Pakiulit?

Apatnapu't limang taon na ang nakakaraan ay napatunayang nagkasala ako sa paglabag sa Selective Service Act. Pagkaraan ng ilang oras, matapos makumpleto ang aking parol at nagtapos mula sa paaralan ng batas, nakatanggap ako ng liham mula kay Pangulong Carter na nag-aanyaya sa akin na mag-aplay para sa isang pagkapatawad ng Pangulo. Sa panahong iyon, ang pagkakataong ito ay ibinibigay sa lahat ng mga nahatulan ng mga paglabag sa mga Serbisyo sa Paglilingkod.

Ngunit sa aking kaso, naniniwala ako na ang alok ay isang pagkakamali. Sa katunayan, ako ay napatunayang nagkasala sa paglabag sa Selective Service Act, ngunit hindi para sa pagtangging induksiyon sa mga armadong serbisyo o pagtangging magparehistro para sa draft. Ang aking paniniwala ay para sa pagtatangka, kasama ang ilang iba pa, upang magnakaw ng mga selyong Selective Service mula sa isang draft na opisina ng board, lalo na, upang magnakaw ng lahat ng mga file na 1-na, ang mga file ng mga kabataang lalaki na napapailalim sa agarang pagtatalaga.

Bilang tugon sa paanyaya na mag-aplay para sa isang kapatawaran, sumulat ako kay Pangulong Carter ng isang liham, na sinasabi sa kanya na naisip kong nagkamali siya. Sinulat ko na sa palagay ko ay nalilito siya - na ang gobyerno ay dapat na mag-apply sa akin para sa isang kapatawaran, hindi sa ibang paraan. At hindi ako handa na mag-alok ng kapatawaran sa aking pamahalaan sa oras na iyon.

Hindi ko nakinig mula sa Pangulo.

Sa gayon, tumatanda na ako ngayon, at sa maraming kadahilanan, muling isinasaalang-alang ko. Una, ayokong mamatay na humahawak sa sama ng loob na ito na pinanghahawak ko sa halos kalahating siglo.

Ikalawa, sa nakaraang ilang taon, narinig ko ang maraming mga pag-uusap, nakakita ng ilang mga pelikula, at gumawa ng ilang pagbabasa tungkol sa pagpapatawad sa mga responsable sa mga genocide, mga kalupitan sa masa, at malalaking paglabag sa karapatang-tao. Kadalasan, ang mga ito ay nagbigay sa akin ng maraming mag-isip tungkol sa.

Ikatlo, ako ay lubhang inilipat ng iyong pagbisita sa nakaraang taon sa El Reno Federal Correctional Institution. Iyon ay ang tunay na bilangguan kung saan ako ay nagsimulang maglingkod sa aking limang taon na pangungusap noong Nobyembre 1971. Ito ay tinatawag na El Reno Federal Reformatory noong panahong iyon. Nagulat ako na ikaw ang unang nakaupo sa Pangulo na bumisita sa isang pederal na bilangguan. Ipinakita sa akin ng iyong pagbisita na alam mo na ngunit para sa mga aksidente ng pangyayari ay kadalasan nang lampas sa aming kontrol, ang aming mga karanasan sa buhay ay maaaring madaling maibabahagi sa mga mas mababa masuwerte.

Kaya napagpasyahan ko na angkop para sa akin, bilang isang indibidwal, na imbitahan ka, bilang opisyal ng gobyerno ng Estados Unidos na pinaka responsable sa aming patakarang panlabas, upang mag-aplay sa akin para sa kapatawaran na ayaw kong ibigay sa oras ng na pagpapalitan ng mga titik sa Pangulong Carter.

Ngayon, hindi pa ako nakakaaliw ng isang kahilingan para sa isang kapatawaran dati, kaya wala akong anumang mga form para sa iyo upang punan. Ngunit sa palagay ko isang simpleng pahayag kung bakit dapat patawarin ang gobyerno ng US para sa mga pagkilos nito sa buong Timog-silangang Asya sa loob ng ilang mga dekada pagkatapos ng World War II na sapat na. Makakatulong ang mga sanggunian sa mga partikular na krimen. Hindi ko nilalayon na magbigay ng isang kumot, uri ng pardon na Pangulo Nixon para sa lahat ng ginawa o maaaring nagawa ng aking gobyerno. Panatilihin natin ito sa mga pagkakasala na alam natin.

Dapat mo ring malaman na ang kapatawaran na ito, kung bibigyan ito, ay magmumula lamang sa akin. Wala akong awtoridad na magsalita para sa iba na sinaktan ng mga pagkilos ng US - maging sa sandatahang lakas ng US o sa mga kulungan ng US, o ang milyun-milyong Vietnamese, Laotians at Cambodians na nagdusa bilang isang resulta ng aming mga krimen.

Ngunit marahil mayroong isang pagkakatulad sa larangan ng mga kapatawaran sa sinasabi na kung i-save mo ang isang buhay, iyong nai-save ang buong mundo. Siguro kung makakatanggap ka ng kapatawaran mula sa isang solong tao, mula sa akin, maaari kang magdulot ng kaginhawaang katumbas ng pinatawad ng lahat ng nauugnay na partido, kung hindi ang buong mundo.

Mangyaring ipaalam din na ang pardon na ito ay hindi nalalapat sa mas kamakailan-lamang na US

mga krimen, ang ilan sa mga ito, halimbawa, ang kabiguang humingi ng pananagutan para sa labis na pagpapahirap sa US, mas direktang idinudlot ka, Mr. President.

Inaasahan kong bigyan mo ng matinding pagsasaalang-alang ang pagtanggap ng paanyayang ito na mag-aplay para sa isang kapatawaran para sa mga krimen ng aming gobyerno. Mangyaring siguraduhin na, hindi katulad ng sinumang nominado ng Korte Suprema, ang iyong aplikasyon ay haharapin kaagad at tuwiran. Tiyak na maaasahan mo ang isang tugon mula sa akin bago matapos ang iyong termino ng katungkulan.

Inaasahan ko ang pagdinig mula sa iyo, at Humihingi ako ng paumanhin na natagalan ako upang ibigay sa iyo ang paanyayang ito.

Taos-puso sa iyo,

Chuck Turchick

Minneapolis, Minnesota

BOP # 36784-115