Ni Joseph Essertier, Pebrero 20, 2019
Kaganapan: "Ngayon Higit Pa sa Kailanman, Panahon na Upang Alisin ang Lahat ng Mga Base Militar!" (Ima koso subete no gunji kichi wo tekkyo saseyou!
Lugar: Yomitan Village Locality Promotion Centre, Okinawa, Japan
Time: Linggo, Pebrero 10th, 17: 00 sa 21: 00
Sponsoring Organizations: Kadena Peace Action (Kadena piisu akushon), Miyako Island Executive Committee (Miyakojima Jikou Iinkai), at Okinawa-Korea People's Solidarity (Chuukan minshuu rentai)
Sa araw na ito, ang 10th ng Pebrero, dumalo ako sa isang simposyum na naganap sa Yomitan Village Locality Promotion Centre, na bahagi ng isang malaking complex ng mga gusali na kasama ang Yomitan Village Office (isang uri ng city hall) at civic facility. Ang isang malaking bahagi ng Yomitan Village ngayon ay ginagamit pa rin bilang base militar ng US, ngunit ang site ng lupain na nasa Sentro, pati na rin ang Opisina ng Village (ie, city hall), isang baseball field, at iba pang mga pasilidad ng komunidad, na ginagamit upang maging pabahay para sa mga pamilya ng mga tropa ng US. Yomitan ang unang bahagi ng Okinawa Island kung saan ang Allied Forces ay nakarating sa panahon ng Digmaang Pasipiko bilang isang pangunahing yugto sa matinding Labanan ng Okinawa. Kaya ang pagbabalik ng lupaing ito sa mga tao ng Yomitan ay dapat na isang espesyal na tagumpay. (Aking buod ng Yomitan, tulad ng mga buod sa ibaba, ay hindi sa lahat ng komprehensibo).
Sa katunayan, ang kaganapang ito ay napapanahon, na gaganapin ng humigit-kumulang dalawang linggo bago ang ikalawang summit sa pagitan ng Donald Trump at Kim Jong-un, noong Pebrero 27th at 28th sa Hanoi, Vietnam. Marso 1st ay ang centennial celebration ng "March 1st Movement" ng Korea para sa kalayaan, na naalala sa magkabilang panig ng 38th Parallel o "Demilitarized" Zone (ibig sabihin, DMZ), isang masaker na ginawa ng Empire ng Japan laban sa mga Koreano bilang tugon sa kalat na kalat hinihingi para sa kalayaan na nagsimula sa 1 March 1919.
Sa lalong madaling panahon pagkatapos na iyon ay Abril 3rd, ang araw na remembered sa Northeast Asia bilang ang "Jeju April 3 Insidente" (濟 州 四 三 事件, binibigkas bilang Jeju sasam sageon sa Korean [?] at Jeju yonsan jiken sa wikang Hapon) -isang araw na mabubuhay sa kawalang-kasalanan. Libu-libong mga tao ang napatay "sa ilalim ng direktang pamumuno ng Gobyernong Militar ng Amerika" sa isang panahon kung kailan inookupa ng Korea ang US. Ang pananaliksik ay isinasagawa pa rin sa ganitong kabangisan ng US, ngunit ipinakikita ng paunang pananaliksik na ang 10% o higit pa sa populasyon ng Jeju Island ay pinaslang dahil sa kanilang pagsalungat sa diktadura ng US na si Syngman Rhee.
Ang mga tao sa buong Japan, at lalo na sa Okinawa, ay maaalala din sa spring na ito ang Labanan ng Okinawa na tumagal mula Abril 1st hanggang Hunyo 22nd, 1945. Naaalala ito bilang "Okinawa Memorial Day (慰 霊 の 日 Irei no Hi, literal na "ang araw upang aliwin ang mga patay") at isang pampublikong piyesta opisyal na sinusunod sa Okinawa Prefecture sa Hunyo 23 bawat taon. Isang isang kapat ng isang milyong buhay ang nawala, kabilang ang higit sa sampung libong mga sundalong Amerikano at ilang libu-libong mga sundalong Hapon. Isang katlo ng mga tao sa Okinawa ang namatay. Ang karamihan sa populasyon ay naiwang walang tirahan. Ito ang pinakapang-trauma na kaganapan sa kasaysayan ng Okinawan.
Ang mga pag-asa ay mataas para sa kapayapaan sa Northeast Asia bago ang Summit sa Hanoi.
Pagsasalita ng dating alkalde ng Yomitan Village at miyembro ng Diet (Parlyamento ng Hapon)
G. YAMAUCHI Tokushin, ipinanganak sa 1935 at katutubong sa Yomitan Village, isang lugar ng Okinawa Island, ang alkalde ng Yomitan, isang bayan / populasyon na may populasyon ng mga taong 35,000, sa loob ng mahigit sa dalawang dekada, at kamakailan ay miyembro ng Kapulungan ng mga Konsehal sa Diet (pambansang lehislatura, tulad ng Kongreso ng Estados Unidos ) para sa isang termino. Marami siyang nag-ambag sa pagbuo ng pagkakaisa sa pagitan ng mga Okinawa at Koreano.
Ipinaliwanag ni G. Yamauchi na ang gobyerno ng Imperyo ng Hapon ay na-annexed ang Okinawa gamit ang kapangyarihan ng pulisya at militar, tulad ng pagkaloob nito sa Korea sa panahon ng Meiji (1868-1912), at sa gayo'y nakatanim ng pamahalaan ng Japan ang mga buto ng paghihirap ng parehong mga Okinawa at Koreans. Nagsasalita bilang isang tao na sa kasalukuyan ay isang mamamayan ng Japan, ipinahayag niya ang pagsisisi para sa mga paraan kung saan ang Empire ng Japan nasaktan Korea.
Paikot 3: 30 siya ang mga komento sa Candlelight Revolution ng South Korea. Matapos sabihin na siya ay pinarangalan na ang pari ng Katolikong Koreano na si Moon Jeong-hyun ay sumali sa simposyum, pinalawak niya ang sumusunod na pagbati sa mga bisita mula sa Korea: "Gusto kong tanggapin ka at ipahayag ang aking malalim na paggalang sa mga ahente ng Candlelight Rebolusyon ng South Korea, sa iyong kapangyarihan, ang iyong pakiramdam ng katarungan, at ang iyong pagkahilig para sa demokrasya. "
Sa sandaling sinalita niya ang mga salitang iyon, at nagsimulang magsalita ng mga sumusunod na salita, si Moon Jeong-hyun ay tumayo, lumakad sa kanya at sinagin ang kanyang kamay, sa gitna ng maraming palakpakan: "Magkaroon tayo ng dalawa na malakas upang sa araw na maaari kong sabihin sa iyo, 'Nanalo si Okinawa.' Manalo kami ng pakikibaka sa Henoko nang walang pagsala. "
Hinihiling niya na respetuhin ang konstitusyon ng kapayapaan ng Japan [kasama ang Artikulo 9]. Naaalala niya na ang mismong lupain na kung saan siya at ang lahat sa atin, ang mga kalahok sa simposyum, ay nakaupo, ay dating isang base militar ng US, na itinatag ang pangako ng karagdagang pag-aalis ng mga base at pagbabalik ng lupa.
Sinabi niya na bawat taon sa Ika-apat ng Hulyo, sa Araw ng Kalayaan ng Estados Unidos, isang kinatawan ng Yomitan Village ang maghahatid ng mga bulaklak sa mga opisyal sa base sa Yomitan. Bilang karagdagan, siya mismo ay sumulat ng maraming mga liham sa mga presidente ng US. Sa sandaling nakatanggap siya ng tugon. Iyon ay mula sa dating US president na si Jimmy Carter. Binibigyang diin niya ang pangangailangan na maunawaan ang damdamin (?) O pangarap (?) Ng kaaway, halimbawa, ang Ika-apat ng Hulyo. At nakagapos siya sa American na pangarap ng kalayaan at kalayaan sa mga hangarin ng mga Okinawa at Koreano. Hindi ko talaga naririnig ang salitang "determinasyon sa sarili," ngunit paulit-ulit ang mga salitang ito tulad ng "kalayaan" at "ang mga tao" (minshu sa wikang Hapon) sa konteksto ng ating Ika-apat ng Hulyo ay ipinahiwatig na iyon ang tulak ng kanyang konklusyon. Tulad ng makikita sa ibaba, maririnig ng isa ang damdamin ng damdamin ng pagpapasiya-kapwa kapayapaan at demokrasya-sa pagsasalita ng Katolikong pari na si Moon Jeong-hyun. Ang pagbibigay ng salitang ito bago ang 100th anibersaryo ng araw ng kilusan ng kalayaan ng Korea (ng Marso 1st Movement), ipinakita niya ang kanyang kamalayan at pagpapahalaga kung papaano ang pagwawakas ng dominasyon ng imperyo ng US sa rehiyon sa pamamagitan ng imperyo ng base nito ay dapat na nasa isip ng mga Koreano tulad ng nasa isip ng mga Okinawans sa sandaling ito, kapag Ang malawakang karahasan ay ginagawa sa isang ekosistema na nakikibaka para sa kaligtasan nito (ang coral kasama ang 200 endangered species at ang dugong o "sea cow".
Pagsasalita ng pari pari Katoliko Moon Jeong-hyun
Moon Jeong-hyun, na kilala ng marami bilang "Amang Buwan," ay ang tumatanggap ng 2012 ng Gwangju Prize para sa mga Karapatang Pantao, na kilala sa kanyang mahabang buhay ng trabaho para sa demokrasya at kapayapaan sa Timog Korea. Lumilitaw siya sa 2016 film na John Pilger na "The Coming War on China."
Ang sumusunod ay lamang ang aking magaspang na buod ng mga seksyon ng kanyang pananalita na sa palagay ko ay maaaring maging interesado sa mga nagsasalita ng Ingles, hindi isang pagsasalin, mula sa bahagi ng pagsasalita ni Moon Jeong-hyun:
Ito ang pangatlong beses ko sa Okinawa, ngunit ang oras na ito ay nararamdaman medyo espesyal. Maraming mga tao ang interesado sa kung ano ang nangyari sa Korea, lalo na sa Candlelight Revolution. Walang naisip na mangyayari ito. Ito ay kamangha-manghang na ngayon Park Geun-hye at Lee Myung-bak (dalawang dating Presidente ng South Korea) ay nasa bilangguan. Ito ay mahusay na ang Okinawans ay pagkuha ng isang interes. Si Moon Jae-in ay naging pangulo. Nakilala ba niya talaga si Kim Jong-un sa Panmunjom, o naiisip ko ba iyan? Donald Trump at Kim Jong-un ay nakilala sa Singapore. Sa ibang araw, ang mga tao ay makakakuha ng tren sa Europa mula sa South Korea.
Ang kahanga-hangang pag-unlad ay ginawa na pinalakas namin. Ngunit ang Punong Ministro Shinzo Abe at Pangulong Moon Jae-in ay mga puppets lamang ng gubyernong US. Sa katunayan, mas maraming progreso ang maaaring gawin, ngunit ang pamahalaan ng US ay nagpapabagal sa proseso.
Sa susunod na clip, ang Moon Jeong-hyun ay nag-uusap tungkol sa malaking Camp Humphreys base na hindi malayo sa Seoul at Jeju Civilian-Military Complex Port, o "Jeju Naval Base" para sa maikling, sa Gangjeong village sa Jeju Island.
Sa tingin ko na ang base ng [Camp Humphreys] sa Pyeongtaek ay ang pinakamalaking US foreign base . Dahil sa pagpapalawak ng base na iyon, maraming tao ang nabilanggo at nakipaglaban sa mga korte. Nakatira ako sa Gangjeong Village sa Jeju Island. Meron kami nakipaglaban sa pagtatayo ng base ng hukbong-dagat doon. Sa kasamaang palad, ito ay nakumpleto.
Pagkatapos si Moon Jeong-hyun ay nakikinig sa napakahalagang tanong ng kung ano ang mangyayari sa Korea pagkatapos ng muling pagsasama, sa pag-aakala na ito nga ang mangyayari.
Ang pamahalaan ng South Korea ay namamalagi para sa kapakanan ng gubyernong US. Ang mga patakaran ng US ang problema. Ang mga base at ang mga plano para sa mga base ay nakatuon sa Tsina. Sa ganitong diwa, ang Punong Ministro Shinzo Abe at Pangulong Moon Jae-in ay mga puppet ng gubyernong US
Ano ang mangyayari sa mga base matapos makakasama ang Korea? Ang mga tropa ng US sa Kadena Airforce Base ay babalik sa bahay at ang mga base ay sarado? Mangyayari ba iyan sa mga baseng South Korean? Siyempre, iyan ang dapat mangyari. Ngunit hindi iyan ang mangyayari. Bakit? Dahil sa pagsasanay ng US sa mga pasyalan nito sa Tsina. Walang tiyak na plano upang isara ang mga baseng ito.
Ito ang pangatlong beses na ako ay nasa Okinawa at maraming kilala ako dito ngayon. Nang dumating ako dito, maraming tao ang nagsabi sa akin na nakilala nila ako dito o doon. Noong nasa Henoko ako, narinig ko na maraming mga kabataang Koreano ang pumasa kay Henoko. Maraming mga tao mula sa Henoko [pakikibaka] ay naging sa Korea.
Hindi madali. Hindi namin iniisip na maiiwasan namin ang Park Geun-hye. Ako ay isang pari ng Katoliko at relihiyoso ako. Lahat kayo ay nagulat. Gayon din kami. Sinabi ko ito bago sa iyo, di ba? Hindi namin iniisip na magagawa namin ito. Ang mga bagay na minsan ay hindi mailarawan ng isip ay nangyari. Naniniwala ang maraming tao na hindi namin magagawang itaboy ang militar ng US, ngunit ipinangako ko sa iyo na maaari naming at gagawin ng oras! Hindi namin maiwasan ang Abe o Moon Jae-in, ngunit kung nakikipagtulungan ka sa mga taong nakilala ko sa Candlelight Revolution, maaari naming itaboy ang mga base militar ng US.
Mga tagapagsalita sa unang sesyon:
Sa malayo na kaliwa, Im Yungyon, Direktor ng Direktor ng Pyontek Peace Center
Sa kanan ni Im Yungyon, Kan Sanwon, Direktor ng Pyontek Peace Center
Interpreter, si Lee Kilju, isang propesor sa unibersidad
Sa gitna, si Father Moon Jeong-hyun, isang sikat na aktibista mula sa Jeju Island, South Korea
Pangalawa mula sa malayong kanan, si Tomiyama Masahiro
Sa dulong kanan, ang Emcee, Kiyuna Minoru
Mga tagapagsalita sa ikalawang sesyon:
Si Shimizu Hayako, na nagsalita tungkol sa militarisasyon ng Miyako Island, isa sa mas malalaking isla sa Okinawa Prefecture
Si Yamauchi Tokushin, isang dating mambabatas sa Kapulungan ng mga Konsehal sa National Diet (parliyamento ng Japan)
Tanaka Kouei, isang miyembro ng konseho ng bayan ng Kadena Town (sa Nakagami District, Okinawa Prefecture)
Mensahe para sa mga Amerikano
Sa pagtatapos ng ikalawang sesyon, tumayo ako at tinanong ang isang tanong na pangunahing tinutukoy sa YAMAUCHI Tokushin at sa MOON Jeong-hyun: "Ano ang sasabihin mo sa akin sa mga Amerikano?" Ang sumusunod ay ang kanilang sagot.
Ang tugon ng YAMAUCHI Tokushin: Walang saysay na sabihin sa isang indibidwal na Amerikano, ngunit sa pamamagitan mo Gusto kong sabihin kay Pangulong Trump ang mga sumusunod: Simula sa Kadena Air Base, nais kong isara ng US ang lahat ng mga base sa Okinawa sa lalong madaling panahon.
Ang tugon ng MOON Jeong-hyun: May isang awit. Ang kanta ay tungkol sa kung paano namin itinutulak ang mga Hapon at pagkatapos ay ang mga Amerikano ay dumating sa. Bilang "Hinomaru" (ang pambansang bandila ng Japan) ay kinuha pababa, ang "Mga Bituin at Stripes" nagpunta up. Ang parehong mga militar ng Hapon at Amerikano ay sumalakay sa Korea. Sa ganitong diwa sila ay pareho-sila'y walang kabutihan. Gayunpaman, may ilang mga Amerikano na kasama kong mabuting kaibigan at malapit ako. Totoo rin ito sa wikang Hapon. Ang mga Amerikano at mga pamahalaan ng Hapon ay parehong bagaman. Ang Korea ay invaded at inookupahan ng Japan para sa 36 taon, at matapos na ang US invaded Korea, at abala ito para sa higit sa 70 taon. Iyan ang katotohanan. Hindi mo maitatago ang katotohanan. Ang katotohanan ay mahahayag. Ang katotohanan ay tiyak na manalo. Kumpara sa Japan at America, ang South Korea ay napakaliit. Ngunit kami ay struggled upang dalhin ang katotohanan. Mayroong maraming iba pang mga bagay na maaari kong sabihin, ngunit dahil sa oras ay limitado, ako ay iiwan ito sa na.
Ang tugon ng aktibista ng kabataang babae mula sa Jeju: Mangyaring ihinto ang pagmamanipula at pagpatay ng mga tao. Hindi namin nais na labanan ang mga digmaan para sa Estados Unidos ngayon. Mabilis na pag-urong ang militar ng US sa ating bansa at tumuon sa mga problema ng kapaligiran at kamatayan. Hindi mo dapat aksayahin ang oras ng pagpatay sa mga tao.
