Robert C. Koehler tomonidan, 1 yil 2017 avgust.
Men saratonga qarshi urush borligini bilardim va, ha, giyohvandlik, savodsizlik, qashshoqlik, jinoyatchilik va, albatta, terror va ko'plab arenalar - sport, din, biznes va siyosat, bir nechtasini nomlash - ko'pincha shunday tasvirlangan. jasad sumkalarisiz urush. Ammo yaqinda Nyu-York Tayms gazetasida biz yog'li jabha ochganimizni o'qib hayron bo'ldim:
"Bu butun mamlakat bo'ylab takrorlanadi, chunki maktablar qon to'kuvchi "Dance Dance Revolution" video o'yinini so'nggi qurol sifatida qo'llaydilar," dedi kulrang xonim, "millatning bolalardagi semirish epidemiyasiga qarshi kurashida".
Yetadi! Agar men ortiqcha vaznli bola bo'lganimda, yuzimda Jasur yurakni xohlardimmi? Bu erda mening sabrsizligim Amerika miyasining til markaziga yoki hech bo'lmaganda media miyasiga etib boradi. Qachonki 9 yoshli bolalar Guadalcanal va 9-sentabr voqealari tilini ilhomlantirayotgan bo'lsa, ehtimol, xalq sifatida bizning ritorik standart sozlamalarimizni qayta ko'rib chiqish vaqti keldi. Ehtimol, biz harbiy operatsiya sifatida duch keladigan har qanday qiyinchilik, xavf, to'siq, sir va qo'rquv haqida to'xtash vaqti keldi, g'alaba qozonish yoki mag'lub bo'lish. Biz hech bo'lmaganda bu masalada tanlovimiz borligini bilishimiz kerak.
Metaforalar biz tushunish deb o'ylagan lampochkaning (metaforaning) mohiyatidir. U o'chsa, bu degani - boing-gg! - Biz noma'lumni ma'lum, sevgi to'lqini yoki kundalik qatnov yoki qon tekshiruvi natijalari natijasida yaratilgan tartib bilan bog'ladik. Metaforalar voqelikni tenglashtirmaydi, lekin yaxshilar uni yoritadi. Nima bo'layotgani haqidagi noto'g'ri metafora bizni ahmoq qiladi. Jorj Bushning terrorga qarshi urushiga guvoh bo'ling, bu kabi oqilona ko'rinadigan yuqori texnologiyali aksilterror spazmi. . . oh, semirishni yo'q qilish uchun havo hujumiga chaqirish.
9-sentabr voqealaridan beri, men xalq sifatida Bushning qasos urushini nega bunchalik ishtiyoq bilan qabul qilganimizni va biz gilam portlatish arafasida turgan begunoh, o‘tirgan o‘rdak aholiga nisbatan unchalik hamdardlik his qilmaganimizni tushunishga shoshildim. Buning katta qismi, menimcha, harbiy javob - bu dushmanni aniqlash va unga nisbatan barcha insoniy his-tuyg'ularni darhol to'xtatib turish - bizning tilimizga kiritilgan. Bundan tashqari, men bunday til o'zining deyarli har qanday qo'llanilishida o'zining foydaliligini saqlab qolgan va yangi, yanada murakkab fikrlash usuli paydo bo'la boshlaganiga ishonaman.
O'ylab ko'ring: 2005 yilda Florida universitetida klinik onkologiya jurnalida chop etilgan shifokor va bemor muloqoti bo'yicha o'tkazilgan tadqiqot shunday xulosaga keldi: "Yaxshi niyatli shifokorlar saraton kasalligiga chalingan bemorlarga davolanishni keng qamrovli urush bilan solishtirish orqali tushuntirishga harakat qilishlari oqilona bo'lishi mumkin. Harbiy metaforalarni o'tkazib yuboring”, deyiladi universitet veb-saytida.
Tadqiqotchilardan biri doktor Gari M. Reisfild: "Hayot-sayohatni taqqoslash tinchroq metafora bo'lib, saraton tajribasiga qo'llash uchun chuqurlik, boylik va jiddiylikka ega" dedi. "Yo'l siz kutgandek uzoq bo'lmasligi mumkin va muhim yo'nalishlarni chetlab o'tish mumkin, ammo g'alaba, mag'lubiyat yoki muvaffaqiyatsizlik yo'q."
Yoki dinni harbiylashtirish haqida nima deyish mumkin? Ruhoniy Piter Paulsen, yozish medialit.org, ta'kidladi: "Biz endi nutqda irqchilikni qabul qilmaymiz, ibodatda kamroq. . . . Ammo ko'pgina G'arb va ba'zi Sharq dinlari bizning Xudoga bo'lgan munosabatimizni harbiy nuqtai nazardan tasvirlaydi. Biz shaytonga qarshi “kurash” va gunohni “g'alaba qozonish” haqida gapiramiz. Biz baland ovozda “Oldinga, nasroniy askarlar” yoki “Hazrat, lashkarlar Xudosi, jangda qudratli” deb kuylaymiz.
"Ushbu tilni o'zgartirish munozaralarga sabab bo'lishi mumkinligiga qaramay," deb yozgan u, "barcha imonli odamlar "barcha tushunishdan ustun bo'lgan tinchlik" ni - bugungi yadro asrida - urushning an'anaviy metaforalari orqali samarali tarzda etkazish mumkinligini qayta ko'rib chiqishlari kerak".
Yoki biznesni harbiylashtirishmi? Dennis V. Organ Business Horizons veb-saytidagi inshosida klassik menejment nazariyasi asosan bozor haqiqatlarini yashirishga xizmat qiladigan harbiy atamalar - "buyruqlar zanjiri", "darajali va o'rinbosarlar", "bozor strategiyasi" bilan singib ketganidan afsusda. .
Garchi u taklif qilgan muqobil biznes-model metaforalari - "organizm, kompyuter, jaz ansambli" odamlarning hayollarini qamrab olishiga shubha bilan qaragan bo'lsa ham, menimcha, u nimadir ishda. Bunday tushunchalar harbiy metaforaning “biz ularga qarshi” reduksionizmidan ancha murakkab va bizni voqelikni kengroq tushunishga chaqiradi.
Xuddi shunday, Devid C. Smit "De-militarizing Language" deb nomlangan inshosida peacemagazine.org, so'radi: “Aytaylik, janjal haqida urush nuqtai nazaridan o'ylash o'rniga, biz bahsni yoqimli, nafis raqs deb o'ylashimiz kerak edi. Qanday qilib bunday metafora bizni argumentni boshqacha tarzda kontseptsiyalashimizga olib keladi? ”
O'z fikrini o'zgartira olmaydigan yoki o'zgartira olmaydiganlar bu muqobillarni o'zlarining baxtlariga siyosiy to'g'rilikning navbatdagi tajovuzlari sifatida ko'rishadi: tabiiy tajovuzni tabassum bilan bostirish, shunda hamma soxta uyg'unlikda bo'ladi. Men uni o'ldirishga urinishdan ko'ra, biz qo'rqqan narsa bilan raqsga tushing, deyman.
Robert Koehler, sindikatlashgan PeaceVoice, Chikago mukofotiga sazovor bo'lgan jurnalist va muharrir.
~~~~~~
