Simkuring nuju sering ngawartoskeun yen perang anu perang pikeun "kabebasan". Tapi lamun hiji bangsa jegud gelut perang a ngalawan bangsa miskin (lamun mindeng euyeub sumberdaya-) satengahna di sakumna dunya, diantara tujuan anu sabenerna pikeun nyegah anu bangsa goréng tina nyokot leuwih hiji jegud, nu satutasna mah bisa ngawatesan hak jeung liberties masarakat. The takwa dipaké pikeun ngawangun rojongan pikeun perang teu ngalibetkeun hiji skenario sapertos luar biasa pisan; rada anceman kasebut digambarkeun salaku hiji keur kaamanan, moal kamerdikaan. eta jelema bade niup kami nepi, moal ngawatesan hak kami di pangadilan atawa ngawatesan demonstrasi publik urang pikeun fenced di pens dimana maranéhna henteu bisa ditempo. (Arurang bade kudu ngalakukeun eta hal ka Sunan Gunung Djati!)
Sok we nuju ka nu urang jahat bade niup kami nepi margi aranjeunna hate kabebasan urang. Tapi lajeng, éta masih bakal hartosna kami pajoang perang pikeun survival, teu keur kabebasan - lamun aya wae bebeneran mun propaganda absurd ieu, nu aya sanes. Jalma bisa ngamotivasi tarung ku sagala jinis hartosna, kaasup agama, rasisme, atawa hatred of budaya, tapi motivasi kaayaan keur anti AS kekerasan ti bangsa mana dana AS jeung dictators leungeun atawa mertahankeun ayana troop ageung atanapi imposes deadly sangsi ekonomi atawa bom imah atawa ngawengku kacamatan atawa buzzes drones overhead ... nya eta laku lampah. Loba bangsa sarua atawa ngaleuwihan Amérika Serikat dina liberties sipil tanpa nyieun sorangan target.
Naon anu kajantenan, tiasa diprediksi sareng konsistén, ngan ukur tibalik perang anu ngalindungan kabébasan. Saimbang pisan sareng tingkat pengeluaran militér, kabébasan diwatesan dina nami perang - sanaos perang tiasa sacara serentak dilakukeun dina nami kamerdekaan. Kami nyobian nolak érosi kabébasan, panjagaan tanpa jaminan, drone di langit, panjara tanpa hukum, panyiksaan, pembunuhan, penolakan pengacara, penolakan aksés kana inpormasi ngeunaan pamaréntah, jst. Tapi ieu gejala. Panyakitna mangrupikeun perang sareng persiapan perang.
Éta ideu musuh anu ngamungkinkeun rasiah pamaréntah. Mangrupikeun ideu perang anu sacara épéktip konsentrasi kakuatan pamaréntah dina langkung sakedik leungeun sareng mekarkeun kakuatan éta ku ngorbankeun rakyat. Ngan ku ngabatesan, ngirangan, sareng ngaleungitkeun pengeluaran militér urang tiasa ngawatesan, ngirangan, atanapi ngaleungitkeun perang; sareng ngan ukur ku ngawatesan, ngirangan, atanapi ngaleungitkeun perang urang tiasa ngalakukeun hal anu sami pikeun érosi hak sareng kabébasan ieu.
Sifat perang, sakumaha diperjuangkeun antara jalma-jalma anu dihargaan sareng anu ngorotan, mempermudah erosi kabébasan ku cara anu sanés, salian ti kasieunan pikeun kaamanan. Nyaéta, éta ngamungkinkeun kabébasan pikeun mimiti dicandak ti jalma-jalma anu teu kaemut. Tapi program anu dikembangkeun pikeun ngahontal anu engkéna tiasa didugikeun dilebarkeun ogé kalebet jalma anu hargana ogé. Mimiti urang asing dibui, disiksa, dibunuh, atanapi diburu ku drone. Teras jalma-jalma di nagara sorangan ditarget ogé, dituduh ngagabung sareng musuh. Éta tiasa dilucuti tina kawarganagaraanna (dina versi Inggris) atanapi kawarganagaraanna dicabut tina sagala hak atanapi kaistiméwaan (dina versi Amérika Serikat) tapi datang ka bumi pikeun nyiksa panggunaan jaman perang. Sareng di dinya aranjeunna bakal tetep, bahkan ngalangkungan penghentian jaman perang, upami pamiceunan éta kantos sumping.
Militarisme ngikis sanés ngan ukur hak-hak khusus tapi dasar pisan pamaréntahan diri. Éta privatisasi barang-barang umum, éta ngarusak pegawai negeri, éta nyiptakeun momentum perang ku ngajantenkeun karir masarakat gumantung kana éta. Langkung satengah abad ka pengker, Présidén AS Dwight Eisenhower ngingetkeun:
"Urang taunan méakkeun dina kaamanan militér leuwih ti panghasilan net sadaya korporasi Amérika Sarikat. ditéang ieu mangrupa ngadegna militér gede pisan sarta Industri leungeun badag téh anyar dina pangalaman Amérika. The total pangaruh - ekonomi, politik, malah spiritual - dirasakeun di unggal kota, unggal imah State, unggal kantor pamarentahan Federal. ... Dina déwan ti pamaréntah, urang kedah hansip ngalawan mangrupakeun akusisi ti pangaruh unwarranted, naha ditéang atawa unsought, ku kompléks industri militér. Potensi kebangkitan mawa musibah daya misplaced aya na bakal persist ".
Perang henteu ngan shifts kakuatan ka pamaréntah jeung sababaraha, sarta jauh ti jalma, tapi ogé shifts kakuatan ka Presiden atawa perdana menteri sarta jauh ti legislatif atanapi yudikatif. James Madiun, bapa UUD AS, warned:
"Of sakabeh musuh keur perang kamerdikaan publik nyaéta, sugan, paling bisa dreaded, sabab ngandung sarta tumuwuh di germ tina unggal lianna. Perang téh indungna tina tentara; ti ieu lumangsung hutang jeung pajeg; jeung tentara, jeung hutang, sarta pajeg anu instrumen dipikawanoh pikeun bringing nu loba di handapeun dominasi tina sababaraha. Dina perang, teuing, daya discretionary tina Eksekutif téh nambahan; pangaruhna dina kaayaan kaluar kantor, honors, sarta emoluments dikalikeun; sarta sakabeh sarana seducing pikiran, anu ditambahkeun kana pamadegan subduing gaya, rahayat. aspék malignant sami di republicanism bisa jadi disusud dina kateusaruaan tina fortunes, sarta kasempetan tina panipuan, tumuwuh kaluar tina kaayaan perang, sarta dina degeneracy tatakrama na tina moral engendered ku duanana. Taya bangsa bisa ngawetkeun kabebasan na di satengahing perang sinambung ".
"Konstitusi nganggap, naon anu ditingalikeun ku Sejarah sadaya Pamaréntah, yén Eksekutif mangrupikeun cabang kakuatan anu paling resep kana perang, & anu paling rentan ka éta. Éta saluyu sareng perawatan anu ditaliti, ditumpukeun dina masalah perang di Déwan législatif. "
Hiji cara nu perang erodes trust jeung moral umum nyaeta ku generasi diprediksi miboga ngampar umum. Makers perang nyumputkeun unggal istighfar dina musuh maranéhanana sarta unggal cacad dina diri. Aranjeunna nyamur tujuan kauntungan atawa pamales kanyeri atawa nafsu pikeun kakuatan salaku Tujuan pertahanan atanapi philanthropy. Na ngampar ieu bisa lepas cukup lila pikeun ngamimitian perang tapi mindeng teu lepas teuing saluareun eta, kabeneran perkara tending janten jelas pisan kakeunaan.
Ogé eroded, tangtu, nya éta pisan pamanggih aturan hukum - diganti ku praktek bisa-ngajadikeun-katuhu. Hukum ngalawan perang jeung hukum sejen tur aturan jeung standar nu brushed kumisan di madness tina perang, anu susunan conto lawlessness pikeun sakabéh nuturkeun.
