Ni Moé Yonamine
mula sa Mga Karaniwang Dreams, Disyembre 12, 2018
"Huwag kang umiyak rito," isang lola ng 86 na taong gulang na Okinawan na hindi ko pa nakikilala bago sinabi sa akin. Tumayo siya sa tabi ko at kinuha ang aking kamay. Ako ay dumalaw sa aking pamilya sa Okinawa kasama ang aking apat na anak sa maagang bahagi ng Agosto at naglakbay sa Henoko, sa hilagang-silangang rehiyon ng aming pangunahing isla, upang sumali sa protesta laban sa paglilipat ng militar ng US ng US Marine Corps Air Station mula sa Futenma, na matatagpuan sa sentro ng isang distrito ng lunsod, sa Camp Schwab, sa isang mas malayong baybaying rehiyon. Ang aking malabata anak na babae, si Kaiya, at ako ay nagastos sa araw na may maraming mga matatanda na may hawak na mga protesta sa harap ng mga pintuan ng Camp Schwab. Ang mga hilera at hanay ng higit sa 400 trak ng paghahatid ng mga malalaking bato na ipinasa, na handa upang ibabalangkas ang isang lugar ng karagatan para sa bagong base, katumbas ng laki ng 383 na mga larangang football. Ang aming magagandang, tropikal na ekosistema sa lahat ng ipinahayag at pinoprotektahang biodiversity nito sa buong mundo ay sa madaling panahon ay madurog, na sumisira sa buhay ng coral at dagat. Ito, sa kabila ng labis na pagsalungat ng mga katutubong katutubong isla. Nagsimula akong umiyak habang pinigil ko ang aking protesta.
"Laking sigaw ni Lola kapag nakauwi na ako ngayong gabi kaya ako ay umiiyak sa iyo," sabi niya pinipiga ang aking kamay. "Dito, nakikipaglaban tayo." Napanood namin ang mga trak na binaha sa pamamagitan ng gate ng baseng militar kung saan pinalayas kami ng pulisya ng Hapon. Sa mga luha sa kanyang mga mata sinabi niya, "Hindi kakaiba kung lahat tayo ay tumalon sa harap ng bawat isa sa mga trak na iyon, sapagkat ito ang ating karagatan. Ito ang aming isla. "
Apat na buwan ang lumipas mula nang sumali ako sa mga matatanda ng Okinawan pabalik sa bahay at napakaraming patuloy na humawak ng mga sit-in bawat linggo - para sa ilan, araw-araw - sa kabila ng pagiging kusang inalis ng Hapones riot police. Samantala, ang mga kongkretong bloke at metal bar ay bumaba sa karagatan sa ibabaw ng coral sa balangkas kung saan itatayo ang base. Si Gobernador Takeshi Onaga, na nagtagumpay sa pagbagsak ng baseng konstruksiyon, ay namatay mula sa kanser noong Agosto at inihalal ng mga taong Okinawan ang isang bagong gobernador, si Denny Tamaki, ng napakaraming tao - batay sa kanyang pangako na ititigil niya ang pinsala ni Henoko. Higit sa 75,000 Okinawans ang nagpakita sa isang isla-wide na protesta sa panahon ng bagyo panahon upang ipakita sa mundo kung gaano masidhi namin tutulan baseng konstruksiyon. Gayunpaman, inihayag ng central government ng Hapon na sa Disyembre 13th (UST) - ngayong Huwebes - ipagpapatuloy nila ang landfill na may buhangin at kongkreto. Nagtalo ang mga awtoridad na ang pagtatayo ng isang bagong Henoko base ay kinakailangan upang mapanatili ang alyansa sa seguridad sa US-Japan; at pinuno ng mga pinuno ng pamahalaan ng US ang lokasyon ng base para sa panrehiyong seguridad.
Ang pagtatayo ng base Henoko ay naka-frame sa pamamagitan ng kasaysayan ng kolonisasyon at kapootang panlahi laban sa Okinawans, gayundin ng aming patuloy na paglaban habang sinisikap nating wakasan ang mahabang panahon ng trabaho ng US. Si Okinawa ay isang malayang kaharian; ito ay colonized ng Japan sa 17th siglo at sa panahon ng World War II naging biktima ng bloodiest labanan sa kasaysayan ng Pacific, kung saan higit sa isang third ng aming mga tao ay namatay sa loob ng tatlong buwan, kabilang ang mga miyembro ng aking pamilya. Siyamnapu't dalawa na porsiyento ng mga Okinawa ang naiwan sa mga walang tirahan.
Pagkatapos ay kinuha ng Estados Unidos ang lupain mula sa mga taong Okinawan, lumikha ng mga base militar, at ipinataw ang isang bagong konstitusyon sa Japan na nag-alis ng karapatan ng Japan na magkaroon ng isang opensiba militar. Mula ngayon, "protektahan" ng militar ng US ang Japan sa mga base sa buong teritoryo ng Hapon. Gayunpaman, tatlong-kapat ng lahat ng base ng US sa teritoryo ng Hapon ay nasa Okinawa, kahit na ang Okinawa ay bumubuo lamang ng 0.6 porsiyento ng kabuuang landmass na kontrol ng Japan. Ang pangunahing isla ng Okinawa ay nag-iisa lang ang haba ng 62, at isang average ng isang milya ang lapad. Ito ay dito na ang 73 na mga taon ng US base na trabaho ay lumikha ng pagkasira ng kapaligiran, polusyon ng hangin at polusyon sa ingay, at nakalantad na mga nakaligtas at pamilya sa mga tanawin at tunog ng digmaan. Ang madalas na marahas na mga krimen laban sa mga kababaihan at mga bata ng mga tauhan ng militar ng US ay regular na nagdadala ng daan-daang libong mga nagprotesta upang humingi ng katarungan at sangkatauhan at ang ganap na pag-aalis ng mga baseng US.
At patuloy ang trabaho. Ngayon, ipinatutupad ng sentral na pamahalaan ng Hapon ang pagtatayo ng isa pang base - isa na ito sa karagatan mismo, sa rehiyon ng Henoko ng Okinawa. Ang bagong kabanatang ito sa patuloy na pagsalakay sa Okinawa ay nagpapawalang-bisa sa soberanya, pagpapasya sa sarili at mga karapatang pantao na ginagarantiyahan ng mga resolusyon ng United Nations. Ang mga taong Okinawan ay bumoto na napakalaki upang salungatin ang pagtatayo ng base - higit sa 20 na taon, yamang ang base ay unang iminungkahi.
Ang marine habitat ng Henoko ay pangalawa lamang sa Great Barrier Reef sa biodiversity. Higit sa 5,300 species ang naninirahan sa Oura Bay, kabilang ang 262 na endangered species tulad ng dolphin-like dugong at sea turtles. Na sa linggong ito, iniulat ng Ryukyu Shimpo na dalawa sa malapit na sinusubaybayan ang dugong ay nawawala, na may mga hula na ang antas ng ingay ng konstruksiyon ay nakahadlang sa kanilang kakayahang mangingisda sa mga kama ng seaweed.
Para sa akin, ang pakikibakang Henoko ay tungkol sa paggalang sa pag-iral ng aking mga tao at ang aming karapatan na protektahan ang aming katutubong lupain. Nakuha ko ang inspirasyon mula sa protesta ng mga estudyante ng Australia upang pigilan ang kumpanya ng karbon sa Adani mula sa pagtatayo ng mga minahan ng karbon sa Queensland, at mula sa kilusang bayan ng Kanaka Maoli upang harangan ang pagkawasak ng Mauna Kea sa Hawai'i para sa teleskopyo na may 18. Ang Okinawa ang aking tahanan, ang aking bahay ng ninuno. Upang malipol ito ay hindi maarok.
Siyempre, ang nangyayari sa Okinawa ay hindi isang nakahiwalay na pang-aalipusta. Ang Estados Unidos ay may higit sa 800 base militar sa higit sa 70 bansa sa buong mundo. At bawat isa sa mga lugar na ito ay, o, mga tahanan ng mga tao - tulad ng aking mga tao sa Okinawa. Ang pagkawasak ng Henoko ay bahagi ng isang mas malaking, malawakang imperyalistang impormasyong US sa buong mundo. Ano ang nangyayari sa mga bagay na Okinawa para sa mga katutubo sa lahat ng dako. Ano ang nangyayari sa mga bagay na Okinawa para sa mga sangkot ng soberanya sa lahat ng dako. Ano ang nangyayari sa Okinawa para sa mga mahina ang ecosystem sa lahat ng dako.
Bilang sumulat ako, nakakatanggap ako ng mga ulat mula sa Okinawa na nagpapahayag ng pagdating ng higit pang mga barko na nagdadala ng buhangin at kongkreto na handa upang ibuhos ang balangkas ng 205 hectare na lugar. Sa apat na araw na natitira bago ang pagkawasak ng hindi mapapalitang biodiversity, isang kapwa aktibista ng Okinawan Amerikano at lumikha ako ng isang kampanya ng hashtag upang hingin ang pagtigil ng baseng konstruksiyon sa Henoko: #standwithokinawa.
Paki-post ang iyong mensahe ng pagkakaisa, hinihingi ang iyong mga kinatawan na makilahok sa pagprotekta sa Henoko, at kumonekta sa mga organisasyon at mga kaalyado upang tulungan kaming labanan ang aming mga karapatan bilang mga taong Okinawan. Bilang karagdagan, ayusin ang mga pagsisikap ng internasyonal na pakikiisa upang palakasin ang pangangailangan ng pagpigil sa pagtatayo ng base. Lagdaan ang petisyon kay Pangulong Trump na hinihiling na itigil ng Estados Unidos ang landfill ng Henoko sa https://petitions.whitehouse.gov/petition/stop-landfill-henoko-oura-bay-until-referendum-can-be-held-okinawa.
Sa mga salita ng isang auntie sa umupo-sa nakalipas na tag-init na ito, "Hindi ito ang mga pamahalaan o mga pulitiko na tumigil sa konstruksiyon heliport sa huling limang taon. Ito ay mga ordinaryong tao; mga boluntaryo, matatanda at taong nagmamalasakit sa Okinawa. At iyan ang magiging pagbabago ngayon. Ordinaryong mga tao, marami, marami sa atin ang magkakasama. "Kailangan natin ang mundo sa atin. Tumayo sa Okinawa.
~~~~~~~~~
Moé Yonamine (yonaminemoe@gmail.comay nagtuturo sa Roosevelt High School sa Portland, Oregon, at isang editor ng Rethinking Schools magasin. Yonamine ay bahagi ng isang network ng Zinn Education Project ang mga guro sa pagbuo ng kurikulum sa kasaysayan ng mga tao. Siya ang may-akda ng "Tsiya Iba pang mga Internasyonal: Pagtuturo ng Nakatagong Kwento ng Hapon Latin Amerikano Noong WWII, ""'ANPO: Art X War': Tinutukoy ng Pelikula ang Trabaho ng Hapon sa Estados Unidos, "Isang pagsusuri ng pelikula sa mga aktibidad ng pagtuturo ng" ANPO: Art X War, "isang dokumentaryo tungkol sa visual na paglaban sa mga base militar ng US sa Japan, at"Uchinaaguchi: Ang Wika ng Aking Puso. "
