By Joseph Essertier, World BEYOND WarMayıs 3, 2019
Japonya'da bir toplantı World BEYOND War 27 Nisan, bir yıl önce Kuzey Kore ve Güney Kore'nin Kore Savaşı'nı resmen sona erdirmek için birlikte çalışmayı kabul ettiği Panmunjom Deklarasyonu'nun birinci yıldönümüydü.
Nagoya'daki bir karaoke odasında düzenlenen ciddi ama eğlenceli bir etkinlikte Korelilerin ve Okinawan'ların karşı karşıya olduğu mevcut koşulları ve onlara karşı Washington ve Tokyo'nun sponsor olduğu şiddetin tarihini tartıştık. Şubat ayının başında başka bir WBW üyesiyle birlikte çektiğimiz Okinawa gezisinin video kliplerini izledik.ve elbette bol bol sohbet ettik ve birbirimizi daha iyi tanıdık. Karaoke toplantısının ardından Nagoya'nın diğer barışsever vatandaşlarına katıldık ve aynı gün Kore'deki insan zinciriyle dayanışma içinde bedenlerimizi sembolik olarak bir "insan zinciri" halinde birbirine bağladık.
Bu olay Güney Kore medyasında da yer aldı. Görmek bu videonun ingilizcesi Örneğin. (Kore'de tarih kendi dillerinde “14” olarak yazıldığı için 27:4'de yaptılar. Japon dilleri de tarihleri bu şekilde gösteriyor). Yukarıdaki fotoğrafta beşimizin Nagoya'da zincir oluşturduğu kısım, büyük bir cadde köşesinde yaklaşık 27 kişiden oluşan, belki de 4.27 metre uzunluğundaki uzun bir zincirin yalnızca bir kısmıydı.
Belirli siyasi veya dini grupları gösteren pankart veya pankartların bulunmadığına dikkat edin. Bu kasıtlıydı. Katılımcı kuruluşların çeşitliliği ve bazen karşıt siyasi hedefler nedeniyle, bu özel etkinlik sırasında herhangi bir örgütsel bağlantının sergilenmemesine karar verildi. Biz de Nagoya'da organizatörlerin bu isteğine saygı duyduk.
Fotoğrafta köşede yer alan Henoko ve Takae'deki yeni üs inşaatına karşı son üç yılda 150'ye yakın protesto düzenlendi. Bu köşe, Nagoya'nın "Sakae" adı verilen merkezi bir alışveriş bölgesindedir. Ana odak noktası ABD'nin bu iki üssü inşa etmesini engellemekti, ancak bazen Korelilerle ve ABD tarafından tehdit edilen Kuzeydoğu Asya'daki diğerleriyle dayanışma amacıyla Kore Yarımadası'nda savaşa karşı ve barıştan yana görüşler dile getirildi.
Bu haftalık protestolar cumartesi günleri 18:00-19:00 saatleri arasında yapılıyor. Yalnızca en şiddetli tayfunlar ve kar fırtınaları insanların toplanmasını engelledi. Yoğun kar ve yağmurda bile her hafta bir araya geliyoruz. Okinawa'da olup biteni gösteren fotoğraflarla yoldan geçenleri eğitiyoruz, konuşmalar yapıyoruz, savaş karşıtı şarkılar söylüyoruz ve "çizgi dansı" yapıyoruz. Japonya bir World BEYOND War yaklaşık son bir buçuk yıldır bu çabaları destekleyen gruplardan biri.
Okinawa'da yaşayan veya yaşamış olan Okinawan'lar ve Japonlar sıklıkla, bazen de Uchinaa'daki en yaygın dil/lehçe olan “Uchinaa-guchi”de konuşmalar yaparlar. (Uchinaa, Okinawa'nın yerel adıdır). Ve Okinawa'dan gelen insanlar ve ayrıca Takımadaların Honshu (Tokyo, Kyoto, Osaka, Nagoya ve diğer büyük şehirlerin bulunduğu yer) gibi diğer adalarından gelen insanlar genellikle geleneksel kıyafetler giyer ve Okinawa'nın şarkılarını söylerler. Dolayısıyla protestolar, siyasi bir açıklama yapmanın yanı sıra, Takımadaların diğer bölgelerinden gelen insanlar ve oradan geçen yabancı insanlar için Okinawa kültürünü deneyimlemeleri için bir forum sağlıyor. Bu, Nagoya'nın ve Tokyo gibi diğer büyük şehirlerin üs karşıtı protestolarının ilginç bir özelliğidir.
Uchinaa-guchi'de "Toprak senin değil" demenin bir yolu da "Iita mun ya nan dou"dur. Japonya genelinde baskın “ortak dil” olan Tokyo Japoncasında bu, “Anata no tochi dewa nai” ile ifade edilebilir. Bu, bu dillerin/lehçelerin birbirinden ne kadar farklı olduğunun ve Takımadaların zengin dil çeşitliliğinin bir örneğidir. Uchinaa-guchi konuşmuyorum ama geçenlerde bir Okinawan'a bunu kendi dilinde nasıl söyleyeceğimi sordum; çünkü bu ülkelerin işgal altındaki topraklarında yaşayan, eğitim veren ve savaşa hazırlanan ABD askeri personeline "Bu senin değil" demek istiyorum. mülksüzleştirilmiş insanlar. Bir zamanlar o topraklarda çiftlikler, yollar, evler, mezarlar vardı. Bugün hala hayatta olan ve ABD vatandaşları tarafından çalınmadan çok önce bu topraklarda yaşayan çocuk yaştaki bazı Okinawanlılar var.
Ve Uchinaa'nın dili veya Okinawa'nın "lehçeleri" ölüyor. Bu sadece dil emperyalizminden, yani Japonya İmparatorluğu'nun ve savaş sonrası Japonya'nın devlet eğitim politikalarından değil, aynı zamanda onlarca yıllık ABD nüfuzundan da kaynaklanmaktadır. Bazı yaşlı Okinawanlar İngilizceyi iyi konuşabiliyorken torunları büyükanne ve büyükbabalarının yerel dili olan “Uchinaa-guchi”yi konuşamıyor. Bunun onlar için ne kadar üzücü ve acı verici olduğunu ancak hayal edebiliyorum. (Ancak Okinawa'da bile lehçeler açısından çeşitlilik ve çeşitlilik vardır. Bu, Takımadaların başlangıçta şaşırtıcı ve çoğu zaman güzel kültürel çeşitlilikle dolu olan diğer bölgeleri için de tipiktir).
Bazen protestocular, görüntüleri taşınabilir bir ekrana veya basit bir beyaz çarşaf veya perdeye yansıtan bir dijital projektör kullanarak, nesli tükenmekte olan "dugong" veya deniz ineği de dahil olmak üzere Okinawa'nın güzel doğasının videolarını gösteriyor. Pek çok barış aktivistinin bu protestolarda giydiği bir tişörtün üzerinde, sağımda duran gri tişörtlü kadında olduğu gibi, Çince karakterlerle "inatçı" kelimesi yazılı. Gerçekten de, Nagoya'nın üs karşıtı protestocuları geçtiğimiz üç yıl boyunca çok azimli ve aynı zamanda yaratıcı ve orijinaldi. Ve sadece tam zamanlı işten maaş alma yükü olmayan yaşlılar değil. Bu şekilde muhalefetini dile getiren çalışan, orta yaşlı, hatta genç yetişkinlerin sayısı çok fazla.
Ne yazık ki, ABD'li ve Japon gazeteciler 27'sinde Kore'deki olayı neredeyse hiç haber yapmadılar; hatta onbinlerce -ben 200,000 kadar olduğunu duydum- Korelilerin ABD'nin empoze ettiği "DMZ" (Askerden Arındırılmış Bölge) boyunca sıraya girip el ele tutuşmalarına rağmen. Geçen yüzyılın büyük bölümünde Kore ulusunu bölen 38. paralel). Ayrıca Kore dışında da birçok dayanışma protestocusu vardı.
27'siyle ilgili Korece bir halk videosu burada:
İngilizce, Almanca ve videolu bir blog yazısı okuyun.
Olay oldu açıkladı en azından Ocak ayı başlarında.
Franciscus işaretlenmiş 4/27 bir konuşmayla.
Papa Francis mesajında, "Bu kutlama herkese birlik, diyalog ve kardeşlik dayanışmasına dayalı bir geleceğin gerçekten mümkün olabileceğine dair umut sunsun" dedi. "Sabırlı ve ısrarcı çabalar sayesinde uyum ve uyum arayışı, bölünme ve çatışmanın üstesinden gelebilir."
Nobel Barış ödüllü Mairead Maguire ve profesörler Noam Chomsky ve Ramsay Liem ifadeleri bunlar Kore dili medyasında yer aldı.
Los Angeles, New York ve Berlin'de de olaylar yaşandı.
Japonya'daki diğer etkinliklerin yanı sıra, Nagoya'da Panmunjom Deklarasyonu anısına Japonya'daki Kore Üniversitesi'nden bir profesörün konuşmasıyla bir eğitim etkinliği düzenlendi (朝鮮大学校) ve “Kore Sorunları Araştırma Enstitüsü”nden bir araştırmacı (韓国問題研究所所長).
Kore'de gelecekte daha fazla insan zincirine dikkat edin. Bunlar, insanlığı savaşın can alıcılığından kurtaran, yaşamı onaylayan zincirlerdir.
Profesör ve aktivist Simone Chun'a, Kore'deki ve dünyadaki olaylarla ilgili yukarıdaki bilgilerin çoğunu sağladığı için çok teşekkür ederiz. Kore Barış Ağı aracılığıyla bunu bizimle paylaştı. Kore ile İlgili Endişeli Akademisyenler Birliği, DMZ Kadınlar Çaprazı ve Nobel Kadın Girişimi gibi kuruluşlar aracılığıyla barış hareketine hem araştırma hem de aktivizm açısından katkıda bulunuyor.
