Kärnvapenfronten rör på sig / Ядзерны фронт рухаецца!

Мікаэль Бёок і Дэвід Суонсан, HBL, Лютага 6, 2021

Пракруціце ўніз, спачатку шведскую, апублікаваную ў фінскай газеце HBL, а потым англ.

På kärnvapenfronten råder verkligen inget lugn! Tvärtom pågår sedan år tillbaka en ny kapprustningsrunda baserad på nya tehnologier. Om detta fortsatta vansinne omges av en skenbar stillhet beror det på att medierna har glömt att rapportera om det för att i stället rikta uppmärksamhet på klimatkrisen, skriver kärnvapenmotståndarna Mikael Böök och David Swanson.

Den här artikeln är inspirerad av прафесар Стэфан Форс Бакгрундсартыкель (HBL Debatt 29.1).

Den nukleära “galenskapen”, som Forss kallar den – vi instämmer helt i denna beskrivning – förtjänar att studeras och analyseras ur olika synvinklar. Låt oss därför ganska kärnvapenvanvettets aktuella fas mot bakgrunden av den växande internationella freds- och nedrustningsrörelsen.

Форс рубрыка “På kärnvapenfronten intet nytt?” anspelar på Эрых Марыя Рэмарк berömda pacifistiska roman om första världskriget. I slutet av romanen, som skildrar soldaternas fysiska och andliga misär under det utdragna ställningskriget på västfronten, omkommer huvudpersonen av gasförgiftning. Samma dag meddelar krigsbulletinen att ingenting nytt finns att berätta västerifrån (därav romanens titel: “På västfronten intet nytt”). Forss har emellertid lagt till ett frågetecken efter rubriken.

För oss är frågetecknet onödigt: på kärnvapenfronten råder verkligen inget lugn! Tvärtom pågår sedan år tillbaka en ny kapprustningsrunda baserad på nya tehnologier. I den deltar var och en av de vid det här laget nio kärnvapenstaterna. Om detta fortsatta vansinne omges av en skenbar stillhet beror det på att medierna har glömt att rapportera om det för att i stället rikta uppmärksamhet på klimatkrisen.

Пад прылівам har en världsomspännande rörelse vuxit fram mot den globala sinnessjukdomen och denna rörelse har redan lyckats förändra läget. Uppbackad av den internationella freds- och nedrustningsrörelsen och dess spjutspets i FN, Internationella kampanjen för avskaffandet av kärnvapnen (ICAN), har en majority av världens stater tagit sig en ny funderare över de outsägliga humanitära och ekologiska följderna av ett kärn вапэнкрыг. Detta har lett till att FN:s generalförsamling har godkänt avtalet om ett förbud mot kärnvapen (Дагавор аб забароне ядзернай зброі, TPNW).

Den 22 студзеня i år trädde detta avtal i kraft – en händelse som massmedier i kärnvapenländerna och de Länder som allierat sig med dem återigen föredrog att ignorera. Också Forss förbigick den saken med tystnad. Ändå stod “TPNW” att läsa med stora bokstäver mellan raderna i hans artikel, vars budskap således var klart om än outsagt: Kära läsare, tro inte för ett ögonblick att någonting har förändrats i och med kärnvapenförbudets ikraftträdande!

För att förstå denna märkliga frånvaro måste man försöka tänka sig in i den speciella syn på världen som odlas och upprätthålls av de som sysslar professionellt med “vapenkontroll” (кантроль над узбраеннямі). Det handlar om ett slags brödraskap, en супольнасць, bestående av generaler, diplomater, tankesmedjor och vapentillverkare som lever i sin egen värld och talar sitt eget orwellska språk.

Ta till exempel ordet “försvar”. Om nu kärnvapnen stärker “försvaret” är de knappast galna, utan snarare något som man bör hålla sig med om man är klok. “Avskräckning” är ett annat nyckelord, lika viktigt för vapenkontrollgemenskapen som Gud för de religiösa. Ifall du råkar tro på “avskräckningen”, ja, då är kärnvapen inte en tokig utan en rationell option. “Paritet” och “strategisk balans” är andra exempel på ord som uppenbarligen fortfarande låter helt rimliga för de som helst bara vill strunta i FN-avtalet om kärnförbud.

Men, för resten av oss framstår den fortsatta produktionen av nya kärnvapensystem, eller “moderniseringen” av de redan existerande systemen, i syfte att uppnå “avskräckning”, “paritet” och “balans” på land, på haven, i luften och i rymden sedan länge såsom strategisk залішнім оч душэўны баланс. Efter 22 студзеня och TPNW:s ikraftträdande anser en stor del av världen dessutom att blotta innehavet av en kärnvapenarsenal, för att inte tala om dess “förbättrande”, är kriminellt.

Mer eller mindre omedvetet understöder Forss alltså en syn på världen som godtar den nukleära galenskapen. Han tar samtidigt miste på flera fakta och varje gång på samma sätt, nämligen på ett sätt som gynnar USA:s regering. Enligt Forss önskade Міхаіл Гарбатёў і Рональд Рэйган avskaffa inte bara medeldistansmissilerna, utan alla kärnmissiler. Men Forss tipsar inte om varför de inte sedan gjorde det. Naturligtvis inte, Reagan insisterade ju på att fortsätta med sitt “Stjärnornas krig”.

Forss berättar att «усе прэзідэнты ЗША ад Рэйгана да Барак Абама har varit överens om att kärnvapnens roll efter kalla krigets slut varit avtagande och att deras enda uppgift är att verka krigsavhållande”. Мужчыны Даніэль Элсбергс кніга Машына суднага дня: прызнанне планавальніка ядзернай вайны, дакументацыя і гісторыя. Bland de av USA:s прэзідэнт som offentligt eller i hemlighet har hotat andra nationer med kärnvapen återfinns såväl Джордж Буш-старэйшы да Біл Клінтан medan andra, däribland Obama, ofta sade sådant som att “alla optioner ligger på bordet” när det gällde Iran eller ett annat land.

Forss ger Obama förtjänsten av att föra fram idén om en värld utan kärnvapen och påstår att “bara ett enda bombprojekt drevs framåt under Obamas tid”. Men Obamas tal i Hiroshima och på andra platser visade klart att han endast ville att kärnvapennedrustning skulle tas till övervägande av en senare generation. Och 2015 stödde Obama framgångsrikt den största nya investeringen i kärnvapen sedan det kalla krigets förmodade slut.

Enligt Forss önskade Ryssland skrota INF-avtalet och valde därför att bryta det. Huruvida Ryssland bröt mot INF-avtalet kan diskuteras, men det kan inte förnekas att Дональд Трамп gjorde slut på avtalet genom att olagligt dra sig ur det. Avtalsbestämmelserna hade dock möjliggjort för parterna att lösa frågan om anklagelserna om Rysslands avtalsbrott genom inspektioner på platsen och ömsesidiga verifieringar med satelliter samt genom att tillsätta en särskild verifieringskommission.

Den ryska militarismen ska inte på något vis ursäktas. Medierna i västvärlden borde ändå begripa att USA skulle finna en villig förhandlingspartner ifall man valde att återupprätta INF, Open Skies-avtalet och ABM-avtalet och att förhandla om Rysslands förslag angående förbud mot rymdvapen och cyber зламыснік. Mediernas vägran att inse detta förefaller irrationell. Vi behöver lite erkännande för Rysslands militära återhållsamhet efter utvidgningen av NATO, utplaceringen av missile i Rysslands närmaste grannländer, upprustningen av Ukraina och anordnandet av stora militärövningar i Europa.

Мікаэль Бёок, член Finlands Fredsförbund, член ICAN Фінляндыя, Дэвід Свэнсан, верксамхетследарэ, World Beyond War, ЗША

Гэты артыкул натхнёны аналітыкай, якую прафесар Стэфан Форс напісаў у Hbl 29 студзеня пад загалоўкам «На ядзерным фронце ўсё ціха?»

Відавочна, што ядзернае «вар'яцтва», як называе яго Форсс — і мы цалкам згодныя з такім апісаннем — заслугоўвае вывучэння і аналізу з розных пунктаў гледжання. Такім чынам, давайце прадставім дыягназ цяперашняга стану ядзернага вар'яцтва і нашае меркаванне аб яго лячэнні на фоне росту міжнароднага руху за мір і раззбраенне.

Назва артыкула Форса адсылае да знакамітага пацыфісцкага рамана Эрыха Марыі Рэмарка пра Першую сусветную вайну. У канцы рамана, які адлюстроўвае фізічныя і духоўныя пакуты салдат падчас працяглай знясільваючай вайны на Заходнім фронце, галоўны герой памірае ад атручвання газам. У той жа дзень баявы бюлетэнь паведамляе, што з Захаду нічога новага паведаміць (адсюль і назва рамана: «На заходнім фронце ўсё ціха»). Аднак Форсс дадаў пытальнік да назвы свайго артыкула.

Для нас пытальніка няма: на ядзерным фронце дакладна не ўсё спакойна, далёка не так! Наадварот: новая гонка ядзерных узбраенняў, заснаваная на новых тэхналогіях і ў якой удзельнічае кожная з цяпер дзевяці ядзерных дзяржаў, ужо вядзецца гадамі. Калі гэта працяглае вар'яцтва акружана спакоем і цішынёй, гэта таму, што СМІ забыліся паведаміць пра гэта, звярнуўшы ўвагу на кліматычны крызіс.

Але тым часам узнік сусветны рух супраць гэтага глабальнага псіхічнага захворвання, які стварыў зусім новую сітуацыю. Пры падтрымцы міжнароднага руху за мір і раззбраенне, Міжнароднай кампаніі за ліквідацыю ядзернай зброі, большасць дзяржаў свету, якія не валодаюць ядзернай зброяй, перагледзелі невымоўныя гуманітарныя і экалагічныя наступствы ядзернай вайны і ўхвалілі Дамову аб забароне ядзернай зброі. Ядзерная зброя (TPNW).

Зараз TPNW, ратыфікаваны больш чым 50 краінамі, уступіў у сілу 22 студзеня гэтага года, падзея, якая была праігнаравана ў СМІ ядзерных дзяржаў і іх саюзнікаў. Стэфан Форс у сваім артыкуле цалкам прапусціў гэтае развіццё падзей. І ўсё ж «TPNW» усюды паміж радкоў было напісана нябачнымі вялікімі літарамі. І пасыл Форса быў ясны: дарагія чытачы, ні на хвіліну не верце, што з TPNW нешта змянілася!

Каб зразумець гэтую дзіўную адсутнасць нават адзінага згадвання аб TPNW, трэба ўлічваць светапогляд, які культывуецца і падтрымліваецца ў супольнасці «кантролю над узбраеннямі» ядзерных краін. Гэтая калекцыя генералаў, дыпламатаў, аналітычных цэнтраў і прамыслоўцаў зброі жыве ў сваім уласным свеце мовы Оруэла.

Возьмем, да прыкладу, «абарону». Ну а калі ядзерныя зброі ўзмацняюць нашу «абарону», то яны, відаць, не шалёныя, а разумныя. «Стрымліванне» - яшчэ адно ключавое слова, такое ж важнае для ядзернай зброі, як «Бог» для рэлігіі. Калі вы верыце ў «стрымліванне», то ядзерная зброя - гэта не вар'яцтва, а, здавалася б, вельмі рацыянальны варыянт! «Парытэт» і «стратэгічны баланс» - іншыя прыклады слоў, якія, відаць, усё яшчэ маюць сэнс для праціўнікаў адмены ядзернай зброі.

Для астатніх з нас працягваецца вытворчасць новых сістэм ядзернай зброі або «мадэрнізацыя» старых сістэм з мэтай дасягнення «парытэту» і «балансу» на сушы, на моры, у паветры і ў космасе. доўгі час уяўлялася стратэгічным празмернасцю і душэўнай неўраўнаважанасцю. Больш за тое, пасля 22 студзеня і ўступлення ў сілу TPNW, ужо захаванне ядзернага арсенала, не кажучы ўжо пра яго «паляпшэнні», у значнай частцы свету лічыцца злачынным.

Форсс, наўмысна ці не, падтрымлівае светапогляд, які прымае ядзернае вар'яцтва, і робіць гэта, памыляючыся ў шматлікіх фактах, і ўсе яны памыляюцца аднолькава, гэта значыць на карысць ураду ЗША. Па словах Форса, Гарбачоў і Рэйган хацелі адмяніць ядзерную зброю. Форсс не дае намёку на тое, чаму яны гэтага не зрабілі. Вядома, яны не пазбавіліся ўсіх ракет, таму што Рэйган настойваў на інвестыцыях у яго схему «Зорных войнаў».

Форсс кажа нам, што «ўсе прэзідэнты Злучаных Штатаў ад Рэйгана да Барака Абамы пагадзіліся з тым, што роля ядзернай зброі пасля заканчэння халоднай вайны змяншаецца і што іх адзіная задача - дзейнічаць як фактар ​​стрымлівання вайны». Але кніга Дэна Элсберга, Машына суднага дня: прызнанні планавальніка ядзернай вайны, дакументальна сведчыць той факт, што прэзідэнты ЗША, якія публічна або сакрэтна выказвалі ядзерныя пагрозы іншым краінам, пра якія мы ведаем, уключалі Джорджа Буша-старэйшага і Біла Клінтана, у той час як іншыя, у тым ліку Барак Абама, часта казалі такія рэчы, як «Усе варыянты даступныя». стол» у адносінах да Ірана ці іншай краіны.

Форс лічыць, што Абама жадаў прасунуць ідэю свету, свабоднага ад ядзернай зброі, і сцвярджае, што ў часы Абамы «быў прасунуты толькі адзін праект бомбы». Але прамовы Абамы ў Хірасіме і ў іншых месцах ясна далі зразумець, што ён хоча, каб ядзернае раззбраенне разглядалася толькі ў будучым пакаленні. А ў 2015 годзе Абама паспяхова падтрымаў найбуйнейшыя новыя інвестыцыі ў ядзерную зброю з моманту меркаванага заканчэння халоднай вайны.

Па словах Форса, Расія хацела спыніць РСМД і таму вырашыла яго парушыць. Спрэчна, ці парушыла Расея яго, але не спрэчна, што Дональд Трамп паклаў канец, незаконна выйшаўшы з яго, у той час як сам дагавор прадугледжваў сродкі для вырашэння абвінавачванняў, высунутых супраць Расеі, шляхам навязлівых інспекцый на месцы, падмацаваных узаемнай праверкай праз спадарожнік і іншыя механізмы маніторынгу і Спецыяльную праверкавую камісію для вырашэння любых спрэчак.

Нягледзячы на ​​тое, што ёсць шмат абвінавачанняў і ніякіх апраўданняў для расійскага мілітарызму, заходнія СМІ, здаецца, ірацыянальна вырашылі не разумець, што Злучаныя Штаты знойдуць ахвотнага партнёра, калі захочуць аднавіць дамовы аб РСМД, адкрытым небе або супрацьракетнай сістэме. і вырашыў адказаць на прапанову Расеі аб забароне касьмічнай зброі або кібэратакаў, і прадэманстраваць некаторае прызнаньне расейскай ваеннай стрыманасьці пасьля пашырэньня НАТО, усталяваньня ракетаў у бліжэйшых суседзяў Расеі, узбраеньня Ўкраіны і арганізацыі буйной ваеннай рэпэтыцыі вучэнняў у Еўропе.