Nga Ann Wright,
Shënime në Simpoziumin e Grave kundër Dhunës Ushtarake, Naha, Okinawa
Si një veteran i vitit 29 i Ushtrisë Amerikane, së pari dua të kërkoj falje thellësisht për veprimet e tmerrshme kriminale gjatë dy muajve të fundit në Okinawa nga autorët e një vrasje, dy përdhunime dhe lëndime të shkaktuara nga ngasja e dehur nga personeli ushtarak amerikan i caktuar në Okinawa .
Ndërsa këto vepra penale NUK reflektojnë qëndrimet e 99.9% të ushtrisë amerikane në Okinawa, fakti që 70 vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore ka baza ushtarake të mëdha amerikane me dhjetëra mijëra të rinj të personelit ushtarak amerikan që jetojnë në Okinawa bën për një situatë të rrezikshme.
Misioni i ushtrisë është të zgjidhë konfliktin ndërkombëtar me dhunë. Personeli ushtarak është trajnuar për të reaguar ndaj situatave me veprime të dhunshme. Këto veprime të dhunshme mund të përdoren në jetën personale ndërsa personeli ushtarak përpiqet të zgjidhë problemet personale brenda familjes, miqve ose të huajve me dhunë. Dhuna përdoret për të zgjidhur zemërimin, mospëlqimin, urrejtjen, ndjenjën e epërsisë ndaj të tjerëve.
Jo vetëm që komunitetet rreth bazave ushtarake amerikane preken nga kjo dhunë siç kemi parë të shpërthejnë në dy muajt e fundit në Okinawa, por dhuna ndodh në bazat ushtarake midis anëtarëve të komunitetit ushtarak dhe familjeve. Dhuna në familje brenda familjeve ushtarake që jetojnë brenda dhe jashtë bazave ushtarake është e lartë.
Sulmi seksual dhe përdhunimi i personelit ushtarak nga personeli tjetër ushtarak është jashtëzakonisht i lartë. Vlerësimet janë që një në tre gra në ushtrinë amerikane do të sulmohet ose përdhunohet seksualisht gjatë një kohe të shkurtër prej gjashtë vjetësh kur ajo është në ushtrinë amerikane. Departamenti i Mbrojtjes vlerëson se mbi 20,000 ushtarakë sulmohen seksualisht çdo vit, gra dhe burra. Shkalla e ndjekjes penale për këto krime është shumë e ulët, me vetëm 7 përqind të rasteve të raportuara që rezultojnë në ndjekje penale të autorit të krimit.
Dje, Suzuyo Takazato nga Gratë Okinawan Kundër Dhunës Ushtarake, një organizatë që ka dokumentuar dhunën e ushtrisë amerikane në Okinawa që nga Lufta e Dytë Botërore - tani 28 faqe të gjata - na çoi për të bërë nderimet tona për kujtimin e 20 vjeçares Rina Shimabukuro. Ne udhëtuam për në zonën afër Kampit Hansen, ku trupi i saj ishte vendosur nga pranimi i autorit të saj të përdhunimit, sulmit dhe vrasjes, një kontraktuesi ushtarak amerikan dhe një ish marinsi amerikan i caktuar në Okinawa. Me pranimin e tij në policinë japoneze, ai tha se kishte ngarë makinën për disa orë në kërkim të një viktime.
Foto e memorialit të Rina Shimaburkuro (foto nga Ann Wright)
Lule për Rina Shimabukuro në zonën e izoluar pranë kampit Hansen ku ajo u identifikua nga kryerësi
Siç e dimë nga shumë përdhunime të tjera, zakonisht përdhunuesi ka përdhunuar shumë gra - dhe unë dyshoj se ky autor i krimit nuk është vetëm një përdhunues serik, por ndoshta një vrasës serik. Unë i bëj thirrje policisë japoneze të kontrollojë raportet e tyre të grave të zhdukura në Okinawa gjatë caktimit të tij detar këtu dhe unë gjithashtu nxis policinë amerikane ushtarake dhe civile të kontrollojnë për gratë e humbura rreth bazave ushtarake në Shtetet e Bashkuara ku ai ishte caktuar.
Këto veprime kriminale me të drejtë vendosin një tendosje në marrëdhëniet SHBA-Japoni. Gjatë vizitës së tij të fundit në Japoni, Presidenti i Shteteve të Bashkuara Obama shprehu "keqardhjet e tij të thella" për përdhunimin dhe vrasjen e një vajze të re vetëm tre vjet më e madhe se vajza e tij më e madhe.
Megjithatë Presidenti Obama nuk shprehu keqardhje për okupimin e vazhdueshëm të SHBA-ve në 20 përqind të tokës së Okinawa 70 vjet pas Luftës së Dytë Botërore, dhe as për shkatërrimin mjedisor të tokave të përdorura nga ushtria amerikane dëshmohet nga lëshimi i fundit i 8500 faqeve të raporteve të ndotja, derdhjet kimike dhe dëmtimi i mjedisit në bazat ushtarake amerikane, shumica e të cilave nuk iu raportua kurrë qeverisë japoneze. “Gjatë periudhës 1998-2015, rrjedhjet arritën në gati 40,000 litra karburant avioni, 13,000 litra naftë dhe 480,000 litra ujëra të zeza. Nga 206 incidente të vërejtura midis 2010 dhe 2014, 51 ishin fajësuar për aksidente ose gabime njerëzore; vetëm 23 u raportuan tek autoritetet japoneze. Viti 2014 pa numrin më të lartë të aksidenteve: 59 - vetëm dy prej të cilave u raportuan në Tokio. ” http://apjjf.org/2016/09/Mitchell.html
Marrëveshja e Statusit të Forcave shumë e pabalancuar, e pabarabartë (SOFA) lejon ushtrinë amerikane të ndotë tokat e Okinawanit dhe të mos kërkohet të raportojë ndotjen tek autoritetet lokale dhe as të kërkohet të pastrojë dëmin. SOFA nuk kërkon që ushtria amerikane të raportojë akte kriminale të kryera në bazat ushtarake amerikane, duke fshehur kështu numrin e akteve të dhunshme të kryera atje.
Tani është koha e përkryer që qeveria e Japonisë të kërkojë që SOFA të rinegociohet për të detyruar qeverinë amerikane të pranojë përgjegjësitë e saj për dëmet e bëra nga ushtria amerikane për popullin e saj dhe tokat e saj.
Qytetarët e Okinawa-s dhe udhëheqësit e zgjedhur të Okinawa-s kanë realizuar një ngjarje të paparë - pezullimin, dhe shpresojmë, përfundimin e ndërtimit të pistave në Henoko. Ajo që keni bërë për të sfiduar qeverinë tuaj kombëtare dhe përpjekjen e qeverisë amerikane për të ndërtuar një bazë tjetër ushtarake në ujërat e bukura të Ora Bay është e jashtëzakonshme.
Sapo kam vizituar aktivistët në ishullin Jeju, Koreja e Jugut, ku fushata e tyre 8-vjeçare për të parandaluar ndërtimin e një baze detare në ujërat e tyre të paprekura nuk ishte e suksesshme. Përpjekjet e tyre NUK u mbështetën nga qeveria e prefekturës dhe tani 116 prej tyre dhe 5 organizata fshatare po paditen për dëmet nga kostot e shkaktuara nga ngadalësimi i tkurrjes nga protestat e përditshme që mbyllën portat e hyrjes për kamionët e ndërtimit.
Përsëri, unë dua të shpreh ndjesën time më të thellë për veprimet e disa individëve në ushtrinë amerikane për veprimet kriminale që kanë ndodhur, por më e rëndësishmja t'ju them se shumë prej nesh në Shtetet e Bashkuara do të vazhdojmë luftën tonë për t'i dhënë fund 800 SHBA bazat ushtarake që SHBA kanë në të gjithë botën. Kur krahasohet me vetëm 30 baza ushtarake që të gjithë kombet e tjerë të botës kanë në toka jo të tyre, dëshira e SHBA për të përdorur tokat e popujve të tjerë për makinerinë e saj të luftës duhet të ndalet dhe ne angazhohemi që të vazhdojmë të punojmë drejt këtij qëllimi .
