Tetor 27, 2017, Grupi Punues i OJQ-ve për Gratë, Paqen dhe Sigurinë.
Zoti President, Shkëlqesi, kolegët e mi të Shoqërisë Civile, Zonja dhe Zotërinj,
Miremengjes. Ju sjell përshëndetjet tradicionale të jetës, gëzimit, shpresës dhe lirisë, nga territoret stërgjyshore të popujve afro-pasardhës në Kolumbi.
Unë flas sot në cilësinë time si anëtar i ekipit të të drejtave të njeriut të Procesit të Komuniteteve të Zeza, Rrjetit Afro-Kolumbian të Solidaritetit, Aleancës së Zezakëve për Paqe dhe Organit Special të Nivelit të Lartë për Popujt Etnikë. Po flas edhe në emër të Grupit Punues të OJQ-ve për Gratë, Paqen dhe Sigurinë. Unë jam një grua me prejardhje afrikane dhe një aktiviste e paqes dhe e të drejtave të njeriut që kam kaluar gjysmën e jetës sime duke edukuar dhe luftuar për të drejtat kulturore, territoriale dhe politike të grave pasardhëse afrikane dhe komuniteteve tona dhe për vetëvendosjen tonë të lirë. Është një nder dhe një përgjegjësi e madhe që jam nominuar nga kolegët e mi botërorë, për të përfaqësuar sot komunitetin e grave dhe shoqërisë civile të paqes dhe sigurisë në këtë debat të rëndësishëm.
Unë kam qenë i përfshirë gjerësisht në procesin historik të paqes në Havanë midis qeverisë kolumbiane dhe grupit gueril, FARC. Duke përfaqësuar koalicionin e Këshillit Kombëtar Afro-Kolumbian për Paqe (CONPA), unë mbrojta që të siguroja që të drejtat dhe pritshmëritë e popujve pasardhës afrikanë do të ishin pjesë e Marrëveshjes së Paqes që Kolumbia dhe bota festojnë sot. Mund të flas së pari për rëndësinë e negociatave gjithëpërfshirëse dhe proceseve të zbatimit, të cilat mbështesin pjesëmarrjen e grave me prejardhje të ndryshme etnike dhe racore dhe janë emblematike për qëllimet dhe parimet e rezolutës 1325 (2000) të Këshillit të Sigurimit.
Kolumbia është bërë një burim i ri shprese për shkak të marrëveshjes gjithëpërfshirëse të paqes të arritur. Dy dispozita ishin veçanërisht progresive dhe mund të sillnin ndryshime rrënjësore në proceset e ardhshme të paqes në mbarë botën: njëra, përfshirja e qartë e perspektivës gjinore si një parim ndërsektorial dhe e dyta, përfshirja e Kapitullit Etnik që ofron garanci të rëndësishme për të garantuar respektimin. të autonomisë dhe mbrojtjes dhe promovimit të të drejtave të popujve indigjenë dhe afro-pasardhës nga perspektiva gjinore, familjare dhe brezash. Përfshirja e këtyre dy parimeve specifike është një përparim historik në lidhje me paqen dhe sigurinë nga i cili OKB-ja dhe vendet e tjera që përjetojnë dhunë dhe konflikte të armatosura mund të mësojnë. Marrëveshja e Paqes ishte shumë e rëndësishme për shoqërinë civile dhe popujt indigjenë dhe afro-pasardhës, dhe ne vazhdojmë të presim angazhimin dhe pjesëmarrjen aktive të grave, grupeve etnike dhe komuniteteve të tyre në zbatimin e saj.
Sidoqoftë, Kolumbia rrezikon të humbasë këtë mundësi për paqe nëse nuk çarmatoset plotësisht dhe nëse komunitetet më të prekura gjatë konfliktit të brendshëm të armatosur, duke përfshirë gratë udhëheqëse dhe aktiviste të të drejtave të njeriut, vazhdojnë të injorohen në zbatimin e Marrëveshjes së Paqes. Unë jam këtu sot për të bërë të dukshme thirrjet e tyre urgjente dhe dua të theksoj se për popullin tim është në fakt një çështje jete a vdekjeje.
Janë tri fusha prioritare urgjente në të cilat dua të fokusohem në deklaratën time: pjesëmarrja e grave etnikisht të ndryshme; garantimi i sigurisë për mbrojtësit e të drejtave të njeriut, aktivistët e shoqërisë civile dhe komunitetet indigjene dhe afrikane; dhe monitorimin dhe zbatimin gjithëpërfshirës të proceseve të paqes.
Së pari, është sigurimi i pjesëmarrjes së vazhdueshme të grave, veçanërisht nga komunitete të ndryshme, në të gjitha fushat që kanë të bëjnë me zbatimin e Marrëveshjes së Paqes. Ashtu si me gratë në mbarë botën, gratë në Kolumbi, dhe veçanërisht gratë afro-pasardhëse, ne kemi qenë duke u mobilizuar për dekada për të bërë të dukshme shkeljet e të drejtave tona, por edhe për të siguruar transformime të rëndësishme në mënyrën se si afrohet paqja dhe siguria. Motra ime e dashur Rita Lopidia nga Sudani i Jugut ishte këtu vitin e kaluar duke dhënë dëshmi mbi rëndësinë e pjesëmarrjes së grave sudaneze të jugut në dialogët e vazhdueshëm të paqes dhe sigurisë. Në Afganistan, gratë e pakta në Këshillin e Lartë të Paqes duhet të vazhdojnë të luftojnë që zëri i tyre të dëgjohet. Në Kolumbi, nuk ka një përfaqësues të grave afro-pasardhëse në Trupin e Nivelit të Lartë për Gjini, organi që u krijua për të mbikëqyrur zbatimin e kapitullit gjinor të marrëveshjes.
Ndërsa palët në Marrëveshjen e Paqes punojnë me komunitetin ndërkombëtar për të çmobilizuar luftëtarët e FARC-ut, paraushtarakët dhe aktorët e tjerë të armatosur kanë mbushur boshllëkun e pushtetit të lënë nga forcat FARC në shumë zona në Kolumbi. Kjo ka krijuar një nevojë urgjente që organizatat lokale të grave dhe drejtuesit e komunitetit të konsultohen dhe të marrin pjesë në hartimin e strategjive lokale të mbrojtjes për t'i mbajtur komunitetet tona të sigurta. Këshilli i Sigurimit dhe komuniteti ndërkombëtar duhet të mbështesin qeverinë kolumbiane në hartimin dhe zbatimin e sistemeve të sigurisë dhe vetë-mbrojtjes me bazë gjinore, të bazuara në komunitet, në konsultim me komunitetet afrikane dhe indigjene. Dështimi për të dëgjuar shqetësimet dhe paralajmërimet tona të sigurisë ka pasur rezultate shkatërruese.
Kjo më çon në pikën time të dytë, që është nevoja për të garantuar sigurinë tonë integrale dhe kolektive. Siguria përfshin sigurinë e liderëve dhe komuniteteve dhe respektimin dhe mbrojtjen e territoreve dhe të drejtave territoriale. Përhapja e armëve po ushqen frikë në rritje dhe zhvendosje të detyruar në mesin e komuniteteve kryesisht indigjene dhe afrikane dhe po ndikon negativisht në pjesëmarrjen dhe lëvizshmërinë e grave, si dhe po rezulton në rritje të dhunës seksuale dhe të bazuar në gjini. Jemi të alarmuar nga numri në rritje i vrasjeve dhe kërcënimeve ndaj mbrojtësve të të drejtave të njeriut dhe aktivistëve të paqes në të gjithë Kolumbinë. Për shembull, në Tumaco, një komunë pranë kufirit me Ekuadorin, drejtuesit urbanë dhe anëtarët e Këshillit Komunitar të Alto Mira dhe Frontera, vazhdojnë të jenë në shënjestër të grupeve paraushtarake dhe kundërshtarëve të FARC-ut, të cilët kërkojnë kontroll territorial për të rritur dhe shitur koka. Vetëm javën e kaluar, ne varrosëm Jair Cortes, liderin e gjashtë të vrarë në atë komunë dhe na u desh të largonim urgjentisht disa gra udhëheqëse dhe familjet e tyre që morën kërcënime me vdekje.
Dhuna seksuale dhe me bazë gjinore dhe stigmatizimi që vjen me të, veçanërisht për gratë indigjene dhe afrikane dhe fëmijët e tyre, është gjithashtu një çështje sigurie integrale dhe kolektive. Heshtja rreth këtyre krimeve është po aq e tmerrshme sa edhe vetë krimet. Gratë aktiviste rrezikojnë jetën e tyre për t'i sjellë rastet para sistemit të drejtësisë. Ekziston një nevojë urgjente për të vendosur një linjë të drejtpërdrejtë komunikimi midis autoriteteve indigjene dhe afro-pasardhëse dhe përfaqësuesve të organizatave të grave në të gjithë mekanizmat e Sistemit Gjithëpërfshirës për të Vërtetën, Bashkëjetesën dhe Mospërsëritjen për të siguruar që këto raste të kenë prioritet, që autorët të jenë të sjellë para drejtësisë dhe të mbijetuarve të ofruar me shërbime mjekësore dhe psikosociale shpëtimtare.
Së fundi, është thelbësore që plani kuadër për zbatimin e Marrëveshjes së Paqes të përfshijë qëllime dhe tregues specifikë të dizajnuar për të matur progresin dhe rezultatet e politikave, programeve dhe reformave në një mënyrë që korrespondon me nevojat, vlerat dhe të drejtat e vendasve dhe afro-afrikanëve. popujt pasardhës. Është thelbësore që qeveria kolumbiane dhe komisioni i saj i zbatimit (CSIVI) të pranojnë dhe integrojnë perspektivat dhe treguesit etnikë, duke përfshirë treguesit specifikë etnikë gjinorë, të zhvilluar dhe ofruar atyre nga organizatat indigjene dhe afrikane në fillim të këtij muaji. Duhet vullnet politik për këta tregues, si dhe përfshirja e tyre në kuadrin ligjor të Marrëveshjes së Paqes. Ato do të ndihmojnë në transformimin efektiv të kushteve të ngjashme me luftën duke parandaluar mirëqenien, zhvillimin social dhe sigurinë kolektive të grave indigjene dhe afro-pasardhëse dhe komuniteteve tona.
Për gratë pasardhëse afrikane në Kolumbi dhe gratë indigjene udhëheqëse në mbarë botën, garantimi i sigurisë sonë kolektive do të thotë gjithashtu se parimet e pëlqimit të lirë, paraprak dhe të informuar; konsultim; autonomi; integriteti kulturor dhe pjesëmarrja kuptimplotë respektohen dhe të drejtat tona të njeriut të sanksionuara në standardet kombëtare dhe ndërkombëtare të të drejtave të njeriut promovohen dhe mbrohen plotësisht. Paqja në Kolumbi dhe gjetkë, nuk është thjesht një çështje e përfundimit të luftës dhe dhunës, por adresimi kolektiv i shkaqeve rrënjësore të konfliktit, duke përfshirë padrejtësinë sociale, gjinore dhe racore dhe promovimin e mirëqenies së të gjithë njerëzve të të gjitha racave dhe feve. Bëhet fjalë për mbështetjen e përpjekjeve të grave aktiviste vendase për të çmilitarizuar dhe çarmatosur të gjitha shoqëritë tona, dhe për të frenuar fluksin e armëve të vogla siç përshkruhet në Traktatin e Tregtisë së Armëve dhe instrumente të tjera ligjore. Është përgjegjësi e të gjithë aktorëve, përfshirë Këshillin e Sigurimit, sistemin e OKB-së, organizatat rajonale dhe nën-rajonale, dhe më e rëndësishmja, shtetet anëtare, të përmbushin detyrimet e tyre. Axhenda e grave, paqes dhe sigurisë, nëse zbatohet dhe sigurohet financiarisht, mund të jetë rruga drejt paqes në vendin tim dhe në mbarë botën, ku barazia gjinore, fuqizimi i grave dhe mbrojtja e të drejtave të grave janë thelbësore për parandalimin e konflikteve dhe paqen e qëndrueshme.
Falemnderit.
=====================
Këtë deklaratë e ka bërë znj. Charo Mina-Rojas, anëtar i ekipit të të drejtave të njeriut të Procesit të Komuniteteve të Zezakëve, Rrjetit të Solidaritetit Afro-Kolumbian, Aleancës së Zezë për Paqe, dhe Organit Special të Nivelit të Lartë për Popujt Etnikë, në emër të Grupit të Punës të OJQ-ve për Gratë, Paqen dhe Siguria në Këshillin e Sigurimit të Kombeve të Bashkuara Debat i hapur mbi “Gratë dhe paqja dhe siguria”. Deklarata thekson pjesëmarrjen e grave etnikisht të ndryshme në negociatat e paqes; garantimi i sigurisë së mbrojtësve të të drejtave të njeriut, aktivistëve të shoqërisë civile dhe komuniteteve indigjene dhe afrikane; dhe monitorimin dhe zbatimin gjithëpërfshirës të proceseve të paqes. Dorëzuar fillimisht në spanjisht.
