By มาร์ค เอเลียต สไตน์, Kicks วรรณกรรม, ตุลาคม 22, 2023
Judih Weinstein Haggai กวีไฮกุ ครู แม่ ยาย และเพื่อนเก่าแก่ของ Literary Kicks หายตัวไปตั้งแต่วันที่ 7 ตุลาคมจาก Kibbutz Nir Oz ใกล้ชายแดนฉนวนกาซาที่เธออาศัยอยู่กับ Gad สามีของเธอ เรารอคอยตั้งแต่วันที่เลวร้ายนั้นด้วยความหวังว่าจูดิห์และกาดยังมีชีวิตอยู่ ใบหน้าของพวกเขาได้ปรากฏขึ้นแล้ว รายงานข่าว ในขณะที่ครอบครัว Haggai ร้องขอข้อมูลอย่างสิ้นหวัง และเรากำลังตั้งกระทู้ให้ Judih ดำเนินการต่อไป ลิตคิกส์ Facebook หน้า.
มีโอกาสแท้จริงที่จูดิห์และกาดยังมีชีวิตอยู่และถูกจับเป็นตัวประกัน ดังนั้นเราจึงรอและอธิษฐานขอให้พวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย นอกจากนี้ เรายังอธิษฐานและพูดอย่างเร่งด่วนในเวทีสาธารณะเพื่อเรียกร้องให้มีการหยุดยิงระหว่างอิสราเอลและฮามาส ซึ่งอาจนำไปสู่การเจรจาสันติภาพที่มีความหมาย ในฐานะผู้อำนวยการกิจกรรมต่อต้านสงครามและผู้อำนวยการด้านเทคโนโลยีขององค์กรระดับโลก World BEYOND Warฉันรู้สึกเจ็บปวดใจว่าศิลปะแห่งการทูตและการเจรจาสันติภาพอยู่ในระดับต่ำตลอดกาลในยุคจักรวรรดินิยมป้อมปราการและลัทธิฟาสซิสต์ทั่วโลกที่เพิ่มขึ้นในปัจจุบัน แต่เป็นการพูดคุยอย่างสันติ สามารถ สร้างความแตกต่างอย่างแท้จริงในเขตสงครามใดๆ ในโลก กระบวนการเจรจาสันติภาพที่กล้าหาญสามารถช่วยชีวิตตัวประกันได้ และนำไปสู่หนทางที่ห่างไกลจากความเกลียดชังและความรุนแรงที่ไร้จุดหมายซึ่งก่อให้เกิดความเจ็บปวดอย่างมากมายแก่ชาวยิว ชาวอาหรับ และชาวมุสลิม รวมถึงผู้ที่รักสันติภาพทั่วโลก
ฉันคิดมากเกี่ยวกับปาเลสไตน์ประมาณวันที่ 7 ตุลาคม เพราะฉันเพิ่งจะทิ้งตอนอันร้อนแรงของ World BEYOND War พอดแคสต์ชื่อ "การเดินทางจากเมืองกาซา" เป็นบทสัมภาษณ์กับเพื่อนและเพื่อนร่วมงานของฉัน โมฮัมเหม็ด อาบูนาเฮล เกี่ยวกับการเติบโตในเมืองกาซาที่ถูกปิดล้อม และการค้นหาหนทางสู่ชีวิตใหม่ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองและผู้สมัครระดับปริญญาเอกกับครอบครัวที่กำลังเติบโตในอินเดีย
เมื่อ 22 ปีที่แล้ว ตอนที่ฉันพบกับ Judih Haggai เป็นครั้งแรกในเรื่อง Literary Kicks Action Poetry และ Haiku ที่สนุกสนานและอิสระ ชุมชนกระดานข้อความฉันคงไม่มีความรู้เพียงพอที่จะสร้างพอดแคสต์นี้ ฉันต้องค้นหาเส้นทางของตัวเองไปสู่การเคลื่อนไหวเพื่อสันติภาพ และย้อนกลับไปในช่วงต้นทศวรรษ 2000 จูไดห์ ฮักไกเป็นหนึ่งในผู้มีจิตวิญญาณที่ฉลาดหลายคนที่ช่วยจุดประกายเส้นทางนี้ให้กับฉัน
ปีที่ชุมชนกวีนิพนธ์ออนไลน์ของ Litkicks เจริญรุ่งเรืองนั้นเป็นปีที่ร้อนแรงทันทีหลังวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2001 ซึ่งเป็นช่วงที่การสนทนาเกี่ยวกับสงครามและสันติภาพแพร่สะพัดไม่แพ้กันในปัจจุบัน ฉันรู้สึกทึ่งกับสิ่งที่ดูเหมือนจะขัดแย้งกับจูดิห์สำหรับฉัน เธออาศัยอยู่ที่คิบบุตซ์ใกล้กับชายแดนฉนวนกาซามาก แต่เธอก็พูดตรงไปตรงมาในเรื่องสิทธิของชาวปาเลสไตน์ ในการต่อต้านแนวโน้มทางทหารของอิสราเอล สำหรับแนวคิดที่ว่าสังคมที่แตกสลายอาจเป็น หายเป็นปกติผ่านการสื่อสารและการปรองดอง ฉันแน่ใจว่านี่คือเหตุผลที่เธอเขียนบทกวี และฉันพนันได้เลยว่านั่นเป็นสาเหตุที่เธอแสดงหุ่นกระบอกและสอนเด็กๆ ด้วย จูดิห์บอกฉันว่าเธอและสามีเข้าร่วมคิบบุตซ์ด้วยความกระตือรือร้นในอุดมคติ ว่าการเมืองที่รุนแรงหลายปีที่ทนทุกข์ทรมานได้ท้อแท้แต่ไม่ได้เอาชนะความสงบสุขของเธอ เธอเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับการต่อสู้ดิ้นรนอย่างต่อเนื่องของเธอเพื่อถ่ายทอดแนวคิดที่ก้าวหน้าภายในคิบบุตซ์ของเธอ ซึ่งเธอมักจะพบว่าตัวเองมีบทบาทเป็นผู้สร้างสันติ ตอบโต้ข้อโต้แย้งอันขมขื่นของสมาชิกที่มีแนวโน้มจะใช้ความรุนแรงหรือความเกลียดชังมากที่สุดในชุมชนของเธออย่างสุดหัวใจ ฉันแน่ใจว่าจูดิห์ช่วยทำให้ฉันกลายเป็นผู้รักสงบที่พูดตรงไปตรงมาอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
วันนี้ฉันกำลังดูรูปถ่ายของวันที่ฉันพบกับจูไดห์และกาดด้วยตนเองที่นิวยอร์กซิตี้และ ไมค์เปิดที่ Bowery Poetry Club พัง ในหมู่บ้านตะวันออกที่ Gary “Mex” Glazner เป็นพิธีกรให้กับผู้เล่นตัวจริงที่น่าประทับใจ รวมถึง Cheryl Boyce Taylor, Daniel Nester, Regie Cabico และ Todd Colby จูไดห์ขึ้นเวทีเพื่ออ่านไฮกุและข้ออื่นๆ ฉันชอบรูปถ่ายของเธอที่นั่นพร้อมรอยยิ้มกว้าง พร้อมด้วย Lite-Brite ของ Walt Whitman เป็นเรื่องน่าเศร้าใจที่เห็นภาพนี้และนึกถึงการทดสอบที่จูไดห์กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้
เมื่อฉันดูรูปใดรูปหนึ่งของจูดิห์และฉัน ท่ามกลางการสนทนาอันเข้มข้นในวันนั้น และจากสีหน้าของเรา ถือเป็นเรื่องดีที่เรากำลังพูดถึงสงครามอิรักอันน่าสะเทือนใจของจอร์จ ดับเบิลยู. บุช ซึ่งเกิดขึ้นเพียงหกเดือนเท่านั้น แก่แล้วในเวลานี้และยังอยู่ใน “ช่วงฮันนีมูน” กับสื่อ นี่เป็นหัวข้อที่จะพูดคุยกันในฤดูร้อนปี 2003 อย่างน้อยก็สำหรับคนอย่างฉันและจูดิห์ ฉันแน่ใจว่าเรายังพูดถึงความเย่อหยิ่งที่เพิ่มขึ้นของขบวนการตั้งถิ่นฐานฝ่ายขวาของอิสราเอล และเกี่ยวกับทัศนคติที่สิ้นหวังโดยทั่วไปสำหรับดาวเคราะห์ที่ติดเชื้อเพลิงฟอสซิลและลัทธิทุนนิยมที่ละโมบ สิ่งที่ตลกคือ: ฉันมักจะสับสนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และจูไดห์ก็อยู่ข้างหน้าฉันเสมอ ฉลาดกว่าฉันเล็กน้อย ตัวอย่างเช่น ฉันไม่ได้เรียกตัวเองว่าผู้รักความสงบในปี 2003 ฉันเป็นชาวยิวที่สับสนในนิวยอร์กซิตี้หลังวันที่ 11 กันยายน และฉันไม่รู้ว่าจะคิดยังไง! ในการสนทนาต่างๆ ที่เรามีทางอีเมล บทกวี และบทสนทนาต่างๆ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จูไดห์พูดถึงฉันอย่างมีสาระอยู่เสมอ และฉันคิดว่าเธอช่วยฉันได้มาก
วันนี้ ฉันจินตนาการว่าจูดิห์ต่อต้านความตั้งใจของเธอในที่ซ่อนในฉนวนกาซา ซึ่งอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสพร้อมกับสามีของเธอ และแน่นอนว่าต้องตกใจและเสียใจกับคิบบุตซ์ของพวกเขา แม้ว่าจูไดห์จะต้องเผชิญความสยองขวัญทั้งหมดหากเธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะฝันว่าเธอได้พบเสียงที่จะพูดด้วย และตอนนี้เธอกำลังทำสิ่งเดิมเล็กน้อยที่เธอทำอยู่เสมอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน: กำลังพูด เล่าเรื่อง สร้างสะพาน กล้าทลายกำแพง
ฉันแน่ใจว่าหลายๆ คนมองว่าฉันไร้เดียงสา เพราะฉันเชื่อว่าทั้งภัยพิบัติในอิสราเอล/ปาเลสไตน์ ภัยพิบัติยูเครน/รัสเซีย และสงครามอื่นๆ บนโลกนี้สามารถแก้ไขได้ด้วยการเจรจาสันติภาพอย่างจริงจัง ฉันแน่ใจว่าหลายๆ คนมองว่าฉัน "แปลกประหลาด" เพราะฉันกล้าพูดว่าฉันไม่เชื่อเรื่องชาติต่างๆ และฉันไม่คิดว่ามันสำคัญหรือถูกต้องด้วยซ้ำที่ประเทศที่ชื่ออิสราเอล ปาเลสไตน์ หรือสหรัฐอเมริกา ของอเมริกาหรือยูเครนหรือรัสเซียมีอยู่บนโลกนี้ ฉันเชื่อว่าประเทศต่างๆ เป็นแนวคิดนโปเลียนที่เราพร้อมที่จะพัฒนาไปไกลกว่านั้น มีเพียงความกลัวและความเกลียดชังที่ทิ้งไว้นานหลายศตวรรษของสงครามที่โหดร้ายและบอบช้ำทางจิตใจซึ่งทำให้มนุษยชาติติดอยู่กับแนวคิดที่ล้าสมัยเรื่องความเป็นชาติ: โครงกระดูกภายนอกที่เข้มงวดของความบอบช้ำทางจิตใจที่กัดกร่อนจากรุ่นสู่รุ่นซึ่งเราต้องแยกออกเพื่อที่เราจะได้พัฒนาไปสู่ เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ดีขึ้นและโลกที่ดีกว่า
อาจเป็นเพราะฉันเชื่อเรื่องทั้งหมดนี้ ในช่วงเวลาแห่งความหวัง ฉันปล่อยให้ตัวเองจินตนาการว่าจูไดห์กำลังจัดเวิร์คช็อปไฮกุกับชาวเมืองกาซาที่บอบช้ำทางจิตใจในอุโมงค์บางแห่ง ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันรู้ว่าเธอกำลังทลายกำแพงและผูกมิตรใหม่ เหมือนที่เธอทำกับฉันเมื่อยี่สิบปีที่แล้วในครั้งสุดท้ายที่เราพบกัน กวีสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้ และนั่นคือสิ่งที่ผมหวังไว้ ท่ามกลางความเป็นไปได้ที่เลวร้ายกว่านั้น ที่กำลังเกิดขึ้นในฉนวนกาซาทุกวันนี้ และฉันหวังว่ารัฐบาลโง่ๆ ของเราจะหยุดยิงระเบิดและขีปนาวุธ และเริ่มนั่งพูดคุยสันติภาพได้ในตอนนี้ เพื่อช่วยชีวิตเราทุกคน
ฉันจะอัปเดตโพสต์ Litkicks พร้อมข้อมูลเพิ่มเติม และฉันยังวางแผนที่จะบันทึกบทสัมภาษณ์พอดแคสต์กับเพื่อนของ Judih ซึ่งจะเผยแพร่เร็วๆ นี้
