta handian egon behar, akatsez gizadia suntsitzea ekar dezakeen egoera. Ez da inoiz eraso nuklear baten mehatxurik egin behar arma nuklearrak ez dituen herrialde baten aurka. Proba Nuklearren Debekuaren Ituna berretsi beharko litzateke.
Bigarrenik, bi superpotentzia nuklearrek, AEBek eta Errusiak, munduan arma nuklearren % 90 baino gehiago dutenek, euren armategietan murrizketa oso sakonak adostu beharko lituzkete nuklear handi, "estrategiko" batzuen ehunka batzuetaraino. armak eta nuklear "taktiko" guztiak desegin beharko lirateke.
Gerra nuklearra ezin dela irabazi eta ez dela borrokatu behar uste dutela errepikatu beharko lukete.
Horrek esan nahi du Errusiako buruzagiek arma nuklear "taktikoak" erabiltzeari buruz hitz egiteari utzi behar diotela "eskalatzeko deseskalatzeko" eta AEBk Europan arma nuklearrak modernizatzeari utzi behar diotela.
Arma nuklearrak dituzten estatu guztien arteko elkarrizketek ere akatsen bidez gerra nuklearraren arriskua murriztea izan beharko lukete helburu.
Alde horretatik, arazoak desberdinak dira estatu ezberdinetarako. Horiek konpontzeko, arma nuklearren estatu “txikiek” sinetsi behar dute bi potentzia nuklear handiek beren arsenal nuklearrak potentzia nuklear “txikien” mailara murrizteko ahaleginean serio ari direla, hau da, bakoitzak ehunka nuklear batzuk esan nahi du.
Arma nuklearrik gabeko mundu baterako bidea oraindik ez dago zehaztuta.
Hori egitea errazagoa izango da arma nuklearren estatuek, azkenean, erantzukizunez jokatzeko eta hartutako konpromisoak betetzeko erabakia erakusten dutenean.
