Ku Daud Swanson, World BEYOND War, September 12, 2021
Dina 2002, kelompok awéwé AS ngirim serat babarengan ka Présidén George W. Bush dina waktos éta pikeun ngadukung perang di Apganistan pikeun kauntungan awéwé. Gloria Steinem (baheulana tina CIA), Eve ensler, Meryl Streep, Susan Sarandon, sareng seueur anu sanésna ditandatanganan. Organisasi Nasional Awéwé, Hillary Clinton, sareng Madeline Albright ngadukung perang.
Mangtaun-taun janten perang musibah anu tétéla henteu nguntungkeun awéwé, sareng nyatana maéhan, cilaka, trauma, sareng ngajantenkeun seueur awéwé, bahkan Amnésti Internasional masih ngadorong perang pikeun awéwé.
Bahkan 20 taun ieu saatosna, kalayan nganalisa, nganalisa faktual sayogi sayogi dina mangpuluh-puluh perang "dina teror," Organisasi Nasional Awéwé sareng kelompok anu patali sareng jalma-jalma anu ngabantosan sateuacanna draf pendaptaran awéwé wajib liwat Kongrés AS dina alesan yén éta mangrupikeun Hak féminis janten sami dipaksa ngalawan wasiat salah saurang pikeun maéhan sareng maot pikeun CEO awéwé Lockheed Martin.
Buku anyar Rafia Zakaria, Ngalawan Feminisme Bodas, ngritik jaman baheula sareng ayeuna feminisme aruséran sanés ngan ukur rasisme na tapi ogé klasismeu, militérisme na, luar biasa na, sareng xenophobia na. Naon waé wacana, politik atanapi anu sanésna, bakal condong kagoréng ku rasisme di masarakat anu kaserang rasisme. Tapi Zakaria nunjukkeun ka urang kumaha kononna kauntungan féminis sakapeung langsung dilakukeun ku jalma anu henteu "bule". Nalika Inggris ngagaduhan karajaan, sababaraha awéwé Inggris tiasa mendakan kabébasan énggal ku jalan ngumbara di luar NKRI sareng ngabantosan ngagundukkeun pribumi. Nalika Amérika Serikat ngagaduhan karajaan, dimungkinkeun pikeun awéwé kéngingkeun kakuatan, hormat, sareng pamor anyar ku ngamajukeunana.
Sakumaha dicarioskeun ku Zakaria, dina pilem Hollywood anu didukung CIA Nol Tilu puluh Dark, anu protagonis awéwé (dumasar kana jalma anu asli) nampi hormat ti karakter sanésna, keprok ti pamirsa di téater tempat Zakaria nongton éta, sareng teras hiji Aktris Akademi Pangalusna Award ku luar-sadis-keun lalaki, ku nunjukkeun anu langkung ageung hayang pisan nyiksa. "Upami féminis Amérika bodas taun 1960-an sareng jaman Vietnam ngadukung pikeun ngeureunkeun perang," nyerat Zakaria, "para féminis Amérika anu anyar dina abad ka dua puluh hiji anu nembé sadayana perkawis gelut dina perang disarengan budak lalaki."
Buku Zakaria dibuka ku akun otobiografi hiji pamandangan di palang anggur sareng féminis bodas (atanapi sahenteuna awéwé kulit bodas anu anjeunna curiga pisan janten feminis bodas - hartosna, sanés ngan féminis anu bule, tapi féminis anu ngahargaan pandangan awéwé kulit bodas. sareng panginten pamaréntah Barat atanapi sahenteuna militér). Zakaria ditanya ngeunaan kasang tukangna ku awéwé ieu sareng nampik ngaréspon kalayan inpormasi anu parantos diajarkeun ku anjeunna moal ditampi.
Zakaria jelas kesel sareng réspon anu dibayangkeun ku awéwé-awéwé ieu bakal dilakukeun saurna anjeunna nyarioskeun hal-hal anu anjeunna henteu. Zakaria nyerat yén anjeunna terang yén anjeunna parantos ngungkulan langkung seueur dina hirupna tibatan ngagaduhan awéwé sanés ieu dina palang anggur, sanaos katingali terang sakedik perkawis aranjeunna sapertos aranjeunna. Jauh engké dina buku, dina kaca 175, Zakaria nunjukkeun yén nanyakeun ka batur kumaha leres ngucapkeun nami na téh pura-pura dangkal, tapi dina kaca 176 anjeunna nyarios ka kami yén gagal ngagunakeun nami anu leres batur sacara umum nyinggung. Kaseueuran buku nyebatkeun bigotry dina feminis nganggo conto ti abad ka tukang. Kuring ngagambarkeun seueur ieu sigana rada teu adil pikeun anu maca pertahanan - panginten anu maca curiga dirina kantos aya di palang anggur éta sonten.
Tapi buku éta henteu marios ka bigotry tina jaman feminisme katukang pikeun kapentingan nyalira. Ku ngalakukeun éta, éta nyaangan analisa na masalah anu kapendak dina féminisme ayeuna. Atanapi ogé ngadukung ngupingkeun sora anu sanés ngan saukur pikeun sababaraha pamanggih anu bénten-bénten, nanging kumargi sora-sora sanésna ngagaduhan sudut pandang, pengetahuan, sareng hikmah anu sanés. Awéwé anu kedah merjuangkeun perkawinan anu direncanakeun sareng kamiskinan sareng rasisme tiasa gaduh pamahaman féminisme sareng sababaraha jinis katekunan anu tiasa dipeunteun sapertos pemberontakan karir atanapi pembébasan séks.
Buku Zakaria nyaritakeun pangalaman nyalira, anu kalebet diulem kana acara salaku awéwé Pakistan-Amérika langkung ti anu kedah dipidangkeun tibatan didangukeun, sareng ditegur kusabab henteu ngagem "baju asli" na. Tapi fokusna nyaéta dina pamikiran kaum féminis anu ningali Simone de Beauvoir, Betty Friedan, sareng feminisme bodas kelas menengah atas salaku jalan payun. Hasil praktis tina anggapan kaunggulan anu teu dibenerkeun henteu sesah dipendakan. Zakaria nawiskeun sababaraha conto program bantuan anu henteu ngan ukur biasana ngabiayaan perusahaan di nagara-nagara beunghar tapi nyayogikeun pasokan sareng jasa anu henteu ngabantosan awéwé anu sakuduna diuntungkeun, sareng anu henteu kantos ditaros naha aranjeunna hoyong kompor atanapi hayam atanapi anu sanés skéma gancang-gancang-anu nyingkahan kakawasaan politik, ningali naon waé anu dilakukeun awéwé ayeuna salaku henteu padamelan, sareng ngoperasikeun kusabab teu pati terang naon anu sacara ekonomi atanapi sosial tiasa nguntungkeun awéwé di masarakat anu hirupna.
Ditungkulan perang anu ngancurkeun Afghanistan di mimiti ti mimiti nyaéta program USAID anu disebut PROMOTE pikeun ngabantosan 75,000 awéwé Afghanistan (nalika ngabom aranjeunna). Program ieu tungtungna ngamanipulasi statistik na pikeun nyatakeun yén awéwé naon waé anu aranjeunna parantos diajak ngobrol parantos "nguntungkeun" naha henteu, anjeun terang, manpaat, sareng yén 20 tina 3,000 awéwé dibantosan milarian padamelan bakal janten "kasuksésan" - tapi tujuan éta 20 ogé henteu kahontal.
Pelaporan média perusahaan parantos neraskeun tradisi anu parantos lami dina ngantepkeun urang bule nyarios kanggo anu sanés, nunjukkeun sareng ngalanggar kapentingan privasi awéwé sanés bodas kalayan cara anu henteu ditolerir ku awéwé kulit bodas, namina jalma kulit bodas sareng ngantepkeun anu sanésna namina, sareng ngajauhan naon-naon pamanggih naon anu masih dianggap salaku pribumi anu dipikahoyong atanapi panginten dilakukeun pikeun aranjeunna.
Kuring nyarankeun pisan buku ieu, tapi kuring henteu yakin yén kuring bakal nyerat ulasan buku ieu. Lalaki ampir teu aya dina buku sareng tina pedaran naon waé ngeunaan saha féminis. Féminisme dina buku ieu mangrupikeun, ku, sareng awéwé - anu jelas sajuta mil langkung pikaresep tibatan lalaki anu nyarios awéwé. Tapi kuring heran naha éta ogé henteu ngagem prakték ngadukung hak-hak egois nyalira, anu panginten sababaraha feminis bule ngajantenkeun salaku ngadukung kapentingan sempit awéwé bule. Sigana kuring yén lalaki umumna disalahkeun pikeun perlakuan teu adil sareng kejem awéwé sareng sahenteuna peryogi pisan feminisme sapertos awéwé. Tapi, sigana mah, kuring lalaki, jadi kuring bakal mikir éta, henteu?
