De David Swanson, World BEYOND War, Oktobro 16, 2022
Verŝajne ne mankas al unu angulo de la Tero talentaj, kreivaj kaj saĝaj komponistoj de kantotekstoj por kantoj. Estas bedaŭrinde, ke neniu nacio povis lokalizi iun el ili por helpi kun sia nacia himno.
Kompreneble, mi ne konas multajn artajn ĝenrojn kaj plej multajn lingvojn. Mi legis plej multajn himnotekstojn en traduko. Sed la plej bonaj ŝajnas esti la plej mallongaj, kaj ilia ĉefa rekomendo ŝajnas esti ilia longeco.
Jen la kantotekston al 195 naciaj himnoj, por ke vi estu via propra juĝisto. Jen dosiero kategoriiganta la himnojn diversmaniere — iuj el la elektoj estas tre diskuteblaj, do juĝu mem.
El 195 himnoj, 104 festas militon. Iuj faras preskaŭ nenion alian ol festi militon. Iuj nur mencias la glorojn de milito en unu linio. Plej multaj falas ie intere. El tiuj 104 festanta militon, 62 eksplicite festas aŭ kuraĝigas morti en militoj. ("Donu al ni, Hispanio, la ĝojon morti pro vi!") Dulce et decorum est. Iuj postulas ankaŭ morton por ĉiu, kiu rifuzas partopreni en milito. Ekzemple, Rumanio, kiu ankaŭ ŝovas la kulpigon sur vian patrinon:
De tondro kaj de sulfuro ili pereu
Ĉiu, kiu fuĝas de ĉi tiu glora voko.
Kiam patrujo kaj niaj patrinoj, kun malĝoja koro,
Petos nin transiri tra glavoj kaj ardanta fajro!
El 195 himnoj, 69 festas pacon, la vasta plimulto de tiuj nur en ununura linio aŭ malpli. Nur 30 mencias pacon sen ankaŭ glori militon. Malĉastado por virgeco.
Dum nur 18 festas reĝojn, 89 festas diojn, kaj preskaŭ ĉiuj uzas la lingvon de religio por festi naciojn, flagojn, naciajn rasojn aŭ popolojn, kaj la esceptan superecon de unu eta segmento de homaro kaj geografio.
Se estas io, pri kio la lirikistoj de naciaj himnoj ne kredas, tio estas gramatiko. Sed laŭ la mezuro, ke oni povas distingi kion ili diras, mi ŝatus proponi ĉi tiujn kandidatojn por la plej malbonaj dek himnoj, kun kelkaj ŝlosilaj eltiraĵoj:
- Afganio
Unufoje liberigitaj de la angloj, ni fariĝis tombo de rusoj
Jen la hejmo de la kuraĝuloj, ĉi tiu estas la hejmo de la kuraĝuloj
Rigardu ĉi tiujn multajn kraniojn, tion lasis la rusoj
Rigardu ĉi tiujn multajn kraniojn, tion lasis la rusoj
Ĉiu malamiko malsukcesis, ĉiuj iliaj esperoj frakasiĝis
Ĉiu malamiko malsukcesis, ĉiuj iliaj esperoj frakasiĝis
Nun evidente por ĉiuj, ĉi tio estas la hejmo de la afganoj
Jen la hejmo de la kuraĝuloj, ĉi tiu estas la hejmo de la kuraĝuloj
Ĉi tio ja faras akran riproĉon al Usono kaj NATO, sed ĝi ne faras tre bonan moralan gvidilon al paco aŭ demokratio.
- Argentino
Marso mem ŝajnas kuraĝigi. . .
la tuta lando estas ĝenata de krioj
de venĝo, de milito kaj kolero.
En la fajraj tiranoj la envio
kraĉi la pestiferan galon;
sian sangan standardon ili levas
provokante la plej kruelan batalon. . .
La kuraĝa argentinano al armiloj
kuras brulante de decidemo kaj braveco,
la militkorionisto, kiel tondro,
en la kampoj de la Sudo resonas.
Bonaero kontraŭstaras, gvidante
la homoj de la glora Unio,
kaj per fortikaj brakoj ili ŝiras
la aroganta ibera leono. . .
Venko al la argentina militisto
kovrita per siaj brilaj flugiloj
Ĉi tio ja ŝajnigas, ke ŝatantoj de milito estas vere teruraj poetoj. Sed ĉu io pli inda je emulado ne estus preferinda?
- Kubo
(tutaj kantotekstoj)
Por batali, kuru, Bayamesanoj!
Ĉar la patrujo fiere rigardas vin;
Ne timu gloran morton,
Ĉar morti por la patrujo estas vivi.
Vivi en katenoj estas vivi
Enŝlimigita en honto kaj malhonoro.
Aŭdu la sonon de la klariono:
Al armiloj, kuraĝuloj, kuru!
Ne timu la malbonajn iberojn,
Ili estas malkuraĝuloj kiel ĉiu tirano.
Ili ne povas kontraŭstari la kuraĝan kubanon;
Ilia imperio por ĉiam falis.
Libera Kubo! Hispanio jam mortis,
Ĝia potenco kaj fiero, kien ĝi iris?
Aŭdu la sonon de la klariono:
Al armiloj, kuraĝuloj, kuru!
Jen niaj triumfaj trupoj,
Jen tiuj, kiuj falis.
Ĉar ili estis malkuraĝuloj, ili fuĝas venkitaj;
Ĉar ni estis kuraĝaj, ni sciis triumfi.
Libera Kubo! ni povas krii
De la terura bruo de la kanono.
Aŭdu la sonon de la klariono,
Al armiloj, kuraĝuloj, kuru!
Ĉu Kubo ne devus festi tion, kion ĝi faras en sanservo, aŭ en malriĉeco-redukto, aŭ la beleco de sia insulo?
- Ekvadoro
Kaj verŝis ilian sangon por vi.
Dio observis kaj akceptis la holokaŭston,
Kaj tiu sango estis la fekunda semo
De aliaj herooj, kiujn la mondo en miro
Vidis leviĝi ĉirkaŭ vi per miloj.
De tiuj herooj de fera brako
Neniu tero estis nevenkebla,
Kaj de la valo ĝis la plej alta monto
Vi povis aŭdi la muĝadon de la batalo.
Post la batalo, Venko flugus,
Libereco post la triumfo venos,
Kaj la Leono aŭdiĝis rompita
Kun muĝado de senpoveco kaj malespero. . .
Viaj gloraj herooj rigardas nin,
Kaj la bravecon kaj fierecon, kiujn ili inspiras
Estas antaŭsignoj de venkoj por vi.
Venu plumbo kaj la bata fero,
Tio la ideo de milito kaj venĝo
Vekas la heroan forton
Tio igis la ferocan hispanon venkiĝi.
Ĉu la hispanoj ne foriris nun? Ĉu malamo kaj venĝo ne damaĝas tiujn, kiuj okupiĝas pri ili? Ĉu ne estas multaj belaj kaj mirindaj aferoj pri Ekvadoro?
- Francio
Leviĝu, infanoj de la Patrujo,
La tago de gloro alvenis!
Kontraŭ ni, tiraneco
Sanga normo estas levita, (ripeta)
Ĉu vi aŭdas, en la kamparo,
La muĝado de tiuj ferocaj soldatoj?
Ili venas rekte en viajn brakojn
Por tranĉi la gorĝojn de viaj filoj, viaj virinoj!
Al armiloj, civitanoj,
Formu viajn batalionojn,
Marŝu, marŝu!
Lasu malpuran sangon
Akvumi niajn sulkojn! . . .
Tremu, tiranoj kaj vi perfiduloj
La honto de ĉiuj partioj,
Tremu! Viaj paricidaj planoj
Fine ricevos ilian premion! (ripetita)
Ĉiuj estas soldato por kontraŭbatali vin,
Se ili falos, niaj junaj herooj,
Reproduktiĝos el la tero,
Preta batali kontraŭ vi!
Francoj, kiel grandanimaj militistoj,
Elportu aŭ retenu viajn batojn!
Indulgu tiujn bedaŭrajn viktimojn,
Por bedaŭrinde armado kontraŭ ni (ripeta)
Sed ĉi tiuj sangavidaj despotoj
Ĉi tiuj komplicoj de Bouillé
Ĉiuj ĉi tigroj, kiuj senkompate,
Disŝiru la bruston de ilia patrino!
Sankta amo de la patrujo,
Gvidu, subtenu niajn venĝantajn brakojn
Libereco, ŝatata Libereco
Batalu kun viaj defendantoj! (ripetita)
Sub niaj flagoj povas venko
Rapidu al viaj viraj akcentoj
Por ke viaj eksvalidaj malamikoj
Vidu vian triumfon kaj nian gloron!
(Infana verso:)
Ni eniros la (militistan) karieron
Kiam niaj maljunuloj ne plu estas tie
Tie ni trovos ilian polvon
Kaj la spuro de iliaj virtoj (ripetitaj)
Multe malpli fervora postvivi ilin
Ol dividi iliajn ĉerkojn
Ni havos la subliman fierecon
Por venĝi aŭ sekvi ilin.
In Gallup balotado, pli da homoj en Francio rifuzus partopreni en ajna milito ol konsentus. Kial ili devas kanti ĉi tiun merde?
- Honduras
Virgulino kaj bela indiano, vi dormis
Al la sona kanto de viaj maroj,
Kiam oni ĵetas en viajn orpelvojn
La aŭdaca navigisto trovis vin;
Kaj rigardante vian belecon, ekstaza
Je la ideala influo de via ĉarmo,
La blua orlo de via belega mantelo
Li konsekris per sia kiso de amo. . .
Estis Francio, kiu sendis al morto
La kapo de la konsekrita Reĝo,
Kaj tio leviĝis fiere ĉe lia flanko,
La altaro de la diino rezonas. . .
Por konservi tiun dian emblemon,
Ni marŝu, ho patrujo, al morto,
Malavara estos nia sorto,
Se ni mortos pensante pri via amo.
Defendante vian sanktan flagon
Kaj kovrita en viaj gloraj faldoj,
Estos multaj, Honduro, el viaj mortintoj,
Sed ĉio falos kun honoro.
Se nacioj ĉesus kanti pri kiom bele estus morti batalante unu la alian, eble kelkaj el ili proksimiĝus al ĉesi batali unu la alian.
- Libio
Ne gravas la mortnombro se vi estis savita
Prenu de ni la plej kredajn ĵurojn,
Ni ne lasos vin, Libio
Ni neniam plu estos katenitaj
Ni estas liberaj kaj liberigis nian patrujon
Libio, Libio, Libio!
Niaj avoj senvestigis bonan decidon
Kiam la voko por lukto estis farita
Ili marŝis portante Koranon en unu mano,
kaj iliajn armilojn per la alia mano
La universo tiam estas plena de fido kaj pureco
La mondo estas tiam loko de boneco kaj pieco
Eterneco estas por niaj avoj
Ili honoris ĉi tiun patrujon
Libio, Libio, Libio!
Saluton Al Mukhtar, la princo de konkerintoj
Li estas la simbolo de lukto kaj Ĝihado. . .
Niaj idoj, estu pretaj por la antaŭviditaj bataloj
Ĉar aŭguro estas BS, kial ne antaŭdiri pacon foje?
- Meksiko
Meksikanoj, ĉe la krio de milito,
kunvenu la ŝtalon kaj la bridon,
kaj la Tero tremas ĝis sia kerno
al la sona muĝado de la kanono . . .
pensu, Ho amata Patrujo!, tiu Ĉielo
donis soldaton en ĉiu filo.
Milito, milito! sen kompato al iu, kiu provas
por malpurigi la blazonojn de la Patrujo!
Milito, milito! La naciaj standardoj
Estos trempita en la ondoj de sango.
Milito, milito! Sur la monto, en la valo,
La kanonoj tondras terure unuvoĉe
kaj resonas la sonoraj eĥoj
kun balgoj de Unio! Libereco!
Ho, Patrujo, se tamen viaj infanoj, sendefendaj
Kun siaj koloj fleksitaj sub la jugo,
Viaj kampoj estu akvumataj per sango,
Iliaj paŝoj estu presitaj per sango.
Kaj viajn templojn, palacojn kaj turojn
Disfalos kun terura krio,
Kaj viaj ruinoj daŭras, flustrante:
El mil herooj, la Patrujo iam estis.
patrujo! patrujo! Viaj infanoj certigas
spiri ĝis ilia lasta pro vi,
se la klariono kun sia beleco akcento
vokas ilin kune al batalo kun kuraĝo.
Por vi, la olivkronoj!
Por ili, memorigilo de gloro!
Por vi, laŭro de venko!
Por ili, honora tombo!
La prezidanto de Meksiko faras paroladojn kontraŭ milito, sed neniam kontraŭ tiu ĉi terura kanto.
- Usono
Kaj kie estas tiu bando, kiu tiel fanfarone ĵuris
Ke la damaĝo de milito kaj la konfuzo de la batalo,
Hejmo kaj lando, ĉu ne plu lasu nin?
Ilia sango ellavis la poluadon de iliaj malbonaj paŝoj.
Neniu rifuĝo povus savi la dungiton kaj sklavon
De la teruro de flugo, aŭ de la mallumo de la tombo:
Kaj la stelbrila standardo triumfe svingas,
Ne estas la lando de la liberaj kaj la hejmo de la kuraĝaj.
Ho tiel estu ĉiam, kiam liberuloj staros
Inter iliaj amataj hejmoj kaj la dezerto de la milito.
Benita per venko kaj paco, ke la Ĉielo savis teron
Gloru la Potencon, kiu faris kaj konservis nin nacio!
Tiam ni devas konkeri, kiam nia afero estas justa,
Kaj jen nia devizo: "En Dio estas nia fido."
Festi la murdon de malamikoj estas norma tarifo, sed festi la murdon de homoj eskapintaj de sklaveco estas aparte malalta.
- Urugvajo
Orientuloj, la Patrujo aŭ la tombo!
Libereco aŭ kun gloro ni mortas!
Estas la voto, kiun la animo prononcas,
kaj kiun, heroe ni plenumos!
Estas la voto, kiun la animo prononcas,
kaj kiun, heroe ni plenumos!
Libereco, Libereco, Orientanoj!
Tiu ĉi krio savis la patrujon.
Ke lia braveco en ferocaj bataloj
De sublima entuziasmo ekflamis.
Ĉi tiu sankta donaco, de gloro
ni meritis: tiranoj tremas!
Liberecon en batalo ni ploros,
Kaj mortante, liberecon ni krios!
Iberiaj mondoj regis
Li portis sian arogan potencon,
Kaj iliaj kaptitaj plantoj kuŝis
La Oriento sennoma estu
Sed subite liaj feroj hakas
Donita la dogmon, kiun Majo inspiris
Inter liberaj despotoj furiozaj
Ponto segis fosaĵon.
Liaj bilĉaj ĉenpafiloj,
Sur lia brusta ŝildo en batalo,
En lia superba kuraĝo tremis
La feŭdaj ĉampionoj de la Cid
En la valoj, montoj kaj ĝangaloj
Estas entreprenitaj kun silenta fiero,
Kun furioza bruanta muĝado
La kavernoj kaj la ĉielo samtempe.
La muĝado kiu eĥas ĉirkaŭe
Atahualpa la tombo estis malfermita,
Kaj malvirtaj batantaj palmoj
Ŝia skeleto, venĝo! kriis
Patriotoj al la eĥo
Ĝi elektriĝis en militema fajro,
Kaj en lia instruo brilas pli vigle
De la inkaoj la senmorta Dio.
Longe, kun diversaj riĉaĵoj,
La liberulo batalis, kaj Sinjoro,
Disputante la sangan teron
Colo post colo kun blinda furiozo.
Justeco finfine venkas
Malsovaĝigis la koleron de reĝo;
Kaj al la mondo la neregebla Patrujo
Inaŭguras instruas juron.
Ĉi tio estas eltiraĵo de kanto, kiu devus esti kondamnita nur pro longeco.
Kvankam ekzistas dekoj da naciaj himnoj kiuj preskaŭ faris la supran liston, ne ekzistas leĝo postulanta, ke himnoj festas martirecon. Fakte, kelkaj himnoj estas tre malsamaj de tiuj supre:
Bocvano
Estu ĉiam en paco. . .
Per harmoniaj rilatoj kaj repaciĝo
Brunejo
Paco estu kun nia lando kaj sultano,
Alaho savu Brunejo, la loĝejon de paco.
Komoroj
Amu nian religion kaj la mondon.
Etiopio
Por paco, por justeco, por la libereco de la popoloj,
En egaleco kaj en amo ni staras unuigitaj.
Fiĝioj
Kaj ĉesigu ĉion malmoralan
La ŝarĝo de ŝanĝo kuŝas sur viaj ŝultroj junulo de Fiĝioj
Estu la forto por purigi nian nacion
Estu singarda kaj ne enportu malicon
Ĉar ni devas por ĉiam forlasi tiajn sentojn
Gabono
Ke ĝi antaŭenigu virton kaj forigu militadon. . .
Ni forgesu niajn kverelojn. . .
sen malamo!
Mongolio
Nia lando plifortigos rilatojn
Kun ĉiuj justaj landoj de la mondo.
Niĝero
Ni evitu vanajn kverelojn
Por ŝpari al ni sangoverŝadon
Slovenio
Kiu sopiras vidi
Ke ĉiuj viroj liberaj
Ne plu estos malamikoj, sed najbaroj estos!
Ugando
En paco kaj amikeco ni vivos.
Ekzistas ankaŭ 62 naciaj himnoj kiuj mencias nek militon nek pacon, kaj ŝajnas esti la pli bonaj por ĝi. Iuj eĉ estas kompate mallongaj. Eble la idealo estas tiu de Japanio, kies tuteco ne estas multe pli ol hajko:
Via regado
Daŭru mil, ok mil generaciojn,
Ĝis la etaj ŝtonetoj
Kreski en masivajn rokojn
Abunde kun musko
Vi eble jam rimarkis, ke la sinteno de nacia himno ne povas esti kalkulita por precize antaŭdiri la konduton de nacio. Sendube ĉi-lasta estas multe pli grava — tiel grava ke vi eble trovos tiom ofenda por iu en Usono plendi pri la kuba nacia himno ke vi rifuzas eĉ rigardi kiom terura ĝi estas. Vi eble volas pardoni la abomenan palestinan nacian himnon dum legado inter la linioj de la supraĵe pli paca israela. Vi povas postuli scii kion gravas kion nacia himno devas diri. Nu, vi ne trovos neniun el la grandaj armilkomercistoj aŭ armeaj elspezantoj inter tiuj, kiuj mencias nur pacon kaj ne militon. Kaj ni apenaŭ bezonas statistikojn por kompreni, ke nacia himno estas unu kultura influo inter multaj — sed tiu, kiu ofte portas specialan religian potencon, kreante papiliojn en la stomako de la adoranta kantisto aŭ aŭskultanto.
Unu kialo, ke iuj nacioj povas ŝajni konduti pli bone aŭ pli malbone ol iliaj naciaj himnoj sugestas, estas ke la malbenitaj aferoj estas tiel malnovaj. Eĉ kiam la himno de Afganio estas oficiale adoptita ĵus pasintjare, kaj tiu de Libio en 2011, la averaĝa aĝo de adopto de tiuj ofte multe pli malnovaj kantoj, por la plej malbonaj 10 himnoj, estas 112 jarojn aĝa. Tio estas malnova. Eĉ por usona senatano tio estas malnova. Ĝisdatigo estus la plej facila afero en la mondo, se ne pro la potenco, kiun ĉi tiuj himnoj tenas super homoj.
Himnoj ĉe Kantoteksto laŭ Postulo
Himnoj ĉe NationalAnthems.info
Dankon al Yurii Sheliazhenko pro inspiro kaj helpo.
Respondoj de 5
Mi erare pensis, ke la usona himno estis la plej militema, sed ĝi paliĝas estas komparo al iu el ĉi tiuj.
Ne la finna nacia himno, sed eble devus esti: KANTO DE PACO (el FINLANDIO) vortoj de Lloyd Stone, muziko de Jean Sibelius
Ĉi tiu estas mia kanto, ho Dio de ĉiuj nacioj. Kanto de paco, por landoj foraj kaj miaj. Ĉi tio estas mia hejmo, la lando, kie estas mia koro. Jen miaj esperoj, miaj sonĝoj, mia sankta sanktejo Sed aliaj koroj en aliaj landoj estas. batante Kun esperoj kaj sonĝoj tiel veraj kaj altaj kiel la miaj La ĉielo de mia lando estas pli blua ol la oceano Kaj sunlumo brilas sur trifolio kaj pino Sed ankaŭ aliaj landoj havas sunlumon, kaj trifolion Kaj ĉieloj estas ĉie bluaj kiel mia, aŭdu mian kanton, vi. Dio de ĉiuj nacioj Kanto de paco por ilia lando kaj por mia.
Ni kantas ĝin en la UU-Preĝejo.
Mi tiom ĝuas vian klopodon. Mi pensis, ke vi citus "raketojn ruĝajn brilbombojn eksplodantajn en aero"
Mia kandidato por usona himno estas Se mi havus Martelon. Eble havu konkurson por verki himnojn por ĉiu lando. La kubaj kaj francaj, ekz., estas tro maljunaj. Ili ne ĝenis ŝanĝi ilin. Lastatempe, la rusa registaro estis akuzita pri uzo de Sovetunio por politikaj celoj. Ĝi estas sufiĉe ekscita; Mi havas la registradon de Paul Robeson.
Rigardante ĉi tiujn himnojn kaj la novaĵojn tra la mondo, ŝajnas, ke homoj sur ĉi tiu planedo, en diversaj gradoj kaj stadioj, estas mense malsanaj, havante malsanon de malamo, kolero, stulteco kaj deficito de bonkoreco. Tre deprima.
Unu plia aldono al ĉiu el tiuj listoj.
La nacia himno de Haitio havas strofon, kiu estas tre “dulce et decorum est”, preskaŭ laŭvorte: “Por la flago, por la nacio, / Morti estas dolĉa, morti estas bela”.
Tiu de Jamajko, aliflanke, alparolas Dion en maniero tute ne militema aŭ esceptisma. La dua verso estas aparte trafa ekzemplo de pli paca kantoteksto:
"Instruu al ni veran respekton por ĉiuj,
Certa respondo al voko de devo.
Fortigu nin la malfortuloj por ŝati.
Donu al ni vizion, por ke ni ne pereu.”
Mi amas, ke la referenco al devo tie estas metita en la kuntekston de respekto kaj ŝato de kunhomoj prefere ol mortigi ilin.
La aŭstralia nacia himno estas unu el la plej malbona-enuigaj kantotekstoj, enuiga melodio. Nur meh. Pales kompare kun la plej multaj aliaj naciaj himnoj.