தைவான் மீதான சீனப் படையெடுப்பு போர் கேமிங்: யாரும் வெற்றி பெறவில்லை.

போர் என்பது பொய் மொழி. குளிர்ச்சியான மற்றும் கடினமான, இது மந்தமான, தொழில்நுட்ப மனங்களில் இருந்து வெளிப்படுகிறது, வண்ண வாழ்க்கையை வடிகட்டுகிறது. இது மனித ஆன்மாவுக்கு ஒரு நிறுவன குற்றமாகும்.

பென்டகன் போர் மொழி பேசுகிறது. ஜனாதிபதியும் காங்கிரசும் போர் மொழி பேசுகிறார்கள். பெருநிறுவனங்கள் போர் மொழி பேசுகின்றன. அவை நம்மை சீற்றம் மற்றும் தைரியம் மற்றும் அழகின் பாராட்டு ஆகியவற்றைக் குறைக்கின்றன. அவர்கள் ஆன்மாவை படுகொலை செய்கிறார்கள்.

உதாரணமாக, சமீபத்தியதை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள் அறிக்கை என்ற தலைப்பில் மூலோபாய மற்றும் சர்வதேச ஆய்வுகளுக்கான மையம் (CSIS) வழங்கியது "அடுத்த போரின் முதல் போர்: தைவான் மீதான சீனப் படையெடுப்பு போர் கேமிங்." இந்த சிந்தனைக் குழு 24 போர் விளையாட்டுகளை நடத்தியது, இதன் மூலம் சீனா தைவானை ஆக்கிரமித்தது. அமெரிக்காவும் அதன் நட்பு நாடுகளும் பதிலளிக்கின்றன. ஒவ்வொரு முறையும் முடிவு: யாரும் வெற்றி பெற மாட்டார்கள். உண்மையில் இல்லை.

தி அறிக்கை மாநிலங்களில்,

"அமெரிக்காவும் ஜப்பானும் டஜன் கணக்கான கப்பல்கள், நூற்றுக்கணக்கான விமானங்கள் மற்றும் ஆயிரக்கணக்கான சேவையாளர்களை இழக்கின்றன. இத்தகைய இழப்புகள் பல ஆண்டுகளாக அமெரிக்காவின் உலகளாவிய நிலையை சேதப்படுத்தும். தைவானின் இராணுவம் உடைக்கப்படாத நிலையில், அது கடுமையாகச் சீரழிந்து, மின்சாரம் மற்றும் அடிப்படைச் சேவைகள் இல்லாத ஒரு தீவில் சேதமடைந்த பொருளாதாரத்தைப் பாதுகாக்க விடப்படுகிறது. சீனாவும் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் கடற்படை சிதைந்துள்ளது, அதன் நீர்வீழ்ச்சிப் படைகளின் மையப்பகுதி உடைந்துவிட்டது, பல்லாயிரக்கணக்கான வீரர்கள் போர்க் கைதிகளாக உள்ளனர்.

தாழ்த்தப்பட்டது. சேதமடைந்த பொருளாதாரம். இழப்புகள். குண்டுகள் மற்றும் தோட்டாக்களால் படுகொலை செய்யப்பட்ட ஏராளமான ஆண்கள், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள், பொருளாதாரங்கள் மற்றும் வாழ்வாதாரங்கள் பேரழிவிற்குள்ளாகி, பல ஆண்டுகளாக பேரழிவிற்குள்ளான நாடுகள் பற்றி அறிக்கை குறிப்பிடுகிறது. அணுசக்தி பரிவர்த்தனைக்கான சாத்தியக்கூறுகளைக் கூட இது குறிப்பிடவில்லை. அதன் வார்த்தைகள் அத்தகைய யதார்த்தத்தின் கூர்மையான வலி மற்றும் துக்கம் இல்லாதவை, உயிரற்ற, ஆன்மா இல்லாதவை. இந்த ஜாம்பி-தொழில்நுட்ப வல்லுநர்கள் மக்கள் மீது மட்டும் யுத்தம் செய்யவில்லை, ஆனால் மனித உணர்வுகளின் மீது காரணத்திற்காக.

உண்மையைச் சொல்ல ஒரு கவிஞன் தேவை. கவிதை இலட்சியத்தை அல்ல உண்மையானதை அங்கீகரிக்கிறது. இது எலும்பை வெட்டுகிறது. அது அசைவதில்லை. அது விலகிப் பார்ப்பதில்லை.

அவர்கள் இறந்து சேற்றில் புதைக்கப்பட்டனர், ஆனால் அவர்களின் கைகள் நீண்டுகொண்டிருந்தன.

எனவே அவர்களது நண்பர்கள் ஹெல்மெட்களை மாட்டிக்கொள்வதற்கு கைகளை பயன்படுத்தினர்.

மற்றும் வயல்களில்? நடந்தவைகளால் வயல்வெளிகள் மாறவில்லையா?

இறந்தவர்கள் நம்மைப் போன்றவர்கள் அல்ல.

புலங்கள் எப்படி எளிய புலங்களாக தொடர முடியும்?

மொழி நம் மனதை விடுவிக்கலாம் அல்லது சிறைப்படுத்தலாம். நாம் என்ன சொல்கிறோம் என்பது முக்கியம். கணக்கீட்டின் கடினமான, வெற்று, உண்மை வார்த்தைகள். போரைப் பற்றிய உண்மையின் வார்த்தைகளை உச்சரிக்கவும், இராணுவம் இனி மரணத்தின் நிதானமான ஓதலைத் தொடர முடியாது.

வெயிலில் ஒரு சிறுவன் சிப்பாய் கத்தியை வேலை செய்கிறான்

இறந்த மனிதனின் முகத்தை உரிக்க வேண்டும்

ஒரு மரத்தின் கிளையில் தொங்கவிடவும்

அத்தகைய முகங்களுடன் பூக்கும்.

போர் மனிதகுலத்திலிருந்து காலியான ஒரு தத்துவத்தைப் பயன்படுத்துகிறது. சிந்திக்கப்படும் கொடூரமான, கொலைகாரச் செயல்களைப் படிந்துவிடும் வகையில், வேண்டுமென்றே மனதை மயக்கும் விதத்தில் பேசுகிறது. சர்வவல்லமையுள்ள போர் விளையாட்டுகள் அறிக்கை CSIS ஆல் தொடர்கிறது, "செயல்பாட்டு இயக்கவியல் மற்றும் படையெடுப்பின் விளைவுகளின் தீவிரமான, திறந்த மூல பகுப்பாய்வு அதன் முக்கியமான தன்மை இருந்தபோதிலும் இல்லை." இது ஆண்டிசெப்டிக், சலிப்பை ஏற்படுத்துகிறது, ஆனால் உண்மையில், அது நன்றாக இருக்கிறது. . .

இது நினைவாற்றலை விட மோசமானது, மரணத்தின் திறந்த நாடு.

கவித்துவமாக சிந்திக்கவும் பேசவும் இருந்தோம். பொய்யை அப்பட்டமாக போட வேண்டும். கவிதை சாதாரணமானதை வெறுக்கிறது. உலகப் படைப்புகள் அட்டகாசமானதாக இருந்தாலும் சரி, அழகாக இருந்தாலும் சரி, யதார்த்தமாகவும், மீறியதாகவும் சிந்தித்துப் பேசுவது. கவிதை, விஷயங்களை உள்ளபடியே பார்க்கிறது, வாழ்க்கையை சுரண்ட வேண்டிய ஒரு பொருளாக பார்க்காமல் சிந்திக்கிறது, மதிக்கப்படுகிறது.

ஏன் பொய் சொல்ல வேண்டும்? நீங்கள் நினைத்தபடி ஏன் வாழ்க்கை இல்லை?

நமது மனிதநேயத்தை நாம் தீவிரமாக எடுத்துக் கொண்டால், அரவணைப்பாளர்களுக்கு நமது பதில் கிளர்ச்சியாக இருக்க வேண்டும். அமைதியான மற்றும் கவிதை, வலிமையான மற்றும் இடைவிடாத. மனித நிலையை அவர்கள் சீரழிக்க முற்படுவதை நாம் உயர்த்த வேண்டும். கவிதை மொழி பேசும் இயக்கத்தை மரணத்தின் வியாபாரிகளால் தோற்கடிக்க முடியாது.

அவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என்பது கார்ப்பரேட் அரசுக்குத் தெரியும். அவை முதலில் நம் மனதை மயக்கமடையச் செய்ய முயல்கின்றன, அதனால் அவை எதிர்ப்பின்றி நம் உடலைக் கொல்ல முடியும். அவர்கள் அதில் நல்லவர்கள். நம்மைத் திசைதிருப்பவும், நம்மைக் குறைக்கவும் அவர்களுக்குத் தெரியும். நாம் போதுமான வன்முறைக் கோபத்தைத் திரட்டினால், நமது வன்முறைக்கு எவ்வாறு பதிலளிப்பது என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும். ஆனால் கவிதை எதிர்ப்பு அல்ல. அவர்களின் நரம்பியல் பாதைகள் கவிதைக்கு, வன்முறையற்ற ஆற்றலுக்கு, அன்பின் தரிசனங்களுக்கு வழிவகுக்கவில்லை. அவர்களின் மொழியும், வார்த்தைகளும், ஆற்றலும், அவர்களின் செயல்களின் உண்மை வெளிப்பாட்டிற்கு முன்பாக வாடிப்போய்விடும்.

அதனால்தான் உணர்கிறோம்

கேட்டால் போதும்

காற்று வீசும் எலுமிச்சை பழங்களுக்கு

மொட்டை மாடியில் டிக் செய்யும் நாய்களுக்கு,

பறவைகள் மற்றும் வெப்பமான வானிலை எப்போதும் வடக்கு நோக்கி நகர்கிறது என்பதை அறிந்து,

காணாமல் போனவர்களின் அழுகை

இங்கு வர பல ஆண்டுகள் ஆகலாம்.

கவிதை மொழி பேசும் அகிம்சை புரட்சியாளர்கள் வெற்றி பெறலாம். மட்டுமே எடுக்கும் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது 3.5 சதவீதம் மிகவும் அடக்குமுறை சர்வாதிகார அரசை வீழ்த்துவதற்கு மக்கள் தொகை. எங்கள் உரிமைகள் இருந்தபோதிலும், நாங்கள் ஒரு அடக்குமுறை கார்ப்பரேட்-சர்வாதிகார மாநிலத்தில் வாழ்கிறோம், இது உண்மையைச் சொல்பவர்களை சிறையில் அடைக்கிறது மற்றும் உலகம் முழுவதும் பரவலாகவும் கண்மூடித்தனமாகவும் கொல்லப்படுகிறது. இந்த அமெரிக்காவில் உள்ள 11 மில்லியன் மக்கள் கவிதையின் நேர்மையான மொழியைப் பேசவும் கேட்கவும் தயாராக இருக்கிறார்களா?

அதனால், விலகிப் பார்க்காதீர்கள். தளராத தைரியத்துடனும் நேர்மையுடனும் பேசுங்கள். வார்த்தைகள் முக்கியம். வாழ்க்கைக்கும், போரின் அழுக்குப் பொய்க்கும் சாட்சி கொடுங்கள். ஒரு கவிஞர் புரட்சியாளர். உண்மை மிருகத்தைக் கொல்லும்.

நீங்கள் ஒரு கவிஞர் என்று சொல்லுங்கள். அப்படியானால், நமது இலக்கு ஒன்றுதான்.

நான் இப்போது படகுக்காரனாக, உலகின் முடிவில் ஒரு டாக்ஸியை ஓட்டுகிறேன்.

நீங்கள் பத்திரமாக வருவதை நான் பார்க்கிறேன், நண்பரே, நான் உன்னை அங்கு அழைத்துச் செல்கிறேன்.

(கரோலின் ஃபோர்ச் எழுதிய கவிதை)