போர் XXX ஆண்டுகள் - அமைதி மற்றும் சமாதான இயக்கம், 100 - 100 ஆண்டுகள்

எழுதியவர் பீட்டர் வான் டென் டங்கன்

குழுப்பணி என்பது ஒரு பொதுவான பார்வையை நோக்கி ஒன்றிணைந்து செயல்படும் திறன். … இது பொதுவான மக்களை அசாதாரண முடிவுகளை அடைய அனுமதிக்கும் எரிபொருள் தான். -ஆண்ட்ரூ கார்னெகி

இது அமைதி மற்றும் போர் எதிர்ப்பு இயக்கத்தின் ஒரு மூலோபாய மாநாடு என்பதால், முதல் உலகப் போரின் நூற்றாண்டு விழாவின் பின்னணியில் இது நடைபெற்று வருவதால், எனது கருத்துக்களை பெரும்பாலும் நூற்றாண்டு கவனம் செலுத்த வேண்டிய பிரச்சினைகள் மற்றும் வழியில் இதில் சமாதான இயக்கம் வரவிருக்கும் நான்கு ஆண்டுகளில் பரவி வரும் ஆண்டு நிகழ்வுகளுக்கு பங்களிக்க முடியும். ஐரோப்பாவில் மட்டுமல்ல, உலகெங்கிலும் உள்ள ஏராளமான நினைவு நிகழ்வுகள் போர் எதிர்ப்பு மற்றும் சமாதான இயக்கத்திற்கு அதன் நிகழ்ச்சி நிரலை விளம்பரப்படுத்தவும் முன்னேறவும் ஒரு வாய்ப்பை வழங்குகின்றன.

இதுவரை இந்த நிகழ்ச்சி நிரல் உத்தியோகபூர்வ நினைவுத் திட்டத்தில் இருந்து பெரும்பாலும் இல்லை என்று தெரிகிறது, குறைந்தபட்சம் பிரிட்டனில் இதுபோன்ற திட்டத்தின் திட்டவட்டங்கள் முதலில் 11 இல் வழங்கப்பட்டன^th அக்டோபர் 2012 பிரதமர் டேவிட் கேமரூன் லண்டனில் உள்ள இம்பீரியல் போர் அருங்காட்சியகத்தில் ஒரு உரையில் [1]. அவர் அங்கு ஒரு சிறப்பு ஆலோசகர் மற்றும் ஆலோசனைக் குழுவை நியமிப்பதாக அறிவித்தார், மேலும் அரசாங்கம் 50 மில்லியன் டாலர் சிறப்பு நிதியை கிடைக்கச் செய்து வருவதாகவும் அறிவித்தார். முதல் உலகப் போரின் நினைவுகளின் ஒட்டுமொத்த நோக்கம் மூன்று மடங்கு, அவர் கூறினார்: 'சேவை செய்தவர்களை க honor ரவிப்பதற்காக; இறந்தவர்களை நினைவில் கொள்ள; மேலும் கற்றுக்கொண்ட பாடங்கள் எங்களுடன் என்றென்றும் வாழ்கின்றன என்பதை உறுதிப்படுத்தவும். 'க oring ரவித்தல், நினைவில் வைத்தல் மற்றும் கற்றல் பாடங்கள்' உண்மையில் பொருத்தமானவை என்பதை நாங்கள் (அதாவது அமைதி இயக்கம்) ஒப்புக் கொள்ளலாம், ஆனால் இந்த மூன்று தலைப்புகளின் கீழ் முன்மொழியப்பட்டவற்றின் துல்லியமான தன்மை மற்றும் உள்ளடக்கம் குறித்து உடன்படவில்லை.

இந்த சிக்கலைத் தீர்ப்பதற்கு முன், பிரிட்டனில் என்ன செய்யப்படுகிறது என்பதை சுருக்கமாகக் குறிப்பிடுவது பயனுள்ளதாக இருக்கும். £ 50 மில்லியனில், £ 10 மில்லியன் இம்பீரியல் போர் அருங்காட்சியகத்திற்கு ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது, அதில் கேமரூன் ஒரு சிறந்த அபிமானி. பெல்ஜியம் மற்றும் பிரான்சில் உள்ள போர்க்களங்களுக்கு மாணவர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்களின் வருகையை செயல்படுத்த, பள்ளிகளுக்கு N 5 மில்லியனுக்கும் அதிகமான தொகை ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. அரசாங்கத்தைப் போலவே, பிபிசியும் முதல் உலகப் போர் நூற்றாண்டுக்கு ஒரு சிறப்பு கட்டுப்பாட்டாளரை நியமித்துள்ளது. இதற்கான அதன் நிரலாக்கமானது, 16 இல் அறிவிக்கப்பட்டது^th அக்டோபர் 2013, இது இதுவரை மேற்கொண்ட வேறு எந்த திட்டத்தையும் விட பெரியது மற்றும் லட்சியமானது. [2] தேசிய வானொலி மற்றும் தொலைக்காட்சி ஒளிபரப்பாளர் 130 திட்டங்களுக்கு மேல் நியமித்துள்ளார், ரேடியோ மற்றும் டிவியில் 2,500 மணிநேர ஒளிபரப்பு உள்ளது. உதாரணமாக, பிபிசியின் முதன்மை வானொலி நிலையமான பிபிசி ரேடியோ எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், மிகப் பெரிய நாடகத் தொடர்களில் ஒன்றை நியமித்துள்ளது, எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ் எபிசோடுகளை பரப்புகிறது, மற்றும் வீட்டு முன் பகுதியைக் கையாளுகிறது. பிபிசி, இம்பீரியல் போர் அருங்காட்சியகத்துடன் இணைந்து, முன்னோடியில்லாத அளவு காப்பகப் பொருள்களைக் கொண்ட ஒரு 'டிஜிட்டல் கல்லறை' ஒன்றை உருவாக்குகிறது. இது போரின் போது தங்கள் உறவினர்களின் அனுபவங்களின் கடிதங்கள், டைரிகள் மற்றும் புகைப்படங்களை பதிவேற்ற பயனர்களை அழைக்கிறது. அதே வலைத்தளம் முதன்முறையாக அருங்காட்சியகத்தின் வசம் உள்ள 4 மில்லியனுக்கும் அதிகமான இராணுவ சேவை பதிவுகளுக்கான அணுகலை வழங்கும். ஜூலை 600 இல், இந்த அருங்காட்சியகம் இதுவரை கண்டிராத முதல் உலகப் போரின் மிகப் பெரிய பின்னோக்கினைக் கொண்டிருக்கும் (என்ற தலைப்பில் உண்மை மற்றும் நினைவகம்: முதல் உலகப் போரின் பிரிட்டிஷ் கலை). [3] டேட் மாடர்ன் (லண்டன்) மற்றும் இம்பீரியல் போர் மியூசியம் நார்த் (சால்ஃபோர்ட், மான்செஸ்டர்) போன்றவற்றில் இதே போன்ற கண்காட்சிகள் இருக்கும்.

ஆரம்பத்தில் இருந்தே, நினைவுகூரலின் தன்மை குறித்து பிரிட்டனில் சர்ச்சை எழுந்தது, குறிப்பாக, இதுவும் ஒரு கொண்டாட்டம் - கொண்டாட்டம், அதாவது பிரிட்டிஷ் தீர்மானம் மற்றும் இறுதியில் வெற்றி பெற்றது, இதன் மூலம் நாட்டிற்கு மட்டுமல்ல, சுதந்திரத்தையும் ஜனநாயகத்தையும் பாதுகாக்கிறது. கூட்டாளிகளுக்கும் (ஆனால் காலனிகளுக்கு அவசியமில்லை!). அரசாங்க அமைச்சர்கள், முன்னணி வரலாற்றாசிரியர்கள், இராணுவ பிரமுகர்கள் மற்றும் பத்திரிகையாளர்கள் விவாதத்தில் இணைந்தனர்; தவிர்க்க முடியாமல் ஜேர்மன் தூதரும் இதில் ஈடுபட்டார். பிரதமர் தனது உரையில் சுட்டிக்காட்டியபடி, நினைவுகூரல் நல்லிணக்கத்தின் கருப்பொருளைக் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்றால், இது ஒரு நிதானமான (வெற்றிகரமான குங்-ஹோவை விட) அணுகுமுறையின் அவசியத்தை பரிந்துரைக்கும்.

கிரேட் பிரிட்டனில் இதுவரை நடந்த பொது விவாதம், எந்தவொரு வகையிலும், ஒரு குறுகிய கவனம் செலுத்துவதன் மூலம் வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, மேலும் இது மிகவும் குறுகியதாக வரையப்பட்ட அளவுருக்களில் நடத்தப்பட்டுள்ளது. இதுவரை காணாமல் போனவை பின்வரும் அம்சங்கள் மற்றும் அவை வேறு இடங்களிலும் பொருந்தக்கூடும்.

1. பிளஸ் சி மாற்றம்…?

முதலில், ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை, விவாதம் போரின் உடனடி காரணங்கள் மற்றும் போர் பொறுப்பு பிரச்சினை ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்தியுள்ளது. சரஜேவோவில் நடந்த கொலைகளுக்கு முன்னர் போரின் விதைகள் நன்கு விதைக்கப்பட்டன என்ற உண்மையை இது மறைக்கக்கூடாது. மிகவும் பொருத்தமான மற்றும் ஆக்கபூர்வமான மற்றும் குறைவான பிளவுபடுத்தும் அணுகுமுறை தனிப்பட்ட நாடுகளில் அல்ல, மாறாக ஒட்டுமொத்த சர்வதேச அமைப்பிலும் கவனம் செலுத்த வேண்டும். இது தேசியவாதம், ஏகாதிபத்தியம், காலனித்துவம், இராணுவவாதம் ஆகியவற்றின் சக்திகளுக்கு கவனத்தை ஈர்க்கும், இது ஆயுத மோதலுக்கு களமிறங்கியது. யுத்தம் தவிர்க்க முடியாதது, அவசியமானது, புகழ்பெற்றது மற்றும் வீரமானது என்று பரவலாகக் கருதப்பட்டது.

இவை எந்த அளவிற்கு என்று நாம் கேட்க வேண்டும் முறையான போரின் காரணங்கள் - முதல் உலகப் போரின் விளைவாக - இன்றும் நம்முடன் உள்ளன. பல ஆய்வாளர்களின் கூற்றுப்படி, இன்று உலகம் தன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் நிலைமை 1914 இல் போருக்கு முன்னதாக ஐரோப்பாவின் நிலைமையுடன் வேறுபடவில்லை. சமீபத்தில், ஜப்பானுக்கும் சீனாவிற்கும் இடையிலான பதட்டங்கள் பல வர்ணனையாளர்களைக் கவனிக்க வழிவகுத்தன, இன்று பெரிய யுத்தத்தின் ஆபத்து இருந்தால், அது இந்த நாடுகளுக்கு இடையில் இருக்கக்கூடும் - மேலும் அது அவர்களுக்கும் பிராந்தியத்திற்கும் மட்டுப்படுத்தப்பட்டிருப்பது கடினம். ஐரோப்பாவில் 1914 இன் கோடைகாலத்துடன் ஒப்புமைகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. உண்மையில், ஜனவரி 2014 இல் டாவோஸில் நடைபெற்ற வருடாந்திர உலக பொருளாதார மன்றத்தில், ஜப்பானிய பிரதம மந்திரி ஷின்சோ அபே, தற்போதைய சீன-ஜப்பானிய போட்டியை ஆங்கிலோ-ஜேர்மனியுடன் 20 இன் தொடக்கத்தில் ஒப்பிடும்போது கவனத்துடன் விசாரணை நடத்தப்பட்டது.^th நூற்றாண்டு. [இதற்கு இணையானது என்னவென்றால், ஜெர்மனி 1914 இல் இருந்ததைப் போல, இன்று சீனா ஒரு வளர்ந்து வரும், பொறுமையற்ற மாநிலமாக உள்ளது. 1914 இல் பிரிட்டனைப் போலவே அமெரிக்காவும் வெளிப்படையான சரிவில் ஒரு மேலாதிக்க சக்தியாகும். 1914 இல் பிரான்ஸைப் போலவே ஜப்பானும், அந்த வீழ்ச்சியடைந்து வரும் சக்தியின் பாதுகாப்பிற்காக சார்ந்துள்ளது.] போட்டி தேசியவாதங்கள், இப்போது போலவே, போரைத் தூண்டலாம். முதல் உலகப் போரின் முன்னணி ஆக்ஸ்போர்டு வரலாற்றாசிரியரான மார்கரெட் மேக்மில்லனின் கூற்றுப்படி, மத்திய கிழக்கு நாடுகளும் இன்று 1914 இல் பால்கன்களுடன் ஒரு கவலையான ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளன. [4] முன்னணி அரசியல்வாதிகள் மற்றும் வரலாற்றாசிரியர்கள் இத்தகைய ஒப்புமைகளை வரைய முடியும் என்ற உண்மை ஒரு காரணமாக இருக்க வேண்டும் கவலைப்பட. 1914-1918 பேரழிவிலிருந்து உலகம் எதுவும் கற்றுக்கொள்ளவில்லையா? ஒரு முக்கியமான விஷயத்தில் இது மறுக்கமுடியாதது: மாநிலங்கள் தொடர்ந்து ஆயுதம் ஏந்தியுள்ளன, மேலும் அவர்களின் சர்வதேச உறவுகளில் சக்தியையும் சக்தியின் அச்சுறுத்தலையும் பயன்படுத்துகின்றன.

நிச்சயமாக, இப்போது உலகளாவிய நிறுவனங்கள் உள்ளன, முதன்மையாக ஐக்கிய நாடுகள் சபை, உலகத்தை அமைதியாக வைத்திருப்பது இதன் முதன்மை நோக்கம். அதனுடன் செல்ல சர்வதேச சட்டம் மற்றும் நிறுவனங்களின் மிகவும் வளர்ந்த அமைப்பு உள்ளது. இரண்டு உலகப் போர்களைத் தோற்றுவித்த ஐரோப்பாவில் இப்போது ஒரு யூனியன் உள்ளது.

இது முன்னேற்றம் என்றாலும், இந்த நிறுவனங்கள் பலவீனமானவை, அவற்றின் விமர்சகர்கள் இல்லாமல் இல்லை. இந்த முன்னேற்றங்களுக்கு சமாதான இயக்கம் சில வரவுகளை எடுக்க முடியும், மேலும் ஐ.நா.வின் சீர்திருத்தத்திற்கும் சர்வதேச சட்டத்தின் முக்கிய கொள்கைகளை நன்கு அறியப்பட்ட மற்றும் சிறப்பாக பின்பற்றுவதற்கும் உறுதியளித்துள்ளது.

2. சமாதானம் செய்பவர்களை நினைவுகூருதல் மற்றும் அவர்களின் மரபுக்கு மதிப்பளித்தல்

இரண்டாவதாக, இதுவரை நடந்த விவாதம் பல நாடுகளில் 1914 க்கு முன்னர் போர் எதிர்ப்பு மற்றும் சமாதான இயக்கம் இருந்தது என்ற உண்மையை பெரும்பாலும் புறக்கணித்துள்ளது. அந்த இயக்கம் தனிநபர்கள், இயக்கங்கள், அமைப்புகள் மற்றும் நிறுவனங்களை உள்ளடக்கியது, அவை யுத்தம் மற்றும் சமாதானம் தொடர்பாக நடைமுறையில் உள்ள கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளவில்லை, மேலும் நாடுகள் தங்கள் மோதல்களைத் தீர்ப்பதற்கு யுத்தம் இனி ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய வழிமுறையாக இல்லாத ஒரு அமைப்பைக் கொண்டுவர முயன்றது.

உண்மையில், 2014 என்பது மாபெரும் போரின் தொடக்கத்தின் நூற்றாண்டு மட்டுமல்ல, ஆனால் இரு நூறாம் ஆண்டு விழா அமைதி இயக்கத்தின். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், 1914 இல் போர் தொடங்குவதற்கு ஒரு நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, அந்த இயக்கம் பிரச்சாரமும் போரின் ஆபத்துகள் மற்றும் தீமைகள் பற்றியும், அமைதியின் நன்மைகள் மற்றும் சாத்தியக்கூறுகள் பற்றியும் மக்களுக்குக் கற்பிப்பதற்காக பிரச்சாரம் செய்து வருகிறது. அந்த முதல் நூற்றாண்டின் போது, ​​நெப்போலியன் போர்களின் முடிவு முதல் முதல் உலகப் போரின் ஆரம்பம் வரை, அமைதி இயக்கத்தின் சாதனைகள் பரவலான கருத்துக்கு மாறாக, கணிசமானவை. வெளிப்படையாக, சமாதான இயக்கம் பெரும் யுத்தமாக இருந்த பேரழிவைத் தவிர்ப்பதில் வெற்றிபெறவில்லை, ஆனால் எந்த வகையிலும் அதன் முக்கியத்துவத்தையும் சிறப்பையும் குறைக்கவில்லை. இன்னும், இது இரு நூறாம் ஆண்டு விழா எங்கும் குறிப்பிடப்படவில்லை - அந்த இயக்கம் ஒருபோதும் இல்லாதது போல, அல்லது நினைவில் கொள்ளத் தகுதியற்றது போல.

நெப்போலியன் போர்களுக்குப் பின்னர், பிரிட்டன் மற்றும் அமெரிக்காவில் அமைதி இயக்கம் எழுந்தது. ஐரோப்பா கண்டத்திலும் பிற இடங்களிலும் படிப்படியாக பரவிய அந்த இயக்கம், சர்வதேச இராஜதந்திரத்தில் பல நிறுவனங்கள் மற்றும் புதுமைகளுக்கு அடித்தளத்தை அமைத்தது, இது நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் பலனளிக்கும், மற்றும் பெரும் போருக்குப் பிறகு - நடுவர் கருத்து போன்றவை முரட்டுத்தனத்திற்கு மிகவும் நியாயமான மற்றும் பகுத்தறிவு மாற்றாக. நிராயுதபாணியாக்கம், கூட்டாட்சி ஒன்றியம், ஐரோப்பிய ஒன்றியம், சர்வதேச சட்டம், சர்வதேச அமைப்பு, காலனித்துவமயமாக்கல், பெண்கள் விடுதலை ஆகியவை சமாதான இயக்கத்தால் ஊக்குவிக்கப்பட்ட பிற யோசனைகள். 20 இன் உலகப் போர்களுக்குப் பிறகு இந்த யோசனைகள் பல முன்னணியில் வந்துள்ளன^th நூற்றாண்டு, மற்றும் சில உணரப்பட்டுள்ளன, அல்லது குறைந்தபட்சம் ஓரளவு.

முதலாம் உலகப் போருக்கு முந்தைய இரண்டு தசாப்தங்களில் சமாதான இயக்கம் குறிப்பாக உற்பத்தித் திறன் வாய்ந்தது, அதன் நிகழ்ச்சி நிரல் அரசாங்கத்தின் மிக உயர்ந்த மட்டங்களை எட்டியது, எடுத்துக்காட்டாக, 1899 மற்றும் 1907 இன் ஹேக் அமைதி மாநாடுகளில். இந்த முன்னோடியில்லாத மாநாடுகளின் நேரடி விளைவாக - ஆயுதப் பந்தயத்தை நிறுத்தவும், அமைதியான நடுவர் மூலம் போரை மாற்றவும் ஜார் நிக்கோலஸ் II விடுத்த வேண்டுகோளை (எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்) பின்பற்றியது - அமைதி அரண்மனையின் கட்டுமானம், இது 1898 இல் அதன் கதவுகளைத் திறந்து கொண்டாடியது ஆகஸ்ட் 1913 இல் அதன் நூற்றாண்டு. 2013 முதல், இது நிச்சயமாக ஐ.நா.வின் சர்வதேச நீதிமன்றத்தின் இருக்கை. நவீன பரோபகாரத்தின் முன்னோடியாகவும், போரின் தீவிர எதிர்ப்பாளராகவும் இருந்த ஸ்காட்டிஷ்-அமெரிக்க எஃகு அதிபர் ஆண்ட்ரூ கார்னகியின் சிறப்பிற்கு உலகம் அமைதி அரண்மனைக்கு கடமைப்பட்டிருக்கிறது. வேறு எவரையும் போலல்லாமல், உலக அமைதியைப் பின்தொடர்வதற்கு அர்ப்பணித்த நிறுவனங்களை அவர் தாராளமாக வழங்கினார், அவற்றில் பெரும்பாலானவை இன்றும் உள்ளன.

அதேசமயம், சர்வதேச நீதிமன்றத்தை அமைக்கும் அமைதி அரண்மனை, யுத்தத்தை மாற்றுவதற்கான அதன் உயர் பணியைக் காக்கிறது, அமைதிக்கான கார்னகியின் மிகவும் தாராளமான மரபு, சர்வதேச அமைதிக்கான கார்னகி எண்டோவ்மென்ட் (CEIP), அதன் நிறுவனர் நம்பிக்கையிலிருந்து வெளிப்படையாக விலகிவிட்டது போரை ஒழித்தல், இதன் மூலம் மிகவும் தேவையான வளங்களின் அமைதி இயக்கத்தை இழக்கிறது. அரசாங்கங்கள் மீது பயனுள்ள அழுத்தத்தை செலுத்தக்கூடிய ஒரு வெகுஜன இயக்கமாக அந்த இயக்கம் ஏன் வளரவில்லை என்பதை இது ஓரளவு விளக்கக்கூடும். இதைப் பற்றி ஒரு கணம் சிந்திக்க வேண்டியது அவசியம் என்று நான் நம்புகிறேன். அமெரிக்காவின் மிகவும் பிரபலமான சமாதான ஆர்வலராகவும், உலகின் பணக்காரராகவும் இருந்த 1910 இல் கார்னகி தனது சமாதான அடித்தளத்தை 10 மில்லியனுடன் வழங்கினார். இன்றைய பணத்தில், இது $ 3,5 க்கு சமம் பில்லியன். சமாதான இயக்கம் - அதாவது, போரை ஒழிப்பதற்கான இயக்கம் - அந்த வகையான பணத்தை அணுகினால், அல்லது அதன் ஒரு பகுதியைக் கூட இன்று என்ன செய்ய முடியும் என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள். துரதிர்ஷ்டவசமாக, கார்னகி வக்காலத்து மற்றும் செயல்பாட்டை ஆதரித்தாலும், அவரது அமைதி எண்டோமென்ட்டின் அறங்காவலர்கள் ஆராய்ச்சியை விரும்பினர். 1916 இன் ஆரம்பத்தில், முதல் உலகப் போரின் நடுப்பகுதியில், அறங்காவலர்களில் ஒருவர் நிறுவனத்தின் பெயரை சர்வதேசத்திற்கான கார்னகி எண்டோமென்ட் என்று மாற்ற வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார் நீதிபதி.

எண்டோவ்மென்ட் சமீபத்தில் அதன் 100 ஐ கொண்டாடியபோது^th ஆண்டு, அதன் தலைவர் (ஜெசிகா டி. மேத்யூஸ்), இந்த அமைப்பை 'மிகப் பழமையான சர்வதேச விவகாரங்கள் என்று அழைத்தார் தொட்டி நினைக்கிறேன் அமெரிக்காவில் '[5] அதன் நோக்கம், நிறுவனரின் வார்த்தைகளில்,' போரை ஒழிப்பதை விரைவுபடுத்துவதே, நமது நாகரிகத்தின் மீது மோசமான வெடிப்பு 'என்று அவர் கூறுகிறார், ஆனால் அவர் கூறுகிறார்,' அந்த இலக்கு எப்போதும் அடைய முடியாதது '. உண்மையில், 1950 கள் மற்றும் 1960 களின் போது எண்டோவ்மென்ட்டின் தலைவர் ஏற்கனவே கூறியதை அவர் மீண்டும் சொன்னார். முன்னாள் அமெரிக்க வெளியுறவுத்துறை அதிகாரி ஜோசப் ஈ. ஜான்சன், 'ஐ.நா. மற்றும் பிற சர்வதேச அமைப்புகளுக்கான உறுதியான ஆதரவிலிருந்து நிறுவனத்தை நகர்த்தினார்' என்று எண்டோமென்ட் வெளியிட்ட சமீபத்திய வரலாற்றின் படி. மேலும், '… முதன்முறையாக, கார்னகி எண்டோமென்ட்டின் தலைவர் [விவரித்தார்] ஆண்ட்ரூ கார்னகியின் சமாதானத்தைப் பற்றிய பார்வை, ஒரு வயதினரின் கலைப்பொருளாக, நிகழ்காலத்திற்கான உத்வேகமாக இல்லாமல். நிரந்தர சமாதானத்தின் எந்தவொரு நம்பிக்கையும் ஒரு மாயை '. [6] முதல் உலகப் போர் கார்னேகிக்கு போர் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கையான நம்பிக்கையை மறுபரிசீலனை செய்ய கட்டாயப்படுத்தியது'விரைவில் நாகரிக மனிதர்களுக்கு அவமானகரமானதாக நிராகரிக்கப்பட வேண்டும் 'ஆனால் அவர் தனது நம்பிக்கையை முழுவதுமாக விட்டுவிட்டார் என்பது சாத்தியமில்லை. உட்ரோ வில்சனின் ஒரு சர்வதேச அமைப்பின் கருத்தை அவர் உற்சாகமாக ஆதரித்தார், மேலும் கார்னகி பரிந்துரைத்த பெயரை 'லீக் ஆஃப் நேஷன்ஸ்' ஜனாதிபதி ஏற்றுக்கொண்டபோது மகிழ்ச்சியடைந்தார். முழு நம்பிக்கை, அவர் 1919 இல் இறந்தார். சமாதானத்திற்கான தனது பெரிய எண்டோமென்ட்டை நம்பிக்கையிலிருந்து விலக்கி, போரை ஒழிக்க முடியும் மற்றும் அகற்ற வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையிலிருந்து அவர் என்ன சொல்வார்? அதன் மூலம் சமாதான இயக்கத்தை அதன் பெரிய காரணத்தைத் தொடர தேவையான முக்கிய வளங்களிலிருந்து பறித்திருக்கிறீர்களா? பான் கீ மூன் சொல்லும் போது மிகவும் சரியானது, மேலும், 'உலகம் அதிக ஆயுதம் ஏந்தியிருக்கிறது, அமைதிக்கு நிதியுதவி இல்லை' என்று மீண்டும் மீண்டும் கூறுகிறார். சர்வதேச அமைதி பணியகம் முதன்முதலில் முன்மொழியப்பட்ட 'இராணுவ செலவினங்களுக்கான உலகளாவிய நாள்' (ஜி.டி.ஏ.எம்.எஸ்) இந்த பிரச்சினையை சரியாக தீர்க்கிறது (4^th 14 இல் பதிப்பு^th ஏப்ரல் 2014). [7]

முதலாம் உலகப் போருக்கு முந்தைய சர்வதேச அமைதி இயக்கத்தின் மற்றொரு மரபு மற்றொரு வெற்றிகரமான தொழிலதிபர் மற்றும் சமாதான பரோபகாரரின் பெயருடன் தொடர்புடையது, அவர் ஒரு சிறந்த விஞ்ஞானியாகவும் இருந்தார்: ஸ்வீடிஷ் கண்டுபிடிப்பாளர் ஆல்பிரட் நோபல். அமைதிக்கான நோபல் பரிசு, முதன்முதலில் 1901 இல் வழங்கப்பட்டது, முக்கியமாக அவர் ஒரு காலத்தில் பாரிஸில் தனது செயலாளராக இருந்த ஆஸ்திரிய பரோனஸான பெர்த்தா வான் சட்னருடன் நெருங்கிய தொடர்பின் விளைவாகும், ஒரு வாரம் மட்டுமே. அவர் விற்பனையாகும் நாவலான தருணத்திலிருந்து இயக்கத்தின் மறுக்கமுடியாத தலைவரானார், உங்கள் கீழே போ ஆயுத (டை வாஃபென் நைடர்!) 1889 இல் தோன்றியது, அவள் இறக்கும் வரை, இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 21 இல்^st ஜூன் 1914, சரஜெவோவில் காட்சிகளுக்கு ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு. 21 இல்^st இந்த ஆண்டின் ஜூன் (2014), அவர் இறந்த நூற்றாண்டை நினைவுகூர்கிறோம். இதுவும் 125 என்பதையும் நாம் மறந்து விடக்கூடாது^th அவரது புகழ்பெற்ற நாவலின் வெளியீட்டின் ஆண்டு. போர் மற்றும் சமாதானத்தைப் பற்றி ஒன்று அல்லது இரண்டு விஷயங்களை அறிந்த லியோ டால்ஸ்டாய் அக்டோபர் 1891 இல் தனது நாவலைப் படித்த பிறகு அவருக்கு எழுதியதை நான் மேற்கோள் காட்ட விரும்புகிறேன்: 'உங்கள் வேலையை நான் பெரிதும் பாராட்டுகிறேன், மற்றும் வெளியீடு என்ற எண்ணம் எனக்கு வருகிறது உங்கள் நாவல் ஒரு மகிழ்ச்சியான ஆகஸ்ட். - அடிமைத்தனத்தை ஒழிப்பதற்கு முன்னதாக திருமதி பீச்சர் ஸ்டோவ் என்ற பெண்ணின் புகழ்பெற்ற புத்தகம்; யுத்தத்தை ஒழிப்பது உங்களுடையது என்று கடவுள் அனுமதிப்பார். [8] நிச்சயமாக, பெர்த்தா வான் சட்னரை விட எந்தப் பெண்ணும் போரைத் தவிர்ப்பதற்கு அதிகம் செய்யவில்லை. [9]

என்று வாதிடலாம் உங்கள் ஆயுதங்களை கீழே போடு அமைதிக்கான நோபல் பரிசை உருவாக்கியதன் பின்னணியில் உள்ள புத்தகம் (இதில் ஆசிரியர் 1905 இல் முதல் பெண் பெறுநராக ஆனார்). அந்த பரிசு, சாராம்சத்தில், பெர்த்தா வான் சட்னரால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட சமாதான இயக்கத்திற்கான பரிசு, மேலும் குறிப்பாக, நிராயுதபாணியாக்கலுக்கான பரிசு. இது மீண்டும் ஒன்றாக மாற வேண்டும் என்று சமீபத்திய ஆண்டுகளில் நோர்வே வழக்கறிஞரும் சமாதான ஆர்வலருமான ஃப்ரெட்ரிக் ஹெஃபர்மெல் தனது கவர்ச்சிகரமான புத்தகத்தில் வற்புறுத்தினார். நோபல் அமைதிக்கான பரிசு: நோபல் உண்மையிலேயே தேவை. [10]

1914 க்கு முந்தைய சமாதான பிரச்சாரங்களின் சில முக்கிய நபர்கள் எதிர்கால சக யுத்தத்தின் ஆபத்துகள் மற்றும் அனைத்து செலவிலும் அதைத் தடுக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை தங்கள் சக குடிமக்களை வற்புறுத்துவதற்காக வானத்தையும் பூமியையும் நகர்த்தினர். அவரது பெஸ்ட்செல்லரில், தி கிரேட் மாயை: நாடுகளில் இராணுவ சக்தியை அவர்களின் பொருளாதார மற்றும் சமூக நன்மைக்கு தொடர்புபடுத்தும் ஆய்வு, ஆங்கில ஊடகவியலாளர் நார்மன் ஏஞ்சல் வாதிட்டார், முதலாளித்துவ நாடுகளின் சிக்கலான பொருளாதார மற்றும் நிதி சார்ந்திருத்தல் அவற்றுக்கிடையே பகுத்தறிவற்ற மற்றும் எதிர்-உற்பத்தித்திறனை ஏற்படுத்தியுள்ளது, இதன் விளைவாக பெரும் பொருளாதார மற்றும் சமூக இடப்பெயர்வு ஏற்பட்டது. [11]

யுத்தத்தின் போதும் அதற்குப் பின்னரும், போருடன் பொதுவாக தொடர்புடைய உணர்வு 'ஏமாற்றம்', ஏஞ்சலின் ஆய்வறிக்கையை ஏராளமாக நிரூபிக்கிறது. போரின் தன்மையும், அதன் விளைவுகளும் பொதுவாக எதிர்பார்க்கப்பட்டவற்றிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தன. சுருக்கமாக, எதிர்பார்த்தது 'வழக்கம் போல் போர்'. யுத்தம் தொடங்கிய உடனேயே, 'சிறுவர்கள் அகழிகளிலிருந்து வெளியேறி, கிறிஸ்துமஸ் பண்டிகைக்கு வீட்டிற்கு வருவார்கள்' என்ற பிரபலமான முழக்கத்தில் இது பிரதிபலித்தது. கிறிஸ்துமஸ் 1914 என்பது நிச்சயமாக. நிகழ்வில், வெகுஜன படுகொலைகளில் இருந்து தப்பியவர்கள் நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு வீடு திரும்பினர்.

யுத்தம் தொடர்பான தவறான கணக்கீடுகள் மற்றும் தவறான கருத்துக்களை விளக்கும் முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று, அதன் திட்டமிடல் மற்றும் செயல்பாட்டில் ஈடுபட்டுள்ளவர்களின் கற்பனையின்மை. [12] ஆயுத தொழில்நுட்பத்தின் முன்னேற்றம் எவ்வாறு என்பதை அவர்கள் முன்கூட்டியே எதிர்பார்க்கவில்லை - குறிப்பாக, ஃபயர்பவரை அதிகரிப்பதன் மூலம் இயந்திர துப்பாக்கி - காலாட்படை மத்தியில் பாரம்பரிய போர்களை வழக்கற்றுப் போய்விட்டது. போர்க்களத்தில் முன்னேற்றம் இனிமேல் சாத்தியமில்லை, துருப்புக்கள் தங்களை அகழிகளில் தோண்டி எடுக்கும், இதன் விளைவாக முட்டுக்கட்டை ஏற்படும். போரின் உண்மை, அது என்ன ஆனது - அதாவது. தொழில்மயமாக்கப்பட்ட வெகுஜன படுகொலை - போர் வெளிவருகையில் மட்டுமே வெளிப்படும் (பின்னர் கூட தளபதிகள் கற்றுக்கொள்வது மெதுவாக இருந்தது, பிரிட்டிஷ் தளபதி ஜெனரல் டக்ளஸ் ஹெய்கின் விஷயத்தில் நன்கு ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது).

ஆயினும்கூட, யுத்தம் தொடங்குவதற்கு ஒரு பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பே 1898 இல், போலந்து-ரஷ்ய தொழில்முனைவோர் மற்றும் நவீன அமைதி ஆராய்ச்சியின் முன்னோடியான ஜான் ப்ளொச் (1836-1902), போரின் போர் பற்றி ஒரு தீர்க்கதரிசன 6 தொகுதி ஆய்வில் வாதிட்டார். எதிர்காலத்தில் இது மற்றவர்களைப் போன்ற ஒரு போராக இருக்கும். ஜேர்மன் பதிப்பின் முன்னுரையில் அவர் எழுதிய 'அடுத்த பெரிய யுத்தத்தில் ஒருவர் மரணத்துடன் ஒரு ரெண்டெஸ்-வ ous ஸ் பற்றி பேச முடியும். [13] அத்தகைய போர்' சாத்தியமற்றது '- சாத்தியமற்றது, அதாவது, தற்கொலை விலையில் தவிர. யுத்தம் வந்தபோது இதுதான் நிரூபிக்கப்பட்டது: ஆஸ்திரிய-ஹங்கேரிய, ஒட்டோமான், ரோமானோவ் மற்றும் வில்ஹெல்மைன் பேரரசுகளின் கலைப்பு உட்பட ஐரோப்பிய நாகரிகத்தின் தற்கொலை. அது முடிந்ததும், மக்கள் அறிந்திருந்தபடியே யுத்தமும் உலகத்தை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது. ஆஸ்திரிய எழுத்தாளர் ஸ்டீபன் ஸ்வேக்: 'போருக்கு மேலே' நின்ற ஒருவரின் மோசமான நினைவுக் குறிப்புகளின் தலைப்பில் இது சுருக்கமாகக் கூறப்படுகிறது: நேற்றைய உலகம். [14]

இந்த சமாதானவாதிகள் (அவர்களில் ஸ்வேக் ஒருவர், அவர் சமாதான இயக்கத்தில் தீவிரமாக பங்கேற்கவில்லை என்றாலும்), தங்கள் நாடுகள் போரில் பேரழிவிற்கு ஆளாகாமல் தடுக்க விரும்பியவர்கள், உண்மையான தேசபக்தர்கள், ஆனால் பெரும்பாலும் அவதூறாக நடத்தப்பட்டனர் மற்றும் அப்பாவியாக இருந்த இலட்சியவாதிகள் என்று தள்ளுபடி செய்யப்பட்டனர், கற்பனாவாதிகள், கோழைகள் மற்றும் துரோகிகள். ஆனால் அவர்கள் அப்படி எதுவும் இல்லை. சாண்டி ஈ. கூப்பர் முதல் உலகப் போருக்கு முன்னர் சமாதான இயக்கம் குறித்த தனது ஆய்வுக்கு உரிமையளித்தார்: நாட்டுப்பற்று அமைதிவாதம்: ஐரோப்பாவில் போருக்கு எதிரான போர், 1815-1914.[15] அவர்களின் செய்தியை உலகம் அதிகம் கவனித்திருந்தால், பேரழிவு தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம். ஜேர்மன் சமாதான வரலாற்றாசிரியர்களின் டொயன் கார்ல் ஹோல், ஜேர்மன் பேசும் ஐரோப்பாவில் அமைதி இயக்கத்தின் அற்புதமான வேட்-மெக்கம் பற்றிய தனது அறிமுகத்தில் குறிப்பிட்டது போல்: 'வரலாற்று சமாதான இயக்கம் பற்றிய பெரும்பாலான தகவல்கள் ஐரோப்பா எவ்வளவு துன்பத்தை அனுபவிக்கும் என்பதை சந்தேக நபர்களுக்கு காண்பிக்கும் சமாதானவாதிகளின் எச்சரிக்கைகள் பல காது கேளாத காதுகளில் விழாமல் இருந்திருந்தால், மற்றும் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட சமாதானத்தின் நடைமுறை முயற்சிகள் மற்றும் திட்டங்கள் உத்தியோகபூர்வ அரசியலிலும் இராஜதந்திரத்திலும் ஒரு தொடக்கத்தைக் கண்டன '. [16]

ஹோல் சரியாக குறிப்பிடுவது போல, முதல் உலகப் போருக்கு முன்னர் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட சமாதான இயக்கத்தின் இருப்பு மற்றும் சாதனைகள் குறித்த விழிப்புணர்வு அதன் விமர்சகர்களை ஒருவித மனத்தாழ்மைக்கு ஊக்குவிக்க வேண்டும் என்றால், அதே நேரத்தில் அது இன்று அந்த இயக்கத்தின் வாரிசுகளுக்கு ஊக்கத்தையும் அளிக்க வேண்டும் . ஹோலை மீண்டும் மேற்கோள் காட்ட: 'அவர்களின் சமகாலத்தவர்களின் விரோதப் போக்கு அல்லது அக்கறையின்மை இருந்தபோதிலும், அவர்களின் சமாதான நம்பிக்கைகளுக்கு உறுதியுடன் உறுதியாக இருந்த முன்னோடிகளின் தோள்களில் நிற்பதற்கான உறுதி, இன்றைய அமைதி இயக்கத்தை பல சோதனையைத் தாங்கக்கூடியதாக மாற்றும் [17]

காயத்திற்கு அவமானத்தை சேர்க்க, இந்த 'எதிர்காலத்தின் முன்னோடிகள்' (ரோமெய்ன் ரோலண்டின் புகழ்பெற்ற சொற்றொடரில்) ஒருபோதும் அவர்களுக்கு வழங்கப்படவில்லை. நாங்கள் அவர்களை நினைவில் கொள்ளவில்லை; பள்ளி பாடப்புத்தகங்களில் கற்பித்தபடி அவை நம் வரலாற்றின் ஒரு பகுதியாக இல்லை; அவர்களுக்கு சிலைகள் இல்லை, தெருக்களுக்கு பெயரிடப்படவில்லை. வரலாற்றைப் பற்றிய ஒருதலைப்பட்ச பார்வை நாம் எதிர்கால சந்ததியினருக்கு தெரிவிக்கிறோம்! செயற்குழு வரலாற்று அமைதி ஆராய்ச்சியில் (கார்ல் ஹோல்) மற்றும் அவரது சகாக்களின் வரலாற்றாசிரியர்களின் முயற்சிகளுக்கு இது பெரும்பாலும் நன்றி.ஆர்பீட்ஸ்கிரீஸ் ஹிஸ்டோரிச் ஃபிரைடென்ஸ்போர்சுங்), மிகவும் மாறுபட்ட ஜெர்மனியின் இருப்பு சமீபத்திய தசாப்தங்களில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. [18] இது தொடர்பாக அமைதி வரலாற்றாசிரியர் ஹெல்முட் டொனாட் ப்ரெமனில் நிறுவப்பட்ட பதிப்பகத்திற்கு அஞ்சலி செலுத்த விரும்புகிறேன். அவருக்கு நன்றி, 1914 க்கு முந்தைய மற்றும் இடைக்கால காலங்களின் வரலாற்று ஜெர்மன் சமாதான இயக்கம் தொடர்பான வாழ்க்கை வரலாறுகள் மற்றும் பிற ஆய்வுகளின் நூலகம் இப்போது எங்களிடம் உள்ளது. அவரது பதிப்பகத்தின் தோற்றம் சுவாரஸ்யமானது: ஜேர்மன் வன்முறை வழிபாட்டை விமர்சிப்பவராகவும், 1920 இல் தேசியவாத படையினரால் கொலை செய்யப்பட்ட ஒரு குறிப்பிடத்தக்க கடல் மற்றும் காலனித்துவ அதிகாரியான ஹான்ஸ் பாஷேவின் சுயசரிதை வெளியீட்டாளரைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை - டொனாட் வெளியிட்டார் [1981] டொனாட் வெர்லாகில் தோன்றிய பலவற்றில் முதன்மையானது. [19] வருந்தத்தக்கது, இந்த இலக்கியங்களில் மிகக் குறைவானது ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டிருப்பதால், இது பிரிட்டனில் பரவலாகவும், ஒரு நாட்டிலும் ஒரு நாட்டிலும் பரவலாகப் பாதிக்கப்படவில்லை. மக்கள் பிரஷ்ய இராணுவவாதத்தில் மூழ்கி, ஒரு அமைதி இயக்கம் இல்லாமல்.

மற்ற இடங்களில், குறிப்பாக அமெரிக்காவில், அமைதி வரலாற்றாசிரியர்கள் கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் (வியட்நாம் போரினால் தூண்டப்பட்டவை) ஒன்றிணைந்துள்ளனர், இதனால் அமைதி இயக்கத்தின் வரலாறு பெருகிய முறையில் நன்கு ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது - இது மிகவும் துல்லியமான, சீரான மற்றும் உண்மையுள்ள கணக்கை மட்டுமல்ல போர் மற்றும் சமாதான வரலாற்றைப் பொறுத்தவரை, ஆனால் இன்று அமைதி மற்றும் போர் எதிர்ப்பு ஆர்வலர்களுக்கு ஒரு உத்வேகத்தை அளிக்கிறது. இந்த முயற்சியில் ஒரு மைல்கல் நவீன அமைதி தலைவர்களின் வாழ்க்கை வரலாற்று அகராதி, மற்றும் இது டொனாட்-ஹோல் லெக்சிகானுக்கு ஒரு துணை தொகுதியாகக் காணப்படலாம், அதன் நோக்கத்தை உலகம் முழுவதும் விரிவுபடுத்துகிறது.

முதல் உலகப் போரின் நினைவுகளில், முதலாவதாக, போரை ஏற்படுத்திய முறையான காரணிகளுக்கு நாம் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்றும், இரண்டாவதாக, 1914 க்கு முந்தைய தசாப்தங்களில், கடுமையான முயற்சிகளை மேற்கொண்டவர்களை நினைவில் வைத்து க honor ரவிக்க வேண்டும் என்றும் நான் இதுவரை வாதிட்டேன். யுத்த நிறுவனம் வெளியேற்றப்படும் ஒரு உலகத்தை கொண்டு வர. சமாதான வரலாற்றைப் பற்றிய அதிக விழிப்புணர்வும் கற்பித்தலும் மாணவர்களுக்கும் இளைஞர்களுக்கும் விரும்பத்தக்கது, உண்மையில் இன்றியமையாதது மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்த சமுதாயத்திற்கும் நீண்டுள்ளது. வரலாற்றைப் பற்றிய ஒரு சீரான பார்வையை வெளிப்படுத்துவதற்கான வாய்ப்புகள் - குறிப்பாக, போரை எதிர்ப்பவர்களை க oring ரவிப்பதற்கான வாய்ப்புகள் - ஐரோப்பாவிலும் உலகெங்கிலும் உள்ள எண்ணற்ற போர்க்கள தளங்களில் போரில் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் நினைவுகளில் இல்லை அல்லது புறக்கணிக்கப்படக்கூடாது.

3. கொல்லப்படாத ஹீரோக்கள்

நாங்கள் இப்போது மூன்றாவது கருத்தில் வருகிறோம். முதல் உலகப் போரைப் பொறுத்தவரை, போருக்கு எதிராக எச்சரித்தவர்களின் புறக்கணிப்பு மற்றும் அறியாமை (பிற்கால தலைமுறையினரின்), அதைத் தடுக்க தங்களால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தது, தங்கள் உயிரை இழந்த மில்லியன் கணக்கான வீரர்களால் எவ்வாறு உணரப்படும் என்று நாம் கேட்க வேண்டும் அந்த பேரழிவில். வெகுஜன படுகொலைகளைத் தடுக்க விரும்புவோரின் நினைவகம் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக சமூகம் மதிக்கும் என்று அவர்களில் பெரும்பாலோர் எதிர்பார்க்க மாட்டார்கள்? இருக்கிறது சேமிப்பு விட உன்னதமான மற்றும் வீரமான வாழ்க்கை இல்லை எடுத்து உயிர்களை? நாம் மறந்துவிடக் கூடாது: படையினர், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, பயிற்சியளிக்கப்பட்டவர்களாகவும், கொல்லப்படுவதற்கு ஆயுதம் தாங்கியவர்களாகவும் உள்ளனர், மேலும் அவர்கள் எதிராளியின் புல்லட்டுக்கு பலியாகும்போது, ​​அவர்கள் சேர்ந்த தொழிலின் தவிர்க்க முடியாத விளைவு இதுதான், அல்லது சேர நிர்பந்திக்கப்பட்டது. இங்கே, யுத்தத்தின் காட்டுமிராண்டித்தனத்தை வெறுத்த ஆண்ட்ரூ கார்னகி, 'காட்டுமிராண்டித்தனத்தின் ஹீரோக்களுடன்' முரண்பட்ட 'நாகரிகத்தின் மாவீரர்களை' க honor ரவிப்பதற்காக ஒரு 'ஹீரோ ஃபண்ட்' ஒன்றை உருவாக்கி நிறுவியவர். போரில் இரத்தம் சிந்தப்படுவதோடு தொடர்புடைய வீரத்தின் சிக்கலான தன்மையை அவர் உணர்ந்தார், மேலும் ஒரு தூய்மையான வீரம் இருப்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள விரும்பினார். சில சமயங்களில் தங்களுக்கு பெரும் ஆபத்தில், உயிர்களை மீட்டெடுத்த - வேண்டுமென்றே அவர்களை அழிக்காத பொதுமக்கள் வீராங்கனைகளை க honor ரவிக்க அவர் விரும்பினார். 1904 இல் பென்சில்வேனியாவின் தனது சொந்த ஊரான பிட்ஸ்பர்க்கில் முதன்முதலில் நிறுவப்பட்டது, பிற்காலத்தில் அவர் பத்து ஐரோப்பிய நாடுகளில் ஹீரோ நிதிகளை நிறுவினார், அவற்றில் பெரும்பாலானவை சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு [20] அவர்களின் நூற்றாண்டு விழாவைக் கொண்டாடின. ஜெர்மனியில், சமீபத்திய ஆண்டுகளில், புதுப்பிக்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளன கார்னகி ஸ்டிஃப்டுங் ஃபுயர் லெபன்ஸ்ரெட்டர்.

இதுதொடர்பாக க்ளென் பைஜ் மற்றும் ஹவாய் பல்கலைக்கழகத்தில் 25 பல்கலைக்கழகத்தில் அவர் நிறுவிய குளோபல் நோன்கில்லிங் சென்டர் (சிஜிஎன்கே) ஆகியவற்றின் பணிகளைக் குறிப்பிடுவது பொருத்தமானது. [21] கொரியப் போரின் இந்த வீரரும், முன்னணி அரசியல் விஞ்ஞானியும், மனிதகுலத்திலும் மனித ஆற்றலிலும் நம்பிக்கையும் நம்பிக்கையும் சமூகத்தை முக்கிய வழிகளில் மாற்றும் சக்தியைக் கொண்டுள்ளன என்று வாதிட்டார். ஒரு நபரை சந்திரனில் வைப்பது நீண்ட காலமாக நம்பிக்கையற்ற கனவாகக் கருதப்பட்டது, ஆனால் பார்வை, மன உறுதி மற்றும் மனித அமைப்பு ஆகியவை ஒன்றிணைந்து அதை சாத்தியமாக்குவதற்கு நம் காலத்தில் அது விரைவில் ஒரு நிஜமாக மாறியது. ஒரு வன்முறையற்ற உலகளாவிய மாற்றத்தை அதே வழியில் அடைய முடியும் என்று பைஜ் வற்புறுத்துகிறார், நாம் அதை நம்பினால் மட்டுமே, அதைக் கொண்டுவருவதில் உறுதியாக இருக்கிறோம். ஒரு தொழில்துறை அளவிலான கொலைகளை நான்கு ஆண்டுகளாக நினைவுகூருவது, சி.ஜி.என்.கே எழுப்பும் கேள்வியை தீவிரமாகக் கருத்தில் கொள்வதைத் தவிர்த்துவிட்டால், அது போதாது மற்றும் நேர்மையற்றது, அதாவது, 'நம் மனிதகுலத்தில் நாம் எவ்வளவு தூரம் வந்துள்ளோம்?' விஞ்ஞான மற்றும் தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் மிகப்பெரியது என்றாலும், போர்கள், கொலைகள் மற்றும் இனப்படுகொலை ஆகியவை தடையின்றி தொடர்கின்றன. கொல்லப்படாத உலகளாவிய சமூகத்தின் தேவை மற்றும் சாத்தியம் பற்றிய கேள்வி இந்த நேரத்தில் அதிக முன்னுரிமையைப் பெற வேண்டும்.

4. அணு ஆயுதங்களை ஒழித்தல்

நான்காவதாக, முதல் உலகப் போரின் நினைவுகள், அதில் இறந்தவர்களை நினைவுகூருவதற்கும் க hon ரவிப்பதற்கும் மட்டுமே (கொலை செய்யும் போது), அவை ஒரே ஒருவராக இருக்க வேண்டும், ஒருவேளை நினைவுகூரலின் மிக முக்கியமான அம்சமாக இருக்கக்கூடாது. இந்த மகத்தான இழப்பு மற்றும் வருத்தத்தை ஏற்படுத்திய யுத்தம் உண்மையில் இருந்திருந்தால், மில்லியன் கணக்கானவர்களின் மரணம் மற்றும் இன்னும் பலரின் துன்பங்கள் (உடல்ரீதியாகவோ அல்லது மனரீதியாகவோ அல்லது இருவருமே, எண்ணற்ற விதவைகள் மற்றும் அனாதைகள் உட்பட) சற்றே ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருக்கும். எல்லா யுத்தத்தையும் முடிவுக்கு கொண்டுவருவதற்கான போர். ஆனால் அது அவ்வாறு இல்லை.

முதல் உலகப் போரில் தங்கள் உயிர்களை இழந்த வீரர்கள் இன்று திரும்பி வருவார்கள் என்று என்ன சொல்வார்கள், போரை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்குப் பதிலாக, 1914 இல் தொடங்கிய போர் இன்னும் பெரிய ஒன்றை உருவாக்கியது, முடிவடைந்து இருபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு முதலாம் உலகப் போரின்? அமெரிக்க நாடக ஆசிரியர் இர்வின் ஷா அழைத்த ஒரு சக்திவாய்ந்த நாடகம் எனக்கு நினைவுக்கு வருகிறது இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்யுங்கள். மார்ச் மாதம் நியூயார்க் நகரில் முதன்முதலில் நிகழ்த்தப்பட்டது, இந்த குறுகிய, ஒரு செயல் நாடகத்தில், போரில் கொல்லப்பட்ட இறந்த ஆறு அமெரிக்க வீரர்கள் அடக்கம் செய்ய மறுக்கிறார்கள். [1936] அவர்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது என்று அவர்கள் புலம்புகிறார்கள் - அவர்களின் வாழ்க்கை குறைக்கப்பட்டது, அவர்களின் மனைவிகள் விதவை , அவர்களின் குழந்தைகள் அனாதை. எல்லாவற்றிற்கும் என்ன - ஒரு சில கெஜம் சேற்றுக்கு, ஒருவர் கடுமையாக புகார் கூறுகிறார். சடலங்கள், அவர்களுக்காக தோண்டப்பட்ட கல்லறைகளில் எழுந்து நின்று, படுத்துக் கொள்ள மறுக்கப்படுகின்றன - தளபதிகள் அவ்வாறு செய்யும்படி கட்டளையிடப்பட்டாலும், அவர்களில் ஒருவர் விரக்தியுடன் கூறுகிறார், 'அவர்கள் இந்த மாதிரியான விஷயங்களைப் பற்றி ஒருபோதும் சொல்லவில்லை வெஸ்ட் பாயிண்ட். ' வினோதமான நிலைமை குறித்து அறிவிக்கப்பட்ட போர் துறை, கதையை விளம்பரப்படுத்துவதை தடை செய்கிறது. இறுதியில், மற்றும் கடைசி முயற்சியாக, இறந்த வீரர்களின் மனைவிகள், அல்லது காதலி, அல்லது தாய், அல்லது சகோதரி, கல்லறைகளுக்கு வருமாறு அழைக்கப்படுகிறார்கள், தங்களை அடக்கம் செய்ய அனுமதிக்க தங்கள் ஆட்களை வற்புறுத்துகிறார்கள். ஒரு பதிலடி, 'ஒருவேளை நம்மில் பலர் இப்போது தரையில் இருக்கிறார்கள். ஒருவேளை பூமியால் அதைத் தாங்க முடியாது '. ஆண்கள் பிசாசால் பிடிக்கப்பட்டவர்கள் என்றும் பேயோட்டுதல் செய்கிறவர்கள் என்றும் நம்புகிற ஒரு பாதிரியார் கூட வீரர்களை படுத்துக் கொள்ள முடியாது. இறுதியில், சடலங்கள் மேடையில் இருந்து உலகத்தை சுற்றித் திரிகின்றன, போரின் முட்டாள்தனத்திற்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுகளை வாழ்கின்றன. (ஆசிரியர், பின்னர், மெக்கார்த்தி சிவப்பு பயத்தின் போது தடுப்புப்பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டார் மற்றும் 22 ஆண்டுகளாக ஐரோப்பாவில் நாடுகடத்தப்பட்டார்).

அணு ஆயுதங்களின் கண்டுபிடிப்பு, பயன்பாடு மற்றும் பெருக்கம் ஆகியவற்றைப் பற்றி அறிந்து கொண்டால், இந்த ஆறு வீரர்களும் போருக்கு எதிராக தங்கள் குரல்களை (மற்றும் சடலங்களை) எழுப்புவதை நிறுத்த இன்னும் குறைவாக தயாராக இருப்பார்கள் என்று கருதுவது நியாயமானது என்று நினைக்கிறேன். ஒருவேளை அது hibakusha, ஆகஸ்ட் 1945 இல் ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி அணு குண்டுவெடிப்பில் தப்பியவர்கள், இன்று இந்த வீரர்களை மிகவும் ஒத்திருக்கிறார்கள். தி hibakusha (முதுமையின் காரணமாக அவற்றின் எண்ணிக்கை விரைவாகக் குறைந்து வருகிறது) போரில் மரணத்திலிருந்து தப்பியது. அவர்களில் பலருக்கு, அவர்கள் இருந்த நரகமும், அவர்களின் வாழ்க்கையை ஆழமாக பாதித்த பெரும் உடல் மற்றும் மன துன்பங்களும், அணு ஆயுதங்களை ஒழிப்பதற்கும், போருக்கு ஆழ்ந்த வேரூன்றிய அர்ப்பணிப்பினாலும் மட்டுமே தாங்கக்கூடியவை. இது மட்டுமே அவர்களின் பாழடைந்த வாழ்க்கைக்கு அர்த்தத்தை அளித்துள்ளது. எவ்வாறாயினும், எழுபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், உலகம் பெரும்பாலும் அவர்களின் கூக்குரலைப் புறக்கணித்து வருவது பெரும் கோபத்திற்கும், வேதனையுக்கும் காரணமாக இருக்க வேண்டும் - 'இனி ஹிரோஷிமா அல்லது நாகசாகி இல்லை, அணு ஆயுதங்கள் இல்லை, போர் இல்லை!' மேலும், இந்த காலப்பகுதியில் நோர்வே நோபல் கமிட்டி ஒரு முக்கிய பரிசை கூட பிரதான சங்கத்திற்கு வழங்குவதற்கு தகுதியற்றதாகக் காணப்படவில்லை என்பது ஒரு ஊழல் அல்லவா? hibakusha அணு ஆயுதங்களை ஒழிக்க அர்ப்பணித்ததா? நோபல் நிச்சயமாக வெடிபொருட்களைப் பற்றி அனைத்தையும் அறிந்திருந்தார், மேலும் பேரழிவு ஆயுதங்களை முன்னறிவித்தார் மற்றும் போர் ஒழிக்கப்படாவிட்டால் காட்டுமிராண்டித்தனத்திற்கு திரும்புவார் என்று அஞ்சினார். தி hibakusha அந்த காட்டுமிராண்டித்தனத்தின் வாழ்க்கை சாட்சியம்.

1975 முதல் ஒஸ்லோவில் உள்ள நோபல் குழு ஒவ்வொரு பத்து வருடங்களுக்கும் மேலாக அணுசக்தி ஒழிப்புக்கான பரிசை வழங்கும் ஒரு பாரம்பரியத்தைத் தொடங்கியதாகத் தெரிகிறது: 1975 இல் பரிசு ஆண்ட்ரி சாகரோவுக்கு, 1985 இல் IPPNW க்கு, 1995 இல் ஜோசப் ரோட்ப்ளாட் மற்றும் பக்வாஷுக்கு, 2005 இல் மொஹமட் வரை எல்பராடி மற்றும் ஐ.ஏ.இ.ஏ. அத்தகைய பரிசு அடுத்த ஆண்டு (2015) மீண்டும் வழங்கப்பட உள்ளது, இது கிட்டத்தட்ட டோக்கன்-இஸ்ம் போல தோன்றுகிறது. பரிசு நிராயுதபாணியாக்குவதற்கான ஒன்றாகும் என்று முன்னர் குறிப்பிட்டுள்ள கருத்தை நாங்கள் ஏற்றுக்கொண்டால், இது மிகவும் வருந்தத்தக்கது, ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது. அவர் இன்று உயிருடன் இருந்திருந்தால், பெர்த்தா வான் சட்னர் தனது புத்தகத்தை அழைத்திருக்கலாம், உங்கள் கீழே போ அணு ஆயுத. உண்மையில், போர் மற்றும் சமாதானத்தைப் பற்றிய அவரது எழுத்துக்களில் ஒன்று மிக நவீன வளையத்தைக் கொண்டுள்ளது: 'தி பார்பரைசேஷன் ஆஃப் தி ஸ்கை'யில், வெறித்தனமான ஆயுதப் பந்தயம் நிறுத்தப்படாவிட்டால் போரின் கொடூரங்களும் வானத்திலிருந்து கீழே வரும் என்று அவர் கணித்தார். [23] இன்று, ட்ரோன் போரில் பல அப்பாவி பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஜெர்னிகா, கோவென்ட்ரி, கொலோன், டிரெஸ்டன், டோக்கியோ, ஹிரோஷிமா, நாகசாகி மற்றும் நவீன போரின் கொடூரங்களை அனுபவித்த உலகெங்கிலும் உள்ள இடங்களில் சேர்கின்றனர்.

உலகம் தொடர்ந்து மிகவும் ஆபத்தான முறையில் வாழ்கிறது. காலநிலை மாற்றம் புதிய மற்றும் கூடுதல் ஆபத்துக்களை முன்வைக்கிறது. ஆனால் அது மனிதனால் உருவாக்கப்பட்டது என்று மறுப்பவர்களால் கூட அணு ஆயுதங்கள் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்டவை என்பதையும், ஒரு அணுசக்தி படுகொலை என்பது மனிதனின் சொந்தச் செயலால் முற்றிலும் இருக்கும் என்பதையும் மறுக்க முடியாது. அணு ஆயுதங்களை ஒழிப்பதற்கான உறுதியான முயற்சியால் மட்டுமே இதைத் தவிர்க்க முடியும். இது விவேகமும் ஒழுக்கமும் கட்டளையிடுவது மட்டுமல்ல, நீதி மற்றும் சர்வதேச சட்டமும் கூட. அணு ஆயுத சக்திகளின் போலித்தனம் மற்றும் பாசாங்குத்தனம், முதன்மையாக அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து மற்றும் பிரான்ஸ் ஆகியவை அப்பட்டமான மற்றும் வெட்கக்கேடானவை. அணு ஆயுத பரவல் தடை ஒப்பந்தத்தின் கையொப்பங்கள் (1968 இல் கையெழுத்திடப்பட்டு, 1970 இல் நடைமுறைக்கு வருகின்றன), அவர்கள் தங்கள் அணு ஆயுதங்களை நிராயுதபாணியாக்குவதை நல்ல நம்பிக்கையுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த வேண்டிய கடமையை தொடர்ந்து புறக்கணித்து வருகின்றனர். மாறாக, அவர்கள் அனைவரும் அவற்றை நவீனமயமாக்குவதில் ஈடுபட்டுள்ளனர், பில்லியன் கணக்கான பற்றாக்குறை வளங்களை வீணாக்குகிறார்கள். 'அச்சுறுத்தலின் சட்டபூர்வமான தன்மை அல்லது அணு ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துவது' குறித்து சர்வதேச நீதிமன்றத்தின் 1996 ஆலோசனைக் கருத்தில் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட இது அவர்களின் கடமைகளை அப்பட்டமாக மீறுவதாகும். [24]

மக்களின் அக்கறையின்மை மற்றும் அறியாமை இந்த விவகாரங்களுக்கு காரணம் என்று வாதிடலாம். அணு ஆயுதக் குறைப்புக்கான தேசிய மற்றும் சர்வதேச பிரச்சாரங்களும் அமைப்புகளும் மக்கள்தொகையில் ஒரு சிறிய பகுதியினரின் தீவிர ஆதரவை அனுபவிக்கின்றன. அணு ஆயுதக் குறைப்புக்கான அமைதிக்கான நோபல் பரிசின் வழக்கமான அடிப்படையில் இந்த விருது, இந்த பிரச்சினையில் கவனத்தை ஈர்ப்பதோடு, பிரச்சாரகர்களுக்கு ஊக்கத்தையும் ஒப்புதலையும் அளிக்கும். இது, 'மரியாதை'யை விட, பரிசின் உண்மையான முக்கியத்துவத்தை உருவாக்குகிறது.

அதே நேரத்தில், அரசாங்கங்கள் மற்றும் அரசியல் மற்றும் இராணுவ உயரடுக்கின் பொறுப்பும் குற்றமும் வெளிப்படையானது. ஐ.நா.பாதுகாப்புக் குழுவின் நிரந்தர உறுப்பினர்களான ஐந்து அணு ஆயுத நாடுகள் மார்ச் 2013 இல் நோர்வே அரசாங்கத்தால் வழங்கப்பட்ட அணு ஆயுதங்களின் மனிதாபிமான விளைவுகள் பற்றிய மாநாடுகளில் பங்கேற்க மறுத்துவிட்டன, பிப்ரவரி மாதம் மெக்ஸிகன் அரசாங்கத்தால் 2014. இந்த சந்திப்புகள் அணு ஆயுதங்களை தடைசெய்யும் பேச்சுவார்த்தைகளுக்கான கோரிக்கைகளுக்கு வழிவகுக்கும் என்று அவர்கள் அஞ்சுகிறார்கள். அதே ஆண்டின் பிற்பகுதியில் வியன்னாவில் ஒரு பின்தொடர் மாநாட்டை அறிவித்ததில், ஆஸ்திரிய வெளியுறவு மந்திரி செபாஸ்டியன் குர்ஸ் சுட்டிக்காட்டினார், 'கிரகத்தின் மொத்த அழிவை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு கருத்துக்கு 21 இல் இடமில்லை^st நூற்றாண்டு… இந்த சொற்பொழிவு ஐரோப்பாவில் குறிப்பாக அவசியமானது, அங்கு பாதுகாப்பு கோட்பாடுகளில் பனிப்போர் சிந்தனை இன்னும் நிலவுகிறது '. [25] மேலும் அவர் கூறினார்:' அணு ஆயுதங்களுக்கு அப்பால் செல்ல ஒவ்வொரு முயற்சியையும் செய்ய [முதலாம் உலகப் போரின்] நினைவைப் பயன்படுத்த வேண்டும். , 20 இன் மிகவும் ஆபத்தான மரபு^th நூற்றாண்டு '. அணு ஆயுத நாடுகளின் வெளியுறவு மந்திரிகளிடமிருந்தும் இதை நாம் கேட்க வேண்டும் - குறைந்தபட்சம் பிரிட்டன் மற்றும் பிரான்ஸ் அல்ல, அந்த போரில் மக்கள் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அணுசக்தி பாதுகாப்பு உச்சி மாநாடு, மார்ச் மூன்றில் ஹேக்கில் 2014 இல் நடைபெறுகிறது, இது உலகம் முழுவதும் அணு பயங்கரவாதத்தைத் தடுக்கும் நோக்கத்தைக் கொண்டுள்ளது. அணு ஆயுதங்கள் மற்றும் அணு ஆயுத சக்திகளின் பொருட்களால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படும் உண்மையான அச்சுறுத்தலைக் குறிப்பிடாமல் நிகழ்ச்சி நிரல் கவனமாக உள்ளது. இந்த உச்சிமாநாடு தி ஹேக்கில் நடைபெறுகிறது, இது அணுவாயுதங்களை உலகளவில் ஒழிப்பதில் வெளிப்படையாக உறுதிபூண்டுள்ளது (ஐ.நா.வின் உச்ச நீதிமன்றம் தி ஹேக் அடிப்படையிலான).

5. இராணுவ-தொழில்துறை வளாகத்திற்கு எதிராக அஹிம்சை

ஐந்தாவது கருத்தில் வருவோம். 100 முதல் 1914 வரையிலான 2014 ஆண்டு காலத்தைப் பார்க்கிறோம். ஒரு கணம் இடைநிறுத்தி, நடுவில் சரியாக இருக்கும் ஒரு அத்தியாயத்தை நினைவு கூர்வோம். 1964, இது 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. அந்த ஆண்டில், மார்ட்டின் லூதர் கிங், ஜூனியர், அமைதிக்கான நோபல் பரிசைப் பெற்றார். அகிம்சையை அங்கீகரிப்பதாக அவர் அதைக் கண்டார், 'நம் காலத்தின் முக்கியமான அரசியல் மற்றும் தார்மீக கேள்விக்கான பதில் - வன்முறை மற்றும் அடக்குமுறையை நாடாமல் மனிதன் அடக்குமுறையையும் வன்முறையையும் வெல்ல வேண்டிய அவசியம்'. டிசம்பர் 1955 இல் மாண்ட்கோமெரி (அலபாமா) பஸ் புறக்கணிப்பில் தொடங்கி, வன்முறையற்ற சிவில் உரிமைகள் இயக்கத்தின் தலைமைக்காக அவர் பரிசு பெற்றார். அவரது நோபல் சொற்பொழிவில் (11^th டிசம்பர் 1964), கிங் நவீன மனிதனின் இக்கட்டான நிலையை சுட்டிக்காட்டினார். 'நாம் பணக்காரர்களாக மாறிவிட்டோம், ஏழைகளாக நாங்கள் தார்மீக ரீதியாகவும் ஆன்மீக ரீதியாகவும் மாறிவிட்டோம்'. [26] 'மனிதனின் நெறிமுறை குழந்தைவாதத்திலிருந்து' வளர்ந்த மூன்று பெரிய மற்றும் இணைக்கப்பட்ட மூன்று சிக்கல்களை அவர் கண்டறிந்தார்: இனவாதம், வறுமை மற்றும் போர் / இராணுவவாதம். ஒரு கொலையாளியின் தோட்டாவால் (1968) தாக்கப்படுவதற்கு முன்னர் அவரிடம் எஞ்சியிருந்த சில ஆண்டுகளில், அவர் போர் மற்றும் இராணுவவாதத்திற்கு எதிராக, குறிப்பாக வியட்நாமில் நடந்த போருக்கு எதிராகப் பேசினார். இந்த சிறந்த தீர்க்கதரிசி மற்றும் ஆர்வலரிடமிருந்து எனக்கு பிடித்த மேற்கோள்களில், 'போர்கள் அமைதியான நாளை செதுக்குவதற்கான ஏழை உளிகள்', மற்றும் 'நாங்கள் ஏவுகணைகள் மற்றும் வழிகெட்ட மனிதர்களை வழிநடத்தியுள்ளோம்'. கிங்கின் போர் எதிர்ப்பு பிரச்சாரம் அவரது சக்திவாய்ந்த உரையில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தது வியட்நாம் அப்பால், 4 இல் நியூயார்க் நகரில் உள்ள ரிவர்சைடு தேவாலயத்தில் வழங்கப்பட்டது^th ஏப்ரல் 29.

நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டவுடன், 'பொறுப்பின் மற்றொரு சுமை என் மீது வைக்கப்பட்டது': பரிசு 'ஒரு கமிஷனாகவும் இருந்தது ... மனிதனின் சகோதரத்துவத்திற்காக நான் முன்பு பணியாற்றியதை விட கடினமாக உழைக்க வேண்டும்'. ஒஸ்லோவில் அவர் கூறியதை எதிரொலித்த அவர், 'இனவாதம், தீவிர பொருள்முதல்வாதம் மற்றும் இராணுவவாதத்தின் மாபெரும் மும்மூர்த்திகள்' என்று குறிப்பிட்டார். இந்த பிந்தைய விஷயத்தைப் பற்றி, அவர் இனி அமைதியாக இருக்க முடியாது என்று கூறியதோடு, தனது சொந்த அரசாங்கத்தை 'இன்று உலகின் மிகப் பெரிய வன்முறையைத் தூண்டுபவர்' என்று அழைத்தார். [27] 'சர்வதேச வளிமண்டலத்தை இவ்வளவு காலமாக நச்சுத்தன்மையுள்ள கொடிய மேற்கத்திய ஆணவத்தை அவர் விமர்சித்தார் '. அவரது செய்தி என்னவென்றால், 'யுத்தம் பதில் இல்லை', மற்றும் 'சமூக மேம்பாட்டுத் திட்டங்களை விட இராணுவ பாதுகாப்புக்காக அதிக பணம் செலவழிக்க ஆண்டுதோறும் தொடரும் ஒரு நாடு ஆன்மீக மரணத்தை நெருங்குகிறது'. அவர் 'மதிப்புகளின் உண்மையான புரட்சிக்கு' அழைப்பு விடுத்தார், அதற்கு 'ஒவ்வொரு தேசமும் இப்போது ஒட்டுமொத்த மனிதகுலத்திற்கும் மேலான விசுவாசத்தை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்'. [28]

எம்.எல். கிங் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார் என்பது ஒரு வருடம் கழித்து சரியாக இருந்தது என்பது தற்செயல் நிகழ்வு அல்ல என்று சொல்பவர்கள் உள்ளனர். நியூயார்க்கில் அவர் போருக்கு எதிரான பேச்சு மற்றும் அமெரிக்க அரசாங்கத்தை உலகில் 'வன்முறையின் மிகப் பெரிய தூய்மைப்படுத்துபவர்' என்று கண்டனம் செய்ததன் மூலம், அவர் சிவில் உரிமைகள் நிகழ்ச்சி நிரலுக்கு அப்பால் தனது வன்முறையற்ற போராட்டத்தை பரப்பத் தொடங்கினார், இதன் மூலம் சக்திவாய்ந்த சொந்த நலன்களை அச்சுறுத்தினார் . ஜனாதிபதி டுவைட் டி. ஐசனோவர் ஜனவரி 1961 இல் தனது பிரியாவிடை உரையில் உருவாக்கிய 'இராணுவ-தொழில்துறை வளாகம்' [MIC] என்ற வெளிப்பாட்டில் பிந்தையவற்றை மிகச் சுருக்கமாகக் கூறலாம். [29] இந்த தைரியமான மற்றும் மிகவும் தீர்க்கதரிசன எச்சரிக்கையில், ஐசனோவர் கூறினார் 'ஒரு மகத்தான இராணுவ ஸ்தாபனம் மற்றும் ஒரு பெரிய ஆயுதத் தொழில்' அமெரிக்க அரசியலில் ஒரு புதிய மற்றும் மறைக்கப்பட்ட சக்தியாக உருவெடுத்துள்ளது. அவர் கூறினார், 'அரசாங்க சபைகளில், தேவையற்ற செல்வாக்கைப் பெறுவதிலிருந்து நாம் பாதுகாக்க வேண்டும்… இராணுவ-தொழில்துறை வளாகத்தால். தவறான சக்தியின் பேரழிவுகரமான உயர்வுக்கான சாத்தியங்கள் உள்ளன, அது தொடரும். ஓய்வுபெற்ற ஜனாதிபதிக்கு இராணுவ பின்னணி இருந்தது - அவர் இரண்டாம் உலகப் போரின்போது அமெரிக்க இராணுவத்தில் ஒரு ஐந்து நட்சத்திர ஜெனரலாக இருந்தார், ஐரோப்பாவில் நேச நாட்டுப் படைகளின் முதல் உச்ச தளபதியாக (நேட்டோ) பணியாற்றினார் - அவரது எச்சரிக்கைகள் அனைத்தையும் செய்தார் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க. தனது கடுமையான உரையின் முடிவில், ஐசனோவர் அமெரிக்க மக்களுக்கு 'நிராயுதபாணியாக்கம் ... தொடர்ச்சியான கட்டாயமாகும்' என்று அறிவுறுத்தினார்.

அவரது எச்சரிக்கைகள் கவனிக்கப்படவில்லை என்பதும், அவர் கவனம் செலுத்திய ஆபத்துகள் நிறைவேறியதும் இன்று மிகவும் தெளிவாக உள்ளது. மஇகாவின் பல ஆய்வாளர்கள் அமெரிக்கா இவ்வளவு இல்லை என்று வாதிடுகின்றனர் வேண்டும் [30] எம்.ஐ.சி இப்போது காங்கிரஸ், அகாடெமியா, மீடியா மற்றும் பொழுதுபோக்குத் துறையையும் இணைத்துள்ளது, மேலும் அதன் அதிகாரங்களையும் செல்வாக்கையும் விரிவுபடுத்துவது அமெரிக்க சமுதாயத்தின் வளர்ந்து வரும் இராணுவமயமாக்கலின் தெளிவான அறிகுறியாகும் . இதற்கான அனுபவ சான்றுகள் பின்வருவன போன்ற உண்மைகளால் குறிக்கப்படுகின்றன:

* பென்டகன் உலகின் மிகப்பெரிய ஆற்றல் நுகர்வோர்;

* பென்டகன் நாட்டின் மிகப் பெரிய நில உரிமையாளர், தன்னை 'உலகின் மிகப்பெரிய "நில உரிமையாளர்களில் ஒருவராக' குறிப்பிடுகிறார், 1,000 க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளில் 150 இராணுவ தளங்கள் மற்றும் வெளிநாடுகளில் நிறுவல்கள் உள்ளன;

* அமெரிக்காவின் அனைத்து கூட்டாட்சி கட்டிடங்களிலும் 75% பென்டகன் சொந்தமானது அல்லது குத்தகைக்கு விடுகிறது;

* பென்டகன் 3 ஆகும்^rd அமெரிக்காவில் பல்கலைக்கழக ஆராய்ச்சியின் மிகப்பெரிய கூட்டாட்சி மோசடி (உடல்நலம் மற்றும் அறிவியலுக்குப் பிறகு). [31]

அமெரிக்காவின் வருடாந்திர ஆயுத செலவுகள் அடுத்த பத்து அல்லது பன்னிரண்டு நாடுகளை விட அதிகமாக உள்ளது என்பது அனைவரும் அறிந்ததே. இது உண்மையில், ஐசனோவர், 'பேரழிவு' மற்றும் பைத்தியம் மற்றும் மிகவும் ஆபத்தான பைத்தியக்காரத்தனத்தை மேற்கோள் காட்டுவதாகும். அவர் நிர்ணயித்த நிராயுதபாணியின் கட்டாயம் அதற்கு நேர்மாறாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. அமெரிக்காவிற்கும் மற்ற சுதந்திர உலகிற்கும் கம்யூனிசம் கடுமையான அச்சுறுத்தலாகக் காணப்பட்டபோது, ​​பனிப்போரின் போது அவர் பேசிக் கொண்டிருந்தார் என்பதை ஒருவர் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளும்போது இது மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கதாகும். பனிப்போரின் முடிவும், சோவியத் யூனியனும் அதன் பேரரசும் கலைக்கப்பட்டதும் எம்.ஐ.சியின் மேலும் விரிவாக்கத்திற்கு இடையூறு விளைவிக்கவில்லை, அதன் கூடாரங்கள் இப்போது முழு உலகையும் உள்ளடக்கியது.

2013 நாடுகளில் 68,000 மக்களை உள்ளடக்கிய உலகளாவிய சுயாதீன சந்தை சந்தை ஆராய்ச்சி நெட்வொர்க் (WIN) மற்றும் கேலப் இன்டர்நேஷனல் ஆகியவற்றின் 65 ஆண்டு 'ஆண்டின் முடிவு' கணக்கெடுப்பின் முடிவுகளில் இது உலகத்தால் எவ்வாறு உணரப்படுகிறது. [32] பதிலில் 'இன்று உலகில் அமைதிக்கு மிகப்பெரிய அச்சுறுத்தல் எந்த நாடு என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்?' என்ற கேள்விக்கு, அமெரிக்கா பரவலான வித்தியாசத்தில் முதலிடம் பிடித்தது, பதிவான வாக்குகளில் 24% வாக்குகளைப் பெற்றது. இது அடுத்த நான்கு நாடுகளுக்கான ஒருங்கிணைந்த வாக்குகளுக்கு சமம்: பாகிஸ்தான் (8%), சீனா (6%), ஆப்கானிஸ்தான் (5%) மற்றும் ஈரான் (5%). 'பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான உலகளாவிய போர்' என்று அழைக்கப்பட்டு பன்னிரண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேலாகியும், அமெரிக்கா உலகின் பிற பகுதிகளின் இதயங்களில் பயங்கரவாதத்தைத் தாக்கி வருவதாகத் தெரிகிறது. மார்ட்டின் லூதர் கிங், ஜூனியரின் தைரியமான தன்மை மற்றும் 'இன்று உலகின் மிகப் பெரிய வன்முறையைத் தூண்டுபவர்' (1967) என்று தனது சொந்த அரசாங்கத்தை கண்டனம் செய்வது இப்போது கிட்டத்தட்ட ஐம்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, உலகெங்கிலும் உள்ள பலரால் பகிரப்பட்டுள்ளது.

அதே நேரத்தில், அரசியலமைப்பின் இரண்டாம் திருத்தத்தின் கீழ் ஆயுதங்களைத் தாங்குவதற்கான உரிமையை (போட்டியிடும்) அமெரிக்காவில் தனிப்பட்ட குடிமக்கள் வைத்திருக்கும் துப்பாக்கிகளின் பெருக்கத்தில் பாரிய அதிகரிப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொரு 88 மக்களுக்கும் 100 துப்பாக்கிகளுடன், நாடு இதுவரை உலகில் துப்பாக்கி உரிமையின் மிக உயர்ந்த விகிதத்தைக் கொண்டுள்ளது. வன்முறை கலாச்சாரம் இன்று அமெரிக்க சமுதாயத்தில் ஆழமாகப் பதிந்திருப்பதாகத் தெரிகிறது, மேலும் 9 / 11 இன் நிகழ்வுகள் சிக்கலை மோசமாக்கியுள்ளன. மகாத்மா காந்தியின் மாணவரும் பின்பற்றுபவருமான மார்ட்டின் லூதர் கிங், அமெரிக்காவில் சிவில் உரிமைகள் இயக்கத்தின் வெற்றிகரமான தலைமையில் அஹிம்சையின் சக்தியை எடுத்துக்காட்டுகிறார். காந்தியை மீண்டும் கண்டுபிடிப்பதற்கான தேவை இந்தியாவுக்கு இருப்பதால் அமெரிக்காவுக்கு அவரது பாரம்பரியத்தை மீண்டும் கண்டுபிடிப்பது அவசியம். 1930 களின் போது இங்கிலாந்துக்குச் சென்றபோது, ​​மேற்கத்திய நாகரிகத்தைப் பற்றி அவர் என்ன நினைக்கிறார் என்று கேட்டபோது, ​​காந்தி ஒரு பத்திரிகையாளருக்கு அளித்த பதில் எனக்கு அடிக்கடி நினைவுக்கு வருகிறது. காந்தியின் பதில் எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ் ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அதன் பொருத்தத்தை இழக்கவில்லை. 'இது ஒரு நல்ல யோசனையாக இருக்கும் என்று நான் நினைக்கிறேன்' என்று காந்தி பதிலளித்தார். இந்த கதையின் உண்மைத்தன்மை சர்ச்சைக்குரியதாக இருந்தாலும், அதில் உண்மையின் வளையம் உள்ளது - சே அல்லாத இ வெரோ, இ பென் ட்ரோவாடோ.

ஆண்ட்ரூ கார்னகியின் வார்த்தைகளில் 'நமது நாகரிகத்தின் மீது மோசமான கறை' - ஒழிக்கப்பட்டால், மேற்கு நாடுகளும், உலகின் பிற பகுதிகளும் உண்மையில் மிகவும் நாகரிகமாக இருக்கும். அவர் அவ்வாறு சொன்னபோது, ​​ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி இன்னும் ஜப்பானிய நகரங்களாக இருந்தன. இன்று, முழு உலகமும் யுத்தத்தின் தொடர்ச்சியினாலும், அது கொண்டு வந்துள்ள புதிய அழிவு கருவிகளாலும் அச்சுறுத்தப்பட்டு வருகிறது. பழைய மற்றும் மதிப்பிழந்த ரோமானிய பழமொழி, விஸ் விஸ் இதய, பாரா பெல்லம், காந்தி மற்றும் குவாக்கர்கள் இருவருக்கும் கூறப்பட்ட ஒரு சொல்லால் மாற்றப்பட வேண்டும்: அமைதிக்கு வழி இல்லை, அமைதிதான் வழி. உலகம் அமைதிக்காக ஜெபிக்கிறது, ஆனால் போருக்கு பணம் செலுத்துகிறது. நாம் அமைதியை விரும்பினால், நாம் சமாதானத்தில் முதலீடு செய்ய வேண்டும், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அமைதி கல்வியில் அர்த்தம். யுத்த அருங்காட்சியகங்கள் மற்றும் கண்காட்சிகளில் எவ்வளவு பெரிய முதலீடுகள், மற்றும் மாபெரும் போரைப் பற்றிய சொல்லப்படாத திட்டங்களில் (இப்போது பிரிட்டனில் மட்டுமல்ல, பிற இடங்களிலும் நடக்கிறது போன்றவை), அகிம்சையைப் பற்றிய மற்றும் ஆதரவான கல்வி, கொலை செய்யப்படாதது , அணு ஆயுதங்களை ஒழித்தல். அத்தகைய முன்னோக்கு மட்டுமே விரிவான (அத்துடன் விலையுயர்ந்த) நினைவுத் திட்டங்களை நியாயப்படுத்தும்.

அடுத்த நான்கு ஆண்டுகளில் முதல் உலகப் போரின் நூற்றாண்டு நினைவுச்சின்னங்கள் அமைதி இயக்கத்திற்கு அமைதி மற்றும் அகிம்சை கலாச்சாரத்தை வளர்ப்பதற்கு பல வாய்ப்புகளை வழங்குகின்றன, அவை மட்டுமே யுத்தமில்லாத உலகைக் கொண்டு வர முடியும்.

ஒன்றும் செய்யாதவனை விட பெரிய தவறு யாரும் செய்யவில்லை, ஏனெனில் அவரால் கொஞ்சம் மட்டுமே செய்ய முடியும். -எட்மண்ட் பர்க்

 

பீட்டர் வான் டென் டங்கன்

அமைதிக்கான ஒத்துழைப்பு, 11^th வருடாந்திர மூலோபாய மாநாடு, 21-22 பிப்ரவரி 2014, கொலோன்-ரைல்

தொடக்கக் கருத்துக்கள்

(திருத்தப்பட்டது, 10^th மார்ச் 2014)

 

[1] உரையின் முழு உரை உள்ளது www.gov.uk/govt/speeches/speech-at-imperial-war-museum-on-first-world-war-centenary-plans

[2] முழு விவரங்கள் www.bbc.co.uk/mediacentre/latestnews/2013/world-war-one-centenary.html

[3] முழு விவரங்கள் www.iwm.org.uk/centenary

[4] 'இது மீண்டும் 1914 ஆகுமா?', சுதந்திர, 5^th ஜனவரி 2014, ப. 24.

[5] சி.எஃப். டேவிட் அடெஸ்னிக், அவரது முன்னுரை, 100 ஆண்டுகள் தாக்கம் - சர்வதேச அமைதிக்கான கார்னகி எண்டோமென்ட் பற்றிய கட்டுரைகள். வாஷிங்டன், டி.சி: CEIP, 2011, ப. 5.

[6] ஐபிட்., ப. 43.

[7] www.demilitarize.org

[8] பெர்த்தா வான் சட்னரின் நினைவுகள். பாஸ்டன்: ஜின், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், தொகுதி. 1910, ப. 1.

[9] சி.எஃப். கரோலின் ஈ. பிளேன், பெர்த்தா வான் சட்னரும் உலகப் போரைத் தவிர்ப்பதற்கான போராட்டமும். லண்டன்: ஜார்ஜ் ஆலன் & அன்வின், 1936, மற்றும் குறிப்பாக ஆல்ஃபிரட் எச். டை ஃப்ரீடென்ஸ்-வார்டே (1892-1900, 1907-1914): டெர் காம்ப் உம் டை வெர்மெய்டுங் டெஸ் வெல்ட்கிரீக்ஸ். சூரிச்: ஓரெல் ஃபியூஸ்லி, எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்.

[10] சாண்டா பார்பரா, CA: ப்ரேகர்-ஏபிசி-கிளியோ, எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ். விரிவாக்கப்பட்ட மற்றும் புதுப்பிக்கப்பட்ட பதிப்பு ஸ்பானிஷ் மொழிபெயர்ப்பு: லா தன்னார்வ டி ஆல்பிரட் நோபல்: கியூ ப்ரெடெண்டியா ரியல்மென்ட் எல் பிரீமியோ நோபல் டி லா பாஸ்? பார்சிலோனா: இக்காரியா, எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்.

[11] லண்டன்: வில்லியம் ஹெய்ன்மேன், 1910. இந்த புத்தகம் ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமான பிரதிகள் விற்றது, மேலும் இது 25 மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. ஜெர்மன் மொழிபெயர்ப்புகள் தலைப்புகளின் கீழ் தோன்றின டை க்ரோஸ் டாய்சுங் (லைப்ஜிக், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்) மற்றும் ஃபால்ஷே ரெக்னுங் இறக்கவும் (பெர்லின், 1913).

[12] உதாரணமாக, பால் புஸ்ஸல், பெரிய போர் மற்றும் நவீன நினைவகம். நியூயார்க்: ஆக்ஸ்போர்டு யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், பக். எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்-எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்.

[13] ஜோஹான் வான் ப்ளாச், டெர் க்ரீக். யுபெர்செட்ஸங் டெஸ் ருசிசென் வெர்கெஸ் டெஸ் ஆட்டோர்ஸ்: டெர் ஜுகுவென்ஃப்டிஜ் க்ரீக் இன் சீனர் டெக்னிசென், வோக்ஸ்வீர்த்ஷாஃப்ட்லிச்சென் அண்ட் பாலிடிசென் பெடியுடங். பெர்லின்: புட்காமர் & முஹெல்பிரெக்ட், 1899, தொகுதி. 1, பக். எக்ஸ்.வி. ஆங்கிலத்தில், ஒரே ஒரு தொகுதி சுருக்கம் பதிப்பு மட்டுமே தோன்றியது, பல்வேறு தலைப்புகளில் Is இப்போது போர் சாத்தியமற்றதா? (1899) நவீன ஆயுதங்கள் மற்றும் நவீன போர் (1900) மற்றும் போரின் எதிர்காலம் (யு.எஸ். பதிப்புகள்.).

[14] லண்டன்: கேசெல், 1943. இந்த புத்தகம் ஜெர்மனியில் ஸ்டாக்ஹோமில் 1944 இல் வெளியிடப்பட்டது டை வெல்ட் வான் கெஸ்டர்ன்: எரின்நெருங்கன் யூரோபியர்ஸை ஈன்ஸ் செய்கிறார்.

[15] நியூயார்க்: ஆக்ஸ்ஃபோர்ட் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1991.

[16] ஹெல்மட் டொனாட் & கார்ல் ஹோல், பதிப்புகள்., ஃப்ரைடென்ஸ்பெவெங் இறக்கவும். டாய்ச்லாந்தில் உள்ள அமைப்பாளர் பாஸிஃபிஸ்மஸ், ஓஸ்டர்ரிச் உண்ட் இன் டெர் ஸ்விஸ். டூசெல்டார்ஃப்: ஈகான் டாஷ்சென்பூச்வர்லாக், ஹெர்ம்ஸ் ஹேண்ட்லெசிகான், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், ப. 1983.

[17] ஐபிட்.

[18] www.akhf.de. இந்த அமைப்பு 1984 இல் நிறுவப்பட்டது.

[19] பாஷேவின் சுருக்கமான சுயசரிதைக்கு, ஹரோல்ட் ஜோசப்சனில் ஹெல்முட் டொனாட் எழுதிய பதிவைப் பார்க்கவும். நவீன அமைதி தலைவர்களின் வாழ்க்கை வரலாற்று அகராதி. வெஸ்ட்போர்ட், சி.டி: கிரீன்வுட் பிரஸ், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், பக். எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ்-எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ். அவரது உள்ளீட்டையும் காண்க ஃப்ரைடென்ஸ்பெவெங் இறக்கவும், op. cit., பக். 297-298.

[20] www.carnegieherofunds.org

[21] www.nonkilling.org

[22] உரை முதலில் வெளியிடப்பட்டது புதிய தியேட்டர் (நியூயார்க்), தொகுதி. 3, இல்லை. ஜார்ஜ் க்ரோஸ், ஓட்டோ டிக்ஸ் மற்றும் பிற போர் எதிர்ப்பு கிராஃபிக் கலைஞர்களின் விளக்கப்படங்களுடன் 4, ஏப்ரல் 1936, பக். 15-30.

[23] டை பார்பரிசியெருங் டெர் லுஃப்ட். பெர்லின்: வெர்லாக் டெர் ஃப்ரீடென்ஸ்-வார்டே, எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ். ஒரே மொழிபெயர்ப்பு ஜப்பானிய மொழியில் உள்ளது, இது சமீபத்தில் கட்டுரையின் 1912 சந்தர்ப்பத்தில் வெளியிடப்பட்டது^th ஆண்டுவிழா: ஒசாமு இடோகாவா & மிட்சுவோ நகாமுரா, 'பெர்த்தா வான் சட்னர்: “டை பார்பரிசியெருங் டெர் லுஃப்ட்”, பக். 93-113 இல் ஐச்சி காகுயின் பல்கலைக்கழகத்தின் ஜர்னல் - மனிதநேயம் மற்றும் அறிவியல் (நாகோயா), தொகுதி. 60, இல்லை. 3, 2013.

[24] முழு உரைக்கு சர்வதேச நீதிமன்றம், ஆண்டு புத்தகம் 1995-1996. தி ஹேக்: ஐ.சி.ஜே, 1996, பக். 212-223, மற்றும் வேத் பி. நந்தா & டேவிட் க்ரீகர், அணு ஆயுதங்கள் மற்றும் உலக நீதிமன்றம். ஆர்ட்ஸ்லி, நியூயார்க்: நாடுகடந்த வெளியீட்டாளர்கள், 1998, பக். 191-225.

[25] முழு செய்தி அறிக்கை, 13 இல் வியன்னாவில் வெளியுறவு அமைச்சகம் வெளியிட்டது^th பிப்ரவரி 2014, இல் காணலாம் www.abolition2000.org/?p=3188

[26] மார்ட்டின் லூதர் கிங், 'அமைதி மற்றும் நீதிக்கான குவெஸ்ட்', பக். 246-259 இல் லெஸ் பிரிக்ஸ் நோபல் en 1964. ஸ்டாக்ஹோம்: Impr. நோபல் அறக்கட்டளைக்கான ராயல் பி.ஏ. நோர்ஸ்டெட், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ், ப. 1965. ப் மேலும் www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1964/king-lecture.html

[27] கிளேபோர்ன் கார்சன், எட்., மார்ட்டின் லூதர் கிங்கின் சுயசரிதை, ஜூனியர். லண்டன்: அபாகஸ், எக்ஸ்என்யூஎம்எக்ஸ். குறிப்பாக ch. 2000, 'வியட்நாமுக்கு அப்பால்', பக். 30-333, ப. 345. இந்த உரையின் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றி, கோரெட்டா ஸ்காட் கிங், மார்ட்டின் லூதர் கிங், ஜூனியர் உடன் என் வாழ்க்கை லண்டன்: ஹோடர் & ஸ்டாப்டன், 1970, ச. 16, பக். 303-316.

[28] சுயசரிதை, ப. 341.

[29] www.eisenhower.archives.gov/research/online_documents/farewell_address/Reading_Copy.pdf

[30] உதாரணமாக, நிக் டர்ஸ், வளாகம்: இராணுவம் நம் அன்றாட வாழ்வை எவ்வாறு ஆக்கிரமிக்கிறது. லண்டன்: பேபர் & பேபர், 2009.

[31] ஐபிட்., பக். 35-51.

[32] www.wingia.com/web/files/services/33/file/33.pdf?1394206482