Nga Sumie SATO, World BEYOND War, 1 qershor 2023
Sato është anëtar i World BEYOND WarKapitulli i Japonisë.
Ka kaluar një javë që nga përfundimi i Samitit të G7 në Hiroshima. Të dielën, më 20 maj, unë, si nënë dhe qytetare e kombit demokratik të Japonisë, shpreha mesazhin tim për heqjen bërthamore në një protestë karvani me biçikleta në Hiroshima së bashku me anëtarët e tjerë të Kapitulli WBW Japoni.
Ne patëm shumë diskutime online paraprakisht për t'u njohur me njëri-tjetrin dhe për të planifikuar ngjarjen. Askush prej nesh nuk ishte plotësisht i sigurt se si do të dilte karvani, ndërsa dëgjonim vazhdimisht në lajme se kufizimet lokale po bëheshin gjithnjë e më të forta me afrimin e ditës.
Më 19 maj, një ditë para karvanit, padyshim që mora një shije të kufizimeve të trafikut pasi papritmas u bllokova për më shumë se një orë pa paralajmërim në qytetin e Hiroshimës. Pashë para meje disa makina policie dhe motoçikleta që kalonin ngadalë dhe pas tyre ishin makina të zeza me "disa njerëz të rëndësishëm" në bord. Nuk kishim zgjidhje tjetër veçse të duronim kufizimet e papritura. Të nesërmen, ndërsa hipëm me biçikleta nëpër qytet, u ndjeva si një qytet fantazmë me shumë pak njerëz, pavarësisht fundjavës. Qytetarët e Hiroshimës ishin këshilluar vazhdimisht para fundjavës që të përmbahen nga daljet e panevojshme për shkak të kufizimeve të trafikut.
Në këtë raport, unë, si qytetar i Japonisë, do të doja të ndaja me lexuesit atë që ndjeva dhe mendoja për Samitin e G7 të Hiroshimës bazuar në disa mbulime mediatike dhe artikuj që kam hasur. Për një raport të plotë dhe gjithëpërfshirës mbi veprimin e karvanit, ju lutemi lexoni artikull shkruar nga Joseph Essertier, Koordinator i Kapitullit të Japonisë WBW.
Pas aksionit të karvanit dhe 24 orësh reflektimi mbi ngjarjen, anëtarët e Kapitullit të Japonisë WBW shkëmbyen mendime dhe të gjithë ramë dakord se angazhimi në një veprim të drejtpërdrejtë kishte qenë pozitiv dhe kuptimplotë. Kam marrë pjesë me gjithë familjen time dhe besoj se fëmijët e mi kanë lënë mbresa njerëz që bartin mesazhe dhe ushtrojnë të drejtat e tyre për lirinë e shprehjes në një hapësirë publike, e cila është një pamje që rrallë shihet në këtë komb demokratik të Japonisë. Në të njëjtën kohë, megjithatë, u bëra shumë i vetëdijshëm edhe një herë se përgjigja e shoqërisë japoneze ndaj Samitit të G7 të Hiroshimës ishte larg nga ajo që kisha shpresuar. Shumë pak njerëz rreth meje u interesuan për samitin e G7 të Hiroshimës dhe gjithçka që pashë përmes mediave ishin raporte nga ekspertë dhe intelektualë të cilët diskutuan me seriozitet të plotë ngritjen ushtarake të Japonisë në përputhje me vendet e tjera të G7, ndërsa publiku i gjerë ishte vazhdimisht i mbushur me imazhe festive dhe thashetheme për ngjarjet që ndodhin gjatë samitit të G7-s sikur të ishin të famshëm në qytet. Fatkeqësisht, një gjë e tillë ishte tipike për mbulimin e lajmeve që pashë.
Megjithëse kishte shpresa të mëdha për përparim të madh drejt heqjes bërthamore, mbyllja e konferencës u përshëndet me komente të tilla si “Është e papranueshme që Hiroshima, një vend ku u hodh bomba atomike, të dërgojë një mesazh që pohon armët e veta bërthamore dhe dënon vetëm ato të kombeve kundërshtare.” Këto fjalë ishin nga Setsuko Thurlow, i mbijetuari nga bomba atomike. “Shpresat e mia u thyen”— Zëra si ky nga Hiroshima treguan se rezultati i samitit nuk ishte aspak i kënaqshëm. Më pas hasa në një artikull që përshkruante deklaratën e Setsuko Thurlow si "marrëzi vetë-kontradiktore" dhe kjo dëshironte që vizitat në Muzeun Memorial të Paqes në Hiroshima të bëra nga liderët e botës, sipas fjalëve të autorit, "do të ishin një efekt fluture që do të shmangte luftën bërthamore".
Pse zërat për heqjen bërthamore kanë dështuar kaq keq për të arritur deri te liderët e botës?
Në Japoni, që nga shpërthimi i luftës në Ukrainë, mediat masive kanë vazhduar të propagandojnë narrativa të luftës kundër Rusisë të shpërndara nga SHBA, pa një diskutim të plotë të origjinës së luftës, dhe kjo ka formuar kryesisht opinionin publik. Megjithatë, nëse e shikojmë luftën në Ukrainë nga një perspektivë që nuk raportohet në mediat kryesore në SHBA dhe kryesisht në vendet perëndimore, shfaqet një histori tjetër, e një lufte proxy të udhëhequr nga SHBA (dhe industria e saj ushtarake). Unë besoj se ajo që po ndodh sot në botë është shfaqja e një universi paralel, pra dy botëve me interpretime të ndryshme të historisë që nuk kryqëzohen dhe se ky univers paralel po shkakton një kthesë në lëvizjen kundër luftës.
Unë do të jap një shembull. Para hapjes së samitit të G7 në Hiroshima u mbajt një konferencë për shtyp me titull "Armëpushimi tani." Ajo u drejtua nga njerëz si Kenji ISEZAKI, ish i dërguari i posaçëm i qeverisë japoneze për DDR (çarmatimi, çmobilizimi dhe riintegrimi) në Afganistan dhe të tjerë që, megjithëse përfaqësojnë një pikëpamje të pakicës, e kanë bërë vazhdimisht atë prioritetin e tyre kryesor që nga fillimi i luftës. për të krijuar një tryezë bisedimesh dhe për të shpëtuar jetë njerëzore. Dhe, siç e pamë në seancën pyetje-përgjigje në konferencën për shtyp, ka nga ata në audiencë që vënë në dyshim armëpushimin dhe pretendojnë se ne nuk duhet të injorojmë dëshirën e popullit ukrainas për të luftuar për atdheun e tyre. Këtë pikëpamje e ndajnë shumë njerëz në Perëndim, veçanërisht në SHBA, ku Rusia shihet si rrënja e të gjitha të këqijave. Me fjalë të tjera, ata këmbëngulin se do të vazhdojnë të luftojnë Rusinë pa marrë parasysh sa jetë sakrifica dhe nuk mund të lejojnë Rusinë e keqe të kalojë rrugën e saj. Kundër kësaj të keqeje, sipas mendimit të tyre, posedimi i armëve bërthamore do të shërbejë si një pengesë. Në fakt, kjo retorikë u përdor në vendet e G7 për të justifikuar posedimin e armëve bërthamore. Kjo retorikë e parandalimit është përdorur shpesh për të justifikuar zgjerimin ushtarak të Japonisë kundër "kërcënimit" të Kinës. Argumenti se posedimi i armëve bërthamore dhe grumbullimi i armëve janë të justifikuara për të luftuar të keqen është e kundërta e asaj që duhet të jetë një lëvizje kundër luftës.
Lëvizja kundër luftës gjithmonë i ka hedhur poshtë të gjitha luftërat. Megjithatë, në botën e sotme të qeverisur nga një univers paralel, ne jemi dëshmitarë të një situate të shtrembëruar ku edhe shumë prej aktivistëve kundër luftës po bëjnë presion për më shumë mbështetje me armë dhe vazhdimin e luftës, për të luftuar për paqen.
Të gjithë duam paqe.
A e arrijmë paqen duke refuzuar luftën, duke nxitur heqjen bërthamore dhe a angazhohemi përmes dialogut për të ndërtuar mirëkuptim të ndërsjellë? Apo e arrijmë paqen duke armatosur veten, duke u mbështetur në parandalimin përmes posedimit të armëve bërthamore dhe duke nxitur frikën?
Nëse do të më duhej të zgjidhja atë që dua për fqinjin tim, unë si nënë do të zgjidhja të parin.
Unë do të vazhdoj të refuzoj të gjitha luftërat për hir të paqes.
Unë do të vazhdoj të imagjinoj dhe të ndërmarr veprime drejt krijimit të një world beyond war.
Thjesht sepse nuk ka rrugë tjetër.
Tani detyra që kemi përpara është të kuptojmë se si mundemi, nëpërmjet dialogut dhe veprimeve të drejtpërdrejta jo të dhunshme, të parandalojmë që kjo botë paralele të shpërbëhet edhe më shumë.
パラレルユニバース
G７広島サミットが終わり１週間が経ちました。
５月 ２０日（日）、私は母としてをWorld BEYOND War日本支部のメンバーと共に現地広島で自転車キャラバンという抗議行動で表明
事前にオンラインで顔を合わせ準備の為の話し合いを重ね、現地での規いうニュースに一体どんなキャラバンになるのか多少の不安を持ちなな.
キャラバン前日の１９日には私も広島市内の交通規制に立ち往生さまーや白バイの後ろを黒い車が連なりながらゆっくり走行、、通行人は突突く耐え忍ぶ。規制があるという事前情報から広島市民の大半が行動を自粛した模様で、、ラバンで市内を走る中週末なのに人手がとても少なくゴース〈タウヺ
抗議行動の振り返りはWBW支部局長のエサティエ ジョセフさんがartikullにしてくださいました。私はG７広島サミットに関する幾つかの記事をたこと思ったことを皆さんと共有したいと思います。
抗議行動を終えWBW日本支部のメンバーと意見を交わし実際に行動すると動するそれが有意義な時間であった事を共有しました。私は家族全員で参加子供達は言論の自由をもとに想い想いのメッセージを掲げ行動をする人遟のメッセージを掲げ行動をする人遟のす取ったのではないかと思います。しかし一方で、日本社会のG7広島サミの想っているものとはかけ離れていると改めて痛感させらカれミットへ関心を寄せている人は少なく、マスメディアを通して目にすいては専門家や 知識 人 が 他国 と 足並み を 揃え 軍備 増強 で 盛り上がり 、 庶民 は は G７ を お祭り騒ぎ し 各国 の 要人 を を 芸能 人 も 様 に 盛り上がる 、 残念 残念 そんな 報道 でし でし た た た でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし でし ばかり ばかり でし でし ばかり でし でし た でし でし ばかり でし でし ばかり でし でし でし た た た た。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。,
そして核廃絶へ大きく前進の期待が寄せられるも、閉幕を迎えて聏自国の核兵器は肯定し、対立する国の核兵器を非難するばぉりの発信るは許されない」という被爆者のサーロー節子さんの声や、「望みを打ち砕かれた」という広島からの声など、とうてい満足できる内容ではいんな中、サーロー節子さんを「自己矛盾だらけの戯言」とし各国首脳が原爆資料館を訪れ記帳した事が「核戦争ォをバトになることを祈っている」と締めくくる内容の記事も目にしました。
何故、核廃絶という声がこうまでも届かないのか。
日本ではウクライナ戦争が勃発した当初から事の発端がしっかりと蕰メディアはアメリカが描くロシアは悪というシナリオをひたすら流し璌ました。しかし、アメリカや西欧諸国の主要メディアでは報道されない視点からウクライナ戦争を紐解くと、そこには悢メリカう異なった物語が見えてきます。私は、今世界で起こっていることは、を持つ二つの交わらない世界、パラレルユニバース（並行宇宙）が出来上がり、ころの惑ラレルル動に捻れを起こしているのではないかと思います。
その捻れが感じられる一つの例をここに挙げます。ウクライナ戦争ま始貫して交渉のテーブルを作り人命を救う事を最優先に声をあ惼てきた伢をあ惼てきた伀ガン武装解除日本政府特別代表）らが、「今こそ停戦を」という題でG7各国首脳へ向けてサミット開幕前に記者会見を開きままの質疑応答の場面で見られたのが祖国の為に戦いたいというウクライての停戦はあり得ないという声です。これはロシアを諸悪オの根源とすァ西欧諸国に往々にして見られます。別の言い方をすれば、どれだぁ多も悪のロシアの思う壺にさせてはいけないという主張シややす。G７庢埈中国の威嚇が核保有を正当化するレトリックとして使われまー当事者になり得る対中戦争でも利用され軍拡を容認する動きにも繋がっています。武噂悢支援も核と戦う為には正当化されるという主張が世論を支配し始めていると感
反戦運動はこれまで一貫して全ての戦争を拒否してきました。しかしスに支配される今の世界では、これまで反戦を掲げてきた運日家も停後押しています。平和の為に戦うという捻れた主張が広められています。
私たちは皆平和を望んでいます。
戦争を拒否し核廃絶を推し進め対話により生まれる相互理解の先にあ゙はどちらかをもし隣人として選ぶならば前者を選びます。
私は平和の為に全ての戦争を拒否し続けます。
私は戦争のない世界 (World BEYOND War)を想像し創造する為に行動し続けます。
G7広島サミットで行った自転車キャラバンを通して公の場で衦動をし愖の大切さを改めて実感したと同時に、反戦を掲げる私達がこーパラレ宙）にどの様な働き掛けをしていく事が出来るのかがこれからの重要な課てで〯ない
