சுதந்திரவாதிகளுடன் இணைந்து போரை எதிர்த்தல்

டேவிட் ஸ்வான்சன், World BEYOND War, அக்டோபர் 29, 2013

நான் இப்போதுதான் படித்தேன் அழிக்க அரக்கர்களைத் தேடி கிறிஸ்டோபர் ஜே. கோயின் மூலம். இது இன்டிபென்டன்ட் இன்ஸ்டிடியூட் மூலம் வெளியிடப்பட்டது (இது பணக்காரர்களுக்கு வரி விலக்கு, சோசலிசத்தை அழித்தல் மற்றும் பலவற்றிற்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது). சமாதான ஆதரவாளர்கள் மற்றும் வலதுசாரி பொருளாதார வல்லுநர்கள் ஆகிய இருவரையும் தாக்கத்தை மேற்கோள் காட்டி புத்தகம் தொடங்குகிறது.

நான் போரை ஒழிக்க விரும்பும் காரணங்களை நான் தரவரிசைப்படுத்த வேண்டுமானால், முதலாவது அணுஆயுதப் படுகொலையைத் தவிர்ப்பது, இரண்டாவது சோசலிசத்தில் முதலீடு செய்வது. மனித மற்றும் சுற்றுச்சூழல் தேவைகளில் போர்ச் செலவின் ஒரு பகுதியைக் கூட மறு முதலீடு செய்வது அனைத்துப் போர்களையும் விட அதிகமான உயிர்களைக் காப்பாற்றும், எல்லாப் போர்களும் மோசமடைந்ததை விட அதிகமான உயிர்களை மேம்படுத்தும், மேலும் விருப்பமற்ற நெருக்கடிகளை (காலநிலை, சுற்றுச்சூழல், நோய்) அழுத்துவதில் உலகளாவிய ஒத்துழைப்பை எளிதாக்கும். , வீடற்ற நிலை, வறுமை) என்று போர் தடை செய்துள்ளது.

கொய்ன் போர் இயந்திரத்தை அதன் கொலை மற்றும் காயப்படுத்துதல், அதன் செலவு, ஊழல், சிவில் உரிமைகளை அழித்தல், சுயராஜ்யத்தின் அரிப்பு போன்றவற்றிற்காக விமர்சிக்கிறார், மேலும் நான் அதை ஏற்றுக்கொள்கிறேன், பாராட்டுகிறேன். ஆனால் அரசாங்கம் செய்யும் வேறு எதிலும் (சுகாதாரம், கல்வி போன்றவை) அதே தீமைகளை குறைந்த அளவில் மட்டுமே உள்ளடக்கியதாக கோய்ன் நினைக்கிறார்.

"உள்நாட்டு அரசாங்க திட்டங்கள் (எ.கா., சமூக திட்டங்கள், சுகாதாரம், கல்வி மற்றும் பல) மற்றும் தனியார் நபர்கள் மற்றும் நிறுவனங்களால் (எ.கா., பெருநிறுவன நலன், ஒழுங்குமுறை பிடிப்பு, ஏகபோக அதிகாரம்) வைத்திருக்கும் மையப்படுத்தப்பட்ட பொருளாதார மற்றும் அரசியல் அதிகாரத்தின் மீது சந்தேகம் கொண்டவர்கள் முற்றிலும் வசதியாக உள்ளனர். 'தேசிய பாதுகாப்பு' மற்றும் 'பாதுகாப்பு' என்ற எல்லைக்கு உட்பட்டால், பிரமாண்டமான அரசு திட்டங்கள். இருப்பினும், உள்நாட்டு அரசாங்க திட்டங்களுக்கும் சாம்ராஜ்யத்திற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடுகள் வகையானவை அல்ல.

இராணுவ நிதி சமூகத் தேவைகளுக்கு மாற்றப்பட்டால், ஒரு அரசாங்கம் ஊழலற்றதாகவும் அழிவுகரமானதாகவும் இருக்கும் என்று கோய்ன் என்னுடன் உடன்படுவார் என்று நான் சந்தேகிக்கிறேன். ஆனால் நான் கேட்ட ஒவ்வொரு சுதந்திரவாதியையும் போல அவரும் இருந்தால், போர்ச் செலவினங்களின் ஒரு பகுதியை கேசிலியனர்களுக்கான வரிக் குறைப்புகளிலும், அதில் ஒரு பகுதியை சுகாதாரப் பராமரிப்பிலும் ஈடுபடுத்தும் சமரச நிலைப்பாட்டைக் கூட அவர் ஆதரிக்க மறுப்பார். கோட்பாட்டின் அடிப்படையில், அரசாங்கச் செலவினங்கள் குறைவான மோசமான அரசாங்கச் செலவினமாக இருந்தாலும் கூட, அவர் அரசாங்கத்தின் செலவினங்களை ஆதரிக்க முடியாது, இவ்வளவு வருட உண்மையான ஆவணப்படுத்தப்பட்ட அனுபவத்திற்குப் பிறகு, மக்களுக்கு சுகாதாரம் வழங்குவதில் உள்ள கோட்பாட்டுத் தீமைகள் ஊழல்கள் நிரூபிக்கப்பட்டாலும் கூட. மற்றும் பல நாடுகளில் உள்ள ஒற்றை-பணம் செலுத்தும் அமைப்புகளின் ஊழல் மற்றும் கழிவுகளை விட அமெரிக்க சுகாதார காப்பீட்டு நிறுவனங்களின் கழிவுகள் மிக அதிகமாக உள்ளன. பல சிக்கல்களைப் போலவே, நடைமுறையில் நீண்டகாலமாக வெற்றியடைந்ததைக் கோட்பாட்டில் வேலை செய்வது அமெரிக்க கல்வியாளர்களுக்கு பெரும் தடையாக உள்ளது.

இன்னும், இந்த புத்தகத்தில் உடன்படுவதற்கு நிறைய உள்ளது மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத சில வார்த்தைகள் உள்ளன, அதன் பின்னால் உள்ள உந்துதல்கள் எனக்கு கிட்டத்தட்ட புரிந்துகொள்ள முடியாததாக இருந்தாலும் கூட. லத்தீன் அமெரிக்காவில் அமெரிக்கத் தலையீடுகளுக்கு எதிராக, அமெரிக்கப் பொருளாதாரத்தைத் திணிக்கத் தவறிவிட்டதாகவும், உண்மையில் அதற்குக் கெட்ட பெயரைக் கொடுத்திருப்பதாகவும் கோய்ன் கூறுகிறார். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், அவர்கள் தங்கள் சொந்த விதிமுறைகளில் தோல்வியடைந்துள்ளனர். அவை எனது விதிமுறைகள் அல்ல என்பதும், அவை தோல்வியடைந்ததில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன் என்பதும் விமர்சனத்தை முடக்கவில்லை.

போர்களால் மக்கள் கொல்லப்படுவதையும் இடம்பெயர்வதையும் கோய்ன் குறிப்பிடுகையில், அவர் நிதிச் செலவுகளில் அதிக கவனம் செலுத்துகிறார் - நிச்சயமாக, அந்த நிதியைக் கொண்டு உலகை மேம்படுத்த என்ன செய்திருக்கலாம் என்று பரிந்துரைக்கவில்லை. இது வரை எனக்கு நன்றாக இருக்கிறது. ஆனால் பொருளாதாரத்தை பாதிக்க முற்படும் அரசு அதிகாரிகள் அதிகார வெறி பிடித்த சாடிஸ்ட்களாக இருப்பார்கள் என்று அவர் கூறுகிறார். அமெரிக்காவை விட அதிக அரசாங்கக் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பொருளாதாரங்களின் அரசாங்கங்கள் ஒப்பீட்டளவில் அமைதியானவை என்பதை இது புறக்கணிக்கிறது. வெளிப்படையான யதார்த்தத்தை எதிர்ப்பதற்கு கோய்ன் எந்த ஆதாரத்தையும் மேற்கோள் காட்டவில்லை.

"பாதுகாப்பு அரசின்" பரவலான தன்மையைப் பற்றி இங்கே கோய்ன் கூறுகிறார்: "பாதுகாப்பு அரசின் செயல்பாடுகள் மற்றும் குடும்ப வாழ்க்கையின் கிட்டத்தட்ட அனைத்து பகுதிகளையும் பாதிக்கின்றன-பொருளாதாரம், அரசியல் மற்றும் சமூகம். அதன் சிறந்த வடிவத்தில், குறைந்தபட்ச பாதுகாப்பு அரசு ஒப்பந்தங்களை மட்டுமே செயல்படுத்தும், உரிமைகளைப் பாதுகாக்க உள் பாதுகாப்பை வழங்கும் மற்றும் வெளிப்புற அச்சுறுத்தல்களுக்கு எதிராக தேசிய பாதுகாப்பை வழங்கும். ஆனால் அவர் எச்சரிப்பது பல நூற்றாண்டுகளின் அனுபவத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் 18 ஆம் நூற்றாண்டின் உரையிலிருந்து இழுக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. சோசலிசத்திற்கும் கொடுங்கோன்மைக்கும் அல்லது சோசலிசத்திற்கும் இராணுவவாதத்திற்கும் இடையே உண்மையான உலக தொடர்பு இல்லை. ஆயினும்கூட, இராணுவவாதம் சிவில் உரிமைகளை அரிப்பதைப் பற்றி கோய்ன் முற்றிலும் சரியானவர். ஆப்கானிஸ்தானில் போதைப்பொருள் மீதான அமெரிக்கப் போரின் மோசமான தோல்வியைப் பற்றி அவர் ஒரு சிறந்த கணக்கை வழங்குகிறார். கொலையாளி ட்ரோன்களின் ஆபத்துகள் பற்றிய ஒரு நல்ல அத்தியாயத்தையும் அவர் உள்ளடக்கியுள்ளார். விஷயங்கள் பெரும்பாலும் இயல்பாக்கப்பட்டு மறந்துவிட்டதால், அதைப் பார்த்து நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தேன்.

ஒவ்வொரு போர்-எதிர்ப்பு புத்தகத்திலும், ஆசிரியர் ஒழிப்பை விரும்புகிறாரா அல்லது வெறுமனே போரின் சீர்திருத்தத்தை விரும்புகிறாரா என்பதற்கான குறிப்புகளை கண்டறிய முயற்சிக்கிறேன். முதலில், கோய்ன் மறுசீரமைப்பை மட்டுமே ஆதரிப்பதாகத் தெரிகிறது, ஒழிப்பதை அல்ல: "இராணுவ ஏகாதிபத்தியம் சர்வதேச உறவுகளில் ஈடுபடுவதற்கான முதன்மையான வழிமுறையாகும் என்று அவர் கருதுகிறார், அதன் தற்போதைய பீடத்திலிருந்து அகற்றப்பட வேண்டும்." எனவே இது இரண்டாம் நிலை வழிமுறையாக இருக்க வேண்டுமா?

போரில்லாத வாழ்க்கைக்கான உண்மையான திட்டத்தை கோய்ன் உருவாக்கியதாகத் தெரியவில்லை. அவர் ஒருவித உலகளாவிய சமாதானத்தை ஆதரிக்கிறார், ஆனால் உலகளாவிய சட்டமியற்றுதல் அல்லது உலகளாவிய செல்வப் பகிர்வு பற்றி எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை - உண்மையில், உலகளாவிய நிர்வாகமின்றி விஷயங்களை தீர்மானிக்கும் நாடுகளின் கொண்டாட்டம் மட்டுமே. கோய்ன் "பாலிசென்ட்ரிக்" பாதுகாப்பு என்று அழைப்பதை விரும்புகிறார். இது சிறிய அளவிலான, உள்நாட்டில் தீர்மானிக்கப்பட்ட, ஆயுதம் ஏந்திய, வணிக-பள்ளி வாசகங்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள வன்முறையான பாதுகாப்பு என்று தோன்றுகிறது, ஆனால் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட நிராயுதபாணி பாதுகாப்பு:

"சிவில் உரிமைகள் இயக்கத்தின் போது, ​​ஆப்பிரிக்க அமெரிக்க ஆர்வலர்கள் இன வன்முறையிலிருந்து தங்களைப் பாதுகாக்க ஒரே மையமான, அரசு வழங்கிய பாதுகாப்பை நம்பத்தகுந்த வகையில் எதிர்பார்க்க முடியாது. இதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, ஆப்பிரிக்க அமெரிக்க சமூகத்தில் உள்ள தொழில்முனைவோர் வன்முறையில் இருந்து ஆர்வலர்களைப் பாதுகாக்க ஆயுதமேந்திய தற்காப்புக்கு ஏற்பாடு செய்தனர்.

சிவில் உரிமைகள் இயக்கம் முக்கியமாக வன்முறை தொழிலதிபர்களின் வெற்றி என்பது உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டால், நீங்கள் என்ன படித்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்?

கோய்ன் தேவையில்லாமல் துப்பாக்கிகளை வாங்கும் கொண்டாட்டத்தில் ஈடுபடுகிறார் - நிச்சயமாக ஒரு புள்ளிவிவரம், ஆய்வு, அடிக்குறிப்பு, துப்பாக்கி உரிமையாளர்கள் மற்றும் துப்பாக்கி உரிமையாளர்கள் அல்லாதவர்களுக்கு இடையிலான முடிவுகளை ஒப்பிடுதல் அல்லது நாடுகளுக்கு இடையிலான ஒப்பீடு ஆகியவை இல்லாமல்.

ஆனால் பின்னர் - பொறுமை பலனளிக்கிறது - புத்தகத்தின் முடிவில், "பாலிசென்ட்ரிக் பாதுகாப்பு" ஒரு வடிவமாக வன்முறையற்ற நடவடிக்கையை அவர் சேர்க்கிறார். இங்கே அவர் உண்மையான ஆதாரங்களை மேற்கோள் காட்ட முடியும். இங்கே அவர் மேற்கோள் காட்டத் தகுந்தவர்:

"பாதுகாப்பு வடிவமாக அகிம்சை நடவடிக்கை பற்றிய யோசனை நம்பத்தகாததாகவும் காதல் சார்ந்ததாகவும் தோன்றலாம், ஆனால் இந்த பார்வை அனுபவ பதிவுடன் முரண்படும். [ஜீன்] ஷார்ப் குறிப்பிட்டது போல், 'பெரும்பாலான மக்கள் அதை அறிந்திருக்கவில்லை. . . வன்முறையற்ற போராட்ட வடிவங்கள் வெளிநாட்டு படையெடுப்பாளர்கள் அல்லது உள் அபகரிப்பாளர்களுக்கு எதிராக ஒரு முக்கிய பாதுகாப்பு வழிமுறையாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன.'(54) அவர்கள் தங்கள் தனிப்பட்ட உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களைப் பாதுகாக்கவும் விரிவுபடுத்தவும் ஒதுக்கப்பட்ட குழுக்களால் பயன்படுத்தப்பட்டனர். கடந்த பல தசாப்தங்களாக, பால்டிக்ஸ், பர்மா, எகிப்து, உக்ரைன் மற்றும் அரபு வசந்தம் ஆகியவற்றில் பெரிய அளவிலான வன்முறையற்ற நடவடிக்கைகளின் உதாரணங்களைக் காணலாம். 2012 இல் ஒரு கட்டுரை பைனான்சியல் டைம்ஸ் உலகெங்கிலும் உள்ள 'முறையான வன்முறையற்ற கிளர்ச்சியின் காட்டுத்தீ பரவலை' எடுத்துக்காட்டியது, இது 'ஜின் ஷார்ப் என்ற அமெரிக்க கல்வியாளரின் மூலோபாய சிந்தனைக்கு மிகவும் கடன்பட்டுள்ளது, அவருடைய கொடுங்கோலரை எப்படி வீழ்த்துவது என்பது சர்வாதிகாரத்திலிருந்து ஜனநாயகம் என்பது பெல்கிரேடில் இருந்து ரங்கூன் வரையிலான செயல்பாட்டாளர்களின் பைபிள்.'(55) முன்னாள் லிதுவேனிய பாதுகாப்பு மந்திரி ஆட்ரிஸ் புட்கேவிசியஸ், குடிமக்கள் அடிப்படையிலான பாதுகாப்பிற்கான வழிமுறையாக அகிம்சையின் ஆற்றலையும் திறனையும் சுருக்கமாகப் பிடிக்கிறார், 'நான் அதை விரும்புவேன். அணுகுண்டை விட இந்தப் புத்தகம் [ஜீன் ஷார்ப் புத்தகம், சிவிலியன் பேஸ்டு டிஃபென்ஸ்].”

வன்முறைக்கு எதிரான அகிம்சைக்கான அதிக வெற்றி விகிதத்தைப் பற்றி கோய்ன் விவாதிக்கிறார். புத்தகத்தில் இன்னும் வன்முறை என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறது? லிதுவேனியா போன்ற ஒரு அரசாங்கம் நிராயுதபாணியான பாதுகாப்பிற்கான தேசிய திட்டங்களை உருவாக்குவது பற்றி என்ன - அது அவர்களின் முதலாளித்துவ ஆன்மாக்களை மீட்பதற்கு அப்பால் சிதைத்துவிட்டதா? அதை மிகவும் பலவீனப்படுத்தும் வகையில் சுற்றுப்புற மட்டத்தில் மட்டும் செய்ய வேண்டுமா? அல்லது தேசிய நிராயுதபாணி பாதுகாப்பு என்பது எளிதாக்குவதற்கான ஒரு தெளிவான படியாகும் எங்களிடம் உள்ள மிகவும் வெற்றிகரமான அணுகுமுறை? பொருட்படுத்தாமல், கோயின் இறுதிப் பக்கங்கள் போரை ஒழிப்பதை நோக்கி நகர்வதைப் பரிந்துரைக்கின்றன. அதனால்தான் இந்தப் புத்தகத்தை பின்வரும் பட்டியலில் சேர்த்துள்ளேன்.

போர் அபரிஷன் சேகரிப்பு:
கிறிஸ்டோபர் ஜே. கோயின், 2022 இல், அழிக்கும் அரக்கர்களை தேடுதல்.
கிறிஸ் ஹெட்ஜஸ், 2022 எழுதிய போர்தான் மிகப் பெரிய தீமை.
அரச வன்முறையை ஒழித்தல்: குண்டுகள், எல்லைகள் மற்றும் கூண்டுகளுக்கு அப்பாற்பட்ட உலகம், ரே அச்செசன், 2022.
போருக்கு எதிராக: போப் பிரான்சிஸ், 2022 இல் அமைதி கலாச்சாரத்தை உருவாக்குதல்.
நெறிமுறைகள், பாதுகாப்பு மற்றும் போர் இயந்திரம்: நெட் டோபோஸ் எழுதிய இராணுவத்தின் உண்மையான விலை, 2020.
கிறிஸ்டியன் சோரன்சன், 2020 இல் போர்த் தொழிலைப் புரிந்துகொள்வது.
டான் கோவாலிக், 2020 இன் இனி போர்.
அமைதியின் மூலம் வலிமை: கோஸ்டாரிகாவில் இராணுவமயமாக்கல் எவ்வாறு அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது, மேலும் உலகின் பிற பகுதிகள் ஒரு சிறிய வெப்பமண்டல தேசத்திலிருந்து என்ன கற்றுக்கொள்ளலாம், ஜூடித் ஈவ் லிப்டன் மற்றும் டேவிட் பி. பராஷ், 2019.
ஜார்கன் ஜோஹன்சன் மற்றும் பிரையன் மார்ட்டின் சமூக பாதுகாப்பு, 2019.
கொலை இணைக்கப்பட்டது: புத்தகம் இரண்டு: முமியா அபு ஜமால் மற்றும் ஸ்டீபன் விட்டோரியா எழுதிய அமெரிக்காவின் பிடித்த பொழுது போக்கு, 2018.
அமைதிக்கான வழி மேக்கர்ஸ்: மெலிண்டா கிளார்க், 2018ல் ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகியில் உயிர் பிழைத்தவர்கள் பேசுகிறார்கள்.
போரைத் தடுத்தல் மற்றும் அமைதியை ஊக்குவித்தல்: வில்லியம் வைஸ்ட் மற்றும் ஷெல்லி வைட், 2017 ஆகியோரால் திருத்தப்பட்ட சுகாதார நிபுணர்களுக்கான வழிகாட்டி.
அமைதிக்கான வணிகத் திட்டம்: ஸ்கில்லா எல்வொர்த்தி, 2017 இல் போர் இல்லாத உலகத்தை உருவாக்குதல்.
டேவிட் ஸ்வான்சன், 2016 எழுதிய போர் இஸ் நெவர் ஜஸ்ட்.
ஒரு உலகளாவிய பாதுகாப்பு அமைப்பு: போருக்கு ஒரு மாற்று World Beyond War, 2015, 2016, 2017.
போருக்கு எதிரான ஒரு வலிமையான வழக்கு: அமெரிக்க வரலாற்று வகுப்பில் அமெரிக்கா தவறவிட்டது மற்றும் நாம் (அனைவரும்) இப்போது என்ன செய்ய முடியும் கேத்தி பெக்வித், 2015.
போர்: மனிதகுலத்திற்கு எதிரான ஒரு குற்றம் ராபர்டோ விவோ, 2014.
டேவிட் கரோல் கோக்ரானின் கத்தோலிக்க யதார்த்தவாதம் மற்றும் போரை ஒழித்தல், 2014.
பேஜிங் பீஸ்: டேவிட் ஹார்ட்ஸோவ், 2014-ல் ஒரு வாழ்நாள் செயல்பாட்டாளரின் குளோபல் அட்வென்ச்சர்ஸ்.
போர் மற்றும் மாயை: லாரி கால்ஹூன், 2013 எழுதிய ஒரு முக்கியமான தேர்வு.
ஷிப்ட்: தி பிகினிங் ஆஃப் வார், தி என்டிங் ஆஃப் வார் ஜூடித் ஹேண்ட், 2013.
வார் நோ மோர்: தி கேஸ் ஃபார் அபோலிஷன் பை டேவிட் ஸ்வான்சன், 2013.
ஜான் ஹோர்கன், 2012ல் எழுதிய தி எண்ட் ஆஃப் வார்.
ரஸ்ஸல் ஃபாரே-பிராக், 2012ல் அமைதிக்கு மாற்றம்.
போரில் இருந்து அமைதிக்கு: அடுத்த நூறு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு வழிகாட்டி கென்ட் ஷிஃபர்ட், 2011.
டேவிட் ஸ்வான்சன் எழுதிய போர் என்பது பொய், 2010, 2016.
போருக்கு அப்பால்: டக்ளஸ் ஃப்ரை, 2009 எழுதிய அமைதிக்கான மனித ஆற்றல்.
வின்ஸ்லோ மியர்ஸ், 2009 எழுதிய லிவிங் பியாண்ட் வார்.
போதுமான இரத்தம் சிந்தியது: வன்முறை, பயங்கரவாதம் மற்றும் போருக்கு 101 தீர்வுகள் கை டான்சியுடன் மேரி-வைன் ஆஷ்ஃபோர்ட், 2006.
பிளானட் எர்த்: தி லேட்டஸ்ட் வெப்பன் ஆஃப் வார் ரோசாலி பெர்டெல், 2001.
பாய்ஸ் வில் பி பாய்ஸ்: மிரியம் மிட்ஜியன், 1991 எழுதிய ஆண்மைக்கும் வன்முறைக்கும் இடையிலான இணைப்பை உடைத்தல்.