Nipa David Swanson, VREDE, Oṣu Kẹwa 14, 2022
De NGO'World BEYOND War' Wilde in de buurt van het NAVO-hoofdkwartier in Brussel vier reclameborden afhuren om vredesboodsappen te afficheren. Het ging om kleine borden bij haltes van het openbaar vervoer. Tẹ nibi om het beeld te zien dat de NGO wilde gebruiken.
De Amerikaanse vredesorganisatie 'Ogbo Fun Alafia' werkt samen pade World Beyond War aan de Billboard-kampanje. Ze huurden in Washington DC pade succes een mobiel reclamebord voor het beeld van twee soldaten die elkaar omhelzen. Deze afbeelding kwam voor het eerst ni het nieuws als een muurschildering ni Melbourne, gecreëerd enu Peter 'CTO' Seaton.
Ni Brussel werden de Billboards echter gecensureerd enu JCDecaux, 's werelds grooste buitenreclamebedrijf volgens Wikipedia. De betrokken organisaties werden op de hoogte gesteld nipasẹ de volgende e-mail:
"Allererst yoo fẹ lati gba ọ laaye lati ni anfani lati ṣe ikede nipasẹ awọn iru ẹrọ wẹẹbu wẹẹbu."
“Zoals vermeld ni de voorwaarden op ons aankoopplatform, jẹ niet alle communicatie mogelijk. Eri zijn een antal restricties: bv. geen religieus gezinde berichten, geen aanstootgevende berichten (zoals geweld, naaktheid, me-too-gerelateerde visuals, …), geen tabak en geen politiek getinte berichten.”
"Uw bericht ti wa ni wiwa oselu ni gba, aangezien het verwijst naar de huidige oorlog tussen Rusland & Oekraïne en kan daarom niet worden geaccepteerd."
"Wij zullen ervoor zorgen dat de betaling die u nipasẹ het intanẹẹtiplatform heft gedaan onmiddellijk wordt teruggestort."
"Pade vriendelijke groeten"
"JCDecaux"
Maar de hier aangehaalde reden ter rechtvaardiging van de censuur is moeilijk ernstig te nemen wanneer een paar minutesn zoeken op ayelujara het volgende oplevert:
Dit jẹ een politieke JCDecaux-ipolongo kú het Frans leger promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-ipolongo die het Britse leger igbega.
Dit jẹ een politieke JCDecaux-ipolongo die de koningin van het Verenigd Koninkrijk promoot.
Dit is een politieke JCDecaux-advertentie die een luchtshow promoot waar oorlogsvoorbereidingen bevorderd worden en regeringen dure oorlogswapens kopen.
De idee dat grote reclamebedrijven vredesboodschappen gewoonweg censureren en er een of ander excuus voor verzinnen, kan evenmin ernstig genomen worden. World Beyond War heft bij tal van gelegenheden pade succes reclamepanelen gehuurd pade pro-vredes- en anti-oorlogsboodsappen bij elk van de belangrijkste rivalen van JCDecaux, waaronder Lamar (zie afbeelding hier),
Pa ikanni kuro (zie afbeelding hier)
en Pattison Ita gbangba (zie afbeelding hier).
Gerry Condon van Veterans For Peace gba op op: “De massamedia staan vol met eenzijdige verhalen en commentaren die meer wapens en oorlog voor Oekraïne ondersteunen, maar wij kunnen niet eens een boodschap lati ra kú vrede en verzoening bevordert. Wij proberen een langere en bredere oorlog tegen te gaan – zelfs een nucleaire oorlog. Onze boodschap jẹ duidelijk: 'Oorlog jẹ niet het antwoord – Onderhandel voor vrede, nu!' Als veteranen kú het bloedbad van de oorlog zelf hebben meegemaakt, maken wij ons zorgen over de jonge soldaten aan beide zijden van dit rogbodiyan, kú pade z'n tienduizenden tegelijk gedood worden en gewond geraken. A weten maar al te goed dat de overlevenden getraumatiseerd en voor het leven getekend zullen zijn. Dit zijn bijkomende redenen waarom de oorlog in Oekraïne nu moet eindigen. Wij vragen u te luisteren naar de veteranen die zeggen 'Genoeg is genoeg – Oorlog is niet het antwoord'. Wij willen dringende, betrouwbare diplomatie die de oorlog in Oekraïne tot een einde brengt, niet nog meer Amerikaanse wapens, awọn alamọran en een eindeloze oorlog. En zeker geen nucleaire oorlog.”
De censuur toegepast enu JCDecaux jẹ niet ongezien. Kleinere bedrijven hebben dezelfde truc al vaak toegepast. Ze beschouwen 'oorlog' als niet-politiek, 'vrede' als politiek, ati 'politiek' als onaanvaardbaar. Grote billboardbedrijven accepteren soms Pro-vredesboodsappen ati soms niet.
Ni 2019 botste World Beyond War in Ierland op een censuur kú vrijwel zeker meer aandacht genereerde dan de pallets zouden hebben gehad. Ik contacteerde een tita faili bij Clear ikanni ni Dublin, maar hij treuzelde en rekte en ontweek en treuzelde nog wat meer, totdat ik eindelijk besloot de hint te erkennen. Vervolgens nam ik olubasọrọ op pade een verkoopsdirecteur bij JCDecaux. Bij wijze van ṣàdánwò stuurde ik hem twee Billboard-ontwerpen ilekun. Hij zei dat hij het ene zou aanvaarden, maar het andere zou weigeren. Op de aanvaardbare advertentie stond: “Vrede. Neutraliteit. Ireland." Op de onaanvaardbare stond: “Amerikaanse troepen weg uit Shannon [luchtmachtbasis in Ierland, nvdr].” De verkoopsdirecteur van JCDecaux vertelde me dat het “bedrijfsbeleid is om geen campagnes te aanvaarden of te laten zien die van religieuze of politiek gevoelige aard zijn”.
Misschien hebben we vandaag ni Brussel opnieuw te maken pade een probleem van “gevoeligheid”. Maar waarom zouden bedrijven die uit zijn op winstmaximalisatie de mogelijkheid hebben om te bepalen wat al of niet “te gevoelig is” voor de openbare ruimte in zogenaamde democratieën? En, ongeacht van wie de censuur oplegt, waarom moet de vrede gecensureerd worden en niet de oorlog? Misschien moeten we voor de feestdagen een bord ophangen, waarop iedereen BEEEEP op Aarde wordt gewenst.
