Fotografitë nga Kawaguchi Mayumi
Tekst nga Joseph Essertier
Shkencëtari dhe aktivisti politik Douglas Lummis ka shkruar: "Arsyet për braktisjen e ndërtimit të objektit të ri të flotës amerikane të anijeve në Henoko në veri të Okinawa janë shumë". Është e vështirë të mendohet për ndonjë arsye të ligjshme për të kaluar me projektin. Arsyet e paligjshme që unë mund të mendoj për kokën time janë statusi i rritur për ushtrinë amerikane dhe japoneze, më shumë pushtet për ultranacionalistët dhe militaristët në përgjithësi, dhe një rrjedhë e qëndrueshme e fondeve të Pentagonit nga tatimpaguesit amerikanë dhe japonezë për të furnizuesit e armëve me yndyrë-mace. Profesor Lummis përshkruan disa nga arsyet pse ne të gjithë duhet ta kundërshtojmë këtë ndërtim të ri bazë:
"Ajo stuhi në ndjenjat e popullit Okinawan kundër luftës; ajo shton barrën tashmë të pabarabartë në Okinawa krahasuar me Japoninë kontinentale dhe prandaj është diskriminuese; ajo do të shkaktojë më shumë aksidente dhe krime që viktimizojnë Okinawans; ajo do të dëmtojë, ndoshta me vdekje, Okinawa dhe kopshti më i mirë japonez i koraleve në Oura Bay (shumica e të cilave duhet të mbushet) dhe të shkatërrojë habitatin dhe tokën ushqimore të dugongut, një specie e rrezikuar e konsideruar e shenjtë nga Okinawans; siç tregohet nga një dekadë rezistencë, kjo mund të bëhet vetëm duke e zmbrapsur vullnetin e popullit me forcë policore masive të trazirave. Nëse kjo nuk është e mjaftueshme, një faktor tjetër po diskutohet gjithnjë e më shumë në vendin e protestës dhe në gazeta ... Së pari, fakti që testimi i tokës nën Gjirin e Ourit, i filluar në 2014, vazhdon sot, duke sugjeruar që Agjencia e Mbrojtjes të mos jetë në gjendje të përcaktojë se fundi i detit është mjaft i fortë për të mbajtur peshën e bllokut të gjatësisë së betonit që ka në plan të vendosë atje ".
Me fjalë të tjera, kjo bazë po ndërtohet mbi bazën e fortë të "majonezës". Disa inxhinierë pyesin veten nëse projekti mund të nxirret, sipas Lummis: "Këto inxhinierë theksojnë se Aeroporti Ndërkombëtar i Kansai, i përfunduar në 1994 duke rimarrë tokën në Deti i brendshëm i Japonisë, është ngadalë fundosje; çdo ditë kamionët sjellin shkëmbinj dhe tokëza për ta mbrojtur atë dhe ndërtesat mbahen me nivele të larta. "A do të përsërisin gabimet e bëra në Aeroportin Ndërkombëtar të Kansai?
Për të plotësuar pak më shumë këtë listë të shpejtë të arsyeve për të kundërshtuar bazën, shih gjithashtu analizën e shkurtër dhe të shkëlqyeshme; përmbledhje e shpejtë e situatës; dhe diapozitivësh në fjalimin e z. YAMASHIRO Hiroji që u lexua nga INABA Hiroshi në konferencën e fundit anti-bazë në Dublin, Irlandë:
Leximi i Z. Inaba i fjalimit të Z. Yamashiro fillon rreth 6: 55: 05. Pas leximit të fjalës së Z. Yamashiro, Z. Inaba jep fjalimin e tij dhe fus disa pyetje të mira nga audienca.
Këta janë dy nga kundërshtarët më të informuar dhe elokuente të ndërtimit të bazës Henoko. Qeveria japoneze ka tentuar të heshtë të dyja, pa sukses të paktën deri më tani.
Ata janë pjesë e një paqeje të qëndrueshme / të drejtave të njerëzve indigjenë / lëvizjes ambientaliste që ka vazhduar në Okinawa kundër idesë së Bazës Henoko që kur ideja u bë publike rreth 20 vite më parë. Ushtria amerikane ka pasur bazat në Okinawa për pjesën më të madhe të shekullit të kaluar dhe Okinawans kanë luftuar vazhdimisht kundër bërjes së ishujve të tyre në fusha të betejës. Që nga Beteja e Okinawa, në të cilën mbi njëqind mijë civilë Okinawan humbën jetën (dmth. Rreth një e treta e popullsisë), një përqindje e madhe e popullsisë ka kundërshtuar bazat amerikane dhe shumica (rreth 70 në 80 përqind) e popullsisë tani kundërshton ndërtimin e ri bazë në Henoko. Fitorja e Denny Tamaki në zgjedhjet guvernatore të Okinawa demonstruar se kundërshtimi i fortë ndaj më shumë bazave.
Znj. KAWAGUCHI Mayumi
Znj. Kawaguchi është një kitarist dhe këngëtar që frymëzon rregullisht njerëzit në lëvizjet kundër luftës dhe anti-bazës në të gjithë Japoninë. Ajo u shfaq në një Ryukyu Shimpo artikull gazete kohët e fundit në japonisht.
Këtu është një përkthim i përafërt i artikullit:
Në mëngjesin e 21st [nëntor], Byroja e Mbrojtjes Okinawa dha papastërtitë për punën e landfillit në bazën ushtarake amerikane Camp Schwab për ndërtimin e ri bazë në Henoko, Nago City. Një total i automjeteve të lidhura me ndërtimin 94 bënin dy udhëtime. Qytetarët protestuan. Ata mbajtën shenja për shoferët e kamionëve për të parë që lexonin "Ndalim këtë ndërtim të paligjshëm" dhe "Mos e ktheni këtë thesar në një bazë ushtarake amerikane". Znj. Kawaguchi Mayumi (43 vjeç), një banor i Kiotos, brohorisnin në qytetarët duke kryer këngën e saj "Tani është koha për t'u ngritur" dhe "Tinsagunu Flower" në harmonikën e saj të tastierës, ndërsa kamionët që mbahen në fëlliqësi në bazë. Zonja Kawaguchi tha: "Kjo është hera e parë që kam kryer si kamionë të transportuar në papastërtitë. Zhurma e instrumentit dhe kënga e popullit nuk u mposht nga tingujt steril të kamionëve që hyjnë dhe dalin. "
Konteksti i brohoritjes së saj në qytetarët e paqes në këtë mënyrë është situata vërtet e tmerrshme në Henoko. Lufta ka arritur në fazën në të cilën kompanitë e ndërtimit që punojnë për qeverinë japoneze (dhe indirekt për SHBA) tani janë gati të vrasin një nga shkëmbinjtë më të shëndetshëm të koraleve në këtë rajon dhe të shkatërrojnë habitatin e dugongut dhe shumë lloje të tjera të rrezikuara . Okinawans mbi të gjitha, e dinë se çfarë është në rrezik. Jo vetëm jetët e tyre, por jetën e detit. Ata e dinë se një krim kundër natyrës është duke u kryer - krim kundër natyrës që do të çojë në krime kundër njerëzimit, nëse ne lejojmë që ajo të kryhet, nëse qëndrojmë anash dhe shikojmë. Barra e bazave amerikane ka rënë mbi shpatullat e tyre shumë më të vështirë se supet e japonezëve në rajone të tjera të Archipelago të Japonisë, sepse popullsia e tyre dhe zona e tyre e tokës janë kaq të vogla, dhe bazat amerikane marrin një pjesë të madhe të tokës së tyre. Toka e tyre ishte vjedhur nga ushtria amerikane në fund të Luftës së Paqësorit dhe kurrë nuk u kthye. Vrasjet, përdhunimet, zhurmat, ndotjet etj., Kryesisht të shkaktuara nga qytetarët amerikanë kanë qenë jashtë kontrollit, me pak ose aspak drejtësi në gjykatat japoneze për viktimat.
Kështu zemërimi i Okinawans është natyrisht duke arritur një pikë kritike. Deti që është i çmuar në rrugën e tyre të jetesës do të shkatërrohet. Kjo është shumë çështje e sovranitetit dhe e të drejtave të popujve indigjenë, megjithëse është një çështje që shumë njerëz në mbarë botën duhet t'i kushtojnë vëmendje, pasi që kanë lidhje me oqeanin. Një përplasje dramatike është duke u zhvilluar, me krerët e pafajshëm dhe vetëmohues, si Z. Yamashiro dhe z. Inaba duke u keqtrajtuar, madje torturuar, të paktën në rastin e z. Yamashiro dhe shpifur në rastet e të dy burrave. Protestuesit jo të dhunshëm po trajtohen me dhunë nga policia e rajoneve të tjera të angazhuara nga qeveria qendrore (pasi është e vështirë të imponosh policinë lokale të Okinawan të injorojë të drejtat ligjore të komuniteteve të tyre).
Ky është një dramë që shpaloset! Megjithatë, gazetarët dhe krijuesit e filmit dokumentar janë ose të pavetëdijshëm ose injoruar gjendjen e Okinawans, një përqindje e vogël e njerëzve të Japonisë kundër Tokio dhe Uashington.
Është në atë kontekst që unë, një amerikan, me vetëm pak përvojë të drejtpërdrejtë në Okinawa, përveç një udhëtimi studimor, prezantoj një seri fotografish dhe video me mirësi që më kanë dërguar znj. Kawaguchi. Ajo është padyshim e dashur këtu në Nagoya midis dhjetra njerëzve që rregullisht bëjnë punë aktiviste, duke u dhënë vullnetarisht kohë dhe energji, për të edukuar bashkëqytetarët e tyre rreth bazave në Okinawa të largëta dhe për të protestuar ndaj politikave pro-Uashington të Kryeministrit Shinzo Abe. Znj. Kawaguchi është një këngëtare e madhe me një zë të fuqishëm, kështu që kjo është zemërthyese për njerëzit e antibase për ta parë atë të trajtuar në mënyrë të përafërt, siç mund të shihet nga fotot më poshtë.
Para fotografive, vetëm një shembull i këndimit të saj me protestuesit frymëzues. Kam kopjuar dhe përkthyer disa nga tekstet. Zakonisht ajo luan kitarën dhe këndon. Dhe zakonisht me akustikë shumë më të mirë, natyrisht, por si një shembull i muzikës në shërbim të paqes, unë e dua këtë video
Kënga 1st:
Kono kuni wo mamoru tame ni
Senso wo shinakereba naranai të shitara
Senso wo shinakereba horobite yuku të shitara
Horobite yukou dewa nai ka
Watashi tachi wa donna nga ana e tij
Senryoku wa motanai
Watashitachi wa nanto iwareyoto
Senso wa shinai
[Kënga e njëjtë e mësipërme në anglisht:]
Për ta mbrojtur këtë vend
Edhe nëse bëhet e nevojshme për të luftuar në një luftë
Edhe nëse vendi do të vdes pa luftë
Le të vdesë
Pa marrë parasysh se çfarë ndodh ne nuk do të marrim armët
Pa marrë parasysh se çfarë na thuhet
Ne nuk do të angazhohemi në luftë
Kënga 2nd: Duke kapërcyer japonezët, këtu janë disa nga fjalët:
Kjo sera que sera que sera
Çfarë bëhet nga jeta jonë
Të gjithë ne duhet të bëjmë është të jetojmë
Duke kërkuar paqe dhe liri
Të ballafaqohesh me të nesërmen
Me forcë
Këndoni për mirësinë e qenieve njerëzore
Këndo këndo këndo
Këndo këndo këndo
Këndoni për mirësinë e qenieve njerëzore
Me forcë
Të gjera, të larta dhe të mëdha
Tani, këtu është një shembull i llojit të mbulimit që masmedia ka kontribuar për të na informuar të gjithëve:
"Të enjten, qeveria japoneze filloi transportimin e materialeve të ndërtimit në vendin e planifikuar për herë të parë në rreth tre muaj për t'u përgatitur për punë të plotë të landfillit".
Kjo ishte një javë më parë. Vetëm kjo fjali, pa fotografi. Fotografitë dhe videot e zonjës Kawaguchi më poshtë do t'ju japin shumë më shumë informacion. Njerëzit bazë, njerëzit demokratikë të medias dhe cilindo që ka një kamerë video, madje edhe një iPhone, ju lutemi të vini në Okinawa dhe të regjistroni se çfarë po bëjnë qeveritë japoneze dhe amerikane.
Guvernatori Denny TAMAKI, i cili kundërshton ndërtimin bazë, ishte kohët e fundit në Universitetin e Nju Jorkut dhe shkoi në Uashington dhe fitoi pak vëmendje. Siç është raportuar në një artikull në Ryukyu Shimpo, një gazetë lokale Okinawa, "Përveç kësaj, ai shprehu një ndjenjë urgjente në ndalimin e ndërtimit të bazës së re, pasi ajo së shpejti do të vijë në një pikë ku ajo që është bërë nuk mund të zhbëhet". "
Po, është duke u afruar deri në pikën e kthimit, dhe Okinawans e dinë atë. Tokio po përpiqet të shkatërrojë shpresën e tyre duke e hedhur betonin sa më shpejt që të jetë e mundur. Okinawans kanë lodhur çdo rrugë demokratike dhe paqësore.
Tani për videot dhe fotografitë.
Këtu shohim njerëzit që bëjnë punën e pista të Vasalit të Uashingtonit (dmth., Tokio). Uashingtoni, zotëria feudal, ka kërkuar nga Vassal që ajo të shtyjë në bazën e re në Henoko pa marrë parasysh çfarë. Vasalli injoron me dashuri vullnetin e qeverisë Okinawan dhe njerëzve. Është punë e turpshme, kështu që nuk është çudi që këta njerëz fshehin fytyrat e tyre me maskat e tyre të bardha dhe syzet e errëta të syve.
Shihni dhe dëgjoni Okinawans duke kërkuar që ky krim kundër natyrës dhe kjo shkelje e sovranitetit të tyre të ndalet. Kundërshtarët bazë fituan zgjedhjet. Kandidati anti-bazë Gov Tamaki është guvernatori i tyre i ri, por kjo është ajo që ata marrin për të gjitha përpjekjet e tyre për të fituar paqen për komunitetin e tyre dhe për botën nëpërmjet kanaleve jo të dhunshme ligjore? Shenjën e parë në japonisht më poshtë në të kuqe thotë "Ndalo këtë punë të paligjshme të ndërtimit". E dyta në të kuqe, të bardhë dhe blu lexon: "Asnjë bazë e re në Henoko." Në fund të klipit në të djathtën ekstreme shohim një shenjë në shkrimin blu në një sfond të bardhë. Kjo lexon, "Mos e vrisni koralën."
Kamionët hale që mbartin ngarkesën e tyre të koraleve dhe ata që shkatërrojnë habitatin në bazën.
Llojet e ndryshme të kamionëve të rëndë që rrokullisen në bazën e njëri pas tjetrit. E para e pikturuar blu në fund dhe e verdhë në krye lexon "Ryukyu Cement" në japonisht. "Ryukyu" është emri i zinxhirit ishull të të cilit është pjesë e Okinawa Island. Këto kamionë çimento mbartin materialin që mund të bëhet pjesë e pistës mbi koral (ende e gjallë) - një pistë për bombarduesit amerikanë që do të futen. Ata do të ngarkojnë aeroplanët e tyre me bomba që do të vrasin civilët dhe do të rrisin mjerimin në tokat e largëta nëse nuk bëjmë asgjë.
Si mund t'i falënderojmë këto zonja të moshuara që zgjedhin të ngrihen në këmbë për demokracinë dhe paqen botërore dhe kalojnë vitet e tyre të arta duke bërë këtë punë, shi apo shkëlqim, në vend që të gëzojnë aktivitete të kohës së lirë pas një jete familjare dhe shërbimesh komunitare?
Si mund t'i falënderojmë këta burra të moshuar që u pëlqejnë zonjave të moshuara të bëjnë këtë zgjedhje? Në vend që të luajnë golf, ata po sakrifikojnë kohën e tyre të çmuar për të gjithë ne. Okinawans të rinj dhe të vjetër kundërshtojnë këto qendra vrasje të quajtura "bazat". Intensiteti i kundërshtimit të tyre vjen jo vetëm nga nevoja për të mbrojtur fëmijët dhe nipërit e mbesat e tyre, në mënyrë që ata të mund të shkojnë në shkollë pa avion fluturues lart dhe duke u rrëzuar në shkollë , jo vetëm që bijat dhe mbesat e tyre nuk do të përdhunohen nga personeli ushtarak amerikan, dhe jo vetëm në mënyrë që tokat e tyre të mos ndoten me kimikate toksike, por edhe për shkak se disa prej tyre kujtojnë betejën e Okinawa dhe ata e dinë ferrin e lufta; ata nuk duan që dikush të përjetojë ferr në tokë.
