By Joseph Essertier, World BEYOND War, Maj 3, 2019
Një mbledhje e Japonisë për një World BEYOND War në 27 Prill shënoi përvjetorin e parë të Deklaratës Panmunjom, me të cilën një vit më parë Koreja e Veriut dhe Koreja e Jugut ranë dakord të punojnë së bashku për t'i dhënë fund zyrtarisht Luftës Koreane.
Në një ngjarje serioze, por argëtuese në një dhomë karaoke në Nagoya, diskutuam rrethanat aktuale me të cilat përballen Koreans dhe Okinawans dhe historinë e dhunës së sponsorizuar nga Uashingtoni dhe Tokio kundër tyre. Kemi shikuar videoklipe të një udhëtimi në Okinawa që unë dhe një anëtar tjetër i WBW morëm së bashku në fillim të shkurtit, dhe natyrisht, ne biseduam shumë dhe u njohëm më mirë. Pas mbledhjes së karaoke, ne u bashkuam me qytetarë të tjerë paqësorë të Nagoya dhe i lidhëm trupat tanë së bashku në mënyrë simbolike në një "zinxhir njerëzor" në solidaritet me zinxhirin njerëzor në Kore në të njëjtën ditë.
Kjo ngjarje u mbulua nga media masive e Koresë së Jugut. Shiko kjo video në anglisht për shembull. (Në Kore, ata e bënë atë në orën 14:27 të datës 4/27, pasi data është shkruar “4.27” në gjuhën e tyre. Gjuhët japoneze gjithashtu shfaqin datat në këtë mënyrë). Seksioni nga ne të pesë që formonte një zinxhir në foton më lart në Nagoya ishte vetëm një pjesë e një zinxhiri të gjatë të përbërë nga rreth 30 persona, ndoshta 20 metra i gjatë në një cep të madh rruge.
Vini re se nuk kishte parulla ose pankarta që shënjonin grupe specifike politike ose fetare. Kjo ishte e qëllimshme. U vendos që për shkak të shumëllojshmërisë së organizatave pjesëmarrëse, ndonjëherë me qëllime të kundërta politike, gjatë kësaj ngjarjeje të veçantë, asnjë lidhje organizative nuk do të shfaqej. Edhe ne, në Nagoya, e respektuam këtë dëshirë të organizatorëve.
Ka pasur gati 150 protesta gjatë tre viteve të fundit kundër ndërtimit të bazës së re në Henoko dhe Takae, në cep të fotos. Ky kënd është në një lagje qendrore tregtare të Nagoya-s, e quajtur "Sakae". Fokusi kryesor ka qenë në ndalimin e SH.B.A.-së nga ndërtimi i këtyre dy bazave, por nganjëherë janë shprehur mendime kundër luftës dhe për paqen në Gadishullin Kore, në solidaritet me Koreanë dhe të tjerët në Azinë Verilindore të kërcënuar nga Shtetet e Bashkuara.
Këto protesta javore mbahen të Shtunave nga ora 18:00 deri në 19:00. Vetëm tajfunët dhe stuhitë e dëborës kanë penguar njerëzit që të mblidhen. Edhe në dëborë dhe shi të madh, ne / ata mblidhemi javë pas jave. Ne edukojmë kalimtarët me foto që tregojnë se çfarë po ndodh në Okinawa, mbajmë fjalime, këndojmë këngë antiluftë dhe bëjmë një "vallëzim linje". Japonia për një World BEYOND War është një nga grupet që kanë mbështetur këto përpjekje gjatë afërsisht një viti e gjysmë të fundit.
Okinawans dhe japonezët që jetojnë ose kanë jetuar në Okinawa shpesh mbajnë fjalime, ndonjëherë në "Uchinaa-guchi", gjuha / dialekti më i zakonshëm në Uchinaa. (Uchinaa është një emër lokal për Okinawa). Dhe njerëzit nga Okinawa si dhe njerëz nga ishujt e tjerë të Arkipelagut, të tilla si Honshu (ku ndodhen Tokio, Kyoto, Osaka, Nagoya dhe qytete të tjera të mëdha), shpesh vishen me veshjet tradicionale dhe këndojnë këngë të Okinawa. Kështu që protestat, përveç që bëjnë një deklaratë politike, gjithashtu ofrojnë një forum për njerëzit nga pjesë të tjera të Arkipelagut, si dhe për njerëzit e huaj që ecin pranë, për të përjetuar kulturën e Okinawa-s. Kjo është një tipar interesant i protestave anti-bazë të Nagoya dhe qyteteve të tjera të mëdha si Tokio.
Një mënyrë për të thënë "Toka nuk është e juaja" në Uchinaa-guchi është "Iita mun ya nan dou". Në japonishten e Tokios, e cila është "gjuha e zakonshme" mbizotëruese në të gjithë Japoninë, kjo mund të shprehet me "Anata no tochi dewa nai". Ky është një shembull se sa të ndryshme janë këto gjuhë / dialekte nga njëra-tjetra dhe një shembull i larmisë gjuhësore të pasur të Arkipelagut. Unë nuk flas Uchinaa-guchi, por kohët e fundit pyeta një Okinawan si ta thotë këtë në gjuhën e tyre - sepse unë dua t'i them "Nuk është e juaja" personelit ushtarak amerikan që jeton dhe stërvitet dhe përgatitet për luftë në territoret e okupuara të këtyre njerëzit e zhvendosur. Në një kohë, kishte ferma, rrugë, shtëpi dhe varre në ato toka. Janë akoma të gjallë sot njerëzit Okinavanë që ishin fëmijë që jetonin në atë tokë shumë kohë më parë para se t'u vidhej atyre nga qytetarët e SHBA.
Dhe gjuha e Uchinaa, ose "dialektet" e Okinawa, po vdesin. Kjo nuk është vetëm për shkak të imperializmit gjuhësor, dmth., Politikave arsimore shtetërore të Perandorisë së Japonisë dhe Japonisë së pasluftës, por edhe për shkak të ndikimit disa dekadash të SH.B.A.-së. Disa Okinavanë të moshuar mund të flasin anglisht mirë, ndërsa nipërit e mbesat e tyre nuk mund të flasin gjuhën lokale të gjyshërve, "Uchinaa-guchi". Unë vetëm mund ta imagjinoj sa e trishtuar dhe e dhimbshme duhet të jetë për ta. (Por edhe brenda Okinawa-s, ekziston ndryshim dhe larmi për sa i përket dialekteve. Kjo është tipike edhe për pjesët e tjera të Arkipelagut, që fillimisht ishin plot me larmi kulturore të mahnitshme dhe shpesh të bukura).
Ndonjëherë protestuesit tregojnë video të natyrës së bukur të Okinawa, duke përfshirë "dugong" ose lopën e detit të rrezikuar, duke përdorur një projektor dixhital që projekton imazhet në një ekran portativ ose një çarçaf ose perde të thjeshtë të bardhë. Një bluzë që shumë aktivistë të paqes veshin në këto protesta ka shkruar mbi të fjalën "këmbëngulëse" me shkronja kineze, si me gruan me bluzën gri që qëndron në të djathtë të meje. Në të vërtetë, protestuesit anti-bazë të Nagoya-s kanë qenë shumë këmbëngulës gjatë këtyre tre viteve të fundit, dhe gjithashtu krijues dhe origjinalë. Dhe jo vetëm njerëzit e moshuar që nuk kanë barrën e fitimit të pagës nga puna me kohë të plotë. Ka shumë të rritur që punojnë, në moshë mesatare, madje edhe të rinj që shprehin kundërshtimin e tyre në këtë mënyrë.
Mjerisht, gazetarët amerikanë dhe japonezë vështirë se e mbuluan ngjarjen më 27 në Kore, edhe kur shumë dhjetëra mijëra - kam dëgjuar deri në 200,000 - koreanë të rreshtuar dhe të kapur për dore përgjatë "DMZ" të imponuar nga SH.B.A. (Zona e Çmilitarizuar në paraleli i 38-të që ka ndarë kombin e Koresë për pjesën më të madhe të shekullit të kaluar). Plus, kishte shumë protestues të solidaritetit jashtë Koresë.
Një video bazë për datën 27 në Koreane është këtu:
Një postim në blog në anglisht dhe gjermanisht, dhe me video është këtu.
Ngjarja ishte njoftoi të paktën që në janar.
Papa Francis shënuar 4/27 me një fjalim.
"Urojmë që kjo festë të ofrojë shpresë për të gjithë se një e ardhme e bazuar në unitet, dialog dhe solidaritet vëllazëror është me të vërtetë e mundur", thotë Papa Françesku në mesazhin e tij. "Përmes përpjekjeve të durueshme dhe këmbëngulëse, ndjekja e harmonisë dhe pajtimit mund të kapërcejë përçarjen dhe konfrontimin."
Laureati i Nobelit për Paqen Mairead Maguire, dhe profesorët Noam Chomsky dhe Ramsay Liem bënë pasqyrat që u mbuluan në mediat në gjuhën koreane.
Kishte gjithashtu ngjarje në Los Angeles, New York dhe Berlin.
Përveç ngjarjeve të tjera në Japoni, kishte një ngjarje arsimore që përkujtonte Deklaratën Panmunjom në Nagoya me një leksion nga një profesor i Universitetit të Koresë në Japoni (大 学校) dhe një studiues me "Korea Issues Research Institute" (問題 研究所 所長).
Mbani sytë tuaj për më shumë zinxhirë njerëzorë në të ardhmen në Kore. Këto janë zinxhirë pohues të jetës që çlirojnë njerëzimin nga marrja në jetë e luftës.
Shumë faleminderit profesoreshës dhe aktivistes Simone Chun për sigurimin e shumicës së informacionit më lart në lidhje me ngjarjet në Kore dhe në botë. Ajo e ndau atë me ne përmes Rrjetit të Paqes në Kore. Ajo kontribuon në lëvizjen e paqes si në aspektin e kërkimit ashtu edhe të aktivizmit përmes organizatave që përfshijnë Aleancën e Studiuesve të Shqetësuar për Korenë, Women Cross DMZ, dhe Nisma e grave Nobel.
