குவாண்டனாமோவில் “நாங்கள் சிலரைக் கொன்றோம்”

டேவிட் ஸ்வான்சன்

கேம்ப் டெல்டாவில் கொலை குவாண்டனாமோவின் முன்னாள் காவலரான ஜோசப் ஹிக்மேனின் புதிய புத்தகம். இது புனைகதை அல்லது ஊகம் அல்ல. ஜனாதிபதி ஒபாமா "நாங்கள் சிலரை சித்திரவதை செய்தோம்" என்று கூறும்போது, ​​ஹிக்மேன் குறைந்தது மூன்று வழக்குகளை வழங்குகிறார் - உலகெங்கிலும் உள்ள ரகசிய தளங்களிலிருந்து நமக்குத் தெரிந்த பலவற்றைத் தவிர - இந்த அறிக்கையை "நாங்கள் சிலரைக் கொலை செய்தோம்" என்று மாற்றியமைக்க வேண்டும். நிச்சயமாக, கொலை என்பது போரில் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதாக இருக்க வேண்டும் (ஒபாமா ட்ரோன்களுடன் என்ன செய்கிறாரோ அதை நீங்கள் அழைக்கிறீர்கள்) சித்திரவதை என்பது ஒரு ஊழல் என்று கருதப்படுகிறது, அல்லது பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆனால் சித்திரவதைகள் மரணத்திற்கு என்ன? கொடிய மனித பரிசோதனை பற்றி என்ன? யாரையும் தொந்தரவு செய்ய நாஜிக்கு போதுமான மோதிரம் இருக்கிறதா?

செய்திக்கு ஆக்ரோஷமாகத் தேடும் அல்லது உண்மையில் - நான் இதை உருவாக்கவில்லை - புத்தகங்களைப் படிக்கிறேன், குறைந்தபட்சம் அந்த கேள்விக்கு நாம் விரைவில் பதிலளிக்க முடியும். கேம்ப் டெல்டாவில் கொலை தேசபக்தி மற்றும் இராணுவவாதத்தில் உண்மையான விசுவாசிகளின் புத்தகம், மூலம், மற்றும். டிக் செனியை ஒரு இடதுசாரி என்று நீங்கள் பார்க்க ஆரம்பிக்கலாம், உங்களை புண்படுத்தியதைக் கண்டுபிடிப்பதற்காக எழுத்தாளர் ஆழ்ந்த மன உளைச்சலுக்கு ஆளானார் என்று ஆவணப்படுத்தப்பட்ட உண்மைகளைத் தவிர, இந்த புத்தகத்தால் ஒருபோதும் கோபப்படக்கூடாது. புத்தகத்தின் முதல் வரி “நான் ஒரு தேசபக்தி கொண்ட அமெரிக்கன்”. ஆசிரியர் அதை ஒருபோதும் பின்வாங்குவதில்லை. குவாண்டனாமோவில் நடந்த ஒரு கலவரத்தைத் தொடர்ந்து, அவர் அடக்குமுறைக்கு வழிவகுத்தார், அவர் கவனிக்கிறார்:

"கலவரத்திற்கு கைதிகளை நான் குற்றம் சாட்டியதைப் போல, அவர்கள் எவ்வளவு கடினமாக போராடுவார்கள் என்பதை நான் மதித்தேன். அவர்கள் கிட்டத்தட்ட மரணத்திற்கு போராட தயாராக இருந்தனர். நாங்கள் ஒரு நல்ல தடுப்புக்காவல் நிலையத்தை நடத்தி வந்திருந்தால், அவர்கள் வலுவான மத அல்லது அரசியல் கொள்கைகளால் தூண்டப்பட்டவர்கள் என்று நான் நினைத்தேன். சோகமான உண்மை என்னவென்றால், அவர்கள் மிகவும் கடினமாக போராடினார்கள், ஏனென்றால் எங்கள் மோசமான வசதிகளும் இழிவான சிகிச்சையும் அவர்களை சாதாரண மனித எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது. அவர்களின் உந்துதல் தீவிர இஸ்லாமாக இருக்கவில்லை, ஆனால் அவர்களுக்கு வாழ ஒன்றும் இல்லை, இழக்க ஒன்றுமில்லை என்ற எளிய உண்மை. ”

எனக்குத் தெரிந்தவரை, ஆப்கானிஸ்தானிலோ அல்லது ஈராக்கிலோ மக்கள் மீண்டும் போராடுகிறார்கள் என்ற அபத்தமான பாசாங்கைத் தடுக்க ஹிக்மேன் இன்னும் அதே தர்க்கத்தைப் பயன்படுத்தவில்லை, ஏனெனில் அவர்களின் மதம் கொலைகாரமானது அல்லது எங்கள் சுதந்திரத்திற்காக அவர்கள் நம்மை வெறுக்கிறார்கள். ஹிக்மேன் விருந்தினராக வருவார் பேச்சு நாஷன் வானொலி விரைவில், அதனால் நான் அவரிடம் கேட்பேன். ஆனால் முதலில் நான் அவருக்கு நன்றி கூறுவேன். அவருடைய “சேவைக்காக” அல்ல. அவரது புத்தகத்திற்காக.

கைதிகளை துணை மனிதர்களாகக் காண காவலர்களுக்கு பயிற்சியளிக்கப்பட்ட ஒரு கொடூரமான மரண முகாமை அவர் விவரிக்கிறார், ஹோமோ சேபியன்களைக் காட்டிலும் இகுவானாக்களின் நல்வாழ்வைப் பாதுகாக்க அதிக கவனம் செலுத்தப்பட்டது. குழப்பம் என்பது ஒரு விதிமுறை, மற்றும் கைதிகளின் உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகம் நிலையானது.  உடன். மைக் பும்கார்னர் காலையில் தனது அலுவலகத்திற்குள் பீத்தோவனின் ஐந்தாவது அல்லது "பேட் பாய்ஸ்" சத்தங்களுக்குள் நுழைந்தபோது எல்லோரும் உருவாக்கத்தில் முதன்மையான முன்னுரிமையை ஏற்படுத்தினர். சில வேன்கள் முகாமிற்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் செல்ல அனுமதிக்கப்படவில்லை என்று ஹிக்மேன் குறிப்பிடுகிறார், இது பாதுகாப்பிற்கான விரிவான முயற்சிகளை கேலி செய்கிறது. எந்தவொரு வரைபடத்திலும் சேர்க்கப்படாத ஒரு ரகசிய முகாமை அவர் கண்டுபிடிக்கும் வரை இதன் பின்னணியில் இருந்த காரணத்தை அவர் அறிந்திருக்கவில்லை, அவர் கேம்ப் நோ என்று அழைக்கப்பட்ட இடம் ஆனால் சிஐஏ பென்னி லேன் என்று அழைக்கப்பட்டது.

குவாண்டனாமோவில் விஷயங்களை மோசமாக்குவதற்கு அட்மிரல் ஹாரி ஹாரிஸ் கொண்டிருந்த ஒரு குறிப்பிட்ட வகையான முட்டாள்தனம் தேவைப்படும். அவர் வெடிக்கத் தொடங்கினார் நட்சத்திர ஸ்பாங்கில்ட் பேனர் கைதிகளின் கூண்டுகளுக்குள், காவல்துறையினர் கைதிகளை துஷ்பிரயோகம் செய்ததன் விளைவாக, அமெரிக்க கொடியை வணங்குவதாக நடித்து நடித்ததில்லை. பதட்டங்களும் வன்முறையும் அதிகரித்தன. தங்கள் குரான்களைத் தேட அனுமதிக்காத கைதிகள் மீது தாக்குதலை நடத்த ஹிக்மேன் அழைக்கப்பட்டபோது, ​​ஒரு முஸ்லீம் மொழிபெயர்ப்பாளர் தேடலைச் செய்ய அவர் முன்மொழிந்தார். பும்கார்னரும் கும்பலும் அதைப் பற்றி ஒருபோதும் நினைத்ததில்லை, அது ஒரு அழகைப் போல வேலை செய்தது. ஆனால் மேற்கூறிய கலவரம் சிறைச்சாலையின் மற்றொரு பகுதியில் நடந்தது, அங்கு மொழிபெயர்ப்பாளர் கருத்தை ஹாரிஸ் நிராகரித்தார்; கலவரம் குறித்து இராணுவம் ஊடகங்களுக்கு கூறிய பொய்கள் ஹிக்மேனின் விஷயங்களைப் பற்றிய பார்வையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின. அபத்தமான மற்றும் ஆதாரமற்ற பொய்களைப் போடுவதற்கான ஊடகங்களின் விருப்பமும் அவ்வாறே இருந்தது: “இராணுவத்தை உள்ளடக்கிய அரை நிருபர்கள் இப்போதுதான் பட்டியலிடப்பட்டிருக்க வேண்டும்; நாங்கள் செய்ததை விட எங்கள் தளபதிகள் சொன்னதை நம்ப அவர்கள் மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தார்கள். ”

கலவரத்திற்குப் பிறகு, கைதிகள் சிலர் உண்ணாவிரதம் இருந்தனர். ஜூன் 9, 2006 இல், உண்ணாவிரதத்தின் போது, ​​ஹிக்மேன் கோபுரங்கள் போன்றவற்றிலிருந்து காவலாளிகளின் பொறுப்பில் இருந்தார், அன்றிரவு முகாமை மேற்பார்வையிட்டார். இந்த விவகாரத்தில் கடற்படை குற்றவியல் புலனாய்வு சேவை அறிக்கை பின்னர் கூறுவது போல், சில கைதிகள் தங்கள் கலங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர் என்பதை அவரும் மற்ற ஒவ்வொரு காவலரும் கவனித்தனர். உண்மையில், பென்னி லேனுக்கு கைதிகளை அழைத்துச் சென்ற வேன் மூன்று கைதிகளை, மூன்று பயணங்களில், தங்கள் முகாமிலிருந்து வெளியே அழைத்துச் சென்றது. ஒவ்வொரு கைதியும் வேனில் ஏற்றப்படுவதை ஹிக்மேன் கவனித்தார், மூன்றாவது முறையாக அவர் வேனைப் பின்தொடர்ந்தார், அது பென்னி லேன் நோக்கிச் செல்வதைக் காணும் அளவுக்கு. பின்னர் அவர் வேன் திரும்பி வருவதையும், மருத்துவ வசதிகளுக்கு திரும்புவதையும் கவனித்தார், அங்கு அவரது நண்பர் ஒருவர் மூன்று சடலங்கள் சாக்ஸ் அல்லது கந்தல்களுடன் கொண்டு வரப்பட்டதாக தெரிவித்தார்.

பும்கார்னர் ஊழியர்களை ஒன்றுகூடி, மூன்று கைதிகள் தங்கள் உயிரணுக்களில் தங்கள் தொண்டையைத் தூக்கி தற்கொலை செய்து கொண்டதாகக் கூறினர், ஆனால் ஊடகங்கள் அதை வேறு வழியில் தெரிவிக்கும். எல்லோரும் ஒரு வார்த்தை கூட சொல்ல தடை விதிக்கப்பட்டனர். மறுநாள் காலையில் ஊடகங்கள், அறிவுறுத்தப்பட்டபடி, அந்த மூன்று பேரும் தங்கள் உயிரணுக்களில் தங்களைத் தொங்கவிட்டதாகக் கூறினர். இராணுவம் இந்த "தற்கொலைகளை" ஒரு "ஒருங்கிணைந்த எதிர்ப்பு" என்றும் "சமச்சீரற்ற போர்" என்றும் அழைத்தது. ஜேம்ஸ் ரைசன் கூட, அவரது பாத்திரத்தில் நியூயார்க் டைம்ஸ் ஸ்டெனோகிராபர், இந்த முட்டாள்தனத்தை மக்களுக்கு தெரிவித்தார். எந்தவொரு நிருபரும் அல்லது ஆசிரியரும் கைதிகள் எப்போதுமே திறந்திருக்கும் கூண்டுகளில் தங்களைத் தாங்களே தொங்கவிட்டிருக்க முடியும் என்று கேட்பது பயனுள்ளதாக இருக்கும்; தங்களைத் தாங்களே உருவாக்கிக்கொள்ளும் அளவுக்கு தாள்கள் மற்றும் பிற பொருட்களை அவர்கள் எவ்வாறு பெற்றிருக்க முடியும்; குறைந்தது இரண்டு மணிநேரம் அவர்கள் கவனிக்கப்படாமல் இருந்திருக்கலாம்; உண்மையில் அவர்கள் தங்கள் கணுக்கால் மற்றும் மணிக்கட்டுகளை பிணைத்து, தங்களைத் தாங்களே கவ்விக் கொண்டு, முகமூடிகளை அணிந்துகொண்டு, அனைவரும் ஒரே நேரத்தில் தூக்கிலிடப்பட்டனர்; ஏன் வீடியோக்கள் அல்லது புகைப்படங்கள் இல்லை; அறிக்கைகளைத் தொடர்ந்து எந்த காவலர்களும் ஒழுங்குபடுத்தப்படவில்லை அல்லது கேள்வி கேட்கப்படவில்லை; உண்ணாவிரதத்தில் ஈடுபட்ட மூன்று கைதிகளுக்கு ஏன் தீவிரமான குறைபாடு மற்றும் முன்னுரிமை சிகிச்சை வழங்கப்பட்டது; உடல் ரீதியாக சாத்தியமானதை விட சடலங்கள் கடுமையான கடுமையான நோய்களை எவ்வாறு அனுபவித்தன என்று கூறப்படுகிறது.

ஹிக்மேன் அமெரிக்காவுக்குத் திரும்பிய மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு, குவாண்டனாமோவில் இதேபோன்ற மற்றொரு "தற்கொலை" செய்தியைக் கேட்டார். ஹிக்மேன் தனக்குத் தெரிந்ததைக் கொண்டு யார் திரும்ப முடியும்? செட்டன் ஹால் பல்கலைக்கழக சட்டப் பள்ளியின் கொள்கை மற்றும் ஆராய்ச்சி மையத்தில் மார்க் டென்பாக்ஸ் என்ற சட்டப் பேராசிரியரைக் கண்டார். அவரது மற்றும் அவரது சகாக்களுடன், ஹிக்மேன் இந்த விஷயத்தை சரியான சேனல்கள் மூலம் புகாரளிக்க முயன்றார். ஒபாமாவின் நீதித்துறை, என்.பி.சி, ஏபிசி மற்றும் 60 நிமிடங்கள் அனைவரும் ஆர்வத்தை வெளிப்படுத்தினர், உண்மைகள் கூறப்பட்டன, அதைப் பற்றி எதுவும் செய்ய மறுத்துவிட்டன. ஆனால் ஸ்காட் ஹார்டன் அதை எழுதினார் ஹார்ப்பர்ஸ், இது கீத் ஓல்பர்மன் அறிக்கை செய்தது, ஆனால் மற்ற கார்ப்பரேட் ஊடகங்கள் புறக்கணித்தன.

கொல்லப்பட்ட மூன்று பேர் உட்பட, கைதிகளுக்கு மெஃப்ளோகுயின் எனப்படும் ஒரு பெரிய அளவிலான மருந்தை சிஐஏ வழங்குவதாக ஹிக்மேன் மற்றும் செட்டான் ஹால் ஆராய்ச்சியாளர்கள் கண்டறிந்தனர், இது ஒரு இராணுவ மருத்துவர் ஹிக்மேன் பயங்கரவாதத்தைத் தூண்டும் என்று கூறியதுடன், “உளவியல் வாட்டர்போர்டிங்” ஆகும். ஓவர் Truthout.org குவாண்டனாமோவிற்கு ஒவ்வொரு புதிய வருகையும் மலேரியாவிற்காகக் கூறப்பட்ட மெஃப்ளோகுயின் வழங்கப்பட்டதாக ஜேசன் லியோபோல்ட் மற்றும் ஜெஃப்ரி கேய் தெரிவித்தனர், ஆனால் இது ஒவ்வொரு கைதிக்கும் மட்டுமே வழங்கப்பட்டது, ஒருபோதும் ஒரு காவலருக்கோ அல்லது மலேரியா அதிக ஆபத்து உள்ள நாடுகளைச் சேர்ந்த மூன்றாம் தரப்பு ஊழியர்களுக்கோ, 1991 மற்றும் 1992 ஆம் ஆண்டுகளில் குவாண்டனாமோவில் தங்கியிருந்த ஹைட்டிய அகதிகளுக்கு ஒருபோதும் இல்லை. கைதிகள் "மோசமானவர்களில் மிக மோசமானவர்கள்" என்று நம்பி குவாண்டனாமோவில் ஹிக்மேன் தனது "சேவையை" தொடங்கினார், ஆனால் அவர்களில் பெரும்பாலோர் குறைந்தபட்சம் அப்படி எதுவும் இல்லை என்று அறிந்தனர் , அவர்கள் என்ன செய்தார்கள் என்பது பற்றிய சிறிய அறிவைக் கொண்ட பவுண்டிகளுக்காக அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர். ஏன், அவர் ஆச்சரியப்பட்டார்,

"இந்த நிலைமைகளின் கீழ் சிறிய அல்லது மதிப்பு இல்லாத ஆண்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தார்களா, மேலும் அவர்கள் காவலில் வைக்கப்பட்ட மாதங்கள் அல்லது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு மீண்டும் மீண்டும் விசாரிக்கப்பட்டார்களா? அவர்கள் உள்ளே வரும்போது அவர்களுக்கு ஏதேனும் புத்திசாலித்தனம் இருந்தாலும்கூட, பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அதற்கு என்ன சம்பந்தம் இருக்கும்? . . . மேஜர் ஜெனரல்கள் [மைக்கேல்] டன்லவே மற்றும் [ஜெஃப்ரி] மில்லர் இருவரும் கிட்மோவுக்கு விண்ணப்பித்த விளக்கத்தில் ஒரு பதில் பொய் இருப்பதாகத் தோன்றியது. அவர்கள் அதை 'அமெரிக்காவின் போர் ஆய்வகம்' என்று அழைத்தனர். ”