Таҳқиқоти илмии сулҳ.
Тадқиқоти сулҳ ва низоъ (минбаъд: Илми сулҳ) ҳамчун як фанни таълимӣ бо барномаҳои баъдидипломӣ, дастурҳо, воситаҳои тадқиқотӣ, назарияҳо, ассотсиатсияҳо, маҷаллаҳо ва конфронсҳо пайдо шудааст. Мисли аксари ҷомеаҳои илмӣ, муҳоҷирати сусти донишҳои академӣ ба татбиқи амалӣ омили маҳдудкунандаи афзоиш, таъсир ва самаранокии умумии таҷрибаомӯзони он мегардад.
Майдони афзояндаи академии Илми сулҳ идома медиҳад, ки ҳаҷми зиёди тадқиқоти назаррасро ба вуҷуд меорад, ки аксар вақт аз ҷониби таҷрибаомӯзон, ВАО, фаъолон, сиёсатмадорони давлатӣ ва дигар баҳрабардорони эҳтимолӣ нодида гирифта мешаванд. Ин таассуфовар аст, зеро илми сулҳ дар ниҳоят бояд амалияро дар бораи чӣ гуна ба даст овардани сулҳ маълумот диҳад.
Тадқиқот ва назарияе, ки барои роҳнамоии коргарони сулҳ лозим буд, то сулҳи бештар пойдор ва мусбӣ эҷод кунанд, на танҳо таҳқиқоти бештари сулҳ боқӣ монданд. Бархам додани тафовути байни ахлоки харакати сулх ва прагматизми сиёсати берунй вазифаи асосиест, ки дар назди хар як шахсе, ки ба сулху осоиши руи замин кушиш мекунад, дар назди худ гузошта мешавад. (Иохан Галтунг ва Чарлз Вебел)
Барои ҳалли ин масъала, Ташаббуси Пешгирии Ҷанг Ҳаҷми илмии сулҳро ҳамчун як роҳи паҳн кардани интихоби беҳтарини тадқиқот ва бозёфтҳо аз ҷомеаи академии соҳа ба баҳрабардорони сершумор таҳия кардааст.
Маҷаллаи илмҳои сулҳ бо мақсади баланд бардоштани сатҳи огоҳии адабиёт бо ҳалли масъалаҳои асосии замони мо тавассути дастрас кардани хулосаи муташаккил, мухтасар ва фаҳмо дар бораи ин тадқиқоти муҳим ҳамчун манбаи татбиқи амалии донишҳои ҷории академии соҳа таҳия шудааст.
